Roma 9 – APSD-CEB & VCB

Ang Pulong Sa Dios

Roma 9:1-33

Ang Dios ug ang mga Taga-Israel

1Karon may isugilon pa ako kaninyo, ug tinuod kini kay anaa ako kang Cristo ug dili ako mamakak. Ang akong konsensya nga gigamhan sa Espiritu Santo nagapamatuod usab nga tinuod ang akong isugilon, 2nga hilabihan gayod ang kasubo ug kasakit sa akong kasing-kasing 3tungod sa akong mga katagilungsod ug kadugo. Kon mahimo pa lang unta palabihon ko nga ako ang tunglohon sa Dios ug ipahimulag kang Cristo aron lang nga maluwas sila sa silot. 4Daghan silag mga kaayohan nga nadawat isip mga Israelinhon. Giisip sila sa Dios nga iyang mga anak; gipakitaan sila sa Dios sa iyang masulaw nga presensya; naghimo ang Dios ug mga kasabotan ngadto kanila; gihatag kanila ang Kasugoan; gitudloan sila sa husto nga pagsimba kaniya; daghan ang iyang mga saad kanila; 5kaliwat sila sa mga pinili sa Dios niadtong unang panahon; ug sa ilang kaliwat naggikan si Cristo sa iyang pagkatawhanon, ang Dios nga makagagahom sa tanan ug dalaygon sa walay kataposan! Amen.

6Apan bisan dili tanan kanila ang nagpulos niining mga pribilihiyo, wala kini magkahulogan nga wala tumana sa Dios ang iyang saad, kay dili tanan nga kaliwat ni Israel9:6 Israel: laing ngalan ni Jacob. pinili sa Dios. 7Dili tanang mga kaliwat ni Abraham maisip nga iya gayod nga mga kaliwat. Kay nagaingon ang Dios kang Abraham nga ang mga anak lang ni Isaac ang ilhon nga iyang mga kaliwat.9:7 Tan-awa usab ang Gen. 21:12. 8Kini nagakahulogan nga dili tanang mga kaliwat ni Abraham maisip nga mga anak sa Dios, kondili ang gipanganak lang sumala sa gisaad kang Abraham. 9Kay mao kini ang saad sa Dios kang Abraham: “Mobalik ako dinhi sa sunod nga tuig ug si Sara manganak ug lalaki.”9:9 Tan-awa usab ang Gen. 18:10-14.

10Ug pinaagi sa duha ka anak sa atong katigulangan nga si Isaac ug ni Rebeka gipakita usab sa Dios nga dili tanang kaliwat ni Abraham maisip nga iya gayod nga mga kaliwat. 11-12Sa wala pa ipanganak ni Rebeka ang kaluha miingon ang Dios kaniya, “Ang magulang mag-alagad sa iyang manghod.”9:11-12 Tan-awa usab ang Gen. 25:23. Gisulti niya kini sa dihang wala pa makahimo ang kaluha ug maayo o daotan, kay gusto niyang itudlo nga kon magpili siya ug tawo, dili tungod sa ilang maayo nga mga binuhatan kondili sumala sa iyang kabubut-on. 13Ang Kasulatan nagaingon,

“Gihigugma ko si Jacob,

Apan wala ko higugmaa si Esau.”9:13 Tan-awa usab ang Mal. 1:2-3.

14Karon, unsa man ang atong ikasulti? Makaingon ba kita nga dili matarong ang Dios? Dili kana tinuod! 15Kay nagaingon ang Dios kang Moises, “Kaloy-an ko kadtong gusto ko nga kaloy-an.”9:15 Tan-awa usab ang Exo. 33:19. 16Busa ang pagpanalangin sa Dios dili tungod sa gusto o binuhatan sa tawo, kondili tungod lang gayod sa kalooy sa Dios. 17Kay diha sa Kasulatan nagaingon ang Dios ngadto sa Faraon,9:17 Faraon: Ang buot ipasabot sa pulong nga Faraon, hari sa Ehipto. “Gibuhat ko ikaw nga hari, aron pinaagi sa akong himuon batok kanimo, ikapakita ko ang akong gahom, ug ang akong ngalan maila sa tanang mga tawo sa tibuok kalibotan.”9:17 Tan-awa usab ang Exo. 9:16. 18Busa gikaloy-an sa Dios ang buot niyang kaloy-an, ug gipagahi niya ang ulo sa mga tawo nga buot niya nga pagahion.

Ang Kasuko ug Kalooy sa Dios

19Karon, basin kon adunay moingon kanako, “Kon mao kana, ngano bang pakasad-on man sa Dios ang tawo? Ug kinsa ba ang makabatok sa kabubut-on sa Dios?” 20Apan kinsa ka ba nga molalis sa Dios? Kita mga binuhat lang sa Dios, busa dili kita makareklamo kaniya kon nganong gihimo niya kita nga sama niini. 21Sama ba sa tigbuhat ug kolon. Magbuot siya kon unsa ang iyang buhaton sa lapok nga iyang ginakuptan. Kon buot niya, mahimo niya ang duha ka matang sa kolon pinaagi niadtong lapok: ang usa alang sa pinasahi nga mga okasyon ug ang usa alang sa pang-ordinaryo.

22Ingon niana ang gibuhat sa Dios. Buot niyang ipakita ang iyang gahom ug ang iyang kasuko sa mga tawo nga angayan nang silotan. Apan magbuot siya kon magpailob una siya niining mga tawhana nga iya unyang laglagon. 23Gibuhat niya kini aron nga ang iyang hilabihang kaayo ikapakita niya sa mga tawo nga iyang gikaloy-an, nga giandam na niyang daan aron pasidunggan. 24Ug kita mao ang iyang mga tinawag, dili lang gikan sa mga Judio kondili gikan usab sa mga dili Judio. 25Mao kini ang giingon sa Dios sa libro ni Hosea:

“Ang dili akong katawhan,

tawgon ko nga ‘akong katawhan.’

Ug sila nga wala ko higugmaa kaniadto,

higugmaon ko na.9:25 Tan-awa usab ang Hosea 2:23.

26Ug ang mga tawo nga kanhi giingnan ko, ‘Kamo dili akong katawhan,’

tawgon nga ‘mga anak sa buhi nga Dios.’ ”9:26 Tan-awa usab ang Hosea 1:10.

27Mao usab kini ang giingon ni Isaias mahitungod sa mga Israelinhon, “Bisan sama sa balas sa baybayon ang kadaghanon sa kaliwat ni Israel, gamay ra kanila ang maluwas. 28Kay sa labing madali silotan sa Dios ang mga tawo sa kalibotan ug kini mahitabo gayod.”9:28 Tan-awa usab ang Isa. 10:22-23. 29Nagaingon usab si Isaias:

“Kon kita nga mga Israelinhon wala kaloy-i sa Dios nga Makagagahom,

wala gayoy mahibilin kanato,

kondili nangawala na unta kita sama sa mga tawo sa Sodoma ug Gomora.”9:29 Tan-awa usab ang Isa. 1:9.

Ang Israel ug ang Maayong Balita

30Ang buot kong ipasabot mao kini: ang mga dili Judio nga wala magtinguha nga pakamatarungon mao ang gipakamatarong sa Dios tungod kay nagtuo sila. 31Apan ang mga Judio nga nagtinguha sa pagtuman sa Kasugoan aron pakamatarungon sila sa Dios wala makaangkon niini. 32Ngano man? Kay imbis nga motuo ang mga Judio kang Jesu-Cristo, nagsalig hinuon sila sa ilang maayong mga binuhatan. Napandol sila sa “bato nga kapandolan.” 33Sama sa giingon sa Dios sa Kasulatan:

“Nagbutang ako sa Zion ug bato nga kapandolan sa mga tawo.

Kadtong bato makapadam-ag kanila.

Apan ang mga tawo nga motuo niadto nga bato dili gayod maulawan.”9:33 Tan-awa usab ang Isa. 8:14; 28:16.

Vietnamese Contemporary Bible

Rô-ma 9:1-33

Ít-ra-ên Được Đức Chúa Trời Chọn

1Tôi xin chân thành trình bày, trong Chúa Cứu Thế tôi không dám nói ngoa, có Chúa Thánh Linh chứng giám và lương tâm tôi xác nhận. 2Lòng tôi buồn rầu quá đỗi, lòng tôi đau xót đêm ngày 3vì dân tộc tôi, anh chị em của tôi. Tôi sẵn lòng chịu Chúa Cứu Thế khai trừ và bị rủa sả mãi mãi miễn là cứu vớt được anh chị em của tôi. 4Họ là dân tộc Ít-ra-ên, dân được Đức Chúa Trời nhận làm con cái, chia sẻ vinh quang, kết lời giao ước. Ngài dạy họ luật pháp, cách thờ phượng và hứa cho họ nhiều ân huệ. 5Họ thuộc dòng dõi Áp-ra-ham, Y-sác, và Gia-cốp; về phần xác, Chúa Cứu Thế cũng thuộc dòng dõi ấy. Nhưng Ngài vốn là Đức Chúa Trời, Đấng cai trị mọi vật và đáng được chúc tụng muôn đời! A-men.

6Vậy, có phải Đức Chúa Trời không giữ lời hứa của Ngài với người Ít-ra-ên không? Không, vì không phải tất cả dòng dõi Ít-ra-ên đều là dân của Đức Chúa Trời! 7Cũng không phải tất cả dòng dõi Áp-ra-ham đều được Đức Chúa Trời lựa chọn. Vì Kinh Thánh chép: “Bởi Y-sác mà dòng dõi con sẽ được kể,”9:7 Sáng 21:12 Mặc dù Áp-ra-ham cũng có những con khác được hưởng lời hứa. 8Điều này có nghĩa là không phải con cháu của Áp-ra-ham là con cái Đức Chúa Trời. Nhưng chỉ dòng dõi đức tin mới thật sự là con cái theo lời hứa của Ngài. 9Đức Chúa Trời đã hứa: “Năm tới vào lúc này Ta sẽ trở lại và Sa-ra sẽ có con trai.”9:9 Sáng 18:10,14

10Con trai này là Y-sác, tổ phụ chúng ta. Khi Y-sác cưới Rê-bê-ca, nàng có thai song sinh. 11Trước khi hai con chưa sinh ra, chưa biết làm điều tốt hay điều xấu, thì người mẹ đã nhận sứ điệp từ Đức Chúa Trời. (Sứ điệp cho biết Đức Chúa Trời lựa chọn theo ý muốn của Ngài; 12Ngài chọn người của Ngài không theo việc làm tốt hay xấu của họ). Chúa phán bảo Rê-bê-ca: “Đứa lớn sẽ phục dịch đứa nhỏ.”9:12 Sáng 25:23 13Như Thánh Kinh viết: “Ta yêu Gia-cốp, nhưng ghét Ê-sau.”9:13 Mal 1:2-3

14Vậy có phải Đức Chúa Trời bất công không? Chẳng bao giờ! 15Vì Đức Chúa Trời đã phán dạy Môi-se:

“Ta sẽ nhân từ với người Ta chọn,

và Ta sẽ thương xót người Ta muốn thương xót.”9:15 Xuất 33:19

16Như thế, việc lựa chọn của Đức Chúa Trời không tùy thuộc ý muốn hay sức cố gắng của con người, nhưng do lòng nhân từ Ngài.

17Thánh Kinh cho biết Đức Chúa Trời phán với Pha-ra-ôn: “Ta cất nhắc ngươi lên ngôi để chứng tỏ quyền năng của Ta đối với ngươi, và nhân đó, Danh Ta được truyền ra khắp đất.”9:17 Xuất 9:16 18Vậy, Đức Chúa Trời tỏ lòng nhân từ đối với người này hoặc làm cứng lòng người khác tùy ý Ngài.

19Có người sẽ hỏi: “Đã thế, sao Đức Chúa Trời còn khiển trách, vì ai chống cự được ý Ngài?”

20Thưa không, đừng nói vậy. Bạn là ai mà dám chất vấn Đức Chúa Trời? Lẽ nào một chiếc bình bằng đất dám hỏi người thợ gốm: “Sao ông nặn ra tôi thế này?” 21Người thợ gốm chẳng có quyền dùng một miếng đất sét nặn ra chiếc bình này dùng vào việc sang trọng, và chiếc bình kia dùng vào việc tầm thường sao? 22Cũng thế, lẽ nào Đức Chúa Trời chẳng có quyền biểu lộ cơn thịnh nộ, chứng tỏ uy quyền của Ngài đối với những kẻ tội lỗi đáng hủy diệt, mà Ngài đã kiên tâm chịu đựng sao? 23Chúa không có quyền bày tỏ vinh quang rực rỡ của Ngài cho những người đáng thương xót được chuẩn bị từ trước để hưởng vinh quang với Ngài sao? 24Chính chúng ta là những người được Chúa lựa chọn, bao gồm cả người Do Thái lẫn Dân Ngoại.

25Về Dân Ngoại, đúng như lời Đức Chúa Trời dạy trong sách tiên tri Ô-sê:

“Ta sẽ gọi họ là dân Ta

dù họ chẳng phải dân Ta.

Ta sẽ gọi họ là người yêu dấu

dù họ chẳng từng được yêu dấu.”9:25 Ôsê 2:23

26Và:

“Đáng lẽ phải nói với họ:

‘Các ngươi chẳng phải dân Ta,’

thì Ta sẽ gọi họ là:

‘Con cái Đức Chúa Trời Hằng Sống.’”9:26 Ôsê 1:10

27Tiên tri Y-sai đã than thở về người Ít-ra-ên:

“Dù dòng dõi Ít-ra-ên đông như cát bờ biển,

chỉ một số ít người được cứu.

28Vì Chúa Hằng Hữu sẽ nhanh chóng thi hành án phạt trên khắp đất.”9:28 Ysai 10:22-23

29Và Y-sai cũng đã nói:

“Nếu Chúa Hằng Hữu Vạn Quân

không chừa lại cho chúng ta một vài hậu tự,

hẳn chúng ta đã bị quét sạch như Sô-đôm

và tuyệt diệt như Gô-mô-rơ.”9:29 Ysai 1:9

Sự Vô Tín của Người Ít-ra-ên

30Vậy, chúng ta sẽ nói thế nào? Ngay cả khi các Dân Ngoại không theo được tiêu chuẩn của Đức Chúa Trời, nhưng họ đạt được công chính của Đức Chúa Trời. Và bởi đức tin đó họ đạt được công chính. 31Còn người Ít-ra-ên cố gắng vâng giữ luật pháp để được nhìn nhận là người công chính, lại không đạt được. 32Tại sao? Vì họ cậy công đức theo luật pháp, chứ không nhờ đức tin nên họ vấp phải hòn đá chướng ngại. 33Đức Chúa Trời đã cảnh cáo họ trong Thánh Kinh:

“Này, Ta đặt tại Si-ôn một hòn đá chướng ngại,

một tảng đá khiến nhiều người vấp ngã.

Nhưng ai tin Ngài

sẽ không bao giờ thất vọng.”9:33 Ysai 8:14; 28:16