Roma 14 – APSD-CEB & NSP

Ang Pulong Sa Dios

Roma 14:1-23

Ayaw Ninyo Hukmi ang Uban

1Dawata ninyo ang tawo nga maluya ug pagtuo, ug ayaw ninyo pagsawaya ang iyang mga panghunahuna. 2Adunay mga tumutuo nga nagatuo nga mahimo nga mokaon ug bisan unsa, ug adunay mga tumutuo nga luya ug pagtuo nga ang ilang gikaon utanon lang. 3Ang tumutuo nga nagakaon ug bisan unsa dili angayng mosaway sa tumutuo nga utanon lang ang gikaon, ug ang tumutuo nga utanon lang ang gikaon dili usab angay nga maghukom sa nagakaon ug bisan unsa. Kay managsama silang gidawat sa Dios, 4ug sa Dios sila manubag. Busa kinsa ka ba nga mohukom sa sulugoon sa uban? Ang iyang Agalon lang gayod mao ang makasulti kon maayo o daotan ang iyang gibuhat. Ug mahimo gayod niya ang maayo, kay ang Ginoo mao ang motabang kaniya sa pagbuhat ug maayo.

5Adunay mga tawo nga nagatuo nga may mga adlaw nga mas bililhon kaysa ubang mga adlaw. Ug may nagatuo usab nga ang tanang adlaw managsama lang. Ang matag usa angayng maghimo kon unsa sa iyang pagtuo ang husto atubangan sa Dios. 6Kon ang tawo adunay pinasahi nga adlaw, gibuhat niya kini alang sa Ginoo. Ug ang tawo nga nagakaon ug bisan unsa, nagabuhat usab niini alang sa Ginoo, tungod kay nagapasalamat siya sa Dios sa iyang gikaon. Ang dili mokaon sa uban nga pagkaon nagabuhat usab niini alang sa Ginoo, ug nagapasalamat usab siya sa Dios. 7Kay walay bisan kinsa kanato nga mga tumutuo ang nagakinabuhi o mamatay alang sa iyang kaugalingon. 8Kon nagakinabuhi kita, nagakinabuhi kita alang sa Ginoo, ug kon mamatay kita, alang usab sa Ginoo. Busa kon magkinabuhi kita o mamatay, iya kita sa Ginoo. 9Mao kini ang hinungdan nga si Cristo namatay ug nabanhaw, aron mahimo siyang Ginoo sa mga buhi ug sa mga patay. 10Busa ayaw ninyo tamaya o hukmi ang inyong mga igsoon kang Cristo. Kay kitang tanan moatubang sa Dios ug siya ang mohukom kon ang atong gibuhat maayo o daotan. 11Kay nagaingon ang Kasulatan, “Ako ang Ginoo nga buhi. Moabot ang adlaw nga ang tanang mga tawo moluhod sa akong atubangan ug moila nga ako Dios.”14:11 Tan-awa usab ang Isa. 45:23. 12Mao kini ang hinungdan nga ang matag usa kanato manubag sa Dios sa iyang gibuhat dinhi sa kalibotan.

13Busa dili na kita maghukom sa usag usa. Hinuon likayan nato ang mga butang nga mahimong hinungdan sa pagpakasala sa atong igsoon kang Cristo. 14Tungod kay ako anaa kang Ginoong Jesus, nasayran ko nga walay pagkaon nga dili hinlo. Apan si bisan kinsa nga nagatuo nga adunay pagkaon nga ginadili, dili siya angayng mokaon niini. 15Kon tungod sa imong pagkaon masilo ang imong igsoon, wala ka mahigugma kaniya. Si Cristo namatay usab alang kaniya, busa ayaw gub-a ang iyang pagtuo tungod lang sa imong pagkaon. 16Bisag nagatuo kamo nga ang usa ka butang dili daotan, ayaw ninyo kini pagbuhata kon daoton kamo sa uban tungod niini. 17Kay ang gingharian sa Dios dili mahitungod sa pagkaon ug pag-inom, kondili mahitungod sa matarong nga pagkinabuhi, maayo nga relasyon sa usag usa, ug kalipay nga gikan sa Espiritu Santo. 18Si bisan kinsa nga nagaalagad kang Cristo pinaagi niini mao ang nahimut-an sa Dios ug gitahod sa mga tawo.

19Busa paningkamotan gayod nato ang pagbuhat sa mga butang nga makaayo sa relasyon ug makapalig-on sa pagtuo sa usag usa. 20Ayaw gub-a ang pagtuo nga gihatag sa Dios tungod lang sa pagkaon. Mahimong kaonon ang tanang matang sa pagkaon, apan dili maayo nga mokaon sa kalan-on nga mahimong hinungdan sa pagpakasala sa uban. 21Ang maayong buhaton mao ang dili pagkaon sa karne o kaha pag-inom sa mga ilimnon nga makahubog o kaha paghimo sa bisan unsa nga mahimong hinungdan nga makasala ang imong igsoon. 22Kinahanglan nga ikaw lang ug ang Dios ang masayod sa imong gituohan mahitungod niini. Bulahan ang tawo nga wala hasola sa iyang konsensya tungod sa pagbuhat sa butang nga gituohan niyang maayo. 23Apan kon nagduhaduha siya sa iyang pagkaon, hasolon siya sa iyang konsensya kon iya kining kaonon kay ang iyang gibuhat wala mabasi sa iyang gituohan. Sala ang bisan unsa nga buhaton nato nga wala mabasi sa atong gituohan.

New Serbian Translation

Римљанима 14:1-23

Прихватајте слабога у вери!

1Прихватајте слабога у вери, не спорећи се око ставова. 2Неко верује да сме све да једе, док слаби верује да сме да једе само поврће. 3Ко једе све нека не омаловажава онога који не једе све, а који не једе све нека не осуђује онога који једе све, јер је Бог прихватио обојицу. 4Ко си ти да судиш туђем слузи? Његов Господар одлучује о томе хоће ли се овај одржати или пропасти. Ипак, он ће се одржати, јер је Господ кадар да га одржи. 5Неко сматра да су неки дани важнији од других, а за некога су сви дани једнаки. Само нека је свако уверен у своје мишљење. 6Ко придаје значај одређеном дану, чини то ради Господа; ко једе све, чини то Господу на славу, јер Богу захваљује. Па и онај који не једе, не једе ради Господа, те и он захваљује Богу. 7Нико од нас не живи за себе и нико не умире за себе. 8Ако живимо, за Господа живимо, и ако умиремо, за Господа умиремо. Дакле, било да живимо или умиремо, припадамо Господу. 9Зато је Христ умро и оживео, да би био Господ живима и мртвима. 10Према томе, ко си ти да судиш своме брату? Или, зашто омаловажаваш свога брата? Јер, сви ћемо стати пред Божији суд. 11Написано је, наиме:

„Живота ми мога – говори Господ –

свако ће се колено савити преда мном,

и сваки ће језик дати славу Богу.“

12Дакле, свако од нас ће за себе дати одговор Богу.

Не постављајте препреке брату

13Зато не осуђујмо више једни друге, него радије одлучите да не чините ништа што би брата навело да посрне или да сагреши. 14Знам и уверен сам у Господу Исусу да никаква храна није нечиста сама по себи; нечиста је само за оног који сматра да је нечиста. 15Ако је твој брат ожалошћен због нечега што ти једеш, то значи да не поступаш из љубави. Не упропашћуј храном онога за кога је Христ умро. 16Стога, не дозволите да ваше добро изађе на лош глас. 17Јер јело и пиће не чине Царство Божије, него праведност, мир и радост по Духу Светоме. 18Јер онај који тако служи Христу, угодан је Богу и поштован од људи.

19Зато настојмо да радимо на миру и узајамном изграђивању. 20Не дозволи да се због хране уништава Божије дело! Свака храна је чиста, али није добро ако неко једе нешто што ће другога навести на грех. 21Добро је не јести месо и не пити вино, и уздржавати се од онога што би могло узроковати да твој брат посрне.

22Оно што верујеш, задржи за себе пред Богом. Блажен је онај који не осуђује себе за оно у шта је уверен. 23Ко једе са сумњом, осуђује себе, јер то не чини по вери. Наиме, све што се не чини по вери, грех је.