1Mga igsoon, dako gayod ang akong handom nga ang akong mga isigka-Judio maluwas, ug kini giampo ko sa Dios. 2Makapamatuod ako nga kugihan sila sa pag-alagad sa Dios, apan dili sumala sa kamatuoran. 3Kay wala sila masayod sa pamaagi sa Dios sa pagmatarong sa tawo. Nagtinguha hinuon sila sa ilang kaugalingong pamaagi ug wala nila sunda ang pamaagi sa Dios. 4Wala sila makasabot nga ang Kasugoan natapos diha kang Cristo. Kay pinaagi sa gibuhat ni Cristo, ang matag usa nga nagatuo kaniya mao lang ang gipakamatarong.
Ang Kaluwasan alang sa Tanan
5Mao kini ang gisulat ni Moises mahitungod sa pagpakamatarong pinaagi sa pagtuman sa Kasugoan: “Ang tawo nga nagatuman sa Kasugoan magkinabuhi sumala sa Kasugoan.”10:5 Tan-awa usab ang Lev. 18:5. 6Apan mao kini ang gi-ingon sa Kasulatan mahitungod sa pagpakamatarong pinaagi sa pagtuo, “Ayaw pag-ingon sa imong kaugalingon, ‘Kinsa ba ang moadto sa langit?’ ” (Ang buot ipasabot, sa pagpakanaog kang Cristo nganhi). 7“Ayaw usab pag-ingon, ‘Kinsa ang mokanaog sa kinahiladman sa yuta?’ ” (Ang buot ipasabot, sa pagkuha kang Cristo gikan sa mga patay). 8Hinuon ang Kasulatan nagaingon,
“Ang pulong sa Dios haduol kanimo, anaa sa imong ngabil ug sa imong kasing-kasing.”10:8 Tan-awa usab ang Deu. 30:12-14.
Ug kining pulong sa Dios mao ang mahitungod sa pagtuo nga among ginawali: 9kon isugilon mo nga si Jesus mao ang Ginoo ug nagatuo ka sa kinasingkasing nga gibanhaw siya sa Dios gikan sa kamatayon, maluwas ka. 10Kay ang tawo pakamatarungon sa Dios kon motuo siya sa kinasingkasing. Ug kon mosugilon siya sa iyang pagtuo, maluwas siya. 11Kay nagaingon ang Kasulatan, “Ang nagatuo kaniya dili gayod maulawan.”10:11 Tan-awa usab ang Isa. 28:16. 12Ug kini nga saad alang sa tanan, Judio man o dili Judio, tungod kay ang Ginoo, Ginoo sa tanan, ug nagahatag siyag panalangin nga madagayaon sa tanan nga nagadangop kaniya. 13Kay nagaingon ang Kasulatan, “Si bisan kinsa nga modangop sa Ginoo maluwas.”10:13 Tan-awa usab ang Joel 2:32.
14Apan unsaon nila pagdangop kaniya kon wala sila motuo? Ug unsaon man nila pagtuo kaniya kon wala sila makadungog mahitungod kaniya? Ug unsaon man nila pagkadungog kon walay mosugilon kanila? 15Ug unsaon man paglakaw ug pagsugilon sa mga tigbalita kon wala sila ipadala? Sumala sa Kasulatan, “Pagkatahom gayod kon moabot ang mga nagasangyaw sa Maayong Balita.”10:15 Tan-awa usab ang Isa. 52:7. 16Apan dili ang tanan nagdawat sa Maayong Balita. Sama sa giingon ni Isaias, “Ginoo, kinsa ba ang mituo sa among giwali?”10:16 Tan-awa usab ang Isa. 53:1. 17Karon makaingon kita nga ang tawo motuo lang kang Cristo kon makadungog siya sa mensahe mahitungod kaniya. Ug kining mensahe madungog lang kon may magtudlo niini. 18Karon, nakadungog ba ang mga Israelinhon niini nga mensahe? Dili mahimo nga wala sila makadungog. Kay nagaingon ang Kasulatan, “Nadungog ang ilang tingog sa bisan asang dapit. Ug ang ilang mga pulong milanog sa tibuok kalibotan.”10:18 Tan-awa usab ang Salmo 19:4. 19Unsa man, wala ba sila makasabot? Dili mahimo nga wala sila makasabot. Kay sumala sa sinulat ni Moises nagaingon ang Dios kanila, “Pasinahon ko kamo sa mga tawo nga dili Israelinhon. Pasuk-on ko kamo tungod kay ipakita ko ang akong kalooy sa mga tawo nga wala makaila kanako.”10:19 Tan-awa usab ang Deu. 32:21. 20Misulti usab ang Dios kanila pinaagi kang Isaias (ug walay kahadlok nga misulti niini si Isaias sa mga tawo),
“Nakaplagan ako sa mga tawo nga wala mangita kanako,
Ug bisan wala sila mangutana mahitungod kanako, nagpaila ako kanila kon kinsa ako.”10:20 Tan-awa usab ang Isa. 65:1.
21Apan mahitungod sa mga Israelinhon miingon siya, “Nagpadayon ako sa pagpaabot kanila nga mga gahig ulo ug mga masupilon nga mobalik sila kanako.”10:21 Tan-awa usab ang Isa. 65:2.
1برادران عزيز، آرزوی قلبی و دعای من برای يهوديان اينست كه ايشان نجات يابند. 2من میدانم كه آنان در دل خود چه غيرت و احترامی برای خدا دارند، اما اين غيرت و احترام از روی درک و شناخت صحيح نيست. 3ايشان درک نمیكنند كه مسيح جانش را فدا كرده تا آنان را در حضور خدا بیگناه سازد. در عوض میكوشند تا با رعايت احكام و رسوم شريعت، به آن درجه از پاكی برسند كه در نظر خدا بیگناه جلوه كنند. اما اين آن راهی نيست كه خدا برای نجات انسانها در نظر گرفته است. 4ايشان متوجه نيستند كه عيسی مسيح همهٔ كسانی را كه به او ايمان آورند، در نظر خدا پاک و بیگناه میسازد، يعنی همان چيزی كه ايشان سعی میكنند با رعايت شريعت و احكام به دست آورند. عيسی مسيح به همهٔ اين راهها پايان بخشيده است.
نجات برای همه است
5درباره بیگناه به حساب آمدن و آمرزش از راه شريعت، موسی فرمود كه شخص در صورتی ممكن است بخشيده شود و بیگناه به حساب آيد كه بتواند كاملاً خوب باشد و در سراسر زندگیاش در مقابل وسوسهها مقاومت كند و حتی يكبار هم گناه نكند. 6اما دربارهٔ نجاتی كه بوسيلهٔ ايمان به دست میآيد، گفته شده است: «نيازی نيست كه به آسمان صعود كنيد، و در آنجا مسيح را بيابيد و او را فرود آوريد تا به شما ياری دهد،» 7و همچنين «نيازی نيست كه به ميان مردگان برويد تا مسيح را زنده كنيد.»
8زيرا نجاتی كه از راه ايمان به مسيح به دست میآيد، به آسانی در دسترس هر يک از ما قرار دارد و به اندازهٔ قلب و زبان خودمان، به ما نزديک است؛ ما نيز دربارهٔ همين نجات موعظه میكنيم. 9در واقع، اگر انسان با زبان خود نزد ديگران اقرار كند كه عيسی مسيح خداوند اوست و در قلب خود نيز ايمان داشته باشد كه خدا او را پس از مرگ زنده كرد، نجات خواهد يافت. 10زيرا بوسيلهٔ ايمان قلبی است كه شخص رضايت خدا را حاصل میكند؛ و بعد هنگامی كه در برابر ديگران ايمان خود را به زبان میآورد، نجات خود را تأييد مینمايد. 11كتاب آسمانی نيز میفرمايد كه هر كه به مسيح ايمان داشته باشد، هرگز نااميد نخواهد شد. 12در اين زمينه، يهود و غيريهود يكسانند، زيرا همه دارای يک خداوند هستند، خداوندی كه گنجينههای عظيم خود را در اختيار همهٔ آنانی میگذارد كه طالب و تشنهٔ او هستند. 13پس خداوند هر کس را كه به او پناه ببرد، نجات خواهد داد.
14اما چگونه مردم به خداوند پناه آورند، در حالی که به او ايمان ندارند؛ و چگونه ايمان بياورند، در حالی که راجع به او چيزی نشنيدهاند؟ و چگونه بشنوند، اگر كسی مژدهٔ انجيل را به ايشان اعلام نكند؟ 15و چگونه بروند و اعلام كنند، اگر كسی ايشان را نفرستد؟ كتاب آسمانی در اين باره میفرمايد: «چه خوشقدمند آنانی كه مژدهٔ ”آشتی با خدا“ را اعلام میكنند، و دربارهٔ لطف و مهربانی خدا، خبرهای خوش میآورند!» به عبارت ديگر به كسانی كه برای اعلام مژدهٔ انجيل میآيند، خوشامد میگويد!
16اما تمام كسانی كه اين مژده را میشنوند، آن را قبول نمیكنند. اشعيای نبی نيز میفرمايد: «خداوندا، چه كسی سخنان مرا باور كرد؟» 17با اين حال، ايمان از شنيدن مژدهٔ انجيل بوجود میآيد.
18اما يهوديان چه؟ آيا ايشان اين مژده را نشنيدهاند؟ البته كه شنيدهاند! هر جا كه ايشان ساكن بودهاند، اين مژده نيز به آنجا رسيده است. بلی، اين خبر خوش در سراسر جهان موعظه شده است. 19آيا آنان میدانند كه اگر نجات خدا را نپذيرند، خدا ديگران را به جای ايشان نجات خواهد داد؟ بلی، میدانند! زيرا حتی در زمان موسی نيز خدا فرموده بود كه نجات خود را به مردمان بتپرست و نادان عطا خواهد كرد تا بلكه قوم او به غيرت بيايند و از خواب غفلت بيدار شوند. 20بعدها اشعيا با جسارت بيشتری گفت كه آنانی كه حتی در جستجوی خدا نبودند، او را يافتند، و خدا به كسانی كه او را طلب نمیكردند خود را ظاهر ساخت. 21با اين حال، آغوش خدا همواره به روی يهوديان باز است، اما ايشان سرسختی میكنند و حاضر به بازگشت نيستند.