1Anak, tumana ug tipigi sa imong kasingkasing ang akong mga gipanudlo ug mga sugo. 2Tipigi ang akong mga sugo aron motaas ang imong kinabuhi. Ampingi ang gipanudlo ko kanimo sama sa pag-amping mo sa imong mga mata. 3Itanom kini sa imong hunahuna aron dili mo gayod malimtan. 4Isipa ang kaalam ingon nga imong igsoong babaye ug ang maayong pagsabot ingon nga imong suod nga higala. 5Kay ilikay ka niini gikan sa babayeng daotan nga makadaning manulti.
Ang Babayeng Daotan
6Usa ka adlaw, namintana ako sa akong balay, 7ug nakita ko ang mga batan-ong lalaki nga walay alamag sa kinabuhi. Ang usa kanila walay buot. 8Misubay siya sa dalan paingon sa kanto diin atua ang balay sa usa ka babayeng daotan. 9Kilomkilom na kadto ug paingon na mongitngit. 10Unya gisugat siya sa usa ka babaye nga nagsul-ob ug bisti sa babayeng nagabaligyag dungog, nga may plano nang daan sa unsay iyang himuon sa maong lalaki. 11Kining babayhana sabaan ug gahig ulo. Dili makapuyo sa balay. 12Anaa siya kanunay sa dalan o sa mga eskinita, ug usahay sa mga plasa. 13Inigkakita niyag lalaki, gakson niya kinig hagkan. Ug dili gayod maulaw moingon: 14“Gituman ko karon ang akong saad nga maghalad, ug may mga karne didto sa balay gikan sa mananap nga akong gihalad. 15Busa gipangita ko ikaw, ug maayo kay nakita ko ikaw. 16Gihapinan ko na ang akong higdaanan ug dekolor nga panapton nga gikan pa sa Ehipto. 17Gibutangan ko kini sa mga mira, aloe, ug cinamon. 18Busa dali, magdulog kita; tagbawon ta ang atong kaugalingon hangtod magbuntag, 19kay wala dinhi ang akong bana. Atua siya sa layo. 20Nagdala siyag daghang kuwarta ug mga duha pa ka semana ayha siya mobalik.”
21Busa nahaylo niya ang lalaki pinaagi sa iyang tam-is ug makadani nga mga pulong. 22Diha-diha misunod ang lalaki kaniya nga daw sa baka nga giguyod paingon sa ihawanan o sa lagsaw7:22 lagsaw: Mao kini sa Syriac (tan-awa usab ang Septuagint); apan sa Hebreo, buang-buang. nga nagpadulong sa lit-ag 23diin mamatay siya pinaagi sa pana. Sama usab siya sa usa ka langgam nga nagdali-dali ug paingon sa lit-ag, nga walay kalibotan nga kamatayon diay ang iyang padulngan.
24Busa, mga anak, pamatia ninyo pag-ayo ang akong ginasulti. 25Ayaw kamo pagpadala niining matanga sa babaye; ayaw kamo pagpahisalaag kaniya. 26Daghan nang mga lalaki ang nalaglag tungod kaniya. 27Kon moadto kamo sa iyang balay, sama rag nagpaingon kamo sa dapit sa mga patay.
1My son, keep my words, and lay up my commandments with thee. 2Keep my commandments, and live; and my law as the apple of thine eye. 3Bind them upon thy fingers, write them upon the table of thine heart. 4Say unto wisdom, Thou art my sister; and call understanding thy kinswoman: 5That they may keep thee from the strange woman, from the stranger which flattereth with her words.
6¶ For at the window of my house I looked through my casement, 7And beheld among the simple ones, I discerned among the youths, a young man void of understanding,7.7 the youths: Heb. the sons 8Passing through the street near her corner; and he went the way to her house, 9In the twilight, in the evening, in the black and dark night:7.9 in the evening: Heb. in the evening of days 10And, behold, there met him a woman with the attire of an harlot, and subtil of heart. 11(She is loud and stubborn; her feet abide not in her house: 12Now is she without, now in the streets, and lieth in wait at every corner.) 13So she caught him, and kissed him, and with an impudent face said unto him,7.13 with…: Heb. she strengthened her face and said 14I have peace offerings with me; this day have I payed my vows.7.14 I have…: Heb. Peace offerings are upon me 15Therefore came I forth to meet thee, diligently to seek thy face, and I have found thee. 16I have decked my bed with coverings of tapestry, with carved works, with fine linen of Egypt. 17I have perfumed my bed with myrrh, aloes, and cinnamon. 18Come, let us take our fill of love until the morning: let us solace ourselves with loves. 19For the goodman is not at home, he is gone a long journey: 20He hath taken a bag of money with him, and will come home at the day appointed.7.20 with…: Heb. in his hand7.20 the day…: or, the new moon 21With her much fair speech she caused him to yield, with the flattering of her lips she forced him. 22He goeth after her straightway, as an ox goeth to the slaughter, or as a fool to the correction of the stocks;7.22 straightway: Heb. suddenly 23Till a dart strike through his liver; as a bird hasteth to the snare, and knoweth not that it is for his life.
24¶ Hearken unto me now therefore, O ye children, and attend to the words of my mouth. 25Let not thine heart decline to her ways, go not astray in her paths. 26For she hath cast down many wounded: yea, many strong men have been slain by her. 27Her house is the way to hell, going down to the chambers of death.
