Panultihon 29 – APSD-CEB & CARST

Ang Pulong Sa Dios

Panultihon 29:1-27

1Ang tawong gahig ulo bisag sigehan ug badlong, sa kalit lang mapukan ug dili na makabangon pa.

2Kon mga matarong ang mangulo malipayon ang mga tawo, apan kon mga daotan ang mangulo masubo gayod sila.

3Ang tawong nagtinguha nga magmaalamon maghatag ug kalipay sa iyang amahan.

Ang tawong nagsigeg pakig-uban sa mga babayeng nagabaligya sa ilang dungog nagausik-usik lang sa iyang kuwarta.

4Kon ang tinguha sa hari mao ang pagpatunhay sa hustisya, ginalig-on niya ang iyang gingharian, apan ang hari nga nawong ug sapi, magpukan sa iyang gingharian.

5Ang tawong mang-ulog-ulog nagaplanog daotan sa iyang isigka-tawo.

6Ang tawong daotan malit-agan sa iyang kaugalingong sala, apan ang tawong matarong magaawit nga malipayon.

7Ang tawong matarong nagahatag ug bili sa katungod sa mga kabos. Dili kini masabtan sa tawong daotan.

8Ang mga tawong bugalbugalon tigpasiugda ug kasamok sa lungsod, apan ang mga maalamon tigpahusay niini.

9Wala gayoy paingnan kon makighusay ang tawong maalamon sa usa ka buang-buang, kay magsige lang ug tagawtaw ug magbugalbugal ang buang-buang.

10Kalagotan ug gusto patyon sa mga kriminal ang mga tawong nagakinabuhi sa husto ug dili salawayon.

11Ang tawong buang-buang mopagawas gayod sa iyang kasuko, apan ang tawong maalamon makapugong sa iyang kaugalingon.

12Kon ang usa ka pangulo motuo ug bakak, ang tanan niyang mga opisyal mahimong daotan.

13Ang kabos ug ang nangdaog-daog kaniya managsama nga gihatagan sa Ginoo ug mga mata.29:13 Ang buot ipasabot, parehas ra silang binuhat sa Dios.

14Kon ang usa ka hari matarong nga mohukom sa mga kabos, magpadayon ang iyang paghari.

15Ang pagbunal ug pagbadlong sa bata aron sa pagdisiplina kaniya makatudlo kaniya nga magmaalamon, apan kon pasagdan lang siya, makahatag siyag kaulawan sa iyang ginikanan.

16Kon daotan ang mga nangulo, mosamot ang pagpakasala. Apan malaglag sila, ug makita kini sa mga matarong.

17Disiplinaha ang imong anak, ug hatagan ka niyag kalinaw ug kalipay.

18Kon walay mensahe sa Dios nga maggiya sa nasod, wala kini kahusay. Bulahan ang mga tawo nga nagatuman sa kasugoan sa Dios.

19Adunay sulugoon nga dili mo matudloan kon imong estoryahan, kay bisan nasabtan ka niya, dili siya motuman.

20Mas may paglaom pa ang tawong buang-buang kaysa tawong magpataka lag yawyaw.

21Kon patughan mo lang sa gusto ang imong sulugoon gikan sa bata pa siya, mahimo mo unya siyang problema.

22Ang tawong daling masuko makahatag ug kagubot, ug daghag mahimong sala.

23Ang kahambogiro sa tawo maghatod kaniya sa kaulawan, apan ang pagkamapainubsanon makahatag kaniyag dungog.

24Ang tawo nga kakunsabo sa kawatan nagbutang sa iyang kaugalingon sa kakuyaw. Bisan unsaon ug patug-an dili gayod siya motug-an.

25Makuyaw kon kita talawan. Apan kon mosalig lang kita sa Ginoo, wala gayoy daotang mahitabo kanato.

26Daghan ang mangayog pabor sa usa ka pangulo, apan ang Ginoo lang gayod ang makahatag ug hustisya.

27Ngil-aran ang mga matarong sa mga daotan, ug ngil-aran usab ang mga daotan sa mga matarong.

Священное Писание (Восточный перевод), версия для Таджикистана

Мудрые изречения 29:1-27

1Тот, кто коснеет в упрямстве после многих упрёков,

будет внезапно погублен – без исцеления.

2Когда умножаются праведники, люди радуются,

а когда правят нечестивые, люди стонут.

3Человек, любящий мудрость, приносит отцу радость,

а приятель блудниц расточает богатство.

4Правосудием царь укрепляет страну,

а жадный до взяток её разоряет.

5Льстящий ближнему своему

раскидывает сеть у него под ногами.

6Злодея ловит его же грех,

а праведник может петь и радоваться.

7Праведный заботится о правах бедняков,

а нечестивый в них и не вникает.

8Глумливые возмущают город,

а мудрецы отвращают гнев.

9Где мудрый судится с глупцом,

там лишь злость и издёвки и нет покоя.

10Кровожадные люди ненавидят беспорочных

и праведников хотят лишить жизни29:10 Или: «а праведники заботятся об их жизни»..

11Глупец даёт гневу свободный выход,

а мудрый владеет собой.

12Если правитель внимает лжи,

все его сановники становятся злодеями.

13У бедняка с притеснителем вот что общее:

Вечный дал зрение глазам обоих.

14Если царь судит бедных по справедливости,

его престол утвердится навеки.

15Розга и обличение дают мудрость,

а ребёнок, оставленный в небрежении, срамит свою мать.

16Когда умножаются нечестивые, умножается грех,

но праведники увидят их гибель.

17Наказывай сына, и он принесёт тебе покой;

он доставит душе твоей радость.

18Где нет откровений свыше, народ распоясывается;

но благословенны те, кто соблюдает Закон.

19Раба не исправить одними словами:

он понимает, но не внимает.

20Видел ли ты человека, что говорит не подумав?

На глупца больше надежды, чем на него.

21Если раб избалован с детства,

то в конце концов он принесёт тебе печаль29:21 Или: «то в конце концов он захочет стать сыном»..

22Гневливый разжигает ссоры,

и несдержанный совершает много грехов.

23Гордость человека его принизит,

а смиренный духом будет прославлен.

24Сообщник воров – враг самому себе;

он слышит, как заклинают выйти свидетелей, но не осмеливается29:24 См. Лев. 5:1..

25Страх перед человеком – ловушка,

а надеющийся на Вечного находится в безопасности.

26Многие ищут приёма у правителя,

но справедливость – от Вечного.

27Нечестивые – мерзость для праведников,

а честные – мерзость для неправедных.