Panultihon 2 – APSD-CEB & NIVUK

Ang Pulong Sa Dios

Panultihon 2:1-22

Ang Kamahinungdanon sa Kaalam

1Anak, dawata ug tipigi sa imong kasingkasing ang akong mga gipanudlo ug mga sugo. 2Paminawa kon unsay makahatag ug kaalam ug pagsabot. 3Ug paningkamoti gayod nga makaangkon ka niini, 4nga daw sama nga nagapangita kag pilak o tinagong bahandi. 5Kon himuon mo kini, masayran mo kon unsa ang pagtahod sa Ginoo, ug masabtan mo ang mahitungod kaniya. 6Kay ang Ginoo maoy nagahatag ug kaalam. Kaniya usab naggikan ang kahibalo ug pagsabot. 7-8Gipanalipdan niya ang nagakinabuhing matarong, matinumanon, ug dili salawayon. Giandaman usab niya sila ug kadaogan.2:7-8 kadaogan: o, husto nga kaalam.

9Kon mamati ka kanako, masayran mo kon unsa ang maayo mong buhaton: ang husto, matarong, ug ang angayng buhaton. 10Mahimo kang maalamon, ug makahatag kinig kalipay kanimo. 11Kon may panabot ka ug kahibalo nga modesisyon ug ensakto, makasalbar kini kanimo 12ug maglikay sa daotang binuhatan ug sa mga tawong daotan ug sinultihan. 13Kini nga mga tawo mibiya na sa hustong binuhatan ug misunod sa buhat sa mga anaa sa kangitngit. 14Nagakalipay sila sa paghimo ug daotan, ug nalingaw sila sa kangil-ad niini. 15Dili ensakto ang ilang pagkinabuhi; sukwahi ang dalan nga ilang ginaagian.

16Ang kaalam maglikay usab kanimo sa babayeng daotan nga buot motintal kanimo pinaagi sa matam-is niyang mga pulong. 17Kining babayhana mibiya sa iyang bana nga iyang giminyoan sa batan-on pa siya; gikalimtan niya ang iyang saad sa Dios sa dihang gikasal siya. 18Ang pag-adto sa iyang balay sama ra nga nagpaingon ka sa kamatayon. Ang dalan paingon sa iyang balay padulong sa dapit sa mga patay. 19Si bisan kinsa nga moadto kaniya dili na makauli; dili na niini matultolan pa ang dalan paingon sa dapit sa mga buhi. 20Busa sunda ang pagkinabuhi sa maayo nga mga tawo; pagkinabuhi nga matarong. 21Kay ang tawo nga nagakinabuhi sa ensakto ug dili salawayon padayon nga magpuyo dinhi sa atong yuta. 22Apan ang mga daotan ug maluibon abugon. Pang-ibton sila sama sa mga sagbot.

New International Version – UK

Proverbs 2:1-22

Moral benefits of wisdom

1My son, if you accept my words

and store up my commands within you,

2turning your ear to wisdom

and applying your heart to understanding –

3indeed, if you call out for insight

and cry aloud for understanding,

4and if you look for it as for silver

and search for it as for hidden treasure,

5then you will understand the fear of the Lord

and find the knowledge of God.

6For the Lord gives wisdom;

from his mouth come knowledge and understanding.

7He holds success in store for the upright,

he is a shield to those whose way of life is blameless,

8for he guards the course of the just

and protects the way of his faithful ones.

9Then you will understand what is right and just

and fair – every good path.

10For wisdom will enter your heart,

and knowledge will be pleasant to your soul.

11Discretion will protect you,

and understanding will guard you.

12Wisdom will save you from the ways of wicked men,

from men whose words are perverse,

13who have left the straight paths

to walk in dark ways,

14who delight in doing wrong

and rejoice in the perverseness of evil,

15whose paths are crooked

and who are devious in their ways.

16Wisdom will save you also from the adulterous woman,

from the wayward woman with her seductive words,

17who has left the partner of her youth

and ignored the covenant she made before God.2:17 Or covenant of her God

18Surely her house leads down to death

and her paths to the spirits of the dead.

19None who go to her return

or attain the paths of life.

20Thus you will walk in the ways of the good

and keep to the paths of the righteous.

21For the upright will live in the land,

and the blameless will remain in it;

22but the wicked will be cut off from the land,

and the unfaithful will be torn from it.