Panultihon 19 – APSD-CEB & BDS

Ang Pulong Sa Dios

Panultihon 19:1-29

1Mas maayo pa ang kabos nga nagakinabuhi ug matarong kaysa buang-buang nga bakakon.

2Dili maayo nga kugihan ka apan walay nahibaloan. Dili usab maayo nga magdali-dali kay basig masayop ka.

3May mga tawo nga nagadaot sa ilang kaugalingon pinaagi sa ilang kabuang, ug unya ang Ginoo pa ang ilang basolon.

4Ang adunahan daghag higala, apan ang kabos biyaan sa iyang mga higala.

5Ang bakakon nga saksi silotan, ug si bisan kinsa nga nagabakak dili makalingkawas sa silot.

6Daghan ang makighigala sa mga iladong tawo aron paboran sila, ug ang tanang mga tawo makighigala sa manggihatagon.

7Kon kabos ka, dili ka tagdon sa imong mga paryente, ug labaw na gayod sa imong mga higala. Kon kinahanglanon mo sila, dili mo sila madangpan.

8Ang tawo nga nagatinguha nga magmaalamon nahigugma sa iyang kaugalingon, ug siya magmauswagon.

9Ang bakakon nga saksi silotan, ug si bisan kinsa nga nagabakak malaglag.

10Dili angayan nga magkinabuhi sa kaharuhay ang tawong buang-buang, ug labi nang dili angayan nga mogahom sa mga tigdumala ang usa ka ulipon.

11Kon mapailubon ka, nagpadayag kana nga maalamon ka. Ug kon magpasaylo ka sa mga nakasala kanimo, maghatod kinig kadungganan kanimo.

12Ang kasuko sa hari sama sa ngulob sa liyon, apan ang iyang kaayo sama sa yamog sa tanaman.

13Ang buang-buang nga anak makadala ug kalaglagan sa iyang amahan. Ang asawa nga tagawtawan perwisyo sama sa nagtulo nga atop.

14Mapanunod gikan sa ginikanan ang balay ug ang uban pang kabtangan, apan ang Ginoo lang ang makahatag ug maalamon nga asawa.

15Kon tapolan ka ug sige rag katulog, magutman ka gayod.

16Ang tawo nga nagatuman sa mga sugo sa Dios magkinabuhi sa dayon, apan ang wala nagatuman mamatay.

17Kon mohatag ka sa mga kabos, sama lang nga nagpahulam ka sa Ginoo, kay ang Ginoo mobayad kanimo.

18Disiplinaha ang imong mga anak samtang may panahon pa. Kon dili mo sila disiplinahon, giguba mo ang ilang kinabuhi.

19Pasagdi nga manubag sa iyang binuhatan ang tawong daling masuko, kay kon tabangan mo siya, utrohon ra gihapon na niya.

20Pamatia ang mga tambag ug pagtul-id sa imong pamatasan aron magmaalamon ka sa umaabot.

21Daghan kitag mga plano, apan ang kabubut-on sa Ginoo maoy matuman.

22Ganahan kitag tawo nga maayo. Mas maayo pa ang tawong kabos kaysa bakakon.

23Tahora ang Ginoo ug mabuhi kag dugay, kontento, ug layo sa katalagman.

24May mga tawo nga labihan gayod katapolan nga bisan sa pagkaon kapuyan pa.

25Angay kastigohon ang mga bugalbugalon aron ang sama nilang walay alamag makat-on nga magmaalamon. Badlonga ang tawong maalamon ug mosamot siya kamaalamon.

26Makauulaw ug talamayon ang anak nga modagmal sa iyang amahan ug mopalayas sa iyang inahan.

27Anak, kon dili ka mamati sa mga pagtul-id sa imong pamatasan, ginasalikway mo ang mga pagtulon-an nga nagahatag ug kaalam.

28Ang bakakon nga saksi nagpakawalay-bili sa hustisya, ug ang tawong daotan ganahan gayod nga mohimog daotan.

29Sigurado gayod nga silotan ang mga bugalbugalon ug mga buang-buang.

La Bible du Semeur

Proverbes 19:1-29

1Mieux vaut un pauvre qui se conduit de façon intègre

qu’un homme aux paroles tordues, car celui-ci est un insensé.

2Dans un désir irréfléchi, il n’y a rien de bon

et précipiter ses pas fait commettre une faute.

3La sottise d’un homme cause son naufrage,

alors il s’en prend à l’Eternel.

4Si vous êtes riche, vos amis se multiplient,

mais le pauvre est abandonné par son compagnon.

5Le faux témoin ne restera pas impuni,

qui répand le mensonge n’échappera pas au châtiment.

6Beaucoup briguent la faveur d’un homme important,

et tous sont amis de qui fait des cadeaux.

7Le pauvre est détesté par tous ses frères,

à plus forte raison ses compagnons s’écartent-ils de lui.

En vain il les poursuit de ses paroles : ils ne sont déjà plus là.

8Acquérir du bon sens, c’est s’aimer soi-même,

cultiver le discernement fera trouver le bonheur.

9Le faux témoin ne restera pas impuni,

qui profère le mensonge périra.

10Il ne convient pas qu’un insensé mène une vie de plaisirs,

et moins encore qu’un esclave commande aux princes.

11La raison de l’homme lui fait retenir sa colère,

et sa gloire c’est de passer par-dessus l’offense.

12La colère du roi est pareille au rugissement d’un jeune lion,

mais sa faveur est comme la rosée sur l’herbe.

13Un fils insensé fait le malheur de son père,

et les récriminations d’une femme sont comme une gouttière qui ne cesse de couler.

14Un homme peut hériter maison et richesse de ses pères,

mais seul l’Eternel peut lui donner une femme intelligente.

15La paresse plonge dans la torpeur,

et l’indolent souffrira de la faim.

16Suivre les préceptes, c’est veiller sur sa propre vie ;

ne pas veiller sur sa conduite, conduit à la mort.

17Qui a pitié du pauvre, prête à l’Eternel

qui le lui revaudra.

18Corrige ton fils tant qu’il y a encore19.18 Autre traduction : ton fils car il y a… de l’espoir,

mais ne va pas jusqu’à désirer sa mort.

19L’homme qui se met dans une grande colère paiera une amende,

si tu l’en exemptes, tu l’incites à recommencer19.19 Autres traductions : tu pourras recommencer ou tu aggraves encore son cas..

20Ecoute les conseils et accepte d’être repris et, finalement, tu deviendras sage.

21Un homme forme de nombreux projets,

mais c’est le dessein de l’Eternel qui se réalise.

22Ce qu’on apprécie chez un homme, c’est sa bonté,

et mieux vaut un pauvre qu’un menteur.

23Craindre l’Eternel mène à la vie19.23 Voir 10.27.,

et, comblé, on passe même la nuit à l’abri du malheur.

24Le paresseux plonge sa main dans le plat19.24 On portait sa main dans le plat commun pour y prendre le morceau qu’on désirait (Rt 2.14 ; Mt 26.23).,

mais il ne la ramène pas à sa bouche.

25Punis le moqueur, et celui qui est inexpérimenté acquerra de l’intelligence,

mais reprends simplement l’homme intelligent : il comprendra la leçon.

26Qui maltraite son père et chasse sa mère

est un fils qui se couvre de honte et d’opprobre.

27Mon fils, si tu cesses d’écouter l’instruction,

tu te détourneras des paroles de la connaissance.

28Qui se moque du droit est un témoin qui ne vaut rien ;

la bouche des méchants avale le mal.

29Les condamnations sont prêtes pour les moqueurs,

et les coups de bâton pour l’échine des insensés.