Numero 6 – APSD-CEB & BDS

Ang Pulong Sa Dios

Numero 6:1-27

Ang Tulumanon bahin sa Pagdedikar sa Tawo nga Buot Mag-alagad sa Ginoo

1Miingon ang Ginoo kang Moises, 2“Sultihi ang mga Israelinhon nga kon ang usa ka babaye o lalaki maghimo ug usa ka pinasahi nga panaad nga idedikar niya ang iyang kaugalingon sa pag-alagad kanako isip Nazareo,6:2 Nazareo: Ang buot ipasabot, gidedikar. 3kinahanglan dili siya moinom ug bino ug uban pang makahubog nga ilimnon. Dili usab siya mogamit ug suka nga gikan sa ubas ug suka nga gikan sa uban pang makahubog nga mga ilimnon. Dili usab siya moinom ug duga sa ubas, ni mokaon ug ubas o kaha pasas. 4Samtang usa siya ka Nazareo, kinahanglang dili gayod siya mokaon sa bisan unsa nga naggikan sa ubas, bisan ang liso o kaha panit niini.

5“Dili usab niya paputlan ang iyang buhok samtang wala pa niya mahuman ang iyang panaad sa pag-alagad sa Ginoo. Kinahanglan nga ilain siya alang sa Ginoo hangtod nga mahuman niya ang iyang panaad. Busa pasagdan lang niya nga motaas ang iyang buhok. 6Ug samtang wala pa niya mahuman ang iyang panaad nga mag-alagad sa Ginoo, kinahanglang dili siya moduol ug patay, 7bisan iya pa kining amahan, inahan, o igsoon. Dili gayod niya hugawan ang iyang kaugalingon tungod lang kanila, kay ang iyang buhok simbolo sa iyang pagdedikar sa iyang kinabuhi ngadto sa Ginoo.6:7 Nabatasan kaniadto ang pagpaupaw isip pagpaila sa pagsubo alang sa namatay. Busa dili kini mahimong himuon sa usa ka Nazareo. 8Busa sa tibuok panahon sa iyang pagdedikar sa iyang kinabuhi, gilain siya alang sa Ginoo.

9“Kon may kalit nga mamatay sa iyang tapad, ug hinungdan kini nga nahugawan ang iyang buhok6:9 buhok: sa Hebreo, ulo. nga simbolo sa iyang pagdedikar sa Ginoo, kinahanglan magpaupaw siya sa adlaw sa iyang pagpanghinlo—sa ikapito nga adlaw. 10Dayon sa ikawalo nga adlaw, kinahanglan nga magdala siya ug duha ka salampati o tukmo ngadto sa pari didto sa pultahan sa Tolda nga Tagboanan. 11Ang usa sa langgam ihalad sa pari ingon nga halad sa paghinlo ug ang usa ihalad ingon nga halad nga sinunog. Niining paagiha mapasaylo siya sa sala nga iyang naangkon tungod sa minatay. Niana mismo nga adlaw, idedikar niya pag-usab ang iyang kaugalingon6:11 kaugalingon: sa Hebreo, ulo. ug pataason niya pag-usab ang iyang buhok. 12Ang nahaunang mga adlaw sa iyang pag-alagad sa Ginoo dili na iphon nga bahin sa iyang pagtuman sa iyang panaad, kay nahugawan man siya tungod sa minatay. Kinahanglan nga idedikar niya pag-usab ang iyang kaugalingon ug magsugod pag-usab hangtod mahuman niya ang iyang panaad. Kinahanglan usab nga magdala siya ug usa ka laking karnero nga usa ka tuig ang edad isip halad nga bayad sa iyang sala.

13“Mao kini ang himuon kaniya kon mahuman na niya ang iyang panaad isip Nazareo: Kinahanglan nga dad-on siya didto sa pultahan sa Tolda nga Tagboanan. 14Didto maghalad siya sa Ginoo niining mosunod nga mga mananap nga wala gayoy depekto: usa ka laking karnero nga nagaedad ug usa ka tuig ingon nga halad nga sinunog, usa ka bayeng karnero nga nagaedad usab ug usa ka tuig ingon nga halad sa paghinlo, ug usa ka hamtong nga laking karnero ingon nga halad alang sa maayong relasyon. 15Dugang pa niini, maghalad usab siya ug mga halad sa pagpasidungog sa Ginoo, mga halad nga ilimnon, ug usa ka basket nga pan nga walay patubo nga hinimo gikan sa maayong klase sa harina. Ang uban nga pan baga nga sinagolan ug mantika, ug ang uban nipis nga pinahiran ug mantika.

16“Ang pari mao ang maghalad niini ngadto sa Ginoo. Ihalad niya ang halad sa paghinlo ug ang halad nga sinunog. 17Unya ihalad usab niya ang hamtong nga laking karnero nga halad alang sa maayong relasyon ngadto sa Ginoo uban sa usa ka basket nga pan nga walay patubo. Unya ihalad usab niya ang mga halad sa pagpasidungog sa Ginoo ug ang mga halad nga ilimnon.

18“Pagkahuman, magpaupaw ang Nazareo didto sa pultahan sa Tolda nga Tagboanan. Unya kuhaon niya ang iyang buhok nga simbolo sa iyang pagdedikar sa iyang kaugalingon ngadto sa Ginoo ug ibutang sa kalayo nga gisunogan sa halad alang sa maayong relasyon. 19Unya ibutang sa pari diha sa kamot sa Nazareo ang abagang bahin sa karnero nga gipabukalan ug ang nipis ug baga nga mga pan nga walay patubo nga gikan sa basket. 20Kuhaon dayon kini sa pari ug unya ibayaw ngadto sa presensya sa Ginoo isip halad nga binayaw. Balaan kini nga bahin sa halad, ug iya na kini sa pari, apil ang dughan ug paa sa karnero nga gibayaw usab sa Ginoo. Human niini mahimo nang moinom ug bino ang Nazareo.

21“Mao kini ang tulumanon alang sa usa ka tawo nga mosaad sa Ginoo nga mahimong Nazareo. Apan kon may gidugang pa siya niini kinahanglan tumanon gayod niya kini.”

Ang Bendisyon sa mga Pari

22Miingon ang Ginoo kang Moises, 23“Ingna si Aaron ug ang iyang mga anak nga lalaki nga mao kini ang ilang isulti kon ilang bendisyonan ang mga Israelinhon:

24‘Hinaut nga panalanginan kamo sa Ginoo.

25Hinaut nga ipakita sa Ginoo ang iyang kaayo ug kalooy kaninyo.

26Hinaut nga magpakamaayo kaninyo ang Ginoo ug hatagan kamo niya ug maayo nga kahimtang.’ ”

27“Niining paagiha mapadayag nila ngadto sa mga Israelinhon kon kinsa ako, ug panalanginan ko sila.”

La Bible du Semeur

Nombres 6:1-27

Les personnes qui se consacrent à l’Eternel

1L’Eternel parla à Moïse en ces termes : 2Dis aux Israélites : Lorsqu’un homme ou une femme se consacre d’une manière spéciale à l’Eternel en faisant vœu de consécration6.2 Selon la signification du terme hébreu, souvent transcrit vœu de naziréat. De même aux v. 13, 19, 21. Ce vœu concernait trois domaines : l’alimentation, l’apparence extérieure et la pureté rituelle. Ce vœu de consécration particulière concernait une période définie, pouvant, dans quelques cas, durer toute la vie (Samson, Samuel, Jean-Baptiste). Voir Jg 13.5 ; 16.17 ; 1 S 1.11 ; Lc 1.15 ; Ac 21.23-26., 3il s’abstiendra de vin et de boissons fermentées, il ne consommera ni vinaigre de vin ni vinaigre d’une autre boisson enivrante, il ne boira pas de jus de raisin et ne mangera pas de raisins, qu’ils soient frais ou secs. 4Durant tout le temps de sa consécration, il ne mangera aucun produit confectionné à partir du fruit de la vigne, depuis les pépins jusqu’à la peau du raisin. 5Pendant toute cette période, le rasoir ne devra pas toucher sa tête ; jusqu’à ce que s’achève le temps de sa consécration à l’Eternel, il sera saint et se laissera pousser librement les cheveux et la barbe. 6Durant tout le temps pendant lequel il est consacré à l’Eternel, il ne touchera aucun corps mort. 7Il ne se rendra même pas rituellement impur pour son père, sa mère, son frère ou sa sœur si ceux-ci viennent à mourir, car il porte sur sa tête la marque de sa consécration à son Dieu. 8Tout le temps de sa consécration, il est saint pour l’Eternel.

9Si quelqu’un meurt subitement près de lui, sa tête consacrée se trouve rendue impure. Sept jours plus tard, le jour de sa purification, il se rasera les cheveux et la barbe. 10Le huitième jour, il apportera au prêtre deux tourterelles ou deux pigeonneaux, à l’entrée de la tente de la Rencontre. 11Le prêtre en offrira l’un comme sacrifice pour le péché et l’autre comme holocauste, ainsi il fera le rite d’expiation pour la faute qui a été commise par le contact avec un mort. Ce même jour, il consacrera de nouveau sa tête, 12et se consacrera lui-même de nouveau à l’Eternel pour le temps de consécration qu’il avait fixé. Il offrira un agneau dans sa première année à titre de sacrifice de réparation. Les jours déjà écoulés ne compteront pas, du fait que sa période de consécration a été profanée.

13Voici la loi concernant le consacré pour le jour où il aura achevé le temps de sa consécration. Ce jour-là, on le fera venir à l’entrée de la tente de la Rencontre, 14et il offrira son sacrifice à l’Eternel : un agneau dans sa première année, sans défaut, comme holocauste ; une brebis dans sa première année, sans défaut, comme sacrifice pour le péché, et un bélier sans défaut comme sacrifice de communion. 15Il y joindra une corbeille de pains sans levain faits avec de la fleur de farine pétrie à l’huile et des galettes sans levain arrosées d’huile, ainsi que les offrandes et les libations accompagnant ces sacrifices. 16Le prêtre approchera le tout devant l’Eternel, et offrira son sacrifice pour le péché et son holocauste ; 17il offrira aussi à l’Eternel le bélier comme sacrifice de communion, avec la corbeille de pains sans levain et il y joindra son offrande et sa libation. 18Alors, le consacré rasera sa tête consacrée à l’entrée de la tente de la Rencontre, il prendra les cheveux et les poils de barbe de sa tête consacrée et les jettera sur le feu qui brûle sous le sacrifice de communion. 19Le prêtre prendra l’épaule du bélier quand elle sera cuite, ainsi qu’un gâteau sans levain de la corbeille et une galette sans levain6.19 Part normale du prêtre dans le sacrifice de communion, plus l’épaule du bélier et une galette de pain sans levain., et il les déposera dans les mains du consacré, après que celui-ci se sera rasé sa tête consacrée. 20Puis le prêtre accomplira le geste de présentation devant l’Eternel. Ces aliments sont une chose sainte qui revient au prêtre, tout comme la poitrine avec laquelle le geste de présentation a été accompli, et le gigot qui a été prélevé. Après cela, le consacré pourra de nouveau boire du vin.

21Telle est la règle relative au consacré qui a fait un vœu, et voilà ce qu’il offrira à l’Eternel pour sa consécration, sans compter les dons volontaires qu’il pourra promettre si ses moyens le lui permettent. Il agira conformément au vœu qu’il aura prononcé, en plus de ce que prévoit la loi relative à sa consécration.

Bénédiction

22L’Eternel dit à Moïse : 23Parle à Aaron et à ses fils et dis-leur : Voici en quels termes vous bénirez les Israélites. Vous leur direz :

24Que l’Eternel te bénisse et te protège !

25Que l’Eternel te regarde avec bonté ! ╵Et qu’il te fasse grâce !

26Que l’Eternel veille sur toi ╵et t’accorde la paix !

27C’est ainsi qu’ils m’invoqueront en faveur des Israélites, et moi, je les bénirai.