Ang mga Tribo sa Sidlakang bahin sa Jordan
(Deu. 3:12-22)
1Ang mga tribo ni Reuben ug Gad adunay daghan kaayong kahayopan. Busa pagkakita nila nga ang yuta sa Jazer ug Gilead maayo nga dapit alang sa mga hayop, 2nangadto sila kang Moises, Eleazar, ug sa mga pangulo sa katilingban sa Israel ug miingon, 3“Ang Atarot, Dibon, Jazer, Nimra, Heshbon, Eleale, Sebam, Nebo, ug Beon— 4ang mga dapit nga gilaglag sa Ginoo pinaagi sa mga Israelinhon—maayo nga dapit alang sa mga kahayopan, ug daghan ang among kahayopan. 5Busa, kon nalipay kamo kanamo nga inyong mga alagad, ihatag na lang kanamo kini nga yuta ingon nga among bahin kaysa dad-on pa ninyo kami ngadto sa yuta sa tabok sa Suba sa Jordan.”
6Miingon si Moises sa mga tribo ni Gad ug ni Reuben, “Unsay inyong buot ipasabot, magpabilin lang kamo dinhi samtang ang inyong isigka-Israelinhon mangadto sa gira? 7Nganong kuhaan man ninyo sa kadasig ang mga Israelinhon sa pag-adto sa yuta nga gihatag sa Ginoo kanila? 8Mao usab kini ang gihimo sa inyong mga katigulangan sa dihang gipadala ko sila gikan sa Kadesh Barnea sa pagtan-aw sa yuta. 9Human sila makaadto sa Lugut sa Eshcol ug makakita sa yuta, gipabugnaw nila ang kadasig sa katawhan sa pag-adto sa yuta nga gihatag sa Ginoo kanila. 10Labihan ang kasuko sa Ginoo niadtong adlawa ug nanumpa siya: 11‘Tungod kay wala sila mosunod kanako sa kinasingkasing, walay bisan usa kanila nga nagaedad ug 20 ka tuig pataas nga mibiya gikan sa Ehipto ang makakita sa yuta nga gisaad ko kang Abraham, Isaac, ug Jacob, 12gawas lang kang Caleb nga anak ni Jefune nga Keniznon ug kang Josue nga anak ni Nun, kay nagsunod sila kanako sa tibuok nilang kasingkasing.’ 13Nasuko gayod pag-ayo sa mga Israelinhon ang Ginoo. Busa gipahisalaag niya sila sa kamingawan sulod sa 40 ka tuig, hangtod nga nangamatay kadtong tibuok henerasyon nga nagbuhat ug daotan sa iyang panan-aw.
14“Unya karon, kamong mga kaliwat sa mga makasasala, mao na usab ang mipuli sa inyong mga katigulangan ug gidugangan pa gayod ninyo ang kasuko sa Ginoo batok sa mga Israelinhon. 15Kon dili kamo magsunod sa Ginoo talikdan na usab niya kini nga katawhan dinhi sa kamingawan, ug kamoy mahimong hinungdan sa ilang kalaglagan.”
16Unya miduol sila kang Moises ug miingon, “Maghimo lang kami dinhi ug mga toril alang sa among kahayopan, ug magtukod ug mga lungsod alang sa among mga kababayen-an ug kabataan. 17Apan andam kami sa pagpanguna sa among isigka-Israelinhon sa pagpakiggira hangtod nga madala namo sila sa ilang dapit. Samtang nagpakiggira kami, ang among mga kababayen-an ug kabataan magpabilin sa pinarilan nga mga lungsod nga among tukoron, aron mahilikay sila sa mga lumulupyo niini nga dapit. 18Dili kami mamauli hangtod nga ang tanang mga Israelinhon makaangkon sa yuta nga ilang panulondon. 19Dili na kami buot moangkon pa ug yuta uban kanila sa tabok sa Jordan, kay ania na ang among panulondon dinhi sa sidlakang bahin sa Jordan.”
20Unya miingon si Moises kanila, “Kon desidido gayod kamo atubangan sa Ginoo nga mouban sa pagpakiggira, 21ug motabok ang inyong mga sundalo ngadto sa Jordan hangtod nga maabog sa Ginoo ang iyang mga kaaway, 22ug kon maangkon na sa hingpit ang yuta, nan, mahimo na kamong mobalik dinhi kay natuman na ninyo ang inyong obligasyon sa Ginoo ug sa inyong isigka-Israelinhon. Ug kini nga yuta mahimo nang inyo atubangan sa Ginoo.
23“Apan kon dili ninyo kini tumanon, makasala kamo sa Ginoo, ug sigurado gayod nga magbayad kamo sa inyong sala. 24Sige, pagtukod kamo ug mga lungsod alang sa inyong mga kababayen-an ug kabataan, ug paghimo kamo ug mga toril alang sa inyong mga kahayopan, apan kinahanglang tumanon gayod ninyo ang inyong gisaad.”
25Mitubag ang mga tribo ni Gad ug ni Reuben kang Moises, “Tumanon namo nga imong mga alagad ang gisulti sa Ginoo. 26Magpabilin dinhi sa Gilead ang among mga asawa, mga kabataan, ug mga kahayopan. 27Apan kami nga imong mga alagad nga makahimo sa pagpakiggira motabok sa Jordan ug makiggira sumala sa mando mo kanamo.”
28Busa mimando si Moises kang Eleazar nga pari, kang Josue nga anak ni Nun, ug sa mga pangulo sa mga tribo sa Israel. 29Miingon siya, “Kon desidido gayod atubangan sa Ginoo ang mga tribo ni Gad ug ni Reuben nga motabok sa Jordan sa pagpakiggira, ug kon mailog na ninyo ang maong yuta, ihatag kanila ang yuta sa Gilead aron ilang mapanag-iya. 30Apan kon dili sila motabok uban kaninyo, kinahanglan nga moangkon sila ug yuta didto uban kaninyo sa yuta sa Canaan.”
31Mitubag ang mga tribo ni Gad ug ni Reuben, “Tumanon namo nga imong mga alagad ang gisulti sa Ginoo. 32Desidido kami atubangan sa Ginoo nga motabok sa Jordan padulong sa Canaan sa pagpakiggira, apan ang among panulondon mao kining yuta sa sidlakang bahin sa Jordan.”
33Busa gihatag ni Moises sa mga tribo ni Gad, ni Reuben, ug sa katunga sa tribo ni Manase nga anak ni Jose ang gingharian ni Sihon nga hari sa mga Amorihanon ug ang gingharian ni Og nga hari sa Basan—ang tibuok gayod niini nga yuta lakip ang mga lungsod ug mga teritoryo sa palibot niini.
34Gitukod sa tribo ni Gad ang Dibon, Atarot, Aroer, 35-36Atrot Shofan, Jazer, Jogbeha, Bet Nimra, ug Bet Haran. Gipalibotan nila kini ug mga paril. Naghimo usab sila ug mga toril alang sa ilang mga kahayopan. 37Ang tribo ni Reuben ang nagtukod sa Heshbon, Eleale, Kiriataim, 38Sibma, ug ang mga dapit nga gitawag kanhi ug Nebo ug Baal Meon. Giilisan nila ang mga ngalan sa mga lungsod nga ilang gitukod pag-usab.
39Ang mga kaliwat ni Makir nga anak ni Manase misulong sa Gilead ug giilog nila kini, ug gipang-abog nila ang mga Amorihanon nga nagapuyo didto. 40Busa gihatag ni Moises ang Gilead ngadto sa mga kaliwat ni Makir nga mga kaliwat usab ni Manase, ug didto na sila namuyo. 41Si Jair nga kaliwat usab ni Manase nakailog ug mga baryo sa Gilead ug ginganlan niya kinig “Mga Baryo ni Jair.” 42Nailog usab ni Noba ang Kenat ug ang mga baryo sa palibot niini, ug gitawag niya kinig “Noba” sunod sa iyang ngalan.
قبيلههای شرق رود اردن
(تثنيه 3:12-22)
1وقتی قوم اسرائيل به سرزمين يعزير و جلعاد رسيدند، قبيلههای رئوبين و جاد كه صاحب گلههای بزرگ بودند، متوجه شدند كه آنجا برای نگهداری گله، محل بسيار مناسبی است. 2بنابراين نزد موسی و العازار كاهن و ساير رهبران قبايل آمده، گفتند: 3-4«خداوند اين سرزمين را به قوم اسرائيل داده است، يعنی شهرهای عطاروت، ديبون، يعزير، نِمرَه، حشبون، العاله، شبام، نبو، و بعون. اين سرزمين برای گلههای ما بسيار مناسب است. 5تقاضا داريم به جای سهم ما در آن سوس رود اردن، اين زمينها را به ما بدهيد.»
6موسی از ايشان پرسيد: «آيا منظورتان اين است كه شما همینجا بنشينيد و برادرانتان به آن طرف رود اردن رفته، بجنگند؟ 7آيا میخواهيد بقيهٔ قوم را از رفتن به آن طرف رود اردن و ورود به سرزمينی كه خداوند به ايشان داده است دلسرد كنيد؟ 8اين همان كاری است كه پدران شما كردند. از قادش برنيع ايشان را فرستادم تا سرزمين موعود را بررسی كنند، 9اما وقتی به درهٔ اشكول رسيدند و آن سرزمين را ديدند، بازگشتند و قوم را از رفتن به سرزمين موعود دلسرد نمودند. 10-11به همين علت خشم خداوند افروخته شد و قسم خورد كه از تمام كسانی كه از مصر بيرون آمدهاند و بيشتر از بيست سال دارند، كسی موفق به ديدن سرزمينی كه به ابراهيم، اسحاق و يعقوب وعده داده بود نشود، چون آنها با تمام دل از خداوند پيروی نكرده بودند. 12از اين گروه، تنها كاليب (پسر يفنه قنزی) و يوشع (پسر نون) بودند كه با تمام دل از خداوند پيروی نموده، قوم اسرائيل را تشويق كردند تا وارد سرزمين موعود بشوند.
13«خداوند چهل سال ما را در بيابان سرگردان نمود تا اينكه تمامی آن نسل كه نسبت به خداوند گناه ورزيده بودند مردند. 14حالا شما نسل گناهكار، جای آنها را گرفتهايد و میخواهيد غضب خداوند را بيش از پيش بر سر قوم اسرائيل فرود آوريد. 15اگر اينطور از خداوند روگردان شويد، او باز قوم اسرائيل را در بيابان ترک خواهد كرد و آنگاه شما مسئول هلاكت تمام اين قوم خواهيد بود.»
16ايشان گفتند: «ما برای گلههای خود آغل و برای زن و بچههايمان شهرها میسازيم، 17ولی خودمان مسلح شده، پيشاپيش ساير افراد اسرائيل به آن طرف رود اردن میرويم، تا ايشان را به ملک خودشان برسانيم. اما قبل از هر چيز لازم است در اينجا شهرهای حصاردار برای خانوادههای خود بسازيم تا در مقابل حملهٔ ساكنان بومی در امان باشند. 18تا تمام قوم اسرائيل ملک خود را نگيرند، ما به خانههايمان باز نمیگرديم. 19ما در آن طرف رود اردن زمين نمیخواهيم، بلكه ترجيح میدهيم در اين طرف، يعنی در شرق رود اردن زمين داشته باشيم.»
20پس موسی گفت: «اگر آنچه را كه گفتيد انجام دهيد و خود را در حضور خداوند برای جنگ آماده كنيد، 21و سپاهيان خود را تا وقتی كه خداوند دشمنانش را بيرون براند، در آن سوس رود اردن نگه دارید، 22آنگاه، يعنی بعد از اينكه سرزمين موعود به تصرف خداوند درآمد، شما هم میتوانيد برگرديد، چون وظيفهٔ خود را نسبت به خداوند و بقيهٔ قوم اسرائيل انجام دادهايد. آنگاه زمينهای شرق رود اردن، از طرف خداوند ملک شما خواهد بود. 23ولی اگر مطابق آنچه كه گفتهايد عمل نكنيد، نسبت به خداوند گناه كردهايد و مطمئن باشيد كه به خاطر اين گناه مجازات خواهيد شد. 24اكنون برويد و برای خانوادههای خود شهرها و برای گلههايتان آغل بسازيد و هر آنچه گفتهايد انجام دهيد.»
25قوم جاد و رئوبين جواب دادند: «ما از دستورات تو پيروی میكنيم. 26بچهها و زنان و گلهها و رمههای ما در شهرهای جلعاد خواهند ماند. 27ولی خود ما مسلح شده، به آن طرف رود اردن میرويم تا همانطور كه تو گفتهای برای خداوند بجنگيم.»
28پس موسی به العازار، يوشع و رهبران قبايل اسرائيل رضايت خود را اعلام نموده، گفت: 29«اگر تمامی مردان قبيلههای جاد و رئوبين مسلح شدند و با شما به آن طرف رود اردن آمدند تا برای خداوند بجنگند، آنگاه بعد از اينكه آن سرزمين را تصرف كرديد، بايد سرزمين جلعاد را به ايشان بدهيد. 30ولی اگر آنها با شما نيامدند، آنگاه در بين بقيهٔ شما در سرزمين كنعان زمين به ايشان داده شود.»
31قبيلههای جاد و رئوبين مجدداً گفتند: «همانطور كه خداوند امر فرموده است عمل میكنيم. 32ما مسلح شده، به فرمان خداوند به كنعان میرويم، ولی میخواهيم سهم ما، از زمينهای اين سوی رود اردن باشد.»
33پس موسی مملكت سيحون، پادشاه اموریها و عوج پادشاه باشان، يعنی تمامی اراضی و همهٔ شهرهای آنها را برای قبيلههای جاد و رئوبين و نصف قبيلهٔ مَنَسی (پسر يوسف) تعيين كرد.
34-36مردم قبيلهٔ جاد اين شهرها را ساختند: ديبون، عطاروت، عروعير، عطروت شوفان، يعزير، يُجبَهه، بيت نِمرَه، بيت هاران. همهٔ اين شهرها، حصاردار و دارای آغل برای گوسفندان بودند. 37-38مردم قبيلهٔ رئوبين نيز اين شهرها را ساختند: حشبون، اليعاله، قريتايم، نبو، بعل معون و سبمه. (اسرائیلیها بعد نام بعضی از اين شهرهايی را كه تسخير نموده و آنها را از نو ساخته بودند، تغيير دادند.)
39طايفهٔ ماخير از قبيلهٔ منسی به جلعاد رفته، اين شهر را به تصرف خود درآوردند و اموریها را كه در آنجا ساكن بودند، بيرون راندند. 40پس موسی، جلعاد را به طايفهٔ ماخير داد و آنها در آنجا ساكن شدند. 41مردان يائير كه طايفهای ديگر از قبيلهٔ منسی بودند، برخی روستاهای جلعاد را اشغال كرده، ناحيهٔ خود را حووت يائير ناميدند. 42در اين زمان، مردی به نام نوبح به شهر قنات و روستاهای اطراف آن لشكركشی كرده، آنجا را اشغال نمود و آن منطقه را به نام خود نوبح نامگذاری كرد.
