Numero 32 – APSD-CEB & CST

Ang Pulong Sa Dios

Numero 32:1-42

Ang mga Tribo sa Sidlakang bahin sa Jordan

(Deu. 3:12-22)

1Ang mga tribo ni Reuben ug Gad adunay daghan kaayong kahayopan. Busa pagkakita nila nga ang yuta sa Jazer ug Gilead maayo nga dapit alang sa mga hayop, 2nangadto sila kang Moises, Eleazar, ug sa mga pangulo sa katilingban sa Israel ug miingon, 3“Ang Atarot, Dibon, Jazer, Nimra, Heshbon, Eleale, Sebam, Nebo, ug Beon— 4ang mga dapit nga gilaglag sa Ginoo pinaagi sa mga Israelinhon—maayo nga dapit alang sa mga kahayopan, ug daghan ang among kahayopan. 5Busa, kon nalipay kamo kanamo nga inyong mga alagad, ihatag na lang kanamo kini nga yuta ingon nga among bahin kaysa dad-on pa ninyo kami ngadto sa yuta sa tabok sa Suba sa Jordan.”

6Miingon si Moises sa mga tribo ni Gad ug ni Reuben, “Unsay inyong buot ipasabot, magpabilin lang kamo dinhi samtang ang inyong isigka-Israelinhon mangadto sa gira? 7Nganong kuhaan man ninyo sa kadasig ang mga Israelinhon sa pag-adto sa yuta nga gihatag sa Ginoo kanila? 8Mao usab kini ang gihimo sa inyong mga katigulangan sa dihang gipadala ko sila gikan sa Kadesh Barnea sa pagtan-aw sa yuta. 9Human sila makaadto sa Lugut sa Eshcol ug makakita sa yuta, gipabugnaw nila ang kadasig sa katawhan sa pag-adto sa yuta nga gihatag sa Ginoo kanila. 10Labihan ang kasuko sa Ginoo niadtong adlawa ug nanumpa siya: 11‘Tungod kay wala sila mosunod kanako sa kinasingkasing, walay bisan usa kanila nga nagaedad ug 20 ka tuig pataas nga mibiya gikan sa Ehipto ang makakita sa yuta nga gisaad ko kang Abraham, Isaac, ug Jacob, 12gawas lang kang Caleb nga anak ni Jefune nga Keniznon ug kang Josue nga anak ni Nun, kay nagsunod sila kanako sa tibuok nilang kasingkasing.’ 13Nasuko gayod pag-ayo sa mga Israelinhon ang Ginoo. Busa gipahisalaag niya sila sa kamingawan sulod sa 40 ka tuig, hangtod nga nangamatay kadtong tibuok henerasyon nga nagbuhat ug daotan sa iyang panan-aw.

14“Unya karon, kamong mga kaliwat sa mga makasasala, mao na usab ang mipuli sa inyong mga katigulangan ug gidugangan pa gayod ninyo ang kasuko sa Ginoo batok sa mga Israelinhon. 15Kon dili kamo magsunod sa Ginoo talikdan na usab niya kini nga katawhan dinhi sa kamingawan, ug kamoy mahimong hinungdan sa ilang kalaglagan.”

16Unya miduol sila kang Moises ug miingon, “Maghimo lang kami dinhi ug mga toril alang sa among kahayopan, ug magtukod ug mga lungsod alang sa among mga kababayen-an ug kabataan. 17Apan andam kami sa pagpanguna sa among isigka-Israelinhon sa pagpakiggira hangtod nga madala namo sila sa ilang dapit. Samtang nagpakiggira kami, ang among mga kababayen-an ug kabataan magpabilin sa pinarilan nga mga lungsod nga among tukoron, aron mahilikay sila sa mga lumulupyo niini nga dapit. 18Dili kami mamauli hangtod nga ang tanang mga Israelinhon makaangkon sa yuta nga ilang panulondon. 19Dili na kami buot moangkon pa ug yuta uban kanila sa tabok sa Jordan, kay ania na ang among panulondon dinhi sa sidlakang bahin sa Jordan.”

20Unya miingon si Moises kanila, “Kon desidido gayod kamo atubangan sa Ginoo nga mouban sa pagpakiggira, 21ug motabok ang inyong mga sundalo ngadto sa Jordan hangtod nga maabog sa Ginoo ang iyang mga kaaway, 22ug kon maangkon na sa hingpit ang yuta, nan, mahimo na kamong mobalik dinhi kay natuman na ninyo ang inyong obligasyon sa Ginoo ug sa inyong isigka-Israelinhon. Ug kini nga yuta mahimo nang inyo atubangan sa Ginoo.

23“Apan kon dili ninyo kini tumanon, makasala kamo sa Ginoo, ug sigurado gayod nga magbayad kamo sa inyong sala. 24Sige, pagtukod kamo ug mga lungsod alang sa inyong mga kababayen-an ug kabataan, ug paghimo kamo ug mga toril alang sa inyong mga kahayopan, apan kinahanglang tumanon gayod ninyo ang inyong gisaad.”

25Mitubag ang mga tribo ni Gad ug ni Reuben kang Moises, “Tumanon namo nga imong mga alagad ang gisulti sa Ginoo. 26Magpabilin dinhi sa Gilead ang among mga asawa, mga kabataan, ug mga kahayopan. 27Apan kami nga imong mga alagad nga makahimo sa pagpakiggira motabok sa Jordan ug makiggira sumala sa mando mo kanamo.”

28Busa mimando si Moises kang Eleazar nga pari, kang Josue nga anak ni Nun, ug sa mga pangulo sa mga tribo sa Israel. 29Miingon siya, “Kon desidido gayod atubangan sa Ginoo ang mga tribo ni Gad ug ni Reuben nga motabok sa Jordan sa pagpakiggira, ug kon mailog na ninyo ang maong yuta, ihatag kanila ang yuta sa Gilead aron ilang mapanag-iya. 30Apan kon dili sila motabok uban kaninyo, kinahanglan nga moangkon sila ug yuta didto uban kaninyo sa yuta sa Canaan.”

31Mitubag ang mga tribo ni Gad ug ni Reuben, “Tumanon namo nga imong mga alagad ang gisulti sa Ginoo. 32Desidido kami atubangan sa Ginoo nga motabok sa Jordan padulong sa Canaan sa pagpakiggira, apan ang among panulondon mao kining yuta sa sidlakang bahin sa Jordan.”

33Busa gihatag ni Moises sa mga tribo ni Gad, ni Reuben, ug sa katunga sa tribo ni Manase nga anak ni Jose ang gingharian ni Sihon nga hari sa mga Amorihanon ug ang gingharian ni Og nga hari sa Basan—ang tibuok gayod niini nga yuta lakip ang mga lungsod ug mga teritoryo sa palibot niini.

34Gitukod sa tribo ni Gad ang Dibon, Atarot, Aroer, 35-36Atrot Shofan, Jazer, Jogbeha, Bet Nimra, ug Bet Haran. Gipalibotan nila kini ug mga paril. Naghimo usab sila ug mga toril alang sa ilang mga kahayopan. 37Ang tribo ni Reuben ang nagtukod sa Heshbon, Eleale, Kiriataim, 38Sibma, ug ang mga dapit nga gitawag kanhi ug Nebo ug Baal Meon. Giilisan nila ang mga ngalan sa mga lungsod nga ilang gitukod pag-usab.

39Ang mga kaliwat ni Makir nga anak ni Manase misulong sa Gilead ug giilog nila kini, ug gipang-abog nila ang mga Amorihanon nga nagapuyo didto. 40Busa gihatag ni Moises ang Gilead ngadto sa mga kaliwat ni Makir nga mga kaliwat usab ni Manase, ug didto na sila namuyo. 41Si Jair nga kaliwat usab ni Manase nakailog ug mga baryo sa Gilead ug ginganlan niya kinig “Mga Baryo ni Jair.” 42Nailog usab ni Noba ang Kenat ug ang mga baryo sa palibot niini, ug gitawag niya kinig “Noba” sunod sa iyang ngalan.

Nueva Versión Internacional (Castilian)

Números 32:1-42

Rubén y Gad se establecen en Transjordania

1Las tribus de Rubén y Gad, que tenían mucho ganado, se dieron cuenta de que las tierras de Jazer y Galaad eran apropiadas para la ganadería. 2Así que fueron a decirles a Moisés, al sacerdote Eleazar y a los jefes de la comunidad:

3―Las tierras de Atarot, Dibón, Jazer, Nimrá, Hesbón, Elalé, Sebán, Nebo y Beón 4las conquistó el Señor para el pueblo de Israel, y son apropiadas para la ganadería de tus siervos. 5Si nos hemos ganado tu favor, permítenos tomar esas tierras como heredad. No nos hagas cruzar el Jordán.

6Entonces Moisés les dijo a los rubenitas y a los gaditas:

―¿Os parece justo que vuestros hermanos vayan al combate mientras vosotros os quedáis aquí sentados? 7Los israelitas se han propuesto conquistar la tierra que el Señor les ha dado; ¿no os dais cuenta de que esto los desanimaría? 8¡Esto mismo hicieron vuestros padres cuando yo los envié a explorar la tierra de Cades Barnea! 9Fueron a inspeccionar la tierra en el valle de Escol y, cuando volvieron, desanimaron a los israelitas para que no entraran en la tierra que el Señor les había dado. 10Ese día el Señor se encendió en ira y juró: 11“Por no haberme seguido de todo corazón, ninguno de los mayores de veinte años que salieron de Egipto verá la tierra que juré darles a Abraham, Isaac y Jacob. 12Ninguno de ellos la verá, con la sola excepción de Caleb hijo de Jefone, el quenizita, y Josué hijo de Nun, los cuales me siguieron de todo corazón”. 13El Señor se encendió en ira contra Israel, y los hizo vagar por el desierto cuarenta años, hasta que murió toda la generación que había pecado.

14»¡Y ahora vosotros, raza de pecadores, venís en lugar de vuestros padres para aumentar la ira del Señor contra Israel! 15Si os negáis a seguir al Señor, él volverá a dejar en el desierto a todo este pueblo, y vosotros seréis la causa de su destrucción».

16Entonces ellos se acercaron otra vez a Moisés, y le dijeron:

―Vamos a construir corrales para el ganado, y a edificar ciudades para nuestros niños. 17Sin embargo, tomaremos las armas y marcharemos al frente de los israelitas hasta llevarlos a su lugar. Mientras tanto, nuestros niños vivirán en ciudades fortificadas que los protejan de los habitantes del país. 18No volveremos a nuestras casas hasta que cada uno de los israelitas haya recibido su heredad. 19Nosotros no queremos compartir con ellos ninguna heredad al otro lado del Jordán, porque nuestra heredad está aquí, en el lado oriental del río.

20Moisés les contestó:

―Si estáis dispuestos a hacerlo así, tomad las armas y marchad al combate. 21Cruzad con vuestras armas el Jordán, y con la ayuda del Señor luchad hasta que él haya quitado del camino a vuestros enemigos. 22Cuando a vuestro paso el Señor haya sometido la tierra, entonces podréis regresar a casa, pues habréis cumplido con vuestro deber hacia el Señor y hacia Israel. Y con la aprobación del Señor esta tierra será vuestra.

23»Pero, si os negáis, estaréis pecando contra el Señor. Y podéis estar seguros de que no escaparéis de vuestro pecado. 24Edificad ciudades para vuestros niños, y construid corrales para vuestro ganado, pero cumplid también lo que habéis prometido».

25Los gaditas y los rubenitas le dijeron a Moisés:

―Tus siervos harán tal como el Señor ha mandado. 26Aquí en las ciudades de Galaad se quedarán nuestros niños, y todos nuestros ganados y rebaños, 27pero tus siervos cruzarán con sus armas el Jordán para pelear a la vanguardia del Señor, tal como él lo ha ordenado.

28Así que Moisés dio las siguientes instrucciones al sacerdote Eleazar, y a Josué hijo de Nun y a los jefes de las familias patriarcales de las tribus de Israel:

29―Si los gaditas y los rubenitas, armados para la guerra, cruzan el Jordán con vosotros y conquistáis el país, como el Señor quiere, vosotros les entregaréis como heredad la tierra de Galaad. 30Pero, si no lo cruzan, ellos recibirán su heredad entre vosotros en Canaán.

31Los gaditas y los rubenitas respondieron:

―Tus siervos haremos lo que el Señor ha mandado. 32Tal como él lo quiere, cruzaremos armados delante del Señor a la tierra de Canaán. Pero nuestra heredad estará de este lado del Jordán.

33Entonces Moisés entregó a los gaditas y rubenitas, y a la media tribu de Manasés hijo de José, el reino de Sijón, rey de los amorreos, y el reino de Og, rey de Basán. Les entregó la tierra con las ciudades que estaban dentro de sus fronteras, es decir, las ciudades de todo el país.

34Los gaditas edificaron las ciudades de Dibón, Atarot, Aroer, 35Atarot Sofán, Jazer, Yogbea, 36Bet Nimrá y Bet Arán. Las edificaron como ciudades fortificadas, y construyeron corrales para sus rebaños. 37También edificaron las ciudades de Hesbón, Elalé, Quiriatayin, 38Nebo, Baal Megón y Sibma, y les cambiaron el nombre.

39Los descendientes de Maquir hijo de Manasés fueron a Galaad y la conquistaron, echando de allí a los amorreos que la habitaban. 40Entonces Moisés entregó Galaad a los maquiritas, que eran descendientes de Manasés, y ellos se establecieron allí. 41Yaír hijo de Manasés capturó algunas aldeas y les puso por nombre Javot Yaír. 42Noba capturó Quenat y sus aldeas, y a la región le dio su propio nombre.