1Sa dihang nakita ni Balaam nga gusto sa Ginoo nga panalanginan ang Israel, wala na siya managna sama sa iyang gihimo kaniadto, kondili miatubang hinuon siya sa kamingawan 2diin nakita niya ang mga Israelinhon nga nagkampo sumala sa ilang tagsa-tagsa ka tribo. Unya gigamhan siya sa Espiritu sa Dios, 3ug unya miingon siya, “Ako si Balaam nga anak ni Beor, ug may maayo akong panabot.24:3 panabot: sa literal, panan-aw. 4Nadungog ko ang pulong sa Dios, ug nakakita ako ug panan-awon nga gikan sa Makagagahom nga Dios. Nagpaubos ako kaniya, ug gipasabot niya ako.24:4 gipasabot niya ako: sa literal, giablihan ang akong mga mata. Mao kini ang akong mensahe:
5Pagkatahom sa mga tolda nga ginapuy-an sa katawhan sa Israel nga mga kaliwat ni Jacob.
6Sama kini sa naglinya nga mga palma,24:6 naglinya nga mga palma: o, kapatagan nga nagabukhad. ug sa mga hardin sa daplin sa suba.
Sama usab kini sa kahoyng aloe nga gitanom sa Ginoo, ug sa mga kahoyng sedro sa daplin sa katubigan.
7Mag-awas ang tubig sa ilang mga sudlanan, ug magtanom silag liso diha sa mga yuta nga abunda ug tubig.
Ang ilang hari mahimong mas gamhanan kaysa kang Agag nga hari sa mga Amalekanhon. Ug ang ilang gingharian mabantog.
8Gipagawas sila sa Dios gikan sa Ehipto; sama siya sa usa ka torong baka nga kusgan alang kanila.
Panaon ug laglagon nila ang ilang mga kaaway; nga daw sa ginalamoy lang nila, ug daw sa ginadugmok nila ang ilang mga bukog.
9Sama sila sa mga liyon nga kon nakatulog na walay mangahas sa pagpukaw kanila.
Panalanginan ang nagapanalangin kanila ug panghimaraoton ang mga nagapanghimaraot kanila.”
10“Tungod niini, labihang sukoa ni Balak kang Balaam. Gisumbag ni Balak ang iyang kaugalingong palad ug giingnan si Balaam, ‘Gipatawag ko ikaw aron sa pagpanghimaraot sa akong mga kaaway, apan gipanalanginan mo hinuon sila sa tulo ka higayon. 11Karon, pauli dayon! Miingon ako nga suholan ko gayod ikaw, apan dili motugot ang Ginoo nga maangkon mo ang suhol.’ ” 12Mitubag si Balaam kang Balak, “Dili ba giingnan ko man ang imong mga mensahero, 13nga bisag ihatag mo pa kanako ang imong palasyo nga puno sa pilak ug bulawan, dili ako makahimo sa pagbuhat sa akong kaugalingong kabubut-on—maayo man o daotan? Ang giingon sa Ginoo kanako nga akong isulti, mao lay akong isulti. 14Oo, karon dayon mopauli ako ngadto sa akong mga katagilungsod. Apan pasidan-an ko ikawng daan kon unsay buhaton niining mga tawhana sa imong katawhan sa ulahing mga adlaw.”
Ang Ikaupat nga Mensahe ni Balaam
15Unya gisulti ni Balaam kini nga mensahe: “Ako si Balaam nga anak ni Beor, ug may maayo akong panabot. 16Nadungog ko ang pulong sa Labing Halangdong Dios ug gihatagan niya ako ug panabot. Nakakita akog panan-awon gikan sa Makagagahom nga Dios. Nagpaubos ako kaniya, ug gipasabot niya ako. Mao kini ang akong mensahe:
17“May nakita ako sa akong panan-awon nga wala pa nahitabo. Sa umaabot may magahari24:17 may magahari: sa literal, may motungha nga bitoon, may mogawas nga baston sa hari. sa Israel nga gikan sa kaliwat ni Jacob. Laglagon niya ang mga Moabihanon ug ang tanang kaliwat ni Set. 18Sakopon niya ang Edom nga iyang kaaway, nga gitawag usab ug Seir, samtang ang Israel molig-on. 19Magadumala ang usa ka pangulo sa Israel24:19 Israel: sa literal, Jacob. ug laglagon niya ang mga nahibiling buhi sa lungsod sa Moab.”
Ang Kataposan nga Mensahe ni Balaam
20Unya nakita ni Balaam sa iyang panan-awon ang katawhan ni Amalek ug miingon siya, “Kaniadto ang Amalek mao ang nagauna sa mga nasod, apan malaglag kini.”
21Unya nakita usab ni Balaam sa iyang panan-awon ang mga Kenihanon ug miingon siya, “Lig-on ang inyong puloy-anan, kay nahimutang kini sa batoon nga bukid. 22Apan malaglag kamo kon bihagon na kamo sa Asiria.”
23Ug misulti pa gayod si Balaam niini nga mensahe, “Kinsay magpabiling buhi kon buhaton na kini sa Dios? 24Mangabot ang mga barko nga gikan sa Kitim, ug sakopon nila ang mga katawhan sa Asiria ug Eber, apan ang Kitim malaglag usab.”
25Unya mipauli si Balaam ingon man si Balak.
1چون بلعام ديد كه قصد خداوند اين است كه قوم اسرائيل را بركت دهد، پس مثل دفعات پيش سعی نكرد از عالم غيب پيامی بگيرد. او سرش را به طرف دشت برگرداند 2و اردوی اسرائيل را ديد كه قبيله به قبيله در دشت پخش شده بودند. آنگاه روح خدا بر او قرار گرفت، 3-9و دربارهٔ ايشان چنين پيشگويی كرد:
«اين است وحی بلعام پسر بعور،
وحی آن مردی كه چشمانش باز شد،
وحی آن كسی كه سخنان خدا را شنيد،
و رويايی را كه خدای قادر مطلق نشان داد
مشاهده نمود،
آنكه به خاک افتاد و چشمانش باز شد،
چه زيبايند خيمه‌های بنی‌اسرائيل!
آنها را مثل دره‌های سبز و خرم
و چون باغهای كنار رودخانه،
در مقابل خود گسترده می‌بينم،
مثل درختان عود كه خود خداوند نشانده باشد،
و مانند درختان سرو كنار آب.
دلوهای ايشان از آب لبريز خواهد بود،
و بذرهايشان با آب فراوان آبياری خواهد شد.
پادشاه ايشان از ”اجاج“ بزرگتر خواهد بود
و كشورشان بسيار سرافراز خواهد گرديد.
خدا اسرائيل را از مصر بيرون آورد،
ايشان مثل گاو وحشی نيرومندند،
و قومهایی را كه با ايشان مخالفت كنند، می‌بلعند.
استخوانهايشان را می‌شكنند و خرد می‌كنند
و با تيرهایشان پيكر آنها را به زمين می‌دوزند.
اسرائيل چون شير می‌خوابد،
چه كسی جرأت دارد او را بيدار كند؟
ای اسرائيل، بركت باد بر هر كه تو را بركت دهد
و لعنت باد بر كسی كه تو را لعنت كند.»
10بالاق به شدت خشمگين شد. او در حالی که دستهايش را به هم می‌كوبيد سر بلعام فرياد كشيد: «من تو را به اينجا آوردم تا دشمنانم را نفرين كنی، ولی در عوض، سه بار آنان را بركت دادی. 11از اينجا برو! برگرد به خانه‌ات! من تصميم داشتم به تو پاداش خوبی دهم، ولی خداوند تو را از آن بازداشت.»
12بلعام جواب داد: «مگر به فرستاده‌های تو نگفتم كه 13اگر يک كاخ پر از طلا و نقره هم به من بدهی، نمی‌توانم از فرمان خداوند سرپيچی نموده، آنچه خود بخواهم بگويم. من هر چه خداوند بفرمايد همان را می‌گويم. 14حال، پيش قوم خود باز می‌گردم، ولی پيش از رفتنم بگذار به تو بگويم كه در آينده بنی‌اسرائيل بر سر قوم تو چه خواهند آورد.»
چهارمين وحی بلعام
15-19آنگاه بلعام چنين پيشگويی كرد:
«اين است وحی بلعام پسر بعور،
وحی آن مردی كه چشمانش باز شد،
وحی آن كسی كه سخنان خدا را شنيد،
و از خدای متعال بصيرت را كسب كرد
و رويايی را كه خدای قادر مطلق نشان داد،
مشاهده نمود،
آنكه به خاک افتاد و چشمانش باز شد
او را خواهم ديد، اما نه حالا،
او را مشاهده خواهم نمود، اما نه از نزديک.
فرمانروايی در اسرائيل ظهور خواهد كرد،
او مثل يک ستاره طلوع خواهد نمود.
اسرائيل قوم موآب را خواهد زد
و آشوبگران را سركوب خواهد نمود،
ادوم و سعير را تصرف خواهد كرد،
و بر دشمنانش پيروز خواهد شد.
فرمانروايی از اسرائيل ظهور خواهد نمود
و بازماندگان شهرها را نابود خواهد كرد.»
آخرين وحی بلعام
20سپس، بلعام به طرف عماليقی‌ها چشم دوخت و چنين پيشگويی كرد:
«عماليق سرآمد قومها بود،
ولی سرنوشتش هلاكت است.»
21-22بعد به قينی‌ها نظر انداخت و چنين پيشگويی كرد:
«آری، مسكن شما مستحكم است،
آشيانه‌تان بر صخره قرار دارد؛
ولی ای قينی‌ها نابود خواهيد شد
و سپاه نيرومند پادشاه آشور
شما را به اسارت خواهد برد.»
23-24او با اين سخنان به پيشگويی خود خاتمه داد:
«وقتی خدا اين كار را انجام دهد چه كسی زنده خواهد ماند؟
كشتی‌ها از سواحل قبرس خواهند آمد
و آشور و عابر را ذليل خواهند كرد،
و خود نيز از بين خواهند رفت.»
25آنگاه بلعام و بالاق هر يک به خانه‌های خود رفتند.
