Ang Unang Mensahe ni Balaam
1Miingon si Balaam kang Balak, “Himoi ako dinhi ug pito ka halaran, ug andami ako ug pito ka torong baka ug pito ka hamtong nga laking karnero.” 2Gituman ni Balak ang giingon ni Balaam, ug naghalad silang duha ug torong baka ug hamtong nga laking karnero sa kada halaran. 3Unya miingon si Balaam kang Balak, “Tindog tapad sa imong halad nga sinunog. Molakaw sa ako, kay basin makigkita ang Ginoo kanako. Sultihan ko lang ikaw kon unsay iyang isulti kanako.” Unya mitungas siya sa taas nga dapit.
4Nakigkita ang Dios kaniya, ug miingon si Balaam, “Nagaandam ako ug pito ka halaran, ug naghalad ako diha sa kada halaran ug usa ka torong baka ug usa ka hamtong nga laking karnero.”
5Gihatagan sa Ginoo si Balaam ug mensahe ug miingon, “Balik ngadto kang Balak ug isulti kaniya kini nga mensahe.” 6Busa mibalik si Balaam kang Balak, ug nakita niya kining nagtindog sa tapad sa iyang halad, uban sa tanang pangulo sa Moab. 7Unya miingon si Balaam:
“Gikan sa Aram sa kabukiran sa sidlakan, gipakuha ako ni Balak nga hari sa Moab. Miingon siya kanako, ‘Dali, ug panghimaraota ang mga kaliwat ni Jacob alang kanako. Tungloha sila nga katawhan sa Israel.’ 8Unsaon ko pagpanghimaraot ang mga tawo nga wala panghimaraota sa Dios? 9Gikan sa ibabaw sa mga bungtod, nakita ko sila. Nagkinabuhi silag ila, nga nabulag sa ubang mga nasod. 10Kinsay makaihap sa ilang gidaghanon nga sama sa abog? Hinaut nga sama sa kamatayon sa mga katawhan sa Dios nga matarong ang akong kamatayon.”
11Miingon si Balak kang Balaam, “Unsa kining gihimo mo kanako? Gipakuha ko ikaw aron sa pagpanghimaraot sa akong mga kaaway apan imo hinuon silang gipanalanginan!” 12Mitubag si Balaam, “Kinahanglan nga isulti ko ang gipasulti sa Ginoo kanako.”
Ang Ikaduha nga Mensahe ni Balaam
13Unya miingon si Balak kaniya, “Uban kanako sa usa pa ka dapit diin imong makita ang usa ka bahin sa katawhan sa Israel, apan dili ang tanan. Ug panghimaraota sila.” 14Busa gidala ni Balak si Balaam sa usa ka uma sa Zofim ibabaw sa Bukid sa Pisga, ug didto naghimo siyag pito ka halaran ug naghalad ug pito ka torong baka ug pito ka hamtong nga laking karnero, tagsa sa kada halaran.
15Miingon si Balaam kang Balak, “Tindog diri tapad sa imong halad nga sinunog samtang makigkita ako sa Ginoo diha sa unahan.”
16Nakigkita ang Ginoo kang Balaam ug gihatagan niya kini ug mensahe. Ug unya miingon siya, “Balik kang Balak ug isulti kaniya kini nga mensahe.”
17Busa mibalik si Balaam kang Balak, ug nakita niya kini nga nagatindog tapad sa iyang halad nga sinunog, uban sa mga pangulo sa Moab. Nangutana si Balak kang Balaam, “Unsay gisulti sa Ginoo kanimo?”
18Miingon si Balaam, “Dali, Balak nga anak ni Zipor, ug paminawa ako pag-ayo. 19Dili tawo ang Dios nga mamakak o mausab ang hunahuna. May gisulti ba siya nga wala niya buhata? May gisaad ba siya nga wala niya tumana? 20Gisugo niya ako nga mohatag sa panalangin, ug kon makapanalangin na siya, dili ko na kini mabakwi pa. 21Wala akoy nakitang katalagman o kasamok nga moabot sa Israel. Kauban nila ang Ginoo nga ilang Dios; ginaila nila siya nga ilang hari. 22Gipagawas sila sa Dios gikan sa Ehipto; sama siya sa usa ka kusgan nga baka alang kanila. 23Wala gayoy lamat o barang nga modulot kanila. Busa nagkanayon ang mga tawo bahin sa Israel, ‘Dakong kahibulongan ang gibuhat sa Dios ngadto sa Israel!’ 24Kini nga katawhan sama sa liyon nga andam sa pagdasmag ug dili mopahulay hangtod nga dili niya malamoy ang iyang biktima ug mainom ang dugo niini.”
25Unya miingon si Balak kang Balaam, “Kon dili mo gayod sila panghimaraoton, ayaw sila panalangini!” 26Mitubag si Balaam, “Dili ba nga giingnan ko na ikaw nga kinahanglan nga himuon ko ang gisulti sa Ginoo kanako?”
Ang Ikatulo nga Mensahe ni Balaam
27Miingon pag-usab si Balak kang Balaam, “Dali, dad-on ko ikaw sa lain na usab nga dapit. Basin pag didto mosugot na ang Dios nga panghimaraoton mo ang Israel alang kanako.” 28Busa gidala ni Balak si Balaam sa ibabaw sa Bukid sa Peor, diin malantaw ang kamingawan sa ubos. 29Miingon si Balaam kang Balak, “Buhati ako dinhi ug pito ka halaran, ug andami ako ug pito ka torong baka ug pito ka laking karnero.” 30Busa gihimo ni Balak ang giingon ni Balaam, ug naghalad siya ug usa ka torong baka ug usa ka hamtong nga laking karnero sa kada halaran.
23
神のことばを伝えるバラム
1バラムはバラク王に言いました。「ここに祭壇を七つ築き、若い雄牛と若い雄羊を七頭ずつ用意してください。」
2王は指示どおり、雄牛と雄羊を一頭ずつ、それぞれの祭壇の上でいけにえとしてささげました。
3-4「ここでお待ちください。主が何と言われるか聞いてまいりましょう。」こう言うと、バラムは木も生えていない山の頂上に登って行きました。そこに神が現れたので、バラムは言いました。「七つの祭壇を用意し、それぞれに若い雄牛と雄羊を一頭ずつ、いけにえとしておささげしました。」 5主は王に伝えることを教えました。
6戻ってみると、王はモアブの指導者全員とともに、焼き尽くすいけにえのそばに立っていました。 7-10バラムは言いました。
「王よ、あなたは私を東のアラムの国から呼び寄せ、
『イスラエル人どもをのろい、滅ぼしてくれ』と
お頼みになりました。
ああ、しかし、神がのろわないのに、
どうして私がのろえましょう。
神が滅ぼすと言われないのに、
どうして私が滅びると言えましょう。
山の頂から眺め、丘の上からよく見ると、
イスラエル人はどの国民とも違います。
あんな国民は見たこともありません。
まるで海辺の砂のように多く、とても数えきれません。
死ぬ時は、私もイスラエル人のように
幸せに死にたいものです。」
11王はバラムに言いました。「なんだと！ 敵をのろってくれとは頼んだが、祝福しろと言った覚えはない。」
12「何と言われましても、神様が言えとおっしゃること以外は申し上げられません。」
13「では、やつらがほんの一部しか見えないこちらに来い。そのくらいの数なら、のろってもかまわないだろう。」
14王はバラムをピスガ山の頂上のセデ・ツォフィムの原に連れて行き、そこに祭壇を七つ築き、それぞれに若い雄牛と雄羊を一頭ずついけにえとしてささげました。
15バラムは王に言いました。「主にお会いして来る間、祭壇のそばに立っていてください。」 16主はバラムに現れ、何を言ったらよいかを教えました。 17バラムはさっそく王や指導者たちのもとに戻りました。そばには、焼き尽くすいけにえがありました。
王はまどろっこしくなり、じりじりしながら尋ねました。「それで、主は何と言われたのだ？」
18-24バラムは、答えました。
「よろしいですか、ツィポル殿のご子息である王よ。
お聞きもらさないように、よくお聞きください。
神は人間と違って、うそなどおつきになりません。
神が約束を実行なさらなかったことがあるでしょうか。
その神が、『祝福しなさい』とお命じになったのです。
神の祝福を変えることはできません。
イスラエル人に悪いところはないのだから、
災いに会うこともありません。
神が彼らとともにおられ、
イスラエル人は彼らの王をたたえています。
神は彼らをエジプトから連れ出しました。
神はイスラエルのために野牛のように戦います。
イスラエルには、のろいも魔術も通じません。
『イスラエルの神は、なんと不思議なことをなさるのだ』と、だれもが言うでしょう。
彼らはライオンのように立ち上がり、
獲物を食い尽くし、
その血を吸い尽くすまで休もうとはしません。」
25「ええい、もうやめないか！ のろわないなら、せめて祝福するのだけはやめてくれ！」王はこらえきれずに叫びました。
26「王様、私は主がお告げになったことだけをお伝えすると、最初に申し上げたではありませんか。」
27「それなら、また別の場所へ連れて行ってやろう。そこからなら、やつらをのろってもいいと、神は言われるかもしれない。」
28王はバラムを、荒野を見下ろすペオル山の頂上に連れて行きました。 29バラムが、「祭壇を七つ築き、若い雄牛と雄羊を七頭ずついけにえにしてください」と頼むと、 30王は言われたとおり、それぞれの祭壇に一頭ずつ、雄牛と雄羊をささげました。
