Gitabangan ni Nehemias ang mga Kabos
1Unya mireklamo ang ubang mga lalaki ug ang ilang mga asawa batok sa ilang mga isigka-Judio. 2Miingon sila, “Dako ang among pamilya ug nagakinahanglan kami ug pagkaon aron mabuhi.” 3Ang uban usab kanila miingon, “Naprenda na lang namo ang among mga uma, mga tamnanan sa ubas, ug ang among mga balay aron may makaon kami sa panahon sa kagutom.” 4May uban pa gayod kanila nga miingon, “Nanghulam kamig kuwarta aron ibayad sa buhis sa among mga uma ug tamnanan sa ubas. 5Bisan kami ug ang among mga anak sama nilang mga Judio, kinahanglan nga ipaulipon namo kanila ang among mga anak aron makakuwarta kami. Ang tinuod, ang uban namong mga anak nga babaye gibaligya na namo isip mga ulipon. Apan wala kamiy mahimo tungod kay ang among mga uma ug tamnanan sa ubas gipanag-iyahan na sa uban.”
6Sa dihang nadungog ko ang ilang mga reklamo nasuko ako pag-ayo. 7Gitimbang-timbang ko pag-ayo ang sitwasyon, ug unya giakusahan ko ang mga pangulo ug mga opisyal. Miingon ako kanila, “Gidaog-daog ninyo ang inyong mga katagilungsod, kay kon manghulam sila kaninyo ug kuwarta patuboan ninyo!” Unya gipatawag ko ang mga tawo alang sa usa ka panagtigom. 8Ingon ko, “Gipaningkamotan gayod nato kutob sa atong mahimo nga matubos nato ang atong mga isigka-Judio nga nagbaligya sa ilang kaugalingon isip mga ulipon ngadto sa mga langyaw. Apan karon, tungod sa inyong gihimo, napugos na usab sila sa pagbaligya sa ilang kaugalingon diha mismo kaninyo. Kanunay na lang ba nato silang tuboson?” Naghilom lang sila kay wala silay ikatubag.
9Nagpadayon ako sa pagsulti, “Dili maayo ang inyong gihimo. Angay unta nga magkinabuhi kamo nga may kahadlok sa Dios aron dili kita tamayon sa ubang mga nasod nga atong kaaway. 10Ako mismo ug ang akong mga paryente ug mga sakop nagpahulam ug kuwarta ug trigo sa mga katagilungsod nato nga nagkinahanglan. Apan dili na nato sila pabayron sa ilang mga utang!5:10 dili na nato sila pabayron sa ilang mga utang: o, dili na nato patuboan ang ilang mga utang. 11Karon mismo ibalik ninyo ang mga uma, mga tamnanan sa ubas, mga tamnanan sa olibo, ug ang mga balay ngadto sa mga nakautang kaninyo. Ibalik usab ninyo ang tubo sa gipahulam ninyo nga kuwarta, trigo, bino, ug lana.” 12Mitubag sila, “Ibalik namo kadtong tanan kanila. Dili na namo sila paninglan. Tumanon namo ang imong giingon.”
Unya gipatawag ko ang mga pari ug gipapanumpa sa ilang atubangan ang mga pangulo ug mga opisyal nga tumanon nila ang ilang gisaad. 13Gitangtang ug giyagyag ko ang bugkos5:13 bugkos: Ang mga bisti sa una walay bulsa, busa ang gihimo nila nga bulsa mao ang bugkos sa ilang hawak. Ang paghubad niini nagasimbolo sa pagkawala sa tanan. sa akong hawak ug miingon, “Hinaut nga ingon niini ang himuon sa Dios sa inyong balay ug kabtangan kon dili ninyo tumanon ang inyong gisaad. Hinaut nga kuhaon niya kining tanan kaninyo.”
Ang tanang mga tawo didto mitubag, “Hinaut pa!” Ug gidayeg nila ang Ginoo. Ug gituman sa mga pangulo ug mga opisyal ang ilang gisaad.
Ang Pagkamanggihatagon ni Nehemias
14Sulod sa 12 ka tuig nga nagserbisyo ako ingon nga gobernador sa Juda, gikan sa ika-20 nga tuig hangtod sa ika-32 nga tuig sa paghari ni Artaxerxes, wala gayod ako ug ang akong mga paryente magdawat sa pagkaon nga rasyon alang sa gobernador. 15Apan ang mga gobernador nga nahauna kanako nahimong palas-anon sa mga tawo, tungod kay nangayo gayod sila sa ilang adlaw-adlaw nga pagkaon ug bino, wala pay labot sa 40 ka buok nga pilak. Apil ang ilang mga opisyal nagaabuso sa mga tawo. Apan wala ko gayod kadto himoa tungod sa akong pagtahod sa Dios. 16Hinuon, gihimo ko ang tanan aron mapatindog pag-usab ang paril sa tabang sa akong mga tawo. Ug wala gayod ako5:16 ako: Mao kini sa Syriac, sa Septuagint, ug sa ubang mga kopya sa Hebreo. Sa kadaghanan nga mga kopya sa Hebreo, kami. moangkon ug yuta. 17Akoy nagpakaon sa 150 ka mga Judio nga mga opisyal, wala pay labot ang mga bisita gikan sa palibot nga mga nasod. 18Adlaw-adlaw nagapaihaw akog usa ka baka, unom ka tambok nga mga karnero, ug daghang manok. Ug matag napulo ka adlaw nagapagawas ako ug nagkalain-laing klase sa bino. Bisan pa niini nga mga galastohan wala gayod ako modawat sa pagkaon nga gigahin alang sa gobernador tungod kay nahibaloan ko nga gibug-atan na ang mga tawo.
19Nagaampo ako, “O Dios ko! Hinaut nga panalanginan mo ako sa tanan nga akong gihimo alang niini nga katawhan.”
Criza socială și economică
1Cei din popor și soțiile lor au avut o mare plângere împotriva fraților lor iudei. 2Erau unii care ziceau:
– Noi, fiii și fiicele noastre suntem mulți. Să ni se dea grâne, ca să avem ce mânca și să trăim.
3Alții ziceau:
– Ne punem garanție ogoarele, viile și casele, ca să avem grâne în timpul foametei.
4Mai erau încă unii care ziceau:
– A trebuit să împrumutăm argint, dându‑ne ogoarele și viile în schimbul birului imperial. 5Deși suntem carne din carnea fraților noștri, iar fiii noștri sunt ca și fiii lor, iată că suntem pe cale să ne dăm fiii și fiicele în robie. Câteva din fetele noastre au și fost luate în robie. Suntem fără putere, iar ogoarele și viile noastre aparțin altora!
6M‑am mâniat foarte tare când le‑am auzit plângerea și cuvintele acestea.
7După ce m‑am gândit, i‑am mustrat pe nobili și pe dregători, zicându‑le:
– Voi împrumutați cu dobândă pe frații voștri?!
Am strâns o mare adunare împotriva lor 8și le‑am zis:
– Noi, după puterile noastre, am răscumpărat pe frații noștri iudei, care fuseseră vânduți neamurilor. Iar acum voi vă vindeți frații, ca apoi să ne fie dați chiar nouă de vânzare?
Ei tăceau, neavând ce să răspundă.
9Atunci eu am zis:
– Ce faceți voi nu este bine. N‑ar trebui să umblați în teamă de Dumnezeul nostru, ca să nu fiți de rușinea neamurilor, a dușmanilor noștri? 10Atât eu, cât și frații și slujitorii mei le‑am împrumutat argint și grâne. Să le iertăm, vă rog, datoria aceasta! 11Vă rog, dați‑le înapoi astăzi ogoarele, viile, măslinii și casele, precum și a suta parte din argintul, din grânele, din mustul și din uleiul pe care le‑ați cerut de la ei ca dobândă.
12Ei au răspuns:
– Le vom da înapoi și nu vom mai cere nimic de la ei. Vom face întocmai precum ai zis.
Atunci am chemat preoții și i‑am pus să jure înaintea lor că vor face precum au promis. 13Mi‑am scuturat mantaua și am zis:
– Așa să scuture Dumnezeu din familia lui și din proprietatea lui pe orice om care nu se va ține de cuvânt! Așa să fie scuturat și lăsat fără nimic!
Toată adunarea a răspuns:
– Amin!
Și L‑au lăudat pe Domnul. Poporul a făcut întocmai cum a promis.
14Din ziua în care am fost numit guvernatorul lor în țara lui Iuda, adică din al douăzecilea an al împăratului Artaxerxes și până în al treizeci și doilea an al său14 martie-aprilie 445 î.Cr. – aprilie 433–aprilie 432 î.Cr., deci timp de doisprezece ani, nici eu, nici frații mei nu am trăit din veniturile de guvernator. 15Înainte de mine, cei dintâi guvernatori împovărau poporul, luând de la ei pâine și vin, în afară de cei patruzeci de șecheli15 Aproximativ 0,5 kg. de argint. Chiar și slujitorii lor asupreau poporul. Eu însă nu am făcut așa, din teamă de Dumnezeu. 16Ba încă, am stăruit în lucrarea de restaurare a acestui zid și nu mi‑am cumpărat ogoare. De altfel, toți slujitorii mei erau adunați acolo pentru lucrare. 17Mai mult, aveam la masa mea o sută cincizeci de bărbați dintre iudei și dintre dregători, în afară de cei care veneau dintre neamurile dimprejur. 18În fiecare zi mi se pregătea un bou, șase oi alese și păsări, iar la fiecare zece zile se aducea vin din belșug, de toate felurile. Cu toate acestea, eu nu am căutat să primesc plată ca guvernator, căci lucrarea apăsa greu asupra acestui popor. 19Adu‑Ți aminte de mine, Dumnezeul meu, spre bine, pentru tot ce am făcut pentru acest popor!
