Ang mga Kabag-ohan nga Gihimo ni Nehemias
1Sa dihang gibasa ang Libro ni Moises niadtong adlawa, nakita nila nga wala gayod itugot nga moipon ang mga Amonihanon o Moabihanon sa katilingban sa Dios, 2kay wala nila hatagi ug pagkaon ug ilimnon ang mga Israelinhon sa paggawas nila gikan sa Ehipto. Gisuholan hinuon nila si Balaam nga tunglohon ang mga Israelinhon. Apan kadto nga tunglo gihimo sa Dios nga panalangin. 3Sa dihang nadungog sa mga tawo kadto nga kasugoan, wala na nila ipatipon kanila ang mga dili tinuod nga mga Israelinhon.
4Sa wala pa kadto mahitabo, si Eliashib nga pari, nga tigdumala sa mga bodega sa templo sa among Dios ug paryente ni Tobia, 5mitugot kang Tobia sa paggamit sa dakong kuwarto sa templo. Kining kuwartoha gigamit kaniadto nga bodega alang sa mga halad sa pagpasidungog, insenso, mga kagamitan sa templo, mga halad alang sa mga pari, mga ikapulo sa mga trigo, bino ug lana, nga sumala sa Kasugoan alang sa mga Levita, sa mga mag-aawit, ug sa mga guwardya sa mga pultahan sa templo. 6Wala ako didto sa Jerusalem sa dihang nahitabo kini, tungod kay sa ika-32 nga tuig sa paghari ni Artaxerxes sa Babilonia, miadto ako kaniya. Wala madugay nananghid ako ug gitugotan ra usab niya ako 7nga mobalik sa Jerusalem. Sa akong pag-abot, nahibaloan ko ang daotang gihimo ni Eliashib nga mao ang pagpapuyo kang Tobia sa kuwarto nga anaa sa tugkaran sa templo sa Dios. 8Sa akong labihang kasuko, gipanglabay ko sa gawas ang tanang kagamitan ni Tobia. 9Unya nagmando ako nga hinloan ang kuwarto, ug pagkahuman gipabalik ko didto ang mga kagamitan sa templo apil ang mga halad nga pagkaon ug ang insenso.
10Nahibaloan ko usab nga ang mga Levita wala na mahatagi sa bahin nga alang kanila, busa sila ug ang mga mag-aawit nga gitugyanan sa buluhaton sa templo namauli aron sa pagpanguma. 11Busa gibadlong ko ang mga opisyal ug giingnan, “Nganong gipasagdan ninyo ang templo sa Dios?” Gitigom ko dayon ang mga Levita ug ang mga mag-aawit ug gipabalik sa ilang mga buluhaton sa templo. 12Ug ang tanang katawhan sa Juda nagdala sa ikapulo sa ilang mga trigo, bino, ug lana didto sa mga bodega. 13Ang gipadumala ko sa mga bodega mao sila si Shelemia nga pari, si Zadok nga magtutudlo sa Kasugoan, ug si Pedaya nga usa ka Levita. Gipatabang ko usab kanila si Hanan nga anak ni Zacur ug apo ni Matania. Sila ang akong gipili tungod kay kasaligan sila. Gitugyan ko usab kanila ang pagpanghatag sa mga bahin sa ilang isigka-magbubuhat sa templo.
14Unya nagaampo ako, “O Dios ko, hinumdomi ug ayaw gayod kalimti ang gipanghimo ko alang sa imong templo ug sa mga buluhaton niini.”
15Niadtong higayona, may nakita akong mga taga-Juda nga nagapuga ug ubas sa Adlaw nga Igpapahulay. Ang uban kanila nagkarga ug mga trigo, bino, ubas, igos, ug uban pang mga butang, diha sa ilang mga asno aron dad-on sa Jerusalem ug ibaligya. Busa gipahimangnoan ko sila nga dili sila magbaligya sa ilang mga produkto sa Adlaw nga Igpapahulay. 16Aduna usab mga taga-Tyre nga nagpuyo sa Jerusalem nga nagdalag mga isda ug uban pang mga baligya, ug gibaligya nila kini sa mga taga-Juda nga didto sa Jerusalem nianang Adlaw nga Igpapahulay. 17Busa gibadlong ko ang mga pangulo sa Juda ug giingnan, “Unsa man kining daotan ninyong ginahimo? Wala ninyo gipakabalaan ang Adlaw nga Igpapahulay! 18Dili ba mao man kini ang gihimo sa inyong mga katigulangan, mao nga kita ug kining siyudad gisilotan sa atong Dios? Karon, gipasuko pa gayod ninyo ang Dios sa inyong ginahimo, kay wala ninyo gipakabalaan ang Adlaw nga Igpapahulay.”
19Busa nagmando ako nga sirad-an ang pultahan sa siyudad matag Biyernes13:19 Biyernes: sa Hebreo, dili pa ang Adlaw nga Igpapahulay. sa hapon,13:19 hapon sa nagasalop na ang adlaw. ug dili kini ablihan hangtod dili mahuman ang Adlaw nga Igpapahulay. Gipabantayan ko sa akong mga tawo ang mga pultahan aron walay bisan unsa nga kargamento nga makasulod sa siyudad sa Adlaw nga Igpapahulay. 20Usahay, ang mga negosyante mangatulog sa gawas sa Jerusalem kong Biyernes sa gabii. 21Apan gipasidan-an ko sila. Miingon ako, “Nganong nia kamo nangatulog duol sa paril sa siyudad? Kon usbon pa ninyo kini makatilaw gayod kamo kanako!” Busa sukad niadto wala na sila moanhi sa Adlaw nga Igpapahulay. 22Unya gimandoan ko ang mga Levita nga maghinlo sa ilang kaugalingon ug magbantay sa mga pultahan aron pakabalaanon sa mga tawo ang Adlaw nga Igpapahulay.
Unya nagaampo ako, “O Dios ko, hinumdomi kining akong gihimo, ug kaloy-i ako sumala sa imong dakong gugma.”
23Niadtong panahona usab, nakita ko nga may mga taga-Juda nga nangasawa ug mga babaye nga taga-Ashdod, taga-Ammon, ug taga-Moab. 24Katunga sa ilang mga anak nagasulti sa pinulongan sa Ashdod o sa pinulongan sa ubang dapit, apan dili sila makasulti sa pinulongan sa Juda. 25Busa gikasab-an ug gitunglo ko kining mga taga-Juda. Gibunalan ko ang uban kanila ug gibira ang ilang mga buhok. Gipapanumpa ko sila sa ngalan sa Dios nga sila ug ang ilang mga anak dili na gayod mangasawa o mamana sa mga dili Israelinhon. 26Unya miingon ako kanila, “Dili ba mao man kini ang hinungdan sa pagpakasala ni Solomon nga hari sa Israel? Walay hari sa bisan unsa nga nasod nga sama kaniya. Gimahal siya sa iyang Dios, ug gihimo siya sa Dios nga hari sa tibuok Israel. Apan luyo niini, nagpakasala siya tungod sa iyang mga asawa nga mga dili Israelinhon. 27Pasagdan lang ba namo kining kadaotan ug pagluib ninyo sa atong Dios pinaagi sa pagpangasawa sa dili Israelinhon?”
28Si Joyada nga anak sa pangulong pari nga si Eliashib may anak nga nakapangasawa sa anak ni Sanbalat nga taga-Horon, busa gipapahawa ko siya.
29Unya nagaampo ako, “O Dios ko, ayaw kalimti nga gipasipalahan nila ang ilang pagkapari ug ang ilang panaad ingon nga mga pari ug mga Levita.”
30Busa gisiguro ko nga ang katawhan mahinloan na sa bisan unsang impluwensya sa mga langyaw. Ug gipahimutang ko ang mga pari ug ang mga Levita sa tagsa-tagsa nila ka buluhaton. 31Gisiguro ko usab nga ang mga sugnod nga gamiton sa paghalad madala sa husto nga panahon, apil na ang mga unang abot.
Unya nagaampo ako, “O Dios ko, hinumdomi ako ug panalangini.”
Nehemia roept de Israëlieten ter verantwoording
1In die tijd werd het volk voorgelezen uit de wetten van Mozes. Zij ontdekten daarin de bepaling dat Ammonieten en Moabieten zich niet bij de gemeenschap van God mochten aansluiten. 2De reden van dit verbod was dat zij destijds het volk Israël geen gastvrijheid hadden betoond. Zij hadden zelfs iets veel ergers gedaan: zij hadden Bileam gehuurd om Israël te vervloeken, maar onze God had de vervloeking in een zegen veranderd. 3Meteen nadat deze regel was voorgelezen, werden alle vreemdelingen uit de bijeenkomst verwijderd.
4-5 Enige tijd voor deze gebeurtenis had de priester Eljasib voor zijn vriend Tobia een prachtig vertrek in een van de voorraadkamers laten inrichten. Eljasib was aangesteld als beheerder van de voorraadkamers in de tempel. Vroeger werd die kamer gebruikt als opslagruimte voor spijsoffers, wierook, schalen en ook voor de tienden van het koren, nieuwe wijn en olijfolie. Volgens een bepaling van Mozes was dit alles bestemd voor de Levieten, zangers en poortwachters. De priesters ontvingen andere speciale bijdragen. 6Toen Eljasib dat deed, was ik niet in Jeruzalem, maar in Babel. In het tweeëndertigste regeringsjaar van koning Arthahsasta was ik namelijk teruggekeerd. Later kreeg ik opnieuw toestemming naar Jeruzalem te reizen. 7Bij mijn aankomst in Jeruzalem hoorde ik iets verschrikkelijks: Eljasib had voor Tobia een kamer in het tempelcomplex ingericht! 8Ik was hevig verontwaardigd en smeet alle spullen van Tobia de kamer uit. 9Ik gaf opdracht de kamer grondig schoon te maken en liet daarna de tempelschalen, spijsoffers en de wierook terugzetten.
10Ook hoorde ik nog iets anders: de Levieten hadden niet ontvangen wat hun wettelijk toekwam! Daarom waren zij en de zangers die de erediensten behoorden te leiden, teruggegaan naar hun eigen akkers. 11Onmiddellijk riep ik de leiders ter verantwoording. ‘Waarom wordt de tempel aan zijn lot overgelaten?’ zei ik boos. Toen liet ik alle Levieten terugroepen en droeg hun hun eigenlijke taak weer op. 12Daarna begonnen de mensen uit Juda, net als vroeger het tiende deel van hun koren, nieuwe wijn en olijfolie naar de voorraadkamers van de tempel te brengen. 13Ik gaf de priester Selemja, de geestelijk leider Zadok en de Leviet Pedaja de verantwoordelijkheid voor het beheer over de voorraadkamers. Ik stelde Hanan, de zoon van Zakkur, de zoon van Mattanja, aan als hun helper. Deze vier mannen stonden als zeer betrouwbaar bekend. Het was hun taak de ingekomen bijdragen eerlijk te verdelen onder de Levieten.
14O God, vergeet al het goede niet dat ik gedaan heb voor uw tempel en de eredienst.
15In die tijd zag ik dat sommige Judeeërs op de sabbat in de wijnpersen werkten. Zij haalden ook vrachten koren binnen op hun ezels en lieten hun ezels wijn, druiven, vijgen en andere producten dragen. Zij wilden ze die dag in Jeruzalem verkopen. Ik kwam hiertegen openlijk in verzet. 16Enkele mannen uit Tyrus die in Jeruzalem woonden, boden vis en andere waar te koop aan op de sabbat en er waren mensen die het kochten! 17Toen vroeg ik de leiders van Juda: ‘Waarom schendt u de sabbat? 18Herinnert u zich niet meer dat uw vaders dit ook hebben gedaan en dat onze God daarom al die ellende over ons en onze stad heeft laten komen? Moet ons volk nog strenger worden gestraft, omdat u toestaat dat de sabbat wordt ontheiligd?’
19Ik bepaalde dat vanaf dat moment de stadspoorten moesten worden gesloten zodra het vrijdagavond donker werd. En ze mochten pas weer geopend worden wanneer de sabbat voorbij was. Ik liet de poorten bewaken door een paar van mijn dienaren. Zo wilde ik voorkomen dat op de sabbat koopwaar Jeruzalem kon binnenkomen. 20De handelaars en de andere kooplui overnachtten een- of tweemaal buiten Jeruzalem. 21Maar toen zei ik dreigend: ‘Waarom overnacht u daar bij de muur? Als dat nog één keer voorkomt, laat ik u arresteren!’ Dat was de laatste keer dat zij er op de sabbat waren. 22Daarna gaf ik de Levieten opdracht de reiniging te ondergaan en de poorten te bewaken, zodat niemand meer de sabbat kon schenden. O God, vergeet ook deze goede daad niet! Heb medelijden met mij, want U bent goed en liefdevol!
23In diezelfde tijd zag ik dat enkele Judeeërs waren getrouwd met vrouwen uit Asdod, Ammon of Moab. 24Veel van hun kinderen spraken alleen de taal van Asdod of een of andere vreemde taal, maar kenden geen woord Judees. 25Daarom riep ik ook deze Judeeërs ter verantwoording, vervloekte hen, sloeg enkelen en trok hun haren uit. Ik liet hen bij God zweren dat zij en hun kinderen nooit met niet-Judeeërs zouden trouwen. 26‘Was dit niet precies de aanleiding voor de zonde die koning Salomo beging?’ riep ik uit. ‘Er was op de hele wereld geen vorst zoals hij en God hield veel van hem en maakte hem koning over heel Israël. Maar toch brachten vreemde vrouwen hem ertoe afgoden te aanbidden. 27Denkt u dat wij u zullen toestaan in dezelfde zonde te vervallen? U bent God ongehoorzaam geweest door met vreemde vrouwen te trouwen!’
28Een van de zonen van Jojada, de zoon van de hogepriester Eljasib, was een schoonzoon van de Horoniet Sanballat. Daarom joeg ik hem de tempel uit.
29O God, vergeet niet dat zij het priesterschap en de plechtige beloften van de priesters en de Levieten hebben ontheiligd.
30Zo zuiverde ik ons volk van alle vreemde invloeden en droeg de priesters en Levieten ieder hun eigen taak op. 31Ik zorgde er ook voor dat het hout voor het altaar op vaste tijden werd geleverd en dat men het eerstgeboren vee en de opbrengst van de eerste oogst naar de tempel bracht. O God, vergeet mijn goede daden niet.
