Ang mga Kabag-ohan nga Gihimo ni Nehemias
1Sa dihang gibasa ang Libro ni Moises niadtong adlawa, nakita nila nga wala gayod itugot nga moipon ang mga Amonihanon o Moabihanon sa katilingban sa Dios, 2kay wala nila hatagi ug pagkaon ug ilimnon ang mga Israelinhon sa paggawas nila gikan sa Ehipto. Gisuholan hinuon nila si Balaam nga tunglohon ang mga Israelinhon. Apan kadto nga tunglo gihimo sa Dios nga panalangin. 3Sa dihang nadungog sa mga tawo kadto nga kasugoan, wala na nila ipatipon kanila ang mga dili tinuod nga mga Israelinhon.
4Sa wala pa kadto mahitabo, si Eliashib nga pari, nga tigdumala sa mga bodega sa templo sa among Dios ug paryente ni Tobia, 5mitugot kang Tobia sa paggamit sa dakong kuwarto sa templo. Kining kuwartoha gigamit kaniadto nga bodega alang sa mga halad sa pagpasidungog, insenso, mga kagamitan sa templo, mga halad alang sa mga pari, mga ikapulo sa mga trigo, bino ug lana, nga sumala sa Kasugoan alang sa mga Levita, sa mga mag-aawit, ug sa mga guwardya sa mga pultahan sa templo. 6Wala ako didto sa Jerusalem sa dihang nahitabo kini, tungod kay sa ika-32 nga tuig sa paghari ni Artaxerxes sa Babilonia, miadto ako kaniya. Wala madugay nananghid ako ug gitugotan ra usab niya ako 7nga mobalik sa Jerusalem. Sa akong pag-abot, nahibaloan ko ang daotang gihimo ni Eliashib nga mao ang pagpapuyo kang Tobia sa kuwarto nga anaa sa tugkaran sa templo sa Dios. 8Sa akong labihang kasuko, gipanglabay ko sa gawas ang tanang kagamitan ni Tobia. 9Unya nagmando ako nga hinloan ang kuwarto, ug pagkahuman gipabalik ko didto ang mga kagamitan sa templo apil ang mga halad nga pagkaon ug ang insenso.
10Nahibaloan ko usab nga ang mga Levita wala na mahatagi sa bahin nga alang kanila, busa sila ug ang mga mag-aawit nga gitugyanan sa buluhaton sa templo namauli aron sa pagpanguma. 11Busa gibadlong ko ang mga opisyal ug giingnan, “Nganong gipasagdan ninyo ang templo sa Dios?” Gitigom ko dayon ang mga Levita ug ang mga mag-aawit ug gipabalik sa ilang mga buluhaton sa templo. 12Ug ang tanang katawhan sa Juda nagdala sa ikapulo sa ilang mga trigo, bino, ug lana didto sa mga bodega. 13Ang gipadumala ko sa mga bodega mao sila si Shelemia nga pari, si Zadok nga magtutudlo sa Kasugoan, ug si Pedaya nga usa ka Levita. Gipatabang ko usab kanila si Hanan nga anak ni Zacur ug apo ni Matania. Sila ang akong gipili tungod kay kasaligan sila. Gitugyan ko usab kanila ang pagpanghatag sa mga bahin sa ilang isigka-magbubuhat sa templo.
14Unya nagaampo ako, “O Dios ko, hinumdomi ug ayaw gayod kalimti ang gipanghimo ko alang sa imong templo ug sa mga buluhaton niini.”
15Niadtong higayona, may nakita akong mga taga-Juda nga nagapuga ug ubas sa Adlaw nga Igpapahulay. Ang uban kanila nagkarga ug mga trigo, bino, ubas, igos, ug uban pang mga butang, diha sa ilang mga asno aron dad-on sa Jerusalem ug ibaligya. Busa gipahimangnoan ko sila nga dili sila magbaligya sa ilang mga produkto sa Adlaw nga Igpapahulay. 16Aduna usab mga taga-Tyre nga nagpuyo sa Jerusalem nga nagdalag mga isda ug uban pang mga baligya, ug gibaligya nila kini sa mga taga-Juda nga didto sa Jerusalem nianang Adlaw nga Igpapahulay. 17Busa gibadlong ko ang mga pangulo sa Juda ug giingnan, “Unsa man kining daotan ninyong ginahimo? Wala ninyo gipakabalaan ang Adlaw nga Igpapahulay! 18Dili ba mao man kini ang gihimo sa inyong mga katigulangan, mao nga kita ug kining siyudad gisilotan sa atong Dios? Karon, gipasuko pa gayod ninyo ang Dios sa inyong ginahimo, kay wala ninyo gipakabalaan ang Adlaw nga Igpapahulay.”
19Busa nagmando ako nga sirad-an ang pultahan sa siyudad matag Biyernes13:19 Biyernes: sa Hebreo, dili pa ang Adlaw nga Igpapahulay. sa hapon,13:19 hapon sa nagasalop na ang adlaw. ug dili kini ablihan hangtod dili mahuman ang Adlaw nga Igpapahulay. Gipabantayan ko sa akong mga tawo ang mga pultahan aron walay bisan unsa nga kargamento nga makasulod sa siyudad sa Adlaw nga Igpapahulay. 20Usahay, ang mga negosyante mangatulog sa gawas sa Jerusalem kong Biyernes sa gabii. 21Apan gipasidan-an ko sila. Miingon ako, “Nganong nia kamo nangatulog duol sa paril sa siyudad? Kon usbon pa ninyo kini makatilaw gayod kamo kanako!” Busa sukad niadto wala na sila moanhi sa Adlaw nga Igpapahulay. 22Unya gimandoan ko ang mga Levita nga maghinlo sa ilang kaugalingon ug magbantay sa mga pultahan aron pakabalaanon sa mga tawo ang Adlaw nga Igpapahulay.
Unya nagaampo ako, “O Dios ko, hinumdomi kining akong gihimo, ug kaloy-i ako sumala sa imong dakong gugma.”
23Niadtong panahona usab, nakita ko nga may mga taga-Juda nga nangasawa ug mga babaye nga taga-Ashdod, taga-Ammon, ug taga-Moab. 24Katunga sa ilang mga anak nagasulti sa pinulongan sa Ashdod o sa pinulongan sa ubang dapit, apan dili sila makasulti sa pinulongan sa Juda. 25Busa gikasab-an ug gitunglo ko kining mga taga-Juda. Gibunalan ko ang uban kanila ug gibira ang ilang mga buhok. Gipapanumpa ko sila sa ngalan sa Dios nga sila ug ang ilang mga anak dili na gayod mangasawa o mamana sa mga dili Israelinhon. 26Unya miingon ako kanila, “Dili ba mao man kini ang hinungdan sa pagpakasala ni Solomon nga hari sa Israel? Walay hari sa bisan unsa nga nasod nga sama kaniya. Gimahal siya sa iyang Dios, ug gihimo siya sa Dios nga hari sa tibuok Israel. Apan luyo niini, nagpakasala siya tungod sa iyang mga asawa nga mga dili Israelinhon. 27Pasagdan lang ba namo kining kadaotan ug pagluib ninyo sa atong Dios pinaagi sa pagpangasawa sa dili Israelinhon?”
28Si Joyada nga anak sa pangulong pari nga si Eliashib may anak nga nakapangasawa sa anak ni Sanbalat nga taga-Horon, busa gipapahawa ko siya.
29Unya nagaampo ako, “O Dios ko, ayaw kalimti nga gipasipalahan nila ang ilang pagkapari ug ang ilang panaad ingon nga mga pari ug mga Levita.”
30Busa gisiguro ko nga ang katawhan mahinloan na sa bisan unsang impluwensya sa mga langyaw. Ug gipahimutang ko ang mga pari ug ang mga Levita sa tagsa-tagsa nila ka buluhaton. 31Gisiguro ko usab nga ang mga sugnod nga gamiton sa paghalad madala sa husto nga panahon, apil na ang mga unang abot.
Unya nagaampo ako, “O Dios ko, hinumdomi ako ug panalangini.”
Nehemias’ reformer
1Da Toraen blev læst op for folket, opdagede man, at der stod skrevet deri, at ingen ammonitter eller moabitter kunne blive indlemmet i Guds folk.13,1 Jf. 5.Mos. 23,4-7. 2Grunden til denne bestemmelse var, at disse folk ikke havde vist israelitterne gæstfrihed, dengang de stod på grænsen til Kana’ans land, men i stedet havde betalt Bileam for at forbande dem. Gud forvandlede dog forbandelsen til velsignelse. 3Da det afsnit blev læst op, tog man straks konsekvensen og udelukkede alle af blandet herkomst fra forsamlingen.
4-5Nogen tid forinden var præsten Eljashib blevet udpeget til at have overopsyn med templets forrådskamre. Han havde imidlertid overdraget et stort forrådskammer til Tobija, fordi de var i familie. Forrådskamrene var ellers beregnet til opbevaring af afgrødeofre, røgelse, redskaber til brug i templet og tiende af korn, vin og olivenolie, så der kunne være mad til præsterne, levitterne, sangerne og tempelvagterne, sådan som Moses havde foreskrevet. 6På det tidspunkt var jeg ikke i Jerusalem, for jeg var rejst tilbage til kong Artaxerxes i Babylon. Det var i hans 32. regeringsår. Et stykke tid efter fik jeg tilladelse til at vende tilbage til Jerusalem, 7og da jeg ved hjemkomsten opdagede, hvor skandaløst Eljashib havde handlet ved at overdrage et af templets forrådskamre til Tobija, 8blev jeg meget vred og smed alle Tobijas ting ud af kammeret. 9Så forlangte jeg, at kammeret skulle renses, og at redskaberne, afgrødeofrene og røgelsen skulle bringes tilbage på deres plads.
10Ved samme lejlighed blev jeg klar over, at levitterne ikke havde fået de gaver, de havde krav på. Derfor var både de og tempelsangerne rejst hjem for at passe deres dyr og marker. 11Straks konfronterede jeg lederne med denne forsømmelse over for Guds hus, hvorefter jeg kaldte levitterne tilbage til deres opgaver i templet 12og bragte forholdene i orden, så Judas folk igen sendte tienden af deres korn, vin og olivenolie til forrådskamrene.
13Fra da af gav jeg præsten Shelemja, sekretæren Zadok og levitten Pedaja ansvaret for at administrere forrådet—og de fik Hanan, søn af Zakkur, søn af Mattanja, til hjælp. Disse mænd havde ry for at være pålidelige, og derfor fik de betroet opgaven med at fordele tienden blandt de øvrige levitter.
14Min Gud, glem ikke min trofasthed og alt det, jeg har gjort til gavn for tjenesten i dit tempel.
15Jeg lagde siden mærke til, at nogle judæere pressede vindruer på sabbatten, mens andre læssede korn, vin, druer, figner og andre afgrøder på deres æsler for at tage ind til Jerusalem og sælge dem. Derfor gav jeg dem en alvorlig advarsel om, at det måtte de ikke gøre på en sabbat.
16Der var også folk fra Tyrus, som boede i Jerusalem, og som bragte fisk og alle mulige varer ind til byen for at sælge dem til judæerne på sabbatsdagen. 17Da sagde jeg til Judas ledere: „Hvorfor holder I ikke sabbatten hellig? 18Har I glemt, at jeres forfædre heller ikke gjorde det, og at vi endnu lider under konsekvenserne? Vil I nu yderligere provokere Gud og forværre straffen for Israels folk ved at vanhellige sabbatten?”
19Fra da af forlangte jeg, at byportene skulle holdes lukket for de handlende lige fra sabbattens begyndelse fredag aften ved mørkets frembrud, og indtil sabbatteb var forbi. Og jeg satte folk til at holde vagt ved portene, så ingen kunne slippe ind med varer på sabbatten. 20Da nogle handlende derefter slog sig ned uden for bymuren for at sælge deres varer der, 21advarede jeg dem: „Næste gang jeg finder jer udenfor muren, bliver I arresteret!” Siden den tid holdt de sig borte på sabbatsdagen.
22Derefter gav jeg levitterne ordre til at gennemgå renselsesritualet og sørge for at bevogte portene, så sabbatten fremover kunne holdes hellig.
Min Gud, glem ikke hvad jeg har gjort for dig. Se i nåde til mig på grund af din trofaste kærlighed.
23Omkring den tid lagde jeg mærke til, at i de familier, hvor mændene havde giftet sig med kvinder fra Ashdod, Ammon eller Moab, 24talte mindst halvdelen af børnene deres mors sprog, og de kunne ikke tale judæernes sprog. 25Da skældte jeg mændene ud og forbandede dem. Nogle af dem slog jeg, eller jeg trak dem i håret, og jeg mindede dem om Guds befaling: „I må ikke give jeres døtre til mænd fra fremmede folkeslag, og hverken I eller jeres sønner må tage fremmede kvinder til ægte! 26Var det ikke netop den synd, der fældede kong Salomon? Der var ingen konge som han! Gud elskede ham og gjorde ham til konge over hele Israel, men selv han blev forført til afgudsdyrkelse ved at gifte sig med fremmede kvinder! 27Skal vi virkelig høre om jer, at I gifter jer med fremmede kvinder og på den måde er troløse overfor vores Gud?”
28Jojada var søn af ypperstepræsten Eljashib, og en af Jojadas sønner havde giftet sig med en datter af Sanballat fra Bet-Horon. Derfor afsatte jeg ham som præst. 29Min Gud, drag dem til ansvar for, at de med deres handlinger har vanhelliget præsteembedet og brudt den pagt, som præsterne og levitterne på en særlig måde burde overholde.
30Således rensede jeg ud blandt folket, og jeg opstillede regler for præsternes og levitternes pligter og opgaver. 31Jeg sørgede også for, at der blev bragt alterbrænde til rette tid, og at folket gav de foreskrevne høstofre af markens første afgrøder.
Min Gud, glem ikke det gode, jeg har gjort.
