1Mao kini ang sugilanon mahitungod sa gipanghimo ni Nehemias nga anak ni Hacalia.
Ang Pag-ampo ni Nehemias alang sa Jerusalem
Sa ikasiyam nga bulan, nga mao ang bulan sa Kislev, sa ika-20 ka tuig sa paghari ni Artaxerxes sa Persia, didto ako sa pinarilan nga lungsod sa Susa. 2Miadto kanako didto ang usa sa akong mga igsoon nga si Hanani gikan sa Juda uban ang pipila ka mga lalaki. Gipangutana ko sila mahitungod sa Jerusalem ug sa mga Judio nga namalik didto gikan sa pagkabihag sa Babilonia.1:2 nga namalik didto gikan sa pagkabihag sa Babilonia: o, nga nakaikyas sa pagkabihag sa Babilonia. 3Mitubag sila, “Naglisod gayod ang mga namalik sa Juda, ug gipakaulawan sila sa mga katawhan sa ilang palibot. Naguba ang paril sa Jerusalem ug nasunog ang mga pultahan niini.”
4Pagkadungog ko niadto, milingkod ako ug mihilak. Pila ka adlaw akong nagsubo, nagpuasa, ug nagaampo sa Dios sa langit.1:4 Dios sa langit: o, Dios nga anaa sa langit; o, Dios nga naghimo sa langit; o, Dios nga labaw sa tanan. 5Miingon ako, “Ginoo, Dios sa langit, gamhanan ikaw ug halangdon nga Dios. Ginatuman mo ang imong kasabotan ug matinud-anon ka nga nagahigugma sa mga nagahigugma kanimo ug nagatuman sa imong mga sugo. 6Ako nga imong alagad nagaampo adlaw ug gabii alang sa katawhan sa Israel nga imong mga alagad. Pamatia ako, ug tubaga ang akong pag-ampo. Isulti ko kanimo ang mga sala namong mga Israelinhon, apil ang ako ug sa akong mga katigulangan. 7Daotan gayod ang among gihimo batok kanimo. Wala namo gituman ang mga sugo, mga tulumanon, ug mga lagda nga gihatag mo kanamo pinaagi kang Moises nga imong alagad.
8“Hinumdomi ang giingon mo kaniadto kang Moises: ‘Kon kamong mga Israelinhon dili magmatinumanon kanako, patibulaagon ko kamo ngadto sa ubang mga nasod. 9Apan kon mobalik kamo kanako ug motuman sa akong mga sugo, bisan magkatibulaag pa kamo sa pinakalayong dapit, tigomon ko kamo pag-usab sa dapit nga akong gipili diin ako pasidunggan.’
10“Kami imong mga alagad ug katawhan nga imong giluwas pinaagi sa imong dakong gahom ug kusog. 11Ginoo, pamatia ang pag-ampo ko nga imong alagad, ug ang pag-ampo sa uban pa nimong mga alagad nga gikalipay ang pagtahod kanimo. Hatagi akog kalamposan karon sa akong paghangyo sa hari. Ug hinaut pa nga pakitaan niya akog kaayo.”
Niadtong panahona, ako ang tigsilbi ug bino sa hari.
Nehemiah’s prayer
1The words of Nehemiah son of Hakaliah:
In the month of Kislev in the twentieth year, while I was in the citadel of Susa, 2Hanani, one of my brothers, came from Judah with some other men, and I questioned them about the Jewish remnant that had survived the exile, and also about Jerusalem.
3They said to me, ‘Those who survived the exile and are back in the province are in great trouble and disgrace. The wall of Jerusalem is broken down, and its gates have been burned with fire.’
4When I heard these things, I sat down and wept. For some days I mourned and fasted and prayed before the God of heaven. 5Then I said:
‘Lord, the God of heaven, the great and awesome God, who keeps his covenant of love with those who love him and keep his commandments, 6let your ear be attentive and your eyes open to hear the prayer your servant is praying before you day and night for your servants, the people of Israel. I confess the sins we Israelites, including myself and my father’s family, have committed against you. 7We have acted very wickedly towards you. We have not obeyed the commands, decrees and laws you gave your servant Moses.
8‘Remember the instruction you gave your servant Moses, saying, “If you are unfaithful, I will scatter you among the nations, 9but if you return to me and obey my commands, then even if your exiled people are at the farthest horizon, I will gather them from there and bring them to the place I have chosen as a dwelling for my Name.”
10‘They are your servants and your people, whom you redeemed by your great strength and your mighty hand. 11Lord, let your ear be attentive to the prayer of this your servant and to the prayer of your servants who delight in revering your name. Give your servant success today by granting him favour in the presence of this man.’
I was cupbearer to the king.
