Alaot ang Nineve
1Alaot ang siyudad sa dugo, puno sa bakak, puno sa kawat, walay higayon nga walay biktima. 2Ang liki sa witik, ang kagay sa mga ligid, nagdagan nga mga kabayo ug makakurat nga mga karwahi. 3Mihasmag nga mga kabalyero, misilaw nga mga espada, nagpangidlap nga mga bangkaw Daghan ang mga angol, nagbuy-od nga mga patayng lawas, lawas nga dili na maihap, katawhan nangapandol sa mga minatay. 4Tanan tungod sa pagpatuyang sa kaulag, sa buring, nga makadani, kerida sa mubarang. Nagaulipon sa kanasuran ang iyang prostitusyon ug mga tawo sa iyang pangabat.
5Ako batok kanimo, nagaingon ang Ginoo nga Makagagahum. Akong ipataas ang imong saya sa imong nawong. Ako ipakita sa kanasuran ang imong pagkahubo ug ang mga gingharian sa imong kaulawan. 6Ako kang labayon ug hugaw, itrato ko ikaw nga talamayon ug talan-awon sa kaulawan. 7Ang tanan nga makakita kanimo mopahilayo ug moingon; Ang Nineve nalumpag na kinsa man ang magbangutan alang kaniya? Asa man ko mangita ug usa nga mohupay kanimo?
8Mas maayo pa ba ikaw sa Tebes, nahimutang Nil, uban sa tubig nga nagpalibut kaniya? Ang sapa maoy iyang panalipod, ug ang tubig maoy iyang paril. 9Kusi ug ang Ehipto mao ang iyang walay Kinutobang kusog; Ang Put ug ang Libya mao ang mga kaanib. 10Apan gidala siya nga binilanggo, ug mibiya sila nga binihag; ang iyang mga masuso gidugmok nga pino sa matag eskinita. Giripahan ang iyang mga tinamod, ug ang tanan niyang bantugan gipang-kadinahan. 11Ikaw usab mahimong hubog; motago ikaw ug mangita ug dalangpanan batok sa kaaway. 12Ang tanan nimong kota mahisama sa kahoyng igera uban sa ilang nahaunang hinog nga mga bunga; kon kini paga-uyogon, nga mangahulog sa baba sa makaon niini. 13Lantawa ang imong mga tropa sila puros walay kusog. Ang ganghaan sa imong kayutaan bukas alang sa imong mga kaaway; ang kalayo milamoy sa mga rehas sa imong ganghaan.
14Pagkuhag tubig ug pangandam sa paglikos; lig-ona ang imong depensa! Trabahoa ang kolonon, igiok ang hulmahan, ayoha ang batong tisa. 15Didto ang kalayo mout-ot nimo; ug ang espada moputol kanimo. Sila molamoy sama sa duot sa mga dulon. Mosanay sama sa mga apan-apan, mosanay sama sa mga dulon.
Midaghan kamo sama sa mga dulon! 16Imong gipasanay ang gidaghanon sa mga tigpatigayon hangtud nga midaghan sila labaw pa sa mga kabituonan sa kalangitan, apan sama sa mga dulon, huboan nila ang yuta ug molupad sila pahilayo. 17Ang imong mga gwardiya sama sa dulon, ang imong mga opisyales sama sa panon sa dulon nga nagpahiluna sa mga paril sa mabugnaw nga adlaw apan sa dihang mipakita ang adlaw manglupad sila, ug walay usa ang nasayud hain sila.
18Hari sa Asiria, ang imong mga magbalantay nangatulog lang; ang imong mga halangdon mihigda sa pagpahulay, ang imong katawhan nagkatibulaag sa kabukiran ng walay usa nga motigom kanila. 19Walay makatambal kanimo; kay ang imong samad makamatay. Ang tanan nga makadungog sa balita mopakpak sailang mgakamot sa imong pagtumba; kay kinsa man ang wala makabati sa imong walay kinutoban nga kabangis.
The Lord Will Judge Nineveh
1How terrible it will be for Nineveh!
It is a city of murderers!
It is full of liars!
It is filled with stolen goods!
The killing never stops!
2Whips crack!
Wheels clack!
Horses charge!
Chariots rumble!
3Horsemen attack!
Swords flash!
Spears gleam!
Many people die.
Dead bodies pile up.
They can’t even be counted.
People trip over them.
4All of that was caused by the evil desires
of the prostitute Nineveh.
That woman who practiced evil magic
was very beautiful.
She used her sinful charms
to make slaves out of the nations.
She worshiped evil powers
in order to trap others.
5“Nineveh, I am against you,”
announces the Lord who rules over all.
“I will pull your skirts up over your face.
I will show the nations your naked body.
Kingdoms will make fun of your shame.
6I will throw garbage at you.
I will look down on you.
I will make an example out of you.
7All those who see you will run away from you.
They will say, ‘Nineveh is destroyed.
Who will mourn over it?’
Where can I find someone
to comfort your people?”
8Nineveh, are you better than Thebes
on the Nile River?
There was water all around that city.
The river helped to keep it safe.
The waters were like a wall around it.
9Cush and Egypt gave it all the strength it needed.
Put and Libya also helped it.
10But Thebes was captured anyway.
Its people were taken away as prisoners.
Its babies were smashed to pieces
at every street corner.
The Assyrian soldiers cast lots
for all its nobles.
They put them in chains
and made slaves out of them.
11People of Nineveh, you too will get drunk.
You will try to hide from your enemies.
You will look for a place of safety.
12All your forts are like fig trees
that have their first ripe fruit on them.
When the trees are shaken,
the figs fall into the mouths
of those who eat them.
13Look at your troops.
All of them are weak.
The gates of your forts
are wide open to your enemies.
Fire has destroyed the bars that lock your gates.
14Prepare for the attack by storing up water!
Make your walls as strong as you can!
Make some bricks out of clay!
Mix the mud to hold them together!
Use them to repair the walls!
15In spite of all your hard work,
fire will burn you up inside your city.
Your enemies will cut you down with their swords.
They will destroy you
just as a swarm of locusts eats up crops.
Multiply like grasshoppers!
Increase your numbers like locusts!
16You have more traders
than the number of stars in the sky.
But like locusts they strip the land.
Then they fly away.
17Your guards are like grasshoppers.
Your officials are like swarms of locusts.
They settle in the walls on a cold day.
But when the sun appears, they fly away.
And no one knows where they go.
18King of Assyria, your leaders are asleep.
Your nobles lie down to rest.
Your people are scattered on the mountains.
No one is left to gather them together.
19Nothing can heal your wounds.
You will die of them.
All those who hear the news about you clap their hands.
That’s because you have fallen from power.
Is there anyone who has not suffered
because of how badly you treated them?
