Ang Paghatag ngadto sa Uban
1“Pagbantay kamo kay basin kon ang inyong pagkadiosnon pagpakaaron-ingnon lang. Kay kon ingon niini, wala gayod kamoy madawat nga ganti gikan sa inyong Amahan nga atua sa langit.
2“Busa kon mohatag kamo ug hinabang, ayaw ninyo kini ipasigarbo sama sa gibuhat sa uban nga nagpakaaron-ingnon lang diha sa mga sinagoga ug sa mga dalan. Gibuhat nila kana aron dayegon sila sa mga tawo. Apan ang tinuod, nadawat na nila ang ilang ganti.6:2 ang ilang ganti: nga mao ang pagdayeg sa mga tawo kanila. Busa wala na silay madawat gikan sa Dios. 3Kon maghatag kamo, ayaw ninyo pahibaloa bisan ang inyong suod nga higala 4aron mahimong tago ang inyong paghatag. Ug ang inyong Amahan nga nagtan-aw sa inyong gibuhat sa tago mohatag kaninyo ug ganti.”
Ang Pagtulon-an bahin sa Pag-ampo
(Luc. 11:2-4)
5“Kon mag-ampo kamo, ayaw ninyo sundoga ang gibuhat sa mga tigpakaaron-ingnon. Gusto nilang mag-ampo nga nagatindog diha sa mga sinagoga ug sa mga kanto sa kadalanan aron makita sa mga tawo nga sila diosnon. Ang tinuod, nadawat na nila ang ilang ganti.6:5 ang ilang ganti: Tan-awa usab ang bersikulo 2. Busa wala na silay madawat pa gikan sa Dios. 6Apan kon kamo mag-ampo, sulod kamo sa inyong kuwarto ug panirado. Didto sa sulod, pag-ampo kamo sa inyong Amahan nga dili makita.6:6 Amahan nga dili makita: o, Amahan sa tago. Ug mohatag ug ganti kaninyo ang inyong Amahan nga nakakita sa inyong gibuhat sa tago.
7“Kon mag-ampo kamo, ayaw paggamit sa daghang mga pulong nga walay kapuslanan sama sa gibuhat sa mga tawo nga wala makaila sa Dios. Kay naghuna-huna sila nga tubagon sila sa Dios kon taas ang ilang mga pag-ampo. 8Ayaw ninyo sundoga ang ilang gibuhat, kay nasayod na ang atong Amahan sa atong mga gikinahanglan sa wala pa kita mangayo. 9Busa pag-ampo kamo ug sama niini:
‘Amahan namo nga anaa sa langit,
hinaut nga pasidunggan ikaw sa mga tawo.6:9 pasidunggan ikaw sa mga tawo: sa literal, pasidunggan ang ngalan mo.
10Hinaut nga maghari ka dinhi kanamo.
Maingon nga ang imong kabubut-on gituman diha sa langit,
hinaut nga tumanon usab kini dinhi sa kalibotan.
11Hatagi kami sa among gikinahanglan nga pagkaon karong adlawa.
12Pasayloa kami sa among mga sala,
ingon nga gipasaylo usab namo ang mga nakasala kanamo.
13Ayaw itugot nga madaog kami sa mga pagsulay,
hinuon luwasa kami gikan kang Satanas,
[Tungod kay ikaw ang Hari, ang Makagagahom, ug ang Dalaygon sa walay kataposan. Amen.]’
14“Kon pasayloon ninyo ang mga tawo nga nakasala kaninyo, pasayloon usab kamo sa inyong Amahan nga langitnon. 15Apan kon dili ninyo sila pasayloon, dili usab kamo pasayloon sa inyong Amahan nga langitnon.
Ang Pagtulon-an bahin sa Pagpuasa
16“Kon magpuasa kamo, ayaw ninyo sundoga ang mga tigpakaaron-ingnon.6:16 tigpakaaron-ingnon: nga nagapakita-kita lang nga nagapuasa sila aron dayegon sila. Magsuroy-suroy sila nga dili manghilam-os ug dili manudlay aron mahibaloan sa uban nga nagapuasa sila. Sa pagkatinuod, nadawat na nila ang ilang ganti, busa wala na silay madawat pa gikan sa Dios. 17Apan kon kamo magpuasa, panghilam-os kamo ug panudlay, 18aron walay makahibalo nga nagapuasa kamo gawas lang sa inyong Amahan nga dili makita. Ug mohatag ug ganti kaninyo ang inyong Amahan nga nakakita sa inyong gibuhat sa tago.”
Ang Bahandi sa Langit
(Luc. 12:33-34)
19“Ayaw kamo pagtigom ug bahandi alang sa inyong kaugalingon dinhi sa kalibotan, tungod kay ang mga gagmayng mananap ug ang taya mokutkot niini, o mahimong sudlon sa kawatan ang inyong balay aron mangawat. 20Hinuon, pagtigom kamo ug mga bahandi didto sa langit, kay didto walay gagmayng mananap ug taya nga mokutkot, ug walay kawatan nga makasulod aron sa pagpangawat. 21Kay kon asa gani ang inyong bahandi atua usab didto ang inyong kasingkasing.”
Ang Mata mao ang Suga sa Lawas
(Luc. 11:34-36)
22“Ang mata mao ang suga sa lawas. Busa kon hayag ang imong panan-aw, nahayagan ang tibuok mong lawas. 23Apan kon ngitngit ang imong panan-aw, nangitngitan usab ang tibuok mong lawas. Busa kon ang suga nga anaa kanimo wala maghatag ug kahayag, labihan gayod kangitngit ang imong kahimtang.”
Kinsa ang Angay Natong Alagaran, Ang Dios o ang Bahandi?
(Luc. 16:13; 12:22-31)
24“Walay tawo nga makaalagad sa duha ka agalon, tungod kay isalikway niya ang usa ug higugmaon ang usa; modapig siya sa usa ug tamayon niya ang usa. Sama niana dili ninyo madungan ang pag-alagad sa Dios ug sa bahandi.
25“Busa sultihan ko kamo nga dili kamo mabalaka sa inyong kinabuhi, kon unsa ang inyong kaonon o imnon, o unsa ang inyong isul-ob. Kay kon gihatagan kamo sa Dios sa kinabuhi ug lawas, dili mahimo nga dili niya kamo hatagan sa pagkaon ug bisti. 26Tan-awa ninyo ang mga langgam nga nagalupad-lupad. Wala sila magtanom, wala mag-ani, ug wala silay gitigom sa bodega, apan sa gihapon gipakaon sila sa inyong Amahan nga langitnon. Dili ba mas labaw pa kamo kaysa mga langgam? 27Kinsa ba kaninyo ang makapalugway sa inyong kinabuhi bisag gamay lang pinaagi sa inyong kabalaka? Wala gayod!
28“Ug nganong mabalaka man kamo kon asa kamo mokuha sa inyong bisti? Hunahunaa ninyo kon giunsa pagtubo sa mga bulak. Wala sila maghago o magbuhat sa ilang bisti. 29Sa pagkatinuod, bisan ang bisti sa bantogan ug bahandianong hari nga si Solomon dili makatupong sa katahom niining mga bulaka. 30Kon gipatahom sa Dios ang mga sagbot nga buhi karon, apan sa kaulahian malaya ug sunogon lang, dili ba labi pa gayod niya kamong pabistihan? Kagamay sa inyong pagtuo! 31Busa ayaw kamo kabalaka kon unsa ang inyong kaonon ug imnon, ug kon unsa ang inyong isul-ob. 32Mao kana ang gikabalak-an sa mga tawo nga wala makaila sa Dios. Apan nasayod ang inyong Amahan nga langitnon nga gikinahanglan ninyo kining tanan. 33Busa unaha ninyo ang pagpasakop sa paghari sa Dios ug ang pagtuman sa iyang kabubut-on, ug ihatag gayod niya ang tanan ninyo nga mga gikinahanglan. 34Busa ayaw kamo kabalaka bahin sa ugma, kay ang ugma may kaugalingon nga suliran. Dili na kinahanglan nga dugangan pa ninyo ang suliran nga nagaabot sa matag adlaw.”
1Take heed that ye do not your alms before men, to be seen of them: otherwise ye have no reward of your Father which is in heaven. 2Therefore when thou doest thine alms, do not sound a trumpet before thee, as the hypocrites do in the synagogues and in the streets, that they may have glory of men. Verily I say unto you, They have their reward. 3But when thou doest alms, let not thy left hand know what thy right hand doeth: 4That thine alms may be in secret: and thy Father which seeth in secret himself shall reward thee openly.
5¶ And when thou prayest, thou shalt not be as the hypocrites are: for they love to pray standing in the synagogues and in the corners of the streets, that they may be seen of men. Verily I say unto you, They have their reward. 6But thou, when thou prayest, enter into thy closet, and when thou hast shut thy door, pray to thy Father which is in secret; and thy Father which seeth in secret shall reward thee openly. 7But when ye pray, use not vain repetitions, as the heathen do: for they think that they shall be heard for their much speaking. 8Be not ye therefore like unto them: for your Father knoweth what things ye have need of, before ye ask him. 9After this manner therefore pray ye: Our Father which art in heaven, Hallowed be thy name. 10Thy kingdom come. Thy will be done in earth, as it is in heaven. 11Give us this day our daily bread. 12And forgive us our debts, as we forgive our debtors. 13And lead us not into temptation, but deliver us from evil: For thine is the kingdom, and the power, and the glory, for ever. Amen. 14For if ye forgive men their trespasses, your heavenly Father will also forgive you: 15But if ye forgive not men their trespasses, neither will your Father forgive your trespasses.
16¶ Moreover when ye fast, be not, as the hypocrites, of a sad countenance: for they disfigure their faces, that they may appear unto men to fast. Verily I say unto you, They have their reward. 17But thou, when thou fastest, anoint thine head, and wash thy face; 18That thou appear not unto men to fast, but unto thy Father which is in secret: and thy Father, which seeth in secret, shall reward thee openly.
19¶ Lay not up for yourselves treasures upon earth, where moth and rust doth corrupt, and where thieves break through and steal: 20But lay up for yourselves treasures in heaven, where neither moth nor rust doth corrupt, and where thieves do not break through nor steal: 21For where your treasure is, there will your heart be also. 22The light of the body is the eye: if therefore thine eye be single, thy whole body shall be full of light. 23But if thine eye be evil, thy whole body shall be full of darkness. If therefore the light that is in thee be darkness, how great is that darkness!
24¶ No man can serve two masters: for either he will hate the one, and love the other; or else he will hold to the one, and despise the other. Ye cannot serve God and mammon. 25Therefore I say unto you, Take no thought for your life, what ye shall eat, or what ye shall drink; nor yet for your body, what ye shall put on. Is not the life more than meat, and the body than raiment? 26Behold the fowls of the air: for they sow not, neither do they reap, nor gather into barns; yet your heavenly Father feedeth them. Are ye not much better than they? 27Which of you by taking thought can add one cubit unto his stature? 28And why take ye thought for raiment? Consider the lilies of the field, how they grow; they toil not, neither do they spin: 29And yet I say unto you, That even Solomon in all his glory was not arrayed like one of these. 30Wherefore, if God so clothe the grass of the field, which to day is, and to morrow is cast into the oven, shall he not much more clothe you, O ye of little faith? 31Therefore take no thought, saying, What shall we eat? or, What shall we drink? or, Wherewithal shall we be clothed? 32(For after all these things do the Gentiles seek:) for your heavenly Father knoweth that ye have need of all these things. 33But seek ye first the kingdom of God, and his righteousness; and all these things shall be added unto you. 34Take therefore no thought for the morrow: for the morrow shall take thought for the things of itself. Sufficient unto the day is the evil thereof.
