Mateo 27 – APSD-CEB & NRT

Ang Pulong Sa Dios

Mateo 27:1-66

Gidala si Jesus kang Pilato

(Mar. 15:1; Luc. 23:1-2; Juan 18:28-32)

1Sayo pa kaayo sa sunod nga adlaw naghisgot ang tanan nga kadagkoan sa mga pari ug ang mga pangulo sa mga Judio kon unsaon nila pagpapatay si Jesus. 2Gigapos nila siya ug gidala didto kang Pilato nga gobernador aron itugyan ngadto kaniya.

Ang Kamatayon ni Judas

(Bin. 1:18-19)

3Sa pagkasayod ni Judas nga maluibon nga si Jesus gihukman na nga patyon, gibasol niya ang iyang kaugalingon. Miadto siya sa kadagkoan sa mga pari ug sa mga pangulo sa mga Judio aron iuli ang 30 ka buok kuwarta nga pilak. 4Miingon siya, “Nakasala ako tungod kay gitugyan ko kaninyo ang tawo nga walay sala.” Mitubag sila, “Unsay among labot? Imo kana nga tulubagon!” 5Giitsa ni Judas ang kuwarta didto sa sulod sa templo. Unya migawas siya ug naghikog pinaagi sa pagbitay sa iyang kaugalingon.

6Gipamunit sa kadagkoan sa mga pari ang kuwarta ug miingon, “Kini nga kuwarta dili isulod sa panudlanan sa templo kay supak kini sa atong kasugoan tungod kay mao kini ang kuwarta nga gibayad aron ipapatay ang usa ka tawo.” 7Nagkauyon sila nga ang kuwarta ipalit sa yuta niadtong magbubuhat ug kolon aron buhaton nilag lubnganan alang sa mga langyaw. 8Mao kana nga hangtod karon ang mao nga yuta gitawag nga “Yuta sa Dugo.”

9Niadtong hitaboa natuman ang panagna ni Propeta Jeremias nga nagaingon, “Gikuha nila ang 30 ka buok kuwarta nga pilak, ang kantidad nga gikasabotan sa mga kaliwat ni Israel nga ipalit kaniya, 10ug ang kuwarta gipalit nila sa yuta niadtong magbubuhat ug kolon, sumala sa gisugo kanako sa Ginoo.”27:10 Tan-awa usab ang Zac. 11:12-13.

Giimbistigar ni Pilato si Jesus

(Mar. 15:2-5; Luc. 23:3-5; Juan 18:33-38)

11Unya, sa dihang didto na si Jesus atubangan ni Pilato gipangutana siya ni Pilato, “Ikaw ba ang hari sa mga Judio?” Mitubag si Jesus, “Giingon mo na.” 12Apan wala siya motubag sa mga sumbong sa kadagkoan sa mga pari ug sa mga pangulo sa mga Judio. 13Busa miingon si Pilato kaniya, “Ngano bang dili ka man motubag sa ilang mga sumbong batok kanimo?” 14Apan sa gihapon wala gayod motubag si Jesus, busa natingala kaayo ang gobernador.

Gihukman si Jesus nga Patyon

(Mar. 15:6-15; Luc. 23:13-25; Juan 18:39–19:16)

15Nabatasan sa gobernador nga sa matag Pista sa Paglabay sa Anghel hatagan niya ug kagawasan ang usa ka piniriso nga hangyoon sa mga tawo nga pabuhian. 16Niadtong panahona may usa ka inila nga piniriso nga ginganlag Barabas. 17Sa dihang nagkatigom ang mga tawo, nangutana si Pilato, “Kinsa ang inyong gusto nga akong hatagan ug kagawasan, si Barabas ba o si Jesus nga gitawag nga Cristo?” 18Nasayod si Pilato nga nasina lang ang mga kadagkoan sa relihiyon kang Jesus, mao nga gisumbong nila si Jesus kaniya.

19Samtang naglingkod si Pilato sa lingkoranan diin siya maghukom, gipasugoan siya sa iyang asawa nga paingnan, “Ayaw pagpanghilabot nianang matarong nga tawo, kay kagabii nasamok gayod ako tungod sa akong damgo mahitungod kaniya.”

20Apan ang gibuhat sa kadagkoan sa mga pari ug sa mga pangulo sa mga Judio, gihulhogan nila ang mga tawo nga si Barabas ang ilang ihangyo nga buhian ug ipapatay si Jesus. 21Busa nangutana pag-usab ang gobernador, “Kinsa niining duha ang inyong gusto nga akong hatagan ug kagawasan?” Mitubag sila, “Si Barabas!” 22Miingon si Pilato, “Nan unsa man karon ang akong buhaton kang Jesus nga gitawag nga Cristo?” Mitubag silang tanan, “Ilansang siya sa krus!” 23Nangutana si Pilato kanila, “Ngano, unsa ba ang sala nga iyang nabuhat?” Apan gipakusgan pa gayod nilag singgit, “Ilansang siya sa krus!” 24Sa pagkakita ni Pilato nga wala na siyay mahimo kay basin masamok ang mga tawo, nagpakuha siya ug tubig ug nanghunaw siya atubangan sa mga tawo. Miingon siya, “Wala akoy kalabotan sa kamatayon niini nga tawo. Inyo kanang tulubagon!” 25Mitubag ang mga tawo, “Kami ug ang among mga anak mao ang manubag sa iyang kamatayon!” 26Unya gibuhian ni Pilato si Barabas. Apan si Jesus iyang gipalatos ug gitugyan ngadto sa iyang mga sundalo aron ilansang sa krus.

Gibugalbugalan sa mga Sundalo si Jesus

(Mar. 15:16-20; Juan 19:2-3)

27Unya gidala sa mga sundalo si Jesus sulod sa palasyo sa gobernador, ug nagtigom didto kaniya ang tibuok batalyon sa mga sundalo. 28Gihuboan nila siya ug gisul-oban ug kapa nga pulahon. 29Ug unya nagbuhat silag korona nga tunokon ug gibutang nila kini sa ulo ni Jesus. Gipakuptan nila sa iyang tuo nga kamot ang kahoy isip iyang baston. Unya nagluhod-luhod sila sa iyang atubangan sa pagbugalbugal kaniya. Miingon sila, “Malungtarong kinabuhi alang sa Mahal nga Hari sa mga Judio!” 30Giluwaan nila siya ug gikuha ang gikuptan niyang kahoy ug gibunal-bunalan ang iyang ulo. 31Human sa ilang pagbugalbugal, gihubo nila ang kapa ug gisul-oban nila siya pag-usab sa iyang bisti. Unya gidala nila siya sa gawas aron ilansang sa krus.

Gilansang si Jesus sa Krus

(Mar. 15:21-32; Luc. 23:26-43; Juan 19:17-27)

32Sa dihang pagawas pa lang sila sa siyudad, may natagboan sila nga tawo nga ginganlag Simon nga taga-Cyrene. Gipugos nila siya sa pagpas-an sa krus ni Jesus. 33Sa pag-abot nila sa lugar nga gitawag ug Golgota (nga buot ipasabot lugar sa bagol-bagol),27:33 lugar sa bagol-bagol: posible lugar nga morag bagol-bagol sa tawo o tungod tingali kay daghan ang gipamatay didto. 34gihatagan nila si Jesus ug bino nga may sagol nga pait. Apan sa pagtilaw niya niini, wala niya imna.

35Unya gilansang nila siya sa krus, ug gibahin-bahin nila ang iyang mga bisti pinaagi sa pagripa. 36Human niadto nanglingkod sila ug nagbantay kaniya. 37Diha sa ibabaw sa iyang ulo nagbutang sila ug karatula. Gisulat nila didto ang sumbong batok kaniya nga nagaingon, “Mao kini si Jesus, ang Hari sa mga Judio.” 38May duha usab didto ka tulisan nga gilansang uban kang Jesus. Ang usa dapit sa tuo ni Jesus ug ang usa sa wala.

39Ang mga tawo nga nangagi didto nagpanglingo nga nanginsulto ug nagbugalbugal kang Jesus. 40Miingon sila, “Ikaw nga nagaingon nga gub-on mo ang templo, ug sulod sa tulo ka adlaw patindogon mo pag-usab, luwasa ang imong kaugalingon! Kon ikaw ang Anak sa Dios, kanaog diha sa krus!” 41Sa samang pamaagi nagbugalbugal usab ang kadagkoan sa mga pari, mga magtutudlo sa Kasugoan, ug mga pangulo sa mga Judio. 42Miingon sila, “Giluwas niya ang uban, apan dili siya makaluwas sa iyang kaugalingon! Dili ba hari kuno siya sa Israel? Kon makakanaog siya sa krus, motuo kita kaniya. 43Miingon siya nga nagsalig siya sa Dios. Nan, tan-awon nato kon luwason ba siya sa Dios, kay matod niya Anak kuno siya sa Dios!” 44Ug sama usab niana ang pagbiaybiay kaniya sa mga tulisan nga gilansang uban kaniya.

Ang Pagkamatay ni Jesus

(Mar. 15:33-41; Luc. 23:44-49; Juan 19:28-30)

45Gikan sa alas 12 sa udto, mingitngit ang kalibotan sulod sa tulo ka oras. 46Pagka-alas tres sa hapon misinggit si Jesus sa makusog, “Eli, Eli, lema sabactani?”—nga ang buot ipasabot, “Dios ko, Dios ko, nganong gipasagdan mo ako?” 47Ang uban nga nagtindog didto nga nakadungog sa iyang pagsinggit miingon, “Gitawag niya si Elias!” 48May usa ka tawo didto nga midagan ug mikuha ug espongha. Gituslob niya kini sa aslom nga bino ug gibutang niya sa tumoy sa kahoy ug gipataas ngadto sa baba ni Jesus aron iyang masupsop. 49Apan ang uban miingon, “Pasagdi siya! Tan-awon nato kon moabot ba si Elias aron sa pagluwas kaniya.” 50Misinggit pag-usab si Jesus sa makusog ug diha-diha nabugto ang iyang gininhawa.

51Sa mao usab nga oras, napikas ang tabil sulod sa templo sa Jerusalem gikan sa ibabaw paubos. Milinog, ug ang mga bato nangabuak, 52bisan ang mga lubnganan nangaabli. Daghang patay na nga katawhan sa Dios ang nangabanhaw. 53Human mabanhaw si Jesus, nanggawas sila sa ilang mga lubnganan ug nangadto sila sa balaan nga siyudad sa Jerusalem ug daghan nga mga tawo ang nakakita kanila.

54Ang kapitan ug ang iyang kauban nga mga sundalo nga nagbantay kang Jesus nahadlok gayod sa dihang nabati nila ang paglinog ug sa dihang nakita nila ang nahitabo. Miingon sila, “Tinuod gayod diay nga Anak siya sa Dios!” 55Didto sa layo dunay daghang mga babaye nga nanglantaw sa nahitabo. Kini sila ang nagsunod ug nagaatiman kang Jesus gikan pa sa Galilea. 56Kauban nila si Maria nga taga-Magdala, si Maria nga inahan ni Santiago ug ni Jose, ug ang asawa ni Zebede.

Ang Paglubong kang Jesus

(Mar. 15:42-47; Luc. 23:50-56; Juan 19:38-42)

57Nianang pagkahapon may miabot nga usa ka adunahan nga tawo nga taga-Arimatea. Jose ang iyang ngalan ug tinun-an usab siya ni Jesus. 58Giadtoan niya si Pilato ug gipangayo ang patayng lawas ni Jesus. Unya mimando si Pilato nga ihatag kini kang Jose. 59Gikuha ni Jose ang patayng lawas ni Jesus ug gibuliboran niya sa bag-ong panapton nga puti. 60May bag-o nga lubnganan si Jose nga gikabhang didto sa bakilid nga iyang gipabuhat alang sa iyang kaugalingon. Didto niya gipahimutang ang patayng lawas ni Jesus. Unya giligid niya ang dako nga bato aron sa pagsira sa pultahan sa lubnganan. Human niini milakaw siya. 61Nagpabilin didto si Maria nga taga-Magdala ug ang usa pa gayod ka Maria. Nanglingkod sila nga nagaatubang sa lubnganan.

Gipaguwardyahan ang Lubnganan

62Sa sunod nga adlaw, adlaw kadto nga Sabado, miadto ang kadagkoan sa mga pari ug ang mga Pariseo kang Pilato. 63Miingon sila, “Halangdon nga Gobernador, nahinumdom kami nga sa buhi pa kadtong tigpahisalaag, miingon siya nga mabanhaw kuno siya paglabay sa tulo ka adlaw. 64Busa maayo tingali nga imong pabantayan ang iyang lubnganan sulod sa tulo ka adlaw, kay basin kon kawaton sa iyang mga tinun-an ang iyang patayng lawas ug unya ipanugilon nila sa mga tawo nga nabanhaw siya. Ug kon mahitabo kini, ang ilang pagpanglimbong mahimong mas daotan pa kaysa una.” 65Miingon si Pilato kanila, “May mga guwardya kamo. Lakaw, pabantayi ninyo sumala sa inyong nahibaloan.” 66Busa nangadto sila sa lubnganan, ug gibutangan nila ug timaan ang sira sa lubnganan aron mahibaloan nila kon may moabli niini. Unya gipaguwardyahan nila kini.

New Russian Translation

Матфея 27:1-66

Совет религиозных вождей осуждает Иисуса

(Мк. 15:1; Лк. 23:1; Ин. 18:28)

1Рано утром все первосвященники и старейшины народа вынесли Иисусу смертный приговор. 2Они, связав Его, отвели и передали римскому наместнику Пилату27:2 Пилат – Понтий Пилат был римским наместником в Иудее с 26 по 36 гг..

Самоубийство Иуды

(Деян. 1:16-20)

3Когда Иуда, предавший Иисуса, увидел, что Иисус осужден, он раскаялся и вернул тридцать серебряных монет первосвященникам и старейшинам.

4– Я согрешил, – сказал он, – я предал на смерть невинного Человека.

– А нам-то что за дело? – ответили те. – Смотри сам.

5Бросив деньги в храме, Иуда ушел и повесился. 6А первосвященники собрали деньги и сказали:

– Положить эти деньги в сокровищницу храма нельзя, так как это плата за кровь.

7И, посоветовавшись, они решили купить на них поле горшечника и использовать его под кладбище для чужеземцев. 8Поэтому то поле и называется до сегодняшнего дня «кровавое поле». 9Так исполнилось сказанное пророком Иеремией: «Они взяли тридцать шекелей серебра – цену, назначенную Ему израильским народом, 10и купили на них землю горшечника, как повелел мне Господь»27:9-10 См. Иер. 19:1-13; 32:6-9; Зах. 11:12-13..

Иисус на суде у Пилата

(Мк. 15:2-5; Лк. 23:2-5; Ин. 18:29-38)

11Тем временем Иисуса поставили перед наместником, и тот спросил Его:

– Ты Царь иудеев?

– Ты сам так говоришь, – отвечал Иисус.

12Когда же Его обвиняли первосвященники и старейшины, Он ничего не отвечал. 13Пилат спросил:

– Ты что, не слышишь, сколько против Тебя обвинений?

14Но Он, к удивлению наместника, не отвечал ни на одно из обвинений.

Пилат осуждает Иисуса на распятие

(Мк. 15:6-15; Лк. 23:13-25; Ин. 18:39–19:16)

15У наместника был обычай на праздник отпускать одного из заключенных, по выбору народа. 16В то время под стражей находился известный узник по имени Иисус Варавва27:16 Варавва – это имя переводится как «сын отца». В некоторых рукописях имя Вараввы Иисус отсутствует. То же в ст. 17.. 17Поэтому, когда собрался народ, Пилат спросил:

– Кого вы хотите, чтобы я вам отпустил: Иисуса Варавву или Иисуса, называемого Христом?

18Он знал, что Иисуса предали ему из зависти. 19К тому же, когда Пилат сидел в судейском кресле, его жена послала сказать ему: «Не делай ничего этому праведнику, я сильно страдала сегодня во сне из-за Него».

20Но первосвященники и старейшины убедили толпу просить освобождения Вараввы и казни Иисуса.

21– Так кого же из этих двоих вы хотите, чтобы я вам отпустил? – спросил наместник.

– Варавву! – сказали они.

22– Что же мне тогда делать с Иисусом, Которого называют Христом? – спросил Пилат.

Все в один голос закричали:

– Пусть Он будет распят!

23– За что? Какое зло сделал Он? – спросил Пилат. Однако толпа кричала все громче:

– Пусть Он будет распят!

24Когда Пилат увидел, что ничего не может сделать и что волнение в народе лишь нарастает, он взял воды, вымыл руки перед всем народом и сказал:

– Смотрите сами. Я же не виновен в крови Этого Человека.

25И весь народ сказал:

– Кровь Его на нас и на наших детях!

26Тогда Пилат освободил им Варавву, а Иисуса велел бичевать и затем отдать на распятие.

Римские солдаты издеваются над Иисусом

(Мк. 15:16-20; Ин. 19:2-3)

27Солдаты отвели Иисуса в резиденцию наместника и собрали вокруг Него весь полк. 28Они раздели Его и надели на Него алую мантию. 29И сплетя венок из терновника, надели Ему на голову, дали Ему в правую руку трость и стали насмехаться над Ним, становясь перед Ним на колени и говоря:

– Да здравствует Царь иудеев!

30И плевали на Него и, взяв трость, били Его по голове. 31Вдоволь наиздевавшись, они сняли с Него мантию, одели Иисуса в Его собственную одежду и вывели на распятие.

Иисуса ведут на распятие

(Мк. 15:21-23; Лк. 23:26-31; Ин. 19:17)

32Когда они выходили, им повстречался человек из Кирены по имени Симон, и солдаты заставили его нести крест. 33Когда они пришли на место, называемое Голгофа (что означает «Лобное место»27:33 Лобное место – букв.: «Череп». Этот холм имел такое название, по всей вероятности, из-за своей формы, напоминавшей человеческий череп.), 34они дали Ему вино, смешанное с желчью. Попробовав, Он не стал пить27:34 См. Пс. 68:22..

Иисус пригвожден к кресту

(Мк. 15:24-32; Лк. 23:32-43; Ин. 19:18-24)

35Распяв Иисуса, солдаты по жребию разделили Его одежду между собой27:35 См. Пс. 21:19. 36и сели стеречь Его. 37Над головой Иисуса прибили табличку с указанием Его вины: «ЭТО ИИСУС, ЦАРЬ ИУДЕЕВ». 38Вместе с Ним были распяты и два разбойника27:38 Или: «мятежника». Также в ст. 44., один по правую, а другой по левую сторону от Него. 39Проходившие мимо бранили Его. Качая головами27:39 См. Пс. 21:8., 40они говорили:

– Ты ведь собирался разрушить храм и в три дня отстроить его! Спаси Себя, если Ты Сын Бога! Сойди с креста!

41Первосвященники, учители Закона и старейшины тоже насмехались над Иисусом.

42– Спасал других, – говорили они, – а Себя спасти не может! Царь Израиля! Пусть Он сойдет с креста, и тогда мы поверим в Него. 43Он полагался на Бога, так пусть Бог теперь избавит Его, если Он Ему угоден27:43 Пс. 21:9.; ведь Он же называл Себя Сыном Бога!

44Теми же словами оскорбляли Его и преступники27:44 Или: «мятежники»., распятые вместе с Ним.

Смерть Иисуса на кресте

(Мк. 15:33-41; Лк. 23:44-49; Ин. 19:28-30)

45От шестого часа по всей земле стало темно, и это продолжалось до девятого часа27:45 То есть до трех часов дня.. 46Около девятого часа Иисус громко крикнул:

– Эли, Эли, лема савахтани?27:46 Эти слова произнесены Иисусом на арамейском языке. – (что значит: «Боже Мой, Боже Мой, почему Ты Меня оставил?»27:46 Пс. 21:2.)

47Некоторые из стоявших поблизости, услышав это, сказали:

– Он зовет Илию27:47 На еврейском языке имя Илия и выражение «Бог мой» звучат очень похоже..

48Один из них тут же подбежал, взял губку, пропитал ее кислым вином, насадил на палку и дал Ему пить. 49Другие же говорили:

– Подожди, давай посмотрим, придет Илия спасти Его или нет.

50Иисус снова громко закричал и испустил дух. 51И тут завеса храма разорвалась надвое сверху донизу27:51 Это была внутренняя завеса храма, которая отделяла «Святое» от «Святого Святых» (см. Исх. 26:31-35). См. Евр. 10:19-22.. Затряслась земля, и раскололись скалы. 52Раскрылись могилы, и многие умершие праведники воскресли. 53Они вышли из могил и, уже после того, как воскрес Сам Иисус, вошли в святой город, где их видело много людей. 54Сотник и те, кто вместе с ним стерегли Иисуса, увидев землетрясение и все, что произошло, очень испугались и сказали:

– Он действительно был Сыном Бога!

55Там также было и много женщин, которые издали наблюдали за происходящим. Они следовали за Иисусом из самой Галилеи, помогая Ему. 56Среди них были Мария Магдалина, Мария, мать Иакова и Иосии, и мать сыновей Зеведея.

Погребение Иисуса

(Мк. 15:42-47; Лк. 23:50-56; Ин. 19:38-42)

57Вечером к месту казни пришел один богатый человек из Аримафеи, по имени Иосиф. Он тоже был учеником Иисуса. 58Иосиф пошел к Пилату и попросил тело Иисуса. Пилат приказал, чтобы ему отдали тело. 59Иосиф взял его, обернул чистым льняным полотном 60и положил в свою новую гробницу, которая была вырублена в скале. Привалив ко входу большой камень, он ушел. 61А Мария Магдалина и другая Мария остались сидеть напротив гробницы.

Стража у могилы

62На следующий день, это была суббота27:62 Это была суббота – букв.: «после (дня) приготовления (к субботе)»., первосвященники и фарисеи собрались у Пилата.

63– Господин, – обратились они к нему, – мы вспомнили, что когда этот обманщик еще был жив, Он сказал: «Через три дня Я воскресну». 64Поэтому прикажи, чтобы могила три дня охранялась, иначе Его ученики могут прийти, выкрасть тело и сказать народу, что Он воскрес из мертвых. Этот последний обман будет еще хуже первого.

65– Возьмите стражу27:65 Или: «У вас есть стража»., – ответил Пилат, – идите и охраняйте, как знаете.

66Они пошли, опечатали камень и выставили у гробницы стражу.