Ang Sambingay bahin sa Napulo ka mga Dalaga
1“Nianang adlawa25:1 Nianang adlawa: Tingali ang buot ipasabot, ang pagbalik ni Ginoong Jesus. Tan-awa ang 24:35. mahisama ang paghari sa Dios sa napulo ka mga dalaga nga nagadala sa ilang mga suga aron mosugat sa pamanhonon. 2Ang lima kanila danghag ug ang laing lima maalamon. 3Ang lima nga danghag nagdala sa ilang mga suga, apan wala sila magdala ug dugang nga lana aron nga kon mahurot na ang lana sa ilang suga may ikatubil pa sila. 4Ang mga dalaga nga maalamon nagdala usab sa ilang mga suga ug nagdala pa gayod ug dugang nga lana. 5Ug tungod kay nadugay ang pamanhonon nagduka ug nakatulog silang tanan.
6“Sa tungang gabii na may misinggit, ‘Ania na ang pamanhonon! Dali kamo, sugata ninyo siya.’ 7Ang napulo ka mga dalaga namangon ug giandam nila ang ilang mga suga. 8Unya ang mga dalaga nga danghag miingon sa mga maalamon, ‘Hatagi kami sa inyong lana kay kapalongon na ang among suga.’ 9Apan mitubag ang mga maalamon, ‘Dili mahimo, kay kon hatagan namo kamo managsama na kita nga kulangon sa lana. Adto na lang kamo sa mga tindahan ug palit ug alang kaninyo.’ 10Sa paggikan nila aron mopalit ug lana mao usab ang pag-abot sa pamanhonon. Ang lima nga maalamon nanguban kaniya sa kombira. Pagsulod na nila, gisirad-an dayon ang pultahan.
11“Pagkataudtaod miabot usab ang lima ka mga dalaga nga mipalit ug lana, ug nanawag sila, ‘Sir, Sir, pasudla kami.’ 12Apan mitubag ang pamanhonon, ‘Wala ako makaila kaninyo.’ ” 13Unya miingon si Jesus, “Mao kana ang hinungdan nga kinahanglan gayod nga mangandam kamo kay wala gayod kamo masayod kon unsa ang adlaw o oras sa akong pag-abot.”
Ang Sambingay bahin sa Tulo ka Sulugoon
(Luc. 19:11-27)
14Miingon pa si Jesus, “Ang paghari sa Dios sama sa usa ka tawo nga hapit nang moadto sa lain nga dapit. Busa gitawag niya ang iyang mga sulugoon ug gitugyan kanila ang iyang kuwarta aron inegosyo nila. 15Ang matag usa kanila gihatagan niya sumala sa ilang abilidad sa pagnegosyo. Ang usa gihatagan niya ug 5,000, ang usa 2,000, ug ang usa gihatagan niya ug 1,000. Unya milakaw siya. 16Ang sulugoon nga nakadawat ug 5,000 nagnegosyo dayon ug nakaginansya siya ug 5,000. 17Mao usab ang gibuhat sa nakadawat ug 2,000. Nakaginansya usab siya ug 2,000. 18Apan ang nakadawat ug 1,000 milakaw ug gilubong niya sa yuta ang kuwarta nga gihatag sa iyang agalon aron unta inegosyo.
19“Sa kaulahian mibalik ang ilang agalon ug gitawag niya ang iyang mga sulugoon aron magsuma sila sa iyang kuwarta nga gipanegosyo kanila. 20Ang sulugoon nga nakadawat ug 5,000 miduol ug mihatag sa iyang agalon sa 5,000 nga kapital apil ang 5,000 nga iyang ginansya. Miingon siya, ‘Sir, dili ba gihatagan mo man ako ug 5,000? Ania, nakaginansya pa gayod ako ug 5,000.’ 21Ug miingon ang iyang agalon, ‘Maayo ka nga sulugoon! Kasaligan ka! Ug tungod kay kasaligan ka man ug maayong magpalambo sa gamay nga kantidad, karon piyalan ko ikaw sa mas dako pa gayod nga kantidad. Dali, paglipay uban kanako!’ 22Ang sulugoon nga nakadawat ug 2,000 miduol usab. Miingon siya sa iyang agalon, ‘Dili ba gihatagan mo man ako ug 2,000? Ania, nakaginansya usab ako ug 2,000!’ 23Miingon ang iyang agalon, ‘Maayo ka nga sulugoon! Kasaligan ka! Ug tungod kay kasaligan ka ug maayong magpalambo sa gamay nga kantidad, karon piyalan ko ikaw sa mas dako pa gayod nga kantidad. Dali, paglipay uban kanako!’ 24Miduol usab ang sulugoon nga nakadawat ug 1,000. Miingon siya, ‘Nahibaloan ko nga isog ka ug walay kalooy, kay nagapanguha ka sa ani bisan dili ikaw ang nagtanom ug nagapanguha ka sa ginansya nga gihagoan sa uban. 25Busa nahadlok ako, ug gilubong ko na lang sa yuta ang imong kuwarta. Ania, ibalik ko kini.’ 26Miingon ang iyang agalon, ‘Daotan ka ug tapolan nga sulugoon! Nahibalo ka man diay nga nagapanguha ako sa ani bisan dili ako ang nagtanom ug nagapanguha sa ganansya nga gihagoan sa uban, 27gibangko mo unta ang akong kuwarta aron nga sa akong pagbalik makuha ko lakip na ang iyang tubo.’ 28Ug unya miingon siya sa uban nga mga sulugoon, ‘Sige kuhaa ninyo ang iyang kuwarta ug ihatag sa sulugoon nga may 10,000. 29Kay ang kasaligan hatagan pa gayod aron modaghan pa ang gitugyan kaniya; apan ang dili kasaligan, bisan ang gamay nga gitugyan kaniya kuhaon pa. 30Ang sulugoon nga walay kapuslanan ilabay sa gawas, didto sa kangitngitan, diin mohilak siya ug magkagot ang iyang mga ngipon.’ ”
Ang Kataposan nga Paghukom
31“Kon ako nga Anak sa Tawo moabot na ingon nga Hari, inubanan sa tanang anghel, molingkod unya ako sa akong trono nga harianon. 32Ang tanang katawhan sa kalibotan tigomon aron moatubang kanako. Unya bahinon ko sila sa duha ka grupo sama sa gihimong paglain sa magbalantay ngadto sa mga karnero ug mga kanding. 33Ang mga tawo nga nagasunod kanako ipahimutang ko sa akong tuo, ug ang mga tawo nga wala nagasunod kanako ipahimutang ko sa akong wala.25:33 sa literal: Ang mga karnero ibutang sa tuo, ug ang mga kanding ibutang sa wala. 34Ug ingon nga Hari, moingon ako sa mga tawo sa akong tuo, ‘Kamo nga gipanalanginan sa Dios nga akong Amahan, angkona ninyo ang gingharian nga giandam alang kaninyo sukad pa sa pagbuhat sa kalibotan. 35Kay sa dihang gigutom ako inyo akong gipakaon, ug sa dihang giuhaw ako inyo akong gipainom. Sa dihang nahimo akong dumuduong gipadayon ninyo ako sa inyong balay; 36sa dihang wala akoy bisti inyo akong gibistihan; sa dihang nagsakit ako inyo akong giatiman; ug sa dihang gipriso ako inyo akong gibisitahan.’ 37Unya motubag ang mga matarong nga diha sa akong tuo, ‘Ginoo, kanus-a ka ba namo nakita nga gigutom ug among gipakaon, o giuhaw ug among gipainom? 38Kanus-a ka ba namo nakita nga nahimong dumuduong ug gipadayon sa among balay, o walay bisti ug among gibistihan? 39Kanus-a ka ba namo nakita nga nagsakit o napriso ug among gibisitahan?’ 40Ako ingon nga Hari motubag, ‘Ang tinuod, sa dihang gibuhat ninyo kini ngadto sa usa sa labing ubos nako nga mga igsoon, sama ra nga gibuhat usab ninyo kini kanako.’
41“Unya moingon ako sa mga tawo nga diha sa akong wala, ‘Pahawa kamo dinhi, kamong mga tinunglo sa Dios! Didto kamo sa kalayo nga nagadilaab sa walay kataposan nga giandam alang kang Satanas ug sa iyang mga anghel. 42Kay gigutom ako apan wala ninyo ako pakan-a, giuhaw ako apan wala ninyo ako paimna. 43Sa dihang nahimo akong dumuduong wala ninyo ako padayona sa inyong balay; sa dihang wala akoy bisti wala ninyo ako bistihi; sa akong pagsakit ug pagkapriso wala ninyo ako atimana.’ 44Unya motubag sila, ‘Ginoo, kanus-a ka ba namo nakita nga gigutom o giuhaw, o walay gidayonan, o walay bisti, o nagsakit, o napriso ug wala kami motabang kanimo?’ 45Ug ako ingon nga Hari motubag, ‘Ang tinuod, sa dihang wala ninyo tabangi ang usa sa labing ubos nako nga mga igsoon, sama ra nga wala usab ninyo ako tabangi.’ 46Ug kining mga tinunglo papahawaon ug silotan hangtod sa kahangtoran. Apan ang mga matarong hatagan ug kinabuhi nga walay kataposan.”
The Story of Ten Bridesmaids
1“Here is what the kingdom of heaven will be like at that time. Ten bridesmaids took their lamps and went out to meet the groom. 2Five of them were foolish. Five were wise. 3The foolish ones took their lamps but didn’t take any olive oil with them. 4The wise ones took oil in jars along with their lamps. 5The groom did not come for a long time. So the bridesmaids all grew tired and fell asleep.
6“At midnight someone cried out, ‘Here’s the groom! Come out to meet him!’
7“Then all the bridesmaids woke up and got their lamps ready. 8The foolish ones said to the wise ones, ‘Give us some of your oil. Our lamps are going out.’
9“ ‘No,’ they replied. ‘There may not be enough for all of us. Instead, go to those who sell oil. Buy some for yourselves.’
10“So they went to buy the oil. But while they were on their way, the groom arrived. The bridesmaids who were ready went in with him to the wedding dinner. Then the door was shut.
11“Later, the other bridesmaids also came. ‘Sir! Sir!’ they said. ‘Open the door for us!’
12“But he replied, ‘What I’m about to tell you is true. I don’t know you.’
13“So keep watch. You do not know the day or the hour that the groom will come.
The Story of Three Slaves
14“Again, here is what the kingdom of heaven will be like. A man was going on a journey. He sent for his slaves and put them in charge of his money. 15He gave five bags of gold to one. He gave two bags to another. And he gave one bag to the third. The man gave each slave the amount of money he knew the slave could take care of. Then he went on his journey. 16The slave who had received five bags of gold went at once and put his money to work. He earned five bags more. 17The one with the two bags of gold earned two more. 18But the man who had received one bag went and dug a hole in the ground. He hid his master’s money in it.
19“After a long time the master of those slaves returned. He wanted to collect all the money they had earned. 20The man who had received five bags of gold brought the other five. ‘Master,’ he said, ‘you trusted me with five bags of gold. See, I have earned five more.’
21“His master replied, ‘You have done well, good and faithful slave! You have been faithful with a few things. I will put you in charge of many things. Come and share your master’s happiness!’
22“The man with two bags of gold also came. ‘Master,’ he said, ‘you trusted me with two bags of gold. See, I have earned two more.’
23“His master replied, ‘You have done well, good and faithful slave! You have been faithful with a few things. I will put you in charge of many things. Come and share your master’s happiness!’
24“Then the man who had received one bag of gold came. ‘Master,’ he said, ‘I knew that you are a hard man. You harvest where you have not planted. You gather crops where you have not scattered seed. 25So I was afraid. I went out and hid your gold in the ground. See, here is what belongs to you.’
26“His master replied, ‘You evil, lazy slave! So you knew that I harvest where I have not planted? You knew that I gather crops where I have not scattered seed? 27Well then, you should have put my money in the bank. When I returned, I would have received it back with interest.’
28“Then his master commanded the other slaves, ‘Take the bag of gold from him. Give it to the one who has ten bags. 29Everyone who has will be given more. They will have more than enough. And what about anyone who doesn’t have? Even what they have will be taken away from them. 30Throw that worthless slave outside. There in the darkness, people will weep and grind their teeth.’
The Sheep and the Goats
31“The Son of Man will come in all his glory. All the angels will come with him. Then he will sit in glory on his throne. 32All the nations will be gathered in front of him. He will separate the people into two groups. He will be like a shepherd who separates the sheep from the goats. 33He will put the sheep to his right and the goats to his left.
34“Then the King will speak to those on his right. He will say, ‘My Father has blessed you. Come and take what is yours. It is the kingdom prepared for you since the world was created. 35I was hungry. And you gave me something to eat. I was thirsty. And you gave me something to drink. I was a stranger. And you invited me in. 36I needed clothes. And you gave them to me. I was sick. And you took care of me. I was in prison. And you came to visit me.’
37“Then the people who have done what is right will answer him. ‘Lord,’ they will ask, ‘when did we see you hungry and feed you? When did we see you thirsty and give you something to drink? 38When did we see you as a stranger and invite you in? When did we see you needing clothes and give them to you? 39When did we see you sick or in prison and go to visit you?’
40“The King will reply, ‘What I’m about to tell you is true. Anything you did for one of the least important of these brothers and sisters of mine, you did for me.’
41“Then he will say to those on his left, ‘You are cursed! Go away from me into the fire that burns forever. It has been prepared for the devil and his angels. 42I was hungry. But you gave me nothing to eat. I was thirsty. But you gave me nothing to drink. 43I was a stranger. But you did not invite me in. I needed clothes. But you did not give me any. I was sick and in prison. But you did not take care of me.’
44“They also will answer, ‘Lord, when did we see you hungry or thirsty and not help you? When did we see you as a stranger or needing clothes or sick or in prison and not help you?’
45“He will reply, ‘What I’m about to tell you is true. Anything you didn’t do for one of the least important of these, you didn’t do for me.’
46“Then they will go away to be punished forever. But those who have done what is right will receive eternal life.”
