Ang Pagkabanhaw ni Jesus
(Mat. 28:1-8; Luc. 24:1-12; Juan 20:1-10)
1Human sa Adlaw nga Igpapahulay, si Maria nga taga-Magdala, si Maria nga inahan ni Santiago, ug si Salome namalit ug pahumot kay moadto sila sa lubnganan aron dihogan ang patayng lawas ni Jesus. 2Sayo kaayo sa adlaw nga Dominggo, miadto sila sa lubnganan. 3-4Samtang naglakaw sila, nagpangutan-anay sila, “Kinsa ang atong hangyoon nga moligid sa bato nga gitabon sa lubnganan?” (Kay hilabihan kadako ang nakatabon nga bato.) Apan pag-abot nila didto, nakita nila nga naligid na ang bato. 5Busa misulod sila sa lubnganan ug nakita nila ang usa ka batan-on nga lalaki, nga nagalingkod sa tuong dapit nga nagbistig puti. Nahadlok gayod sila. 6Ug miingon ang lalaki kanila, “Ayaw kamo kahadlok! Nasayod ako nga gipangita ninyo si Jesus nga taga-Nazaret nga gilansang sa krus. Wala na siya dinhi! Nabanhaw siya! Dali kamo, tan-awa ninyo ang gibutangan kaniya.” 7Ug miingon siya, “Lakaw kamo, sultihi ninyo ang iyang mga tinun-an labi na gayod si Pedro nga mouna si Jesus kaninyo didto sa Galilea, ug didto ninyo siya makita sumala sa iyang giingon kaninyo.” 8Busa migawas ang mga babaye sa lubnganan ug nanagan tungod sa hilabihan nga kahadlok. Wala silay gisultihan kay nahadlok gayod sila.
9Sayo kaayo sa adlaw nga Dominggo nabanhaw si Jesus. Una gayod siyang nagpakita kang Maria nga taga-Magdala nga iyang giabogan ug pito ka daotan nga espiritu. 10Ug giadtoan ni Maria ang mga tinun-an ni Jesus nga nangaguol ug nanghilak, ug gisultihan niya sila. 11Apan wala sila motuo sa iyang gisugilon nga si Jesus buhi ug nagpakita kaniya. 12Pagkahuman niadto, nagpakita si Jesus pinaagi sa lahing panagway ngadto sa iyang duha ka tinun-an sa dihang nagapadulong sila sa kaumahan. 13Busa mibalik sa Jerusalem ang iyang duha ka tinun-an ug gisultihan ang uban nila nga mga kauban nga si Jesus nagpakita kanila, apan wala usab sila motuo.
14Sa kataposan nagpakita usab si Jesus sa 11 ka apostoles samtang nangaon sila. Gibadlong niya sila tungod kay wala silay pagtuo ug gahi ang ilang mga ulo, kay wala sila motuo sa gisulti sa mga nakakita kaniya human siya nabanhaw. 15Ug miingon si Jesus kanila, “Lakaw kamo sa tibuok kalibotan ug iwali ang Maayong Balita mahitungod kanako sa tanang mga tawo. 16Si bisan kinsa nga motuo ug magpabautismo maluwas, apan ang dili motuo pagahukman nga silotan. 17Kini nga mga ilhanan makita diha sa mga tawo nga nagatuo kanako: pinaagi sa akong gahom magaabog sila ug daotan nga mga espiritu; magasulti sila sa uban nga mga pinulongan nga wala nila matun-i; 18kon makakupot sila ug mga bitin o kaha makainom sa bisan unsa nga hilo dili sila maunsa; ug kon ipandong nila ang ilang mga kamot sa mga masakiton, mangaayo kini.”
Gidala si Jesus ngadto sa Langit
(Luc. 24:50-53; Bin. 1:9-11)
19Human kadto isulti ni Jesus kanila gidala siya ngadto sa langit ug milingkod sa tuo sa Dios. 20Ug nagsangyaw ang iyang mga tinun-an sa nagkalain-laing mga dapit. Gitabangan sila sa Ginoo ug gipamatud-an niya ang gi-sangyaw sa mga tinun-an pinaagi sa mga ilhanan nga ilang gihimo.
Jezus leeft weer!
1De volgende avond, toen de sabbat voorbij was, kochten Maria van Magdala, Salomé en Maria, de moeder van Jakobus, kruiden om het lichaam van Jezus te balsemen. 2Op zondagmorgen, bij het opgaan van de zon, gingen zij naar het graf. 3Onderweg vroegen zij zich af hoe zij ooit die zware steen voor de opening konden wegrollen. 4Maar toen zij bij het graf kwamen, ontdekten zij dat de steen al weg was. 5Zij stapten het graf binnen en zagen rechts een jongeman zitten, met witte kleren aan. Ze stonden als aan de grond genageld. 6‘U hoeft niet te schrikken,’ zei hij tegen hen. ‘U zoekt Jezus van Nazareth, die gekruisigd is. Hij is hier niet meer, want Hij leeft weer! Kijk, daar heeft Hij gelegen. 7Vertel zijn leerlingen en Petrus dat Jezus naar Galilea gaat. Daar zullen zij Hem ontmoeten, zoals Hij hun voor zijn sterven al heeft gezegd.’ 8Bevend van schrik en helemaal overstuur gingen zij het graf uit en zetten het op een lopen. Zij waren zo bang dat zij er met niemand over spraken.
9Jezus was op zondagmorgen vroeg weer levend geworden. De eerste die Hem daarna zag, was Maria van Magdala, uit wie Hij zeven boze geesten had weggejaagd. 10Zij ging meteen naar zijn leerlingen, die nog steeds verdrietig en in tranen bij elkaar zaten. 11Zij vertelde hun dat Jezus weer leefde en dat zij Hem met eigen ogen had gezien. Maar de mannen geloofden het niet.
12Later liepen twee van hen buiten de stad. Onderweg verscheen Jezus aan hen, in een andere gedaante. 13Ze gingen terug om het aan de anderen te vertellen. Maar die geloofden het ook nu nog niet.
14Op een zeker moment zaten alle elf leerlingen samen te eten. Ineens was Jezus bij hen. Hij verweet hun dat zij zo ongelovig waren geweest en dat zij de mensen die Hem weer levend hadden gezien, niet hadden geloofd. 15‘Trek de wereld in,’ zei Hij tegen hen, ‘en vertel aan de hele schepping het goede nieuws over Mij. 16Wie het geloven en gedoopt worden, zullen gered worden. Maar wie het niet geloven, zullen worden gestraft. 17De mensen die het geloven, zullen hieraan te herkennen zijn: zij zullen in mijn naam boze geesten verjagen, zij zullen in nieuwe talen spreken, 18zij zullen slangen kunnen vastpakken, en als zij iets giftigs drinken, zal hun dat geen kwaad doen, zij zullen zieke mensen de handen opleggen en genezen.’ 19Nadat Hij met hen gesproken had, werd Jezus opgenomen in de hemel en ging Hij aan de rechterhand van God zitten. 20De leerlingen trokken erop uit om overal het geweldige nieuws te vertellen. En de Here werkte met hen mee. Hij zette hun woorden kracht bij door er wonderen op te laten volgen.
