Malakias 2 – APSD-CEB & NIRV

Ang Pulong Sa Dios

Malakias 2:1-17

Ang Silot ngadto sa Dili Matinumanon nga mga Pari

1-2Nagpadayon pa sa pagsulti ang Ginoo nga Makagagahom ngadto sa mga pari, “Mao kini ang akong pasidaan kaninyo: Kon dili kamo mamati kanako ug dili ninyo hatagan ug importansya ang pagpasidungog kanako, panghimaraoton ko kamo lakip ang mga panalangin nga ginadawat ninyo.2:1-2 panghimaraoton ko kamo… ginadawat ninyo: o, panghimaraoton ko kamo ug himuon ko nga tunglo ang bendisyon nga ginahatag ninyo ngadto sa mga tawo. Sa pagka-tinuod, gihimo ko na kini kay wala ninyo hatagi ug importansya ang pagpasidungog kanako.

3“Pamati kamo! Tungod kaninyo silotan ko ang inyong mga kaliwat. Ug ihilam-os ko kaninyo ang tae sa mga mananap nga inyong gihalad, ug iitsa usab kamo ngadto sa labayanan sa tae. 4Angay ninyong mahibaloan nga gipasidan-an ko kamo niini aron makapadayon ang akong kasabotan sa inyong katigulangan nga si Levi. 5Sa akong kasabotan kang Levi, gisaaran ko siya sa maayo ug malinawon nga kinabuhi, basta tahoron niya ako. Ug iya usab akong gitahod. 6Gitudlo niya unsay husto ug dili ang sayop. Nagkinabuhi siya uban kanako ug matarong ang iyang pagkinabuhi. Ug daghan ang iyang gitabangan nga mobiya sa pagpakasala.

7“Sa pagka-tinuod, katungdanan ninyong mga pari ang pagtudlo sa mga tawo mahitungod kanako. Ug angay silang magpatudlo kaninyo kay kamo ang akong mga mensahero. 8Apan wala ninyo sunda ang akong pamaagi. Ang inyong pagtulon-an nagtukmod sa daghang mga tawo sa pagpakasala. Gilapas ninyo ang akong kasabotan sa inyong katigulangan nga si Levi. Ako, ang Makagagahom nga Ginoo, ang nagsulti niini. 9Busa tugotan ko nga tamayon kamo ug pakaulawan sa tanang mga tawo tungod kay wala ninyo sunda ang akong mga pamaagi, ug may pinalabi pa kamo sa pagpatuman sa inyong pagtulon-an.”

Dili Matinud-anon ang mga Israelinhon

10Miingon si Malakias sa mga Israelinhon, “Dili ba kitang tanan may usa lang ka amahan?2:10 amahan: Tingali ang buot ipasabot si Abraham. Mahimo usab nga “Amahan,” nga ang buot gipasabot, ang Dios. Ug dili ba nga usa lang ka Dios ang nagbuhat kanato? Nganong ginaluiban man nato ang usag usa? Niining atong gihimo, gipakawalay-bili nato ang kasabotan sa Dios sa atong mga katigulangan.

11“Nagluib ang mga taga-Juda; naghimo sila ug mangil-ad nga butang sa Jerusalem ug sa tibuok nga nasod sa Israel. Kay gihugawan nila ang templo2:11 templo: o, pinili nga mga katawhan. nga gihigugma sa Ginoo pinaagi sa pagpangasawa sa mga babayeng nagasimba sa laing mga dios. 12Hinaut nga ang tawo nga nagahimo niini dili na ilhon nga sakop sa katawhan sa Israel, lakip ang iyang mga anak ug mga apo, bisan mohalad pa siya ngadto sa Ginoo nga Makagagahom.

13“Ania pay lain ninyong gibuhat. Nagsige kamog hilak ug kusog diha sa halaran sa Ginoo kay wala na niya tagda o ikalipay ang inyong mga halad. 14Mangutana pa kamo kon nganong wala na niya tagda ang inyong mga halad. Kana tungod kay saksi ang Ginoo nga nagluib kamo sa inyong asawa nga inyong gipakaslan sa batan-on pa kamo. Gilapas ninyo ang inyong kasabotan sa inyong asawa nga magmatinud-anon kamo kanila. 15Dili ba nga gihiusa na kamo sa Ginoo sa lawas ug espiritu aron mahimong iya? Ug nganong gihiusa niya kamo? Kay gusto niya nga makabaton kamo ug mga kabataan nga diosnon. Busa siguroha ninyo nga dili ninyo luiban ang asawa nga inyong gipakaslan sa batan-on pa kamo. 16Kay nagaingon ang Ginoo, ang Dios sa Israel, ‘Dili ko gusto nga magbulag ang magtiayon. Kon bulagan sa bana ang iyang asawa, sama ra nga gipasipad-an niya siya.’

“Busa siguroha ninyo nga dili ninyo luiban ang inyong asawa.”

Sa Adlaw nga Maghukom ang Ginoo

17Miingon pa gayod si Malakias sa mga Israelinhon, “Gipul-an na ang Ginoo sa inyong mga gipanulti. Apan mangutana pa kamo, ‘Ngano, unsa man diay ang among gipanulti nga napul-an siya?’ Nagaingon kamo nga ang tanan nga nagahimo ug daotan maayo diha sa presensya sa Ginoo ug nahimuot siya kanila. Nagabugal-bugal pa kamo nga nagaingon, ‘Asa na man ang Dios sa katarong?’ ”

New International Reader’s Version

Malachi 2:1-17

The Lord Warns the Priests

1“Now I am giving this warning to you priests. 2Listen to it. Honor me with all your heart,” says the Lord who rules over all. “If you do not, I will send a curse on you. I will turn your blessings into curses. In fact, I have already done that because you have not honored me with all your heart.

3“Because of what you have done, I will punish your children. I will smear the waste from your sacrifices on your faces. And you will be carried off to the dump along with it. 4You will know that I have given you this warning. I have warned you so that my covenant with Levi will continue,” says the Lord who rules over all. 5“My covenant promised Levi life and peace. So I gave them to him. I required him to respect me. And he had great respect for my name. 6True teaching came from his mouth. Nothing but the truth came from his lips. He walked with me in peace. He did what was right. He turned many people away from their sins.

7“The lips of a priest should guard knowledge. After all, he is the messenger of the Lord who rules over all. And people seek instruction from his mouth. 8But you have turned away from the right path. Your teaching has caused many people to trip and fall. You have broken my covenant with Levi,” says the Lord who rules over all. 9“So I have caused all the people to hate you. They have lost respect for you. You have not done what I told you to do. Instead, you have favored one person over another in matters of the law.”

Breaking the Covenant Through Divorce

10People of Judah, all of us have one Father. One God created us. So why do we break the covenant the Lord made with our people of long ago? We do this by being unfaithful to one another.

11And Judah has been unfaithful. A hateful thing has been done in Israel and Jerusalem. The Lord loves his temple. But Judah has made it impure. Their men have married women who worship other gods. 12May the Lord punish the man who marries a woman like this. It doesn’t matter who that man is. May the Lord who rules over all remove him from the tents of Jacob’s people. May the Lord remove him even if he brings an offering to him.

13Here’s something else you do. You flood the Lord’s altar with your tears. You weep and cry because your offerings don’t please him anymore. He doesn’t accept them with pleasure from your hands. 14You ask, “Why?” It’s because the Lord is holding you responsible. He watches how you treat the wife you married when you were young. You have been unfaithful to her. You did it even though she’s your partner. You promised to stay married to her. And the Lord was a witness to it.

15Hasn’t the one God made the two of you one also? Both of you belong to him in body and spirit. And why has the one God made you one? Because he wants his children to be like him. So be careful. Don’t be unfaithful to the wife you married when you were young.

16“Suppose a man hates and divorces his wife,” says the Lord God of Israel. “Then he is harming the one he should protect,” says the Lord who rules over all.

So be careful. And don’t be unfaithful.

Breaking the Covenant by Treating Others Unfairly

17You have worn out the Lord by what you keep saying.

“How have we worn him out?” you ask.

You have done it by saying, “All those who do evil things are good in the Lord’s sight. And he is pleased with them.” Or you ask, “Is God really fair?”