1Nakita ko usab ang mga pagpangdaog-daog dinhi sa kalibotan. Nakita ko ang pagpanghilak sa mga dinaog-daog. Walay milipay ug midasig kanila kay gamhanan man ang nangdaog-daog kanila. 2Busa nakaingon ako nga mas maayo pa ang mga patay kaysa mga buhi. 3Apan mas maayo pa gayod ang mga wala pa matawo kay sila wala makakita sa mga kadaotan dinhi sa kalibotan.
4Nakita ko usab nga ang tawo nagahago ug naningkamot gayod nga molampos kay nasina siya sa iyang isigka-tawo. Wala usab kini kapuslanan; sama ra nga nagagukod siya sa hangin.
5Ang tawong buang-buang tapolan ug mohatod kini kaniya sa kaalaotan. 6Mas maayo pa nga makaangkon ug diotay nga may kalinaw, kay sa maghago sa pag-angkon ug daghan apan dili mapuslan. Sama ra nga nagagukod ka sa hangin.
7May nakita pa akong butang nga walay kapuslanan dinhi sa kalibotan: 8May usa ka tawo nga nagainusara lang. Wala siyay anak o igsoon, apan wala siyay undang sa pagpaningkamot, ug dili siya kontento sa iyang bahandi. Miingon siya sa iyang kaugalingon, “Gihikawan ko ang akong kaugalingon sa kalipay sa hilabihan nga pagpaningkamot. Apan kinsa may bilinan ko sa akong hinagoan?” Wala kini kapuslanan! Makasusubo kini nga klase sa pagkinabuhi!
9Mas maayo ang may kauban kaysa mag-inusara, kay mas mahimong mapuslanon ang ilang trabaho. 10Kon matumba ang usa matabangan kini sa iyang kauban. Apan alaot ang nagainusara kon matumba kay walay makatabang kaniya. 11Ug kon bugnaw ang panahon, mahimong magdulog ang duha aron mainitan. Apan unsaon mo pag-angkon sa kainit kon ikaw rang usa? 12Sayon pildihon ang tawong mag-inusara, apan kon may kauban siya makasukol sila. Sama ba sa pisi; kon tulo ka doble, lisod kining mabugto.
13Mas maayo pa ang batan-on nga kabos apan maalamon kaysa tigulang ug buang-buang nga hari nga dili magpatambag. 14Posible nga ang maong batan-on mahimong hari bisan ug napriso siya, ug mouswag bisan ug natawo siyang kabos. 15Apan nasuta ko nga bisan ug daghan kaayo ang mga tawo dinhi sa kalibotan nga misunod niadtong batan-on nga mipuli sa hari, 16ug dili maihap ang mga tawo nga iyang gidumalahan, mahimong dili moangay kaniya ang magsunod nga mga henerasyon. Wala usab kini kapuslanan; sama lang nga nagagukod ka sa hangin.
4
しいたげと労苦と冷酷さ
1次に私は、世界中で行われているしいたげと悲しみを見ました。しいたげられている人が涙を流しても、だれも手を貸そうとしません。一方で、しいたげる者たちはしっかりと手を組んでいます。 2私は、死んだ人のほうが生きている人よりましだと思いました。 3一番幸福なのは、生まれて来なかった人で、地上の悪を見たことのない人です。
4次に私は、物事を成功させる原動力がねたみであることを知りました。これもまたむなしいことで、風を追いかけるようなものです。
5-6愚か者は、いっこうに働こうとせず、
餓死寸前のところをさまよう。
しかし結局は、
むなしいの一語に尽きるような労働を続けるより、
のんびりその日暮らしをするほうがましだ。
7愚かしく思えることが、もう一つあります。 8息子も兄弟もいない一人暮らしの人が、さらに金持ちになろうと目の色を変えている場合です。この人は、だれに全財産を残そうというのでしょう。全く割の合わない、憂うつな話です。
9二人が手を組めば、一人の人の倍以上のことができます。結果から見れば、二人のほうがずっといいのです。 10二人なら片方が倒れても、もう一方が起こせます。ところが、一人のときに倒れてしまうと、だれにも起こしてもらえず、何とも惨めです。
11また、寒い夜、二人が一枚の毛布でもかぶって寝れば、お互いの体温で暖かくなります。しかし一人では、どうにも暖まることができません。 12一人では、攻撃を受けると負けてしまいます。しかし二人なら、背中合わせになって戦うことができ、相手に勝つことができます。三人なら、なおいいのです。三つ撚りの糸は、めったなことでは切れないからです。
地位を得ることはむなしい
13貧しくても賢い若者は、どんな忠告も受けつけない、年取った愚かな王よりましです。 14そのような若者は、牢獄から出て立身出世することでしょう。それどころか、生まれが卑しくても、王にさえなれるかもしれません。 15こんな若者なら、たとい王位を奪うことになっても、人々は喜んで協力するに違いありません。 16こうして彼は、幾百万もの人の指導者となり、非常に有名になるかもしれません。ところが次の世代の人は、彼を追放してしまいます。これもまたむなしいことで、風を追いかけるようなものです。
