1Hinumdomi ang imong Magbubuhat samtang batan-on ka pa, sa dili pa moabot ang mga panahon sa kalisod diin moingon ka, “Wala na ako malipay sa akong kinabuhi.” 2Hinumdomi siya sa dili pa mahimong ngitngit alang kanimo ang kahayag sa adlaw, bulan ug mga bitoon, ug sa dili pa mongitngit nga daw gidag-oman ang imong palibot.12:2 Ang buot ipasabot: Sa dili ka pa matigulang ug mamatay. 3Moabot ang adlaw nga ang imong mga bukton12:3 mga bukton: sa literal, mga tig-atiman sa balay. mangurog ug ang imong mga tiil12:3 mga tiil: sa literal, mga kusgan nga mga tawo. mangaluya. Ang imong mga ngipon12:3 mga ngipon: sa literal, mga babaye nga nagagaling. dili na makausap tungod kay pipila na lang kini ka buok, ug ang imong mga mata12:3 mga mata: sa literal, mga babaye nga nagapamintana. halap na. 4Ang imong mga dalunggan12:4 mga dalunggan: sa literal, mga pultahan diha sa kadalanan. dili na kaayo makadungog, bisan ang kasaba sa galingan o ang huni sa mga langgam o ang mga sonata. 5Mahadlok ka na sa habog nga dapit ug peligro na alang kanimo ang paglakaw-lakaw sa karsada. Moputi na ang buhok sa imong ulo, mag-aginod ka na, ug mawala na ang imong lawasnong tinguha. Sa kaulahian, moadto ka na sa dapit nga imong puy-an sa walay kataposan, ug daghan ang magasubo alang kanimo sa mga karsada.
6Busa hinumdomi ang Dios sa dili ka pa mamatay, sa dili pa mabugto ang kable nga plata ug mabuak ang sudlanan nga bulawan, o sa dili pa mabuak ang tibod nga pangtimba ug madaot ang moton sa atabay. 7Unya mobalik ang imong lawas sa yuta nga gigikanan niini, ug ang imong espiritu12:7 espiritu: Tingali ang buot ipasabot, ang gininhawa nga nagahatag ug kinabuhi. mobalik sa Dios nga mao ang naghatag niini.
8Miingon ang magwawali, “Wala gayoy pulos! Wala gayoy pulos ang tanan!”
9Gawas nga maalamon ang maong magwawali, gitudloan pa gayod niya ang mga tawo bahin sa iyang nahibaloan. Iyang gitun-an, gitimbang-timbang ug gihan-ay pag-ayo ang daghang mga panultihon. 10Naningkamot siya sa paggamit sa maanindot nga mga pulong sa iyang pagsulat, ug sa kanunay, gipadayag niya ang kamatuoran. 11Ang mga pulong sa maalamon nga tawo sama sa talinis nga sungkod nga ginagamit aron sa paggiya sa mga mananap o sa lansang nga maayong pagkadulot. Gihatag kini sa usa ka Magbalantay.
12Anak, pagbantay niining usa pa ka butang: Ang pagsulat sa mga libro walay kataposan, ug ang labihan nga pagtuon makapakapoy kanimo.
13Isip panapos niining tanan mong nadungog, mao kini ang akong ikasulti: Tahora ang Dios ug tumana ang iyang mga sugo, kay mao kini ang katungdanan sa matag tawo. 14Kay hukman sa Dios ang tanan nato nga binuhatan, maayo man o daotan, apil ang gipangbuhat nato sa tago.
1年輕時要記住你的創造主，不要等到衰老的歲月來臨時才哀歎：「我的日子毫無樂趣。」 2那時，太陽、月亮、星星都暗淡無光，雨後烏雲再現； 3守衛家園的手腳顫抖，強壯的身軀變得彎腰駝背；牙齒稀少，無法咀嚼；視力衰退，看不清楚； 4耳朵發背，聽不到推磨聲；小鳥一叫，人就起來；歌聲沙啞，不再美妙； 5懼怕高處，走路戰戰兢兢；頭髮白如銀杏，精力枯竭，慾望蕩然無存；人都走向永遠的歸宿，弔喪的人往來於街上； 6銀鏈斷裂，金碗摔壞，泉旁的瓶子破碎，井口的輪子朽爛。 7那時塵土必歸於塵土，靈也要歸回賜靈的上帝。 8傳道者說：「虛空的虛空，一切都是虛空。」 9傳道者不但有智慧，還把知識傳授給眾人。他經過細心推敲和研究之後，編寫了許多警世的箴言。 10傳道者費盡心思尋找金玉良言，所寫的都是正直誠實的道理。 11智者的言語好像趕牛的刺棍，他們收集的箴言像釘穩的釘子一樣牢靠，都是一位牧者所賜的。 12我親愛的兒子，還有一件事，你要聽我的忠告：著書多，沒有窮盡；讀書多，身體疲勞。
13以上所說的，總而言之，就是要敬畏上帝，遵守祂的誡命，這是人的本分。 14因為人一切的行為，無論善惡，包括一切隱秘事，上帝都必審問。
