Walay Kapuslanan ang Tanan
1Mao kini ang gipamulong sa usa ka magwawali1:1 magwawali: o, magtutudlo, o, maalamon nga tawo. nga anak ni David ug hari sa Jerusalem:
2Walay kapuslanan! Wala gayoy kapuslanan ang tanan! 3Unsay makuha sa tawo sa iyang paghago dinhi sa kalibotan? 4Mahanaw ang usa ka henerasyon ug mopuli usab ang lain, apan ang kalibotan mao lang gihapon. 5Mosidlak ang adlaw ug unya mosalop, unya magdali kini pagbalik sa dapit nga iyang gigikanan aron mosidlak pag-usab. 6Mohuyop ang hangin ngadto sa habagatan ug unya ngadto sa amihan; magtuyok-tuyok lang kini ug magbalik-balik. 7Ang tanang suba nagadagayday padulong sa dagat, apan wala kini nagakapuno bisan walay hunong ang pagdagayday sa mga suba.1:7 bisan walay hunong ang pagdagayday sa mga suba: o, unya nagabalik ang tubig sa iyang gigikanan ug nagadagayday pabalik sa dagat. 8Kining tanang mga butanga makalaay—kalaay nga dili ikasaysay. Dili matagbaw ang atong mga mata ug mga dalunggan sa atong makita ug madungog. 9Ang nahitabo kaniadto mahitabo pag-usab. Ang gihimo kaniadto himuon pag-usab. Wala gayoy bag-o nga nagakahitabo sa kalibotan. 10May butang pa ba nga imong maingon nga bag-o? Nahitabo na kana kaniadto sa wala pa kita matawo. 11Wala nay nahinumdom sa nanglabay nga mga panghitabo; mao man usab ang mosunod nga mga panghitabo, dili usab kini mahinumdoman sa mga tawo sa umaabot nga henerasyon.
Ang Kaalam sa Tawo Walay Kapuslanan
12Ako nga usa ka magwawali naghari sa Israel, ug nagpuyo ako sa Jerusalem. 13Sa akong kaalam, gitun-an ko gayod pag-ayo ang tanang nagakahitabo dinhi sa kalibotan. Usa kini ka pait nga kapalaran nga gihatag sa Dios ngadto sa mga tawo. 14Nakita ko ang tanang ginahimo dinhi sa kalibotan, ug kining tanan walay kapuslanan; sama kini ka walay pulos sa paggukod ug hangin. 15Ang baliko dili matul-id, ug dili maihap ang wala diha.
16Miingon ako sa akong kaugalingon, “Mas maalamon gayod ako kay sa tanang naghari sa Jerusalem una kanako. Daghan gayod akog nahibaloan.” 17Gitun-an ko pag-ayo ang kalainan sa kaalam ug binuang, apan nasuta ko nga kini walay kapuslanan; sama lang kini sa nagagukod ka sa hangin. 18Kay sa magkadugang ang kahibalo ug kaalam, magdugang usab ang kasakit ug pag-antos.
萬事虛空
1以下是在耶路撒冷做王的大衛之子——傳道者的話。
2傳道者說：虛空的虛空，
虛空的虛空，一切都是虛空。
3人在日光之下的一切勞碌有什麼益處呢？
4一代過去，一代又來，
大地卻永遠長存。
5太陽升起，太陽落下，
匆忙回到升起之地。
6風吹向南，又轉向北，
循環不息，周而復始。
7江河湧流入海，海卻不會滿溢；
江河從何處流出，又返回何處。
8萬事令人厭煩，人述說不盡。
眼看，看不飽；
耳聽，聽不夠。
9以往發生的事，將來還會發生；
先前做過的事，將來也必再做。
日光之下，根本沒有新事。
10人可以指著哪件事說：
「看啊，這是新事」？
所謂的新事在我們以前早就有了。
11過去的事無人記得，
將來的事後人也不記得。
智慧之虛空
12我傳道者曾在耶路撒冷做以色列的王。 13我專心用智慧去研究、探索天下各樣的事，發現上帝給世人的是極重的苦工。 14我觀察一切日光之下所做的事，看啊，都是虛空，好像捕風。 15彎曲的不能變直，缺少的無法補足1·15 「補足」希伯來文是「數算」。。 16我心裡想：「我獲得極大的智慧，遠超過以前統治耶路撒冷的人。我擁有豐富的智慧和知識。」 17我又專心察明智慧和知識、狂妄和愚昧，卻發現這也是捕風。 18因為智慧越高，愁煩越多；知識越多，痛苦越深。
