Ang Pagkabanhaw ni Jesus
(Mat. 28:1-10; Mar. 16:1-8; Juan 20:1-10)
1Sayo pa kaayo sa buntag sa Adlawng Dominggo, miadto ang mga babaye sa lubnganan nga dala ang ilang giandam nga mga pahumot. 2Pag-abot nila didto, nakita nila nga ang bato nga gitabon sa lubnganan naligid na. 3Misulod sila, apan wala nila makita ang patayng lawas ni Ginoong Jesus. 4Samtang naglibog sila sa nahitabo, sa kalit lang may duha ka lalaki nga nagtindog didto sa ilang duol. Ang ilang mga bisti hilabihan gayod kasulaw. 5Nahadlok gayod ang mga babaye, busa miduko na lang sila. Apan miingon ang duha ka lalaki, “Nganong gipangita man ninyo ang buhi dinhi sa mga patay? Wala siya dinhi. Nabanhaw na siya! 6Dili ba miingon man siya kaninyo samtang didto pa siya sa Galilea, 7nga siya nga Anak sa Tawo kinahanglan itugyan ngadto sa mga makasasala ug ilansang sa krus, apan sa ikatulo ka adlaw mabanhaw siya?” 8Ug unya nahinumdoman sa mga babaye ang gisulti ni Jesus. 9Busa mipauli sila ug gisultihan nila ang 11 ka mga apostoles ug ang uban pang mga tinun-an. 10Ang mga babaye nga misulti sa mga apostoles mao sila si Maria nga taga-Magdala, si Juana, si Maria nga inahan ni Santiago, ug ang uban pang mga babaye. 11Apan wala motuo ang mga apostoles, kay sa ilang huna-huna, tumo-tumo lang kini sa mga babaye. 12Apan si Pedro midagan ngadto sa lubnganan. Pag-abot niya didto miduko siya ug milili sa sulod, ug nakita niya nga ang mga panapton nga giputos sa lawas ni Jesus mao na lang ang nahibilin. Busa mipauli siya nga nahibulong sa nahitabo.
Sa Dalan Paingon sa Emaus
(Mar. 16:12-13)
13Nianang adlawa, may duha ka tinun-an ni Jesus nga nagpadulong sa Emaus nga mga 11 ka kilometro gikan sa Jerusalem. 14-15Samtang naglakaw sila, naghisgot sila mahitungod sa mga panghitabo didto sa Jerusalem. Unya miduol si Jesus ug mikuyog kanila. 16Apan wala sila makaila kaniya kay gipugngan sila sa pag-ila kaniya. 17Miingon si Jesus kanila, “Unsa man ang inyong gipanagsultihan samtang naglakaw kamo?” Mihunong ang duha ug diha sa ilang mga dagway makita nga naguol sila. 18Ang usa kanila nga ginganlan ug Cleopas mitubag, “Basin ikaw lang ang nagabisita sa Jerusalem nga wala makahibalo kon unsa ang mga panghitabo didto niining mga adlawa.” 19Nangutana si Jesus kanila, “Ngano, unsa man ang nahitabo?” Mitubag sila, “Bahin kang Jesus nga taga-Nazaret. Gamhanan siya nga propeta atubangan sa Dios ug sa mga tawo tungod sa iyang mga pagpanudlo ug mga buhat. 20Gisumbong siya sa atong kadagkoan sa mga pari ug sa uban pa natong mga tigdumala aron hukman ug kamatayon. Ug gilansang siya sa krus. 21Naglaom kami nga siya mao na ang among gihulat nga mobawi sa atong nasod nga Israel gikan sa kamot sa mga taga-Roma. Apan ikatulo na ka adlaw karon sukad siya gipatay. 22-23Apan ang nakapatingala kanamo mao ang gisulti sa among mga kauban nga mga babaye nga sa ilang pag-adto didto sa gilubngan kang Jesus, ganihang sayo sa buntag, wala na nila makita ang iyang patayng lawas. Nagsulti usab sila nga may nakita silang mga anghel nga nagaingon kanila nga buhi si Jesus. 24Pagkahuman, ang uban sa among mga kauban miadto usab sa lubnganan, ug ang gisulti sa mga babaye mao usab ang ilang nakita. Wala gayod nila makita si Jesus didto.”
25Unya miingon si Jesus kanila, “Pagkabuang-buang gayod ninyo! Nganong wala man ninyo tuohi ang tanang gisulti sa mga propeta? 26Dili ba kinahanglan man nga mag-antos una ang Cristo niining mga butanga sa dili pa siya pasidunggan sa Dios?” 27Ug gipasabot kanila ni Jesus ang tanang gi-ingon sa Kasulatan mahitungod kaniya, gikan sa mga sinulat ni Moises hangtod sa mga sinulat sa mga propeta.
28Pag-abot nila sa baryo nga ilang adtoan, gipatuo sila ni Jesus nga mopadayon siya sa iyang paglakaw. 29Apan namugos sila nga magpabilin siya uban kanila. Miingon sila, “Dinhi ka lang una kanamo tungod kay hapit na mosalop ang adlaw. Dili madugay gabii na.” Busa miuban siya kanila. 30Samtang nanglingkod na sila sa pagpangaon, mikuha si Jesus ug pan ug nagpasalamat sa Dios. Unya, gipikas-pikas niya kini ug gihatag kanila. 31Ug niadtong higayona giablihan ang ilang panan-aw ug nailhan nila nga si Ginoong Jesus diay kadto, apan sa kalit lang nawala siya sa ilang panan-aw. 32Miingon sila, “Mao diay nga pagkanindot gayod sa atong pagbati sa dihang gipatin-awan niya kita sa Kasulatan kaganina samtang naglakaw kita sa dalan.”
33Unya mibalik dayon sila sa Jerusalem ug naabtan nila ang 11 ka mga apostoles ug ang uban pang mga tinun-an nga nagtigom, 34nga nagaingon, “Tinuod gayod nga nabanhaw ang Ginoo! Nagpakita siya kang Simon.” 35Ug misulti usab ang duha ka lalaki kon unsa ang nahitabo kanila didto sa dalan paingon sa Emaus ug kon sa unsang pamaagi nga nailhan nila si Jesus samtang nagpikas-pikas siya sa pan.
Nagpakita si Jesus sa Iyang mga Sumusunod
(Mat. 28:16-20; Mar. 16:14-18; Juan 20:19-23; Bin. 1:6-8)
36Samtang nagsultihanay pa sila, kalit lang nga nagpakita si Jesus nga nagtindog didto sa ilang taliwala ug miingon, “Ang kalinaw maanaa kaninyo.” 37Gikulbaan ug nahadlok gayod sila kay abi nilag kalag ang ilang nakita. 38Apan miingon si Jesus kanila, “Nganong nasamok kamo? Ug nganong nagaduhaduha kamo nga ako kini? 39Tan-awa ninyo ang agi sa mga lansang sa akong mga kamot ug tiil. Hikapa ninyo ako. Dili ako kalag. Ang kalag walay lawas apan ako may lawas ug makita gayod ninyo.” 40[Pagkahuman niya ug sulti niini gipakita niya kanila ang iyang mga kamot ug mga tiil.] 41Sa ilang dakong kalipay ug katingala morag dili sila makatuo sa ilang nakita. Ug nangutana si Jesus kanila, “May pagkaon ba kamo dinhi?” 42Gihatagan nila siya ug usa ka hiwa nga sinugbang isda. 43Gikuha niya kini ug gikaon samtang nagtan-aw sila.
44Pagkahuman miingon siya kanila, “Mao kini ang akong giingon kaninyo samtang nagkauban pa kita, nga ang tanan nga nahisulat mahitungod kanako sa Kasulatan ni Moises, sa mga sinulat sa mga propeta, ug sa mga salmo kinahanglan gayod nga matuman.” 45Unya gilamdagan ni Jesus ang ilang mga huna-huna aron masabtan nila ang Kasulatan. 46Miingon siya kanila, “Miingon ang Kasulatan nga ang Cristo kinahanglan gayod nga mag-antos ug mamatay, apan mabanhaw siya sa ikatulo ka adlaw. 47Ug kinahanglan nga isulti ngadto sa tibuok kalibotan gikan sa Jerusalem nga tungod kaniya pasayloon sa Dios ang maghinulsol sa ilang mga sala. 48Kamo ang mga saksi niining mga butanga. 49Ipadala ko kaninyo ang Espiritu Santo nga gisaad sa akong Amahan. Apan ayaw una kamo pagbiya dinhi sa Jerusalem samtang wala pa ninyo madawat ang gahom nga gikan sa langit.”
Gibayaw si Jesus ngadto sa Langit
(Mar. 16:19-20; Bin. 1:9-11)
50Unya gidala sila ni Jesus sa Betania. Pag-abot nila didto gibayaw niya ang iyang mga kamot ug gipanalanginan sila. 51Samtang gipanalanginan niya sila inanay nga gibayaw siya ngadto sa langit palayo kanila. 52Gisimba nila siya ug mibalik sila sa Jerusalem nga may dakong kalipay. 53Ug kanunay sila didto sa templo sa pagdayeg sa Dios.
Zmartwychwstanie
1Dopiero w niedzielę, wczesnym ranem, zaniosły do grobu przygotowane olejki. 2Zobaczyły, że głaz zamykający wejście jest odsunięty. 3Weszły więc do wnętrza, ale nie znalazły ciała Jezusa. 4Stały oszołomione, gdy nagle obok nich zjawili się dwaj mężczyźni, ubrani w lśniące szaty. 5Przerażone, pokłoniły się im nisko. Oni zaś zapytali:
—Dlaczego szukacie w grobie Tego, który żyje? 6Nie ma Go tutaj. Powstał z martwych! Przypomnijcie sobie, jak wam mówił, będąc jeszcze w Galilei, 7że Syn Człowieczy zostanie wydany w ręce grzesznych ludzi i zabity przez nich, ale trzeciego dnia zmartwychwstanie.
8Wtedy przypomniały sobie te słowa. 9Wróciły do Jerozolimy i opowiedziały o wszystkim jedenastu apostołom i pozostałym uczniom. 10A były to: Maria z Magdali, Joanna, Maria (matka Jakuba) oraz kilka innych kobiet. 11Słuchający sądzili jednak, że to jakaś zmyślona historia, i nie uwierzyli im. 12Mimo to, Piotr pobiegł jednak do grobowca. Zajrzał do środka i zobaczył same płótna. Wrócił więc do domu, zdziwiony tym, co zaszło.
W drodze do Emaus
13Jeszcze tego samego dnia dwaj uczniowie Jezusa szli do wioski Emaus, odległej o jedenaście kilometrów od Jerozolimy, 14i rozmawiali o ostatnich wydarzeniach. 15Gdy tak żywo dyskutowali, sam Jezus podszedł i przyłączył się do nich. 16Oni jednak nie rozpoznali Go.
17—O czym rozmawiacie?—zapytał.
Wtedy ze smutku przystanęli 18i jeden z nich, Kleofas, powiedział:
—Jesteś chyba jedyną osobą w całej Jerozolimie, która nie słyszała o wydarzeniach z ostatnich kilku dni.
19—A o czym nie wiem?—zapytał Jezus.
—O tym, co się stało z Jezusem z Nazaretu—odrzekli. —Był On prorokiem, potężnym w czynie i słowie, cieszącym się uznaniem Boga i ludzi. 20Nasi najwyżsi kapłani i przywódcy religijni wydali Go jednak Rzymianom, którzy skazali Go na śmierć i ukrzyżowali. 21A my mieliśmy nadzieję, że to właśnie On jest Mesjaszem, mającym wyzwolić Izrael. Dziś mija już trzeci dzień od tych wydarzeń. 22Na dodatek kilka kobiet wprawiło nas w osłupienie. Powiedziały, że były o świcie przy grobowcu, 23ale nie znalazły Jego ciała. Ponadto widziały tam aniołów twierdzących, że Jezus żyje. 24Niektórzy z nas pobiegli tam zaraz i zastali wszystko tak, jak powiedziały kobiety: ciała rzeczywiście nie było.
25Wtedy Jezus rzekł im:
—Jacy jesteście niemądrzy! Tak trudno uwierzyć wam w to, co prorocy powiedzieli w Piśmie! 26Przecież Mesjasz miał to wszystko wycierpieć, zanim zostanie otoczony chwałą!
27I zaczynając od pism Mojżesza i proroków, wyjaśniał im wszystkie fragmenty Pisma, które mówiły o Nim jako Mesjaszu. 28Gdy doszli do Emaus, Jezus dał do zrozumienia, że idzie dalej. 29Oni jednak nalegali:
—Zostań z nami na noc. Jest już późno i robi się ciemno.
Wszedł więc z nimi do domu. 30A gdy zasiedli do kolacji, wziął chleb, podziękował za niego Bogu, połamał go na kawałki i podał im. 31Wtedy przejrzeli na oczy i rozpoznali Go, ale On zniknął. 32Zaczęli więc mówić jeden do drugiego:
—Czy serce nie biło nam mocniej, gdy podczas drogi rozmawiał z nami i wyjaśniał Pismo?
33Jeszcze tej samej godziny wyruszyli z powrotem do Jerozolimy. Tam spotkali zebranych jedenastu apostołów i pozostałych uczniów, 34którzy potwierdzili, że Jezus rzeczywiście zmartwychwstał i że ukazał się Piotrowi. 35Wówczas ci dwaj opowiedzieli im o swoim spotkaniu z Jezusem i o tym, jak rozpoznali Go podczas łamania chleba.
Jezus ukazuje się uczniom
36Gdy jeszcze mówili, sam Jezus nagle stanął pośród nich i powiedział:
—Pokój wam!
37Wszyscy się bardzo przestraszyli, sądząc, że widzą ducha.
38—Czemu jesteście tacy przerażeni?—zapytał. —Dlaczego wątpicie, że to jestem Ja? 39Zobaczcie rany na moich rękach i nogach! Przecież to Ja, we własnej osobie! Dotknijcie Mnie, a przekonacie się, że nie jestem duchem. Duch przecież nie ma ciała ani kości, a Ja mam!
40Mówiąc to, pokazał im swoje ręce i nogi. 41Uczniowie byli tak szczęśliwi i zdziwieni, że aż nie mogli uwierzyć w to, co widzieli. Wtedy Jezus zapytał ich:
—Czy macie tu coś do jedzenia?
42Podali Mu więc kawałek pieczonej ryby, 43a On zjadł ją na ich oczach. 44Następnie powiedział do uczniów:
—Gdy jeszcze przed ukrzyżowaniem byłem z wami, mówiłem, że musi się spełnić to, co jest o Mnie napisane w Prawie Mojżesza, pismach proroków i w Psalmach.
45Wtedy rozjaśnił ich umysły, by to wszystko zrozumieli. 46I dodał:
—Napisane jest, że Mesjasz będzie cierpiał, że umrze i trzeciego dnia powstanie z martwych. 47Wszystkie narody, począwszy od Jerozolimy, będą w Jego imieniu wzywane do opamiętania i przyjęcia odpuszczenia grzechów. 48Wy jesteście świadkami spełnienia się tych proroctw. 49Już niedługo ześlę wam to, co obiecał mój Ojciec. Na razie pozostańcie tu, w mieście, aż napełni was moc z nieba.
Wniebowstąpienie
50Potem wyprowadził uczniów z miasta w stronę Betanii. Wzniósł ręce i pobłogosławił ich. 51Czyniąc to, zaczął unosić się w górę i tak odszedł do nieba. 52Oni zaś oddali Mu pokłon i pełni radości powrócili do Jerozolimy, 53gdzie przez cały czas przebywali w świątyni i wielbili Boga.
