Lucas 21 – APSD-CEB & PCB

Ang Pulong Sa Dios

Lucas 21:1-38

Ang Halad sa Babaye nga Balo

(Mar. 12:41-44)

1Samtang nagtan-aw si Jesus nakita niya ang mga adunahan nga naghulog sa ilang kuwarta didto sa sudlanan sa kuwarta sa templo. 2Ug nakita usab niya ang usa ka kabos nga biyuda nga naghulog ug duha lang ka sinsilyo. 3Unya miingon si Jesus, “Sa pagkatinuod, mas dako ang gihulog sa kabos nga balo kay kanilang tanan. 4Kay sila daghan ug kuwarta ug ang ilang gihatag bale-wala lang kanila; apan ang balo, bisan tuod kabos siya, gihatag niya ang tanan niyang kabuhian.”

Ang Pagkaguba sa Templo

(Mat. 24:1-2; Mar. 13:1-2)

5May mga tawo didto nga naghisgot mahitungod sa matahom nga mga bato ug sa mga butang nga gihalad sa mga tawo nga nagpatahom sa templo. Apan miingon si Jesus kanila, 6“Moabot ang adlaw nga kining mga butang nga inyong nakita gun-ubon, ug wala gayoy bisan usa ka bato nga magpabilin ibabaw sa laing bato.”

Ang Bahin sa Umaabot nga mga Adlaw

(Mat. 24:3-14; Mar. 13:3-13)

7Nangutana sila kang Jesus, “Magtutudlo, kanus-a ba mahitabo kining imong giingon? Unsa man ang mga timailhan nga kining mga butanga hapit nang mahitabo?”

8Miingon si Jesus kanila, “Pagbantay kamo nga walay makapahisalaag kaninyo. Kay daghan ang muabot ug moingon nga sila mao ako, ug moingon usab sila nga miabot na ang panahon. Apan ayaw kamo pagtuo o pagsunod kanila. 9Kon makadungog kamo nga may mga gira ug mga kagubot, ayaw kamo kahadlok, kay kana kinahanglan nga mahitabo una, apan wala kana magkahulogan nga muabot na ang kataposan.”

10Ug miingon pa gayod si Jesus kanila, “Makiggubat ang nasod batok sa laing nasod, ang gingharian batok sa laing gingharian. 11May muabot nga kusog nga mga linog, ug may kagutom ug kamatay nga muabot sa nagkalain-lain nga mga dapit. Ug makita usab ninyo ang mga makalilisang ug kahibulongan nga mga timailhan gikan sa langit.

12“Apan sa dili pa kini mahitabo, dakpon kamo ug lutoson sa mga tawo. Dad-on nila kamo sa mga simbahan sa mga Judio aron hukman ug prisohon. Dad-on usab nila kamo ngadto sa mga hari ug mga gobernador aron imbistigahon. Kining tanan himuon nila kaninyo tungod sa inyong pagsunod kanako. 13Apan kini mahimong kahigayonan alang kaninyo aron isulti kanila ang Maayong Balita. 14Busa itisok sa inyong alimpatakan nga kon mahitabo kini dili kamo maglisod kon unsa ang inyong itubag, 15kay hatagan ko kamo ug kaalam sa pagtubag aron dili makasupak kaninyo ang inyong mga kaaway. 16Bisan gani ang inyong kaugalingon nga mga ginikanan, mga igsoon, mga paryente, ug mga amigo magsumbong batok kaninyo. Ug ang uban kaninyo patyon gayod nila. 17Dumtan kamo sa tanan tungod kay kamo akong mga tinun-an. 18Apan walay kadaot nga mahitabo kaninyo.21:18 sa literal, Apan walay bisan usa ka lugas sa buhok sa inyong ulo nga mawala. 19Ug kon magpadayon kamo makaangkon kamo ug kinabuhi nga walay kataposan.

Ang Bahin sa Pagkapukan sa Jerusalem

(Mat. 24:15-21; Mar. 13:14-19)

20“Kon makita ninyo nga ang Jerusalem gilibotan na sa mga sundalo, mahibaloan ninyo nga hapit na ang iyang pagkapukan. 21Busa ang mga tawo sa Judea kinahanglan mokalagiw ngadto sa kabukiran. Papahawaa ang naa sa siyudad sa Jerusalem, ug kadtong atua sa uma ayaw na paadtoa sa Jerusalem. 22Kay nianang mga adlawa silotan sa Dios ang Jerusalem aron sa pagtuman sa gi-ingon sa Kasulatan. 23Nianang mga adlawa alaot ang mga mabdos ug ang mga inahan nga nagapasuso tungod kay maglisod sila sa pagkagiw. Dako nga pag-antos ang muabot niining dapita, kay dako ang kapungot sa Dios sa katawhan niini. 24Ang uban kanila mangamatay sa gira, ug ang uban bihagon ug dad-on ngadto sa uban nga mga nasod. Ug kining siyudad sa Jerusalem pukanon ug dumalahon sa mga dili Judio hangtod matapos ang gitagal sa Dios.”

Ang Pagbalik ni Jesus Dinhi sa Kalibotan

(Mat. 24:29-31; Mar. 13:24-27)

25“Mahitabo usab nga may mga timailhan nga makita sa adlaw, sa bulan, ug sa mga bitoon. Dinhi sa kalibotan makuyawan ang mga nasod tungod sa dahunog sa dagkong mga balod. 26Makuyapan ang mga tawo sa kahadlok kon unsa ang mahitabo niining kalibotan. Tungod kay ang mga bitoon ug ang uban nga atua sa kalangitan21:26 mga bitoon… sa kalangitan: sa literal, mga gahom sa langit. pahisalaagon gikan sa ilang naandan nga agianan. 27Unya ako nga Anak sa Tawo makita diha sa mga panganod nga moanhi sa kalibotan uban sa gahom nga nagadan-ag gayod. 28Kon magsugod na kini nga mga panghitabo, ayaw kamo kahadlok tungod kay duol na ang pagluwas kaninyo.”

Ang Pagtulon-an bahin sa Kahoy nga Igos

(Mat. 24:32-35; Mar. 13:28-31)

29Unya gisuginlan sila ni Jesus niini nga sambingay: “Tan-awa ninyo ang kahoy nga igos ug ang uban pang mga kahoy. 30Kon makita nato nga nanalingsing na, dili ba moingon kita nga hapit na ang ting-init? 31Sa ingon usab nga pamaagi, kon makita ninyo nga nangahitabo na kining akong gisulti kaninyo, mahibaloan ninyo nga hapit na ang paghari sa Dios. 32Sa pagkatinuod, matuman kining tanan sa dili pa mamatay ang mga tawo niining panahona. 33Mawala ang langit ug ang yuta, apan ang akong mga pulong dili mawala kondili matuman gayod.

Pagbantay Kamo

34“Busa bantayi ninyo ang inyong kaugalingon nga dili mawili sa pagkinabuhi nga mapatuyangon, sa paghubog, ug sa pagkabalaka sa inyong panginabuhi, kay basin kalit lang muabot kadtong adlawa nga dili kamo makabantay, ug sama unya kamo sa nalit-agan. 35Kay sa kalit lang muabot kini sa tanan nga nagpuyo dinhi sa kalibotan. 36Busa kanunay kamong mangandam ug mag-ampo nga kon mahitabo na kining tanan, may kalig-on kamo aron makalingkawas kamo niining panghitabo, ug makaatubang kamo nga dili maulaw kanako nga Anak sa Tawo.”

37Sa adlaw mag-adtoan si Jesus sa templo aron magtudlo. Pagkagabii, didto siya magtulogan sa Bukid sa mga Olibo. 38Sayo pa sa buntag mangadto na ang mga tawo sa templo aron sa pagpaminaw kaniya.

Persian Contemporary Bible

لوقا 21:1-38

هديهٔ بيوه‌زن

1وقتی عيسی در خانه خدا ايستاده بود و به اطراف نگاه می‌كرد، ثروتمندانی را ديد كه هدايای خود را در صندوق اعانات می‌ريختند. 2در همان حال بيوه‌زن فقيری نيز آمد و دو سكه كوچک در صندوق انداخت.

3عيسی فرمود: «در واقع اين بيوه‌زن فقير بيشتر از تمام آن ثروتمندان هديه داده است. 4چون آنها قسمت كوچكی از آنچه را كه احتياج نداشتند دادند، در حالی که اين زن فقير هر چه داشت داد.»

خرابی خانهٔ خدا و مصائب آخر زمان

5در اين هنگام بعضی از شاگردان عيسی از سنگهای زيبايی كه در بنای خانه خدا به کار رفته بود و از اشیا گرانبهايی كه مردم وقف كرده بودند، تعريف می‌كردند. اما عيسی به ايشان فرمود: 6«روزی فرا می‌رسد كه تمام اين چيزهايی كه می‌بينيد، خراب و ويران خواهد شد و سنگی بر سنگی ديگر باقی نخواهد ماند.»

7ايشان با تعجب گفتند: «استاد، اين وقايع كی روی خواهند داد؟ آيا پيش از وقوع آنها، علائمی وجود خواهد داشت؟»

8عيسی در جواب فرمود: «مواظب باشيد كسی شما را گمراه نكند. زيرا بسياری آمده، ادعا خواهند كرد كه مسيح هستند و خواهند گفت كه دنيا به آخر رسيده است. اما باور نكنيد. 9و هنگامی كه خبر جنگها و آشوبها را بشنويد، مضطرب نشويد. لازم است كه چنين وقايعی رخ دهد، اما اين به آن معنی نيست كه آخر دنيا نزديک شده است.»

10سپس ادامه داد: «قومها و ممالک عليه يكديگر به جنگ برخواهند خاست. 11زلزله‌های عظيم، قحطی‌ها و بيماريهای مسری در بسياری از نقاط روی خواهد داد و در آسمان نيز چيزهای عجيب و هولناک ديده خواهد شد.

12«اما قبل از اين وقايع، دوره آزار و جفا و شكنجه پيش خواهد آمد. شما را به خاطر نام من، به عبادتگاه‌ها، زندانها، و به حضور پادشاهان و فرمانروايان خواهند كشاند. 13اما اين فرصتی خواهد بود تا بتوانيد خبر خوش انجيل را به آنان اعلام داريد. 14پس در اين فكر نباشيد كه چگونه از خود دفاع كنيد، 15زيرا من خود، به شما خواهم آموخت كه چه بگوييد، به طوری كه هيچيک از دشمنانتان، يارای پاسخگويی و ايستادگی در مقابل شما را نخواهند داشت! 16پدر و مادر و برادران و بستگان و دوستانتان به شما خيانت خواهند كرد و شما را تحويل دشمن خواهند داد؛ و برخی از شما كشته خواهيد شد؛ 17و همه به سبب اينكه پيرو من هستيد، از شما متنفر خواهند شد. 18اما مويی از سر شما گُم نخواهد شد! 19اگر تا به آخر تحمل كنيد، جانهای خود را نجات خواهيد داد.

20«اما هرگاه ديديد كه اورشليم به محاصره دشمن درآمده، بدانيد كه زمان نابودی آن فرا رسيده است. 21آنگاه مردم يهوديه به كوهستان بگريزند و ساكنان اورشليم فرار كنند و آنانی كه بيرون شهر هستند، به شهر باز نگردند. 22زيرا آن زمان، هنگام مجازات خواهد بود، روزهايی كه تمام هشدارهای انبیا تحقق خواهند يافت. 23وای به حال زنانی كه در آن زمان آبستن بوده، يا بچه شيرخوار داشته باشند! زيرا اين قوم دچار مصيبت سختی شده، خشم و غضب خدا بر آنان عارض خواهد شد؛ 24به دم شمشير خواهند افتاد و يا اسير شده، به سرزمينهای بيگانه تبعيد خواهند گشت. اورشليم نيز به دست بيگانگان افتاده، پايمال خواهد شد تا زمانی كه دوره تسلط بيگانگان به پايان رسد.

25«آنگاه در آسمان اتفاقات عجيبی خواهد افتاد و در خورشيد و ماه و ستارگان، علائم هولناكی ديده خواهد شد. بر روی زمين، قومها از غرش درياها و خروش امواج آن، آشفته و پريشان خواهند شد. 26بسياری از تصور سرنوشت هولناكی كه در انتظار دنياست، ضعف خواهند كرد؛ زيرا نظم و ثبات آسمان نيز در هم خواهد ريخت. 27آنگاه تمام مردم روی زمين مرا خواهند ديد كه سوار بر ابر، با قدرت و شكوهی عظيم می‌آيم. 28پس وقتی اين رويدادها آغاز می‌شوند، بايستيد و به بالا نگاه كنيد، زيرا نجات شما نزديک است!»

29سپس اين مثل را برايشان زد: «درخت انجير يا ساير درختان را بنگريد. 30وقتی شكوفه می‌كنند، بی‌آنكه كسی به شما بگويد، متوجه می‌شويد كه تابستان نزديک شده است. 31به همين صورت، وقتی می‌بينيد كه اين رويدادها در حال وقوع هستند، بدانيد كه بزودی ملكوت خدا آغاز خواهد شد.

32«يقين بدانيد كه اين نسل خواهد ماند و اين وقايع را خواهد ديد. 33آسمان و زمين از بين خواهد رفت، اما سخنان من هميشه باقی خواهد ماند.

34‏-35«پس مراقب باشيد كه بازگشت ناگهانی من، شما را غافلگير نكند! نگذاريد پرخوری، ميگساری و غم و غصه‌های زندگی شما را مانند ساير مردم دنيا به خود مشغول سازند. 36بلكه هر لحظه چشم به راه من باشيد و هميشه دعا كنيد تا در صورت امكان بدون برخورد با اين رويدادهای وحشتناک، به حضور من برسيد.»

37‏-38به اين ترتيب، او هر روز در خانه خدا به تعليم مردم می‌پرداخت. مردم نيز از صبح زود گرد می‌آمدند تا سخنان او را بشنوند. هنگام عصر نيز از شهر خارج شده، شب را در كوه زيتون به صبح می‌آورد.