Ang Pagkatawo ni Jesus
(Mat. 1:18-25)
1Niadtong panahona, ang Emperador sa Roma nga si Agustus naghimo ug balaod nga ang tanang mga lumulupyo sa iyang gingharian kinahanglang magpalista. 2(Mao kadto ang unang sensos sa panahon nga si Cirenio ang gobernador sa probinsya sa Syria. 3Busa mipauli ang mga tawo sa ilang kaugalingon nga mga lungsod aron magpalista.)
4Mao kini ang hinungdan nga miadto si Jose sa Betlehem nga sakop sa Judea, ang dapit nga natawhan ni Haring David, tungod kay usa siya sa iyang mga kaliwat. Nagpuyo niadto si Jose sa Nazaret nga sakop sa Galilea sa dihang miadto siya sa Betlehem. 5Gidala ni Jose si Maria nga iyang pangasaw-onon nga mabdos na niadtong higayona aron magpalista usab. 6Sa didto na sila sa Betlehem miabot ang panahon nga manganak na si Maria. 7Nanganak siyag lalaki nga mao ang iyang kamagulangan nga anak. Giputos niya kini ug panapton ug gipahigda sa pasungan. Didto sila sa kamalig nga alang sa mga hayop tungod kay wala na gayod silay lugar sa balay nga abutanan.
Nagpakita ang mga Anghel sa mga Magbalantay sa mga Karnero
8Duol sa lungsod sa Betlehem may mga magbalantay sa mga karnero nga nagtukaw sa pagbantay sa ilang mga karnero didto sa sabsabanan. 9Sa kalit mitungha diha kanila ang usa ka anghel sa Ginoo ug nadan-agan sila sa kahayag sa Ginoo. Nangahadlok gayod sila, 10apan miingon ang anghel, “Ayaw kamog kahadlok, tungod kay ania ako aron sa pagsulti kaninyo sa maayong balita nga makahatag ug dakong kalipay sa tanang mga katawhan. 11Kay didto sa lungsod ni Haring David natawo karon ang inyong Manluluwas. Siya mao ang Ginoo nga gipili sa Dios nga maoy maghari. 12Mao kini ang timailhan sa akong gisulti: makita ninyo ang bata nga giputos sa panapton ug nagahigda sa pasungan.”
13Pagkahuman ug sulti sa anghel, sa kalit lang, nagpakita ang daghan kaayong mga anghel ug miduyog kaniya sa pagdayeg sa Dios. Miingon sila,
14“Dalaygon ang Dios sa langit.
May kalinaw2:14 kalinaw: o, panagdait. na dinhi sa yuta, sa mga tawo nga iyang gikahimut-an!”
15Sa dihang mibalik na ang mga anghel didto sa langit, nagaingnanay ang mga magbalantay sa mga karnero, “Tana, mangadto kita sa Betlehem ug atong tan-awon kining nahitabo nga gisugilon sa Ginoo kanato!”
16Busa nagdali sila sa pag-adto sa Betlehem ug ilang nakita si Maria ug si Jose, ug ang bata nga nagahigda sa pasungan. 17Ug ilang gisulti ang giingon sa anghel mahitungod sa bata. 18Natingala gayod ang tanang nakadungog sa gisulti sa mga magbalantay sa mga karnero. 19Gitipigan ni Maria kining mga butanga sa iyang kasingkasing ug kanunay niya kining gipamalandongan. 20Namalik ang mga magbalantay sa mga karnero nga nanagdayeg gayod sa Dios tungod sa tanan nilang nadungog ug nakita sumala sa gisulti sa anghel kanila.
Ginganlan ang Bata ug Jesus
21Sa ikawalo ka adlaw gikan natawo ang bata, gituli nila kini ug ginganlan ug Jesus. Mao kini ang ngalan nga giingon sa anghel sa wala pa kini ipanamkon.
Gihalad si Jesus didto sa Templo
22Unya, miabot ang adlaw nga si Jose ug si Maria maghalad na sa templo sa Jerusalem aron tumanon ang Kasugoan ni Moises bahin sa pagpakahinlo sa babaye nga bag-ong nanganak. Ug gidala usab nila ang bata sa Jerusalem aron idedikar sa Ginoo. 23Kay nahisulat sa Kasugoan sa Ginoo, “Ang tanan nga kamagulangan nga lalaki idedikar sa Ginoo.”2:23 Tan-awa usab ang Exo. 13:2-12. 24Ug aron mahinloan si Maria, naghalad sila sumala sa nahisulat sa Kasugoan sa Ginoo, “Duha ka salampati o duha ka bata pa nga tukmo.”2:24 Tan-awa usab ang Lev. 12:8.
25Didto sa Jerusalem may tawo nga ginganlag Simeon. Kini nga tawo matarong ug diosnon ug nagpaabot siya nga matuman ang mga panagna nga luwason sa Dios ang Israel. Anaa kaniya ang Espiritu Santo. 26Gipahayag kaniya sa Espiritu Santo nga dili siya mamatay hangtod makita niya ang hari2:26 hari: sa literal, Cristo. nga ipadala sa Ginoo. 27Gipasulod siya sa Espiritu Santo didto sa templo. Didto usab gidala si Jesus sa iyang mga ginikanan aron sa pagtuman sa giingon sa Kasugoan. 28Pagkakita ni Simeon sa bata, iya kining gikugos ug midayeg siya sa Dios nga nagaingon:
29“Karon Ginoo, mahimo mo na akong kuhaon,
kay natuman na ang imong gisaad kanako.
Ug malinawon na ang akong huna-huna.
30Kay karon nakita ko na ang Manluluwas
31nga imong giandam alang sa tanang mga katawhan.
32Siya ang maglamdag sa huna-huna sa mga dili Judio nga wala makaila kanimo,
ug maghatag usab siya ug kadungganan sa imong katawhan nga mga Israelinhon.”
33Natingala gayod ang amahan ug inahan sa gisulti ni Simeon mahitungod sa bata. 34-35Sa napanalanginan na sila ni Simeon, miingon si Simeon kang Maria nga inahan sa bata, “Kini nga bata gipili sa Dios aron sa pagpaubos ug sa pagpataas2:34-35 sa pagpaubos ug sa pagpataas: Posible nga ang buot ipasabot mao ang paglaglag ug pagluwas. sa daghan nga tawo sa Israel. Mahimo siyang ilhanan nga gikan sa Dios. Ipadayag niya ang daotang huna-huna sa mga katawhan. Busa daghan ang mosulti ug dili maayo batok kaniya. Ug tungod niini bation mo nga daw gikumot ang imong kasingkasing sa tumang kaguol.”
36Didto may propeta usab nga babaye nga ginganlag Ana. Anak siya ni Fanuel nga kaliwat ni Asher. Naminyo siya, apan pito lang ka tuig ang ilang panag-ipon 37ug nabalo siya. Karon 84 na ka tuig ang iyang edad, ug kanunay siyang atua sa templo tungod kay adlaw ug gabii siyang nagasimba sa Dios inubanan sa pagpuasa ug pag-ampo. 38Niadto gayod nga higayon miduol siya kanila ni Jose ug nagpasalamat sa Dios tungod sa bata. Misulti usab siya mahitungod kang Jesus ngadto sa mga tawo nga nagpaabot sa adlaw nga luwason sa Dios ang Jerusalem.2:38 Jerusalem: Ang buot ipasabot, mga Israelinhon.
Ang Pagpauli ngadto sa Nazaret
39Sa natuman na ni Jose ug Maria ang tanan nga angay nilang buhaton sumala sa Kasugoan sa Ginoo, mipauli sila sa ilang lungsod, sa Nazaret nga sakop sa Galilea. 40Midako ang bata, nahimong himsog ug nagmaalamon; ug gipanalanginan siya sa Dios.
Didto si Jesus sa Templo
41Matag tuig moadto ang mga ginikanan ni Jesus sa Jerusalem aron sa pagsaulog sa Pista sa Paglabay sa Anghel. 42Sa dihang 12 na ka tuig si Jesus, nanambong sila sumala sa ilang nabatasan. 43Pagkahuman sa pista namauli sila, apan si Jesus nagpabilin sa Jerusalem. Wala kini mamatikdi sa iyang mga ginikanan. 44Nagtuo sila nga nakakuyog si Jesus sa ilang mga kauban nga namauli usab. Human sa usa ka adlaw nga paglakaw, ilang gipangita si Jesus didto sa ilang mga paryente ug mga higala. 45Ug ilang nahibaloan nga wala diay siya makauban kanila. Busa namalik sila sa Jerusalem aron sa pagpangita kaniya. 46Sa ikatulo ka adlaw, ilang nakita si Jesus didto sa templo nga nagalingkod uban sa mga magtutudlo sa Kasugoan. Naminaw siya ug nangutana kanila. 47Ang tanan nga nakadungog kaniya natingala gayod sa iyang kaalam ug sa iyang mga tubag. 48Sa pagkakita sa iyang mga ginikanan kaniya, natingala sila. Miingon ang iyang inahan, “Anak, nganong gihimo mo man kini kanamo? Nabalaka gayod kami kon asa ka na!” 49Mitubag si Jesus kanila, “Nganong nangita pa man kamo kanako? Wala ba kamo masayod nga kinahanglan anhi ako sa balay sa akong Amahan?” 50Apan wala sila makasabot sa iyang gisulti.
51Miuban si Jesus sa iyang mga ginikanan pauli sa Nazaret, ug padayon siya nga nagmatinumanon kanila. Kining tanan nga nahitabo gitipigan ni Maria sa iyang kasingkasing. 52Nagmaalamon pa gayod si Jesus ug padayon nga midako, ug nalipay ang Dios ug ang mga katawhan kaniya.
Narodzenie Jezusa
1Tymczasem August, rzymski cezar, wydał dekret o powszechnym spisie ludności w swoim państwie. 2Był to pierwszy taki spis od chwili, gdy Kwiryniusz został gubernatorem Syrii. 3Wszyscy udawali się więc do swoich rodzinnych miejscowości, aby dać się tam zapisać. 4Józef musiał wyruszyć z Nazaretu w Galilei do Betlejem w Judei, rodzinnego miasta króla Dawida. Pochodził bowiem z jego rodu. 5Wybrał się więc w drogę wraz z Marią, swoją narzeczoną, która była już w zaawansowanej ciąży. 6Gdy tam dotarli, nadszedł czas porodu 7i Maria urodziła swojego pierwszego Syna. Owinęła Go w pieluszki i położyła w stajennym żłobie, gdyż nie było już dla nich miejsca w tamtejszym zajeździe.
Pasterze i aniołowie
8Tej właśnie nocy, na pobliskich łąkach pasterze pilnowali owiec. 9Nagle stanął pośród nich anioł, a wokół zajaśniała chwała Pana. Bardzo się przestraszyli, 10lecz anioł rzekł:
—Nie bójcie się! Przynoszę wam radosną nowinę, która dotyczy wszystkich ludzi. 11Dzisiaj w Betlejem narodził się Zbawiciel, długo oczekiwany Mesjasz i Pan! 12Oto jak Go rozpoznacie: Ujrzycie Niemowlę owinięte w pieluszki, leżące w żłobie.
13W tym momencie pojawiło się całe mnóstwo aniołów, którzy wielbili Boga:
14—Chwała Bogu w niebie,
a na ziemi pokój tym, których On kocha!
15Gdy aniołowie powrócili do nieba, pasterze powiedzieli:
—Chodźmy do Betlejem i zobaczmy ten cud, o którym usłyszeliśmy.
16Pobiegli do miasteczka i odnaleźli Marię z Józefem. Zobaczyli też leżące w żłobie Niemowlę. 17A wszystkim napotkanym ludziom opowiadali o tym, co przeżyli i co anioł mówił o Dziecku. 18Słuchający ich nie mogli wyjść z podziwu, 19a Maria zachowywała to wszystko w swoim sercu i wiele o tym rozmyślała. 20Pasterze zaś powrócili do swoich stad, wielbiąc Boga za to, że usłyszeli i zobaczyli dokładnie to, co im zapowiedział anioł.
Ofiarowanie Jezusa w świątyni
21Po ośmiu dniach, podczas ceremonii obrzezania, nadano Dziecku imię Jezus, zgodnie z tym, co nakazał anioł, zanim jeszcze się poczęło.
22Gdy zakończył się okres poporodowego oczyszczenia, ustalony w Prawie Mojżesza, rodzice zanieśli Jezusa do Jerozolimy, aby Go poświęcić Panu. 23W Prawie napisano bowiem: „Każdego pierwszego syna poświęcicie Panu”. 24Złożyli też ofiarę oczyszczenia, którą według Prawa mogła być para synogarlic lub dwa młode gołębie.
25A mieszkał wtedy w Jerozolimie niejaki Symeon. Był to człowiek prawy, bardzo pobożny i posłuszny Duchowi Świętemu. Nieustannie oczekiwał nadejścia upragnionego przez Żydów Mesjasza. 26Duch Święty objawił mu, że nie umrze, dopóki Go nie ujrzy. 27Tego właśnie dnia Symeon, kierowany przez Ducha, przyszedł do świątyni. Gdy więc rodzice przynieśli Jezusa, by zgodnie z Prawem poświęcić Go Panu, 28spotkali Symeona. On zaś wziął Dziecko na ręce i uwielbił Boga, mówiąc:
29—Teraz, Wszechmocny Panie,
mogę spokojnie umrzeć.
30Zobaczyłem bowiem Zbawiciela,
31którego dałeś wszystkim ludom.
32On jest światłem dla narodów
i chwałą Twojego ludu, Izraela!
33Słysząc te słowa o Jezusie, Józef i Maria zdumieli się. 34Symeon zaś pobłogosławił ich i rzekł do Marii:
—Ten Chłopiec stanie się przyczyną kontrowersji w Izraelu: jedni Go odrzucą, ściągając na siebie zgubę, a inni z radością Go przyjmą. 35W ten sposób wyjdą na jaw najskrytsze ludzkie myśli. Twoją zaś duszę przeniknie miecz cierpienia.
36Tego dnia była również w świątyni prorokini Anna, córka Fanuela, z rodu Asera. Została ona wdową po siedmiu latach małżeństwa, 37a obecnie miała już osiemdziesiąt cztery lata—była więc w podeszłym wieku. Przez cały czas nie opuszczała jednak świątyni—dniem i nocą służyła bowiem Bogu, modląc się i powstrzymując się od posiłków. 38Gdy spotkała Marię z małym Jezusem, zaczęła wychwalać Boga. Potem zaś wszystkim mieszkańcom Jerozolimy, którzy oczekiwali przyjścia Zbawiciela, mówiła, że Mesjasz już się narodził.
39Po spełnieniu wszystkich wymogów Bożego Prawa, rodzice Jezusa powrócili do rodzinnego Nazaretu w Galilei. 40Z upływem czasu Chłopiec dorastał, nabierał sił i stawał się coraz mądrzejszy, a Bóg nieustannie mu błogosławił.
Dwunastoletni Jezus w świątyni
41Jego rodzice każdego roku udawali się do Jerozolimy na święto Paschy. 42Gdy Jezus ukończył dwanaście lat, zabrali Go ze sobą. 43Po skończonych uroczystościach wszyscy udali się w drogę powrotną, ale Jezus został w Jerozolimie. Początkowo rodzice tego nie zauważyli. 44Szukali Go wśród krewnych i przyjaciół, bo sądzili, że idzie gdzieś w tłumie. 45Gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jerozolimy, by tam kontynuować poszukiwania. 46Dopiero po trzech dniach odnaleźli Jezusa. Siedział w świątyni, w gronie nauczycieli Prawa Mojżesza. Słuchał ich i zadawał im pytania, 47a wszystkich obecnych zadziwiał swoimi wypowiedziami i mądrością. 48Rodzice byli zaskoczeni tym widokiem.
—Synu—powiedziała matka—dlaczego tak postąpiłeś? Szukaliśmy Cię z ojcem i bardzo się niepokoiliśmy.
49—Dlaczego Mnie szukaliście?—zapytał. —Nie wiedzieliście, że powinienem zajmować się sprawami mojego Ojca?
50Ale oni nie zrozumieli, co chciał przez to powiedzieć. 51Wrócił razem z nimi do Nazaretu i był im posłuszny, a Jego matka wszystko to zachowywała w swoim sercu. 52Jezus zaś rósł i nabierał mądrości, ciesząc się przychylnością Boga i ludzi.
