Lucas 2 – APSD-CEB & HTB

Ang Pulong Sa Dios

Lucas 2:1-52

Ang Pagkatawo ni Jesus

(Mat. 1:18-25)

1Niadtong panahona, ang Emperador sa Roma nga si Agustus naghimo ug balaod nga ang tanang mga lumulupyo sa iyang gingharian kinahanglang magpalista. 2(Mao kadto ang unang sensos sa panahon nga si Cirenio ang gobernador sa probinsya sa Syria. 3Busa mipauli ang mga tawo sa ilang kaugalingon nga mga lungsod aron magpalista.)

4Mao kini ang hinungdan nga miadto si Jose sa Betlehem nga sakop sa Judea, ang dapit nga natawhan ni Haring David, tungod kay usa siya sa iyang mga kaliwat. Nagpuyo niadto si Jose sa Nazaret nga sakop sa Galilea sa dihang miadto siya sa Betlehem. 5Gidala ni Jose si Maria nga iyang pangasaw-onon nga mabdos na niadtong higayona aron magpalista usab. 6Sa didto na sila sa Betlehem miabot ang panahon nga manganak na si Maria. 7Nanganak siyag lalaki nga mao ang iyang kamagulangan nga anak. Giputos niya kini ug panapton ug gipahigda sa pasungan. Didto sila sa kamalig nga alang sa mga hayop tungod kay wala na gayod silay lugar sa balay nga abutanan.

Nagpakita ang mga Anghel sa mga Magbalantay sa mga Karnero

8Duol sa lungsod sa Betlehem may mga magbalantay sa mga karnero nga nagtukaw sa pagbantay sa ilang mga karnero didto sa sabsabanan. 9Sa kalit mitungha diha kanila ang usa ka anghel sa Ginoo ug nadan-agan sila sa kahayag sa Ginoo. Nangahadlok gayod sila, 10apan miingon ang anghel, “Ayaw kamog kahadlok, tungod kay ania ako aron sa pagsulti kaninyo sa maayong balita nga makahatag ug dakong kalipay sa tanang mga katawhan. 11Kay didto sa lungsod ni Haring David natawo karon ang inyong Manluluwas. Siya mao ang Ginoo nga gipili sa Dios nga maoy maghari. 12Mao kini ang timailhan sa akong gisulti: makita ninyo ang bata nga giputos sa panapton ug nagahigda sa pasungan.”

13Pagkahuman ug sulti sa anghel, sa kalit lang, nagpakita ang daghan kaayong mga anghel ug miduyog kaniya sa pagdayeg sa Dios. Miingon sila,

14“Dalaygon ang Dios sa langit.

May kalinaw2:14 kalinaw: o, panagdait. na dinhi sa yuta, sa mga tawo nga iyang gikahimut-an!”

15Sa dihang mibalik na ang mga anghel didto sa langit, nagaingnanay ang mga magbalantay sa mga karnero, “Tana, mangadto kita sa Betlehem ug atong tan-awon kining nahitabo nga gisugilon sa Ginoo kanato!”

16Busa nagdali sila sa pag-adto sa Betlehem ug ilang nakita si Maria ug si Jose, ug ang bata nga nagahigda sa pasungan. 17Ug ilang gisulti ang giingon sa anghel mahitungod sa bata. 18Natingala gayod ang tanang nakadungog sa gisulti sa mga magbalantay sa mga karnero. 19Gitipigan ni Maria kining mga butanga sa iyang kasingkasing ug kanunay niya kining gipamalandongan. 20Namalik ang mga magbalantay sa mga karnero nga nanagdayeg gayod sa Dios tungod sa tanan nilang nadungog ug nakita sumala sa gisulti sa anghel kanila.

Ginganlan ang Bata ug Jesus

21Sa ikawalo ka adlaw gikan natawo ang bata, gituli nila kini ug ginganlan ug Jesus. Mao kini ang ngalan nga giingon sa anghel sa wala pa kini ipanamkon.

Gihalad si Jesus didto sa Templo

22Unya, miabot ang adlaw nga si Jose ug si Maria maghalad na sa templo sa Jerusalem aron tumanon ang Kasugoan ni Moises bahin sa pagpakahinlo sa babaye nga bag-ong nanganak. Ug gidala usab nila ang bata sa Jerusalem aron idedikar sa Ginoo. 23Kay nahisulat sa Kasugoan sa Ginoo, “Ang tanan nga kamagulangan nga lalaki idedikar sa Ginoo.”2:23 Tan-awa usab ang Exo. 13:2-12. 24Ug aron mahinloan si Maria, naghalad sila sumala sa nahisulat sa Kasugoan sa Ginoo, “Duha ka salampati o duha ka bata pa nga tukmo.”2:24 Tan-awa usab ang Lev. 12:8.

25Didto sa Jerusalem may tawo nga ginganlag Simeon. Kini nga tawo matarong ug diosnon ug nagpaabot siya nga matuman ang mga panagna nga luwason sa Dios ang Israel. Anaa kaniya ang Espiritu Santo. 26Gipahayag kaniya sa Espiritu Santo nga dili siya mamatay hangtod makita niya ang hari2:26 hari: sa literal, Cristo. nga ipadala sa Ginoo. 27Gipasulod siya sa Espiritu Santo didto sa templo. Didto usab gidala si Jesus sa iyang mga ginikanan aron sa pagtuman sa giingon sa Kasugoan. 28Pagkakita ni Simeon sa bata, iya kining gikugos ug midayeg siya sa Dios nga nagaingon:

29“Karon Ginoo, mahimo mo na akong kuhaon,

kay natuman na ang imong gisaad kanako.

Ug malinawon na ang akong huna-huna.

30Kay karon nakita ko na ang Manluluwas

31nga imong giandam alang sa tanang mga katawhan.

32Siya ang maglamdag sa huna-huna sa mga dili Judio nga wala makaila kanimo,

ug maghatag usab siya ug kadungganan sa imong katawhan nga mga Israelinhon.”

33Natingala gayod ang amahan ug inahan sa gisulti ni Simeon mahitungod sa bata. 34-35Sa napanalanginan na sila ni Simeon, miingon si Simeon kang Maria nga inahan sa bata, “Kini nga bata gipili sa Dios aron sa pagpaubos ug sa pagpataas2:34-35 sa pagpaubos ug sa pagpataas: Posible nga ang buot ipasabot mao ang paglaglag ug pagluwas. sa daghan nga tawo sa Israel. Mahimo siyang ilhanan nga gikan sa Dios. Ipadayag niya ang daotang huna-huna sa mga katawhan. Busa daghan ang mosulti ug dili maayo batok kaniya. Ug tungod niini bation mo nga daw gikumot ang imong kasingkasing sa tumang kaguol.”

36Didto may propeta usab nga babaye nga ginganlag Ana. Anak siya ni Fanuel nga kaliwat ni Asher. Naminyo siya, apan pito lang ka tuig ang ilang panag-ipon 37ug nabalo siya. Karon 84 na ka tuig ang iyang edad, ug kanunay siyang atua sa templo tungod kay adlaw ug gabii siyang nagasimba sa Dios inubanan sa pagpuasa ug pag-ampo. 38Niadto gayod nga higayon miduol siya kanila ni Jose ug nagpasalamat sa Dios tungod sa bata. Misulti usab siya mahitungod kang Jesus ngadto sa mga tawo nga nagpaabot sa adlaw nga luwason sa Dios ang Jerusalem.2:38 Jerusalem: Ang buot ipasabot, mga Israelinhon.

Ang Pagpauli ngadto sa Nazaret

39Sa natuman na ni Jose ug Maria ang tanan nga angay nilang buhaton sumala sa Kasugoan sa Ginoo, mipauli sila sa ilang lungsod, sa Nazaret nga sakop sa Galilea. 40Midako ang bata, nahimong himsog ug nagmaalamon; ug gipanalanginan siya sa Dios.

Didto si Jesus sa Templo

41Matag tuig moadto ang mga ginikanan ni Jesus sa Jerusalem aron sa pagsaulog sa Pista sa Paglabay sa Anghel. 42Sa dihang 12 na ka tuig si Jesus, nanambong sila sumala sa ilang nabatasan. 43Pagkahuman sa pista namauli sila, apan si Jesus nagpabilin sa Jerusalem. Wala kini mamatikdi sa iyang mga ginikanan. 44Nagtuo sila nga nakakuyog si Jesus sa ilang mga kauban nga namauli usab. Human sa usa ka adlaw nga paglakaw, ilang gipangita si Jesus didto sa ilang mga paryente ug mga higala. 45Ug ilang nahibaloan nga wala diay siya makauban kanila. Busa namalik sila sa Jerusalem aron sa pagpangita kaniya. 46Sa ikatulo ka adlaw, ilang nakita si Jesus didto sa templo nga nagalingkod uban sa mga magtutudlo sa Kasugoan. Naminaw siya ug nangutana kanila. 47Ang tanan nga nakadungog kaniya natingala gayod sa iyang kaalam ug sa iyang mga tubag. 48Sa pagkakita sa iyang mga ginikanan kaniya, natingala sila. Miingon ang iyang inahan, “Anak, nganong gihimo mo man kini kanamo? Nabalaka gayod kami kon asa ka na!” 49Mitubag si Jesus kanila, “Nganong nangita pa man kamo kanako? Wala ba kamo masayod nga kinahanglan anhi ako sa balay sa akong Amahan?” 50Apan wala sila makasabot sa iyang gisulti.

51Miuban si Jesus sa iyang mga ginikanan pauli sa Nazaret, ug padayon siya nga nagmatinumanon kanila. Kining tanan nga nahitabo gitipigan ni Maria sa iyang kasingkasing. 52Nagmaalamon pa gayod si Jesus ug padayon nga midako, ug nalipay ang Dios ug ang mga katawhan kaniya.

Het Boek

Lucas 2:1-52

De geboorte van Jezus

1Omstreeks deze tijd gaf de Romeinse keizer Augustus bevel dat in zijn hele rijk een volkstelling moest worden gehouden. 2Quirinius was toen gouverneur van Syrië. 3Iedereen moest naar de stad of het dorp van zijn voorouders gaan om zich te laten inschrijven. 4En omdat Jozef van David afstamde, moest hij naar Bethlehem in Judea, want daar had David vroeger gewoond. 5Samen met Maria, zijn zwangere vrouw, verliet hij Nazareth in Galilea om zich te laten inschrijven. 6Toen zij in Bethlehem waren, moest Maria bevallen. 7Zij bracht haar eerste kind ter wereld, een jongen. Zij wikkelde hem in doeken en legde hem in een voerbak, want in de herberg van het dorp hadden Jozef en Maria geen onderdak kunnen vinden.

8Die nacht kwam een engel van God bij enkele herders die buiten in het veld overnachtten en op wacht zaten bij hun kudde. 9Door de verschijning van de engel werd de omgeving in een helder licht gezet. De herders beefden van angst, maar de engel stelde hen gerust. 10‘Wees niet bang,’ zei hij, ‘want ik breng u het mooiste nieuws dat u ooit hebt gehoord. Het is groot nieuws voor het hele volk. 11Vandaag is in Bethlehem de Redder geboren: Christus, de Here. 12Ik zal u vertellen hoe u Hem kunt herkennen: het kind ligt in doeken gewikkeld in een voerbak.’ 13Plotseling kwam bij de engel een menigte andere engelen die God loofden. Een hemels leger was het. 14‘Ere zij God in de hoge,’ zongen zij. ‘Vrede op aarde bij de mensen die naar zijn wil leven.’

15Zodra de engelen naar de hemel waren teruggekeerd, zeiden de herders tegen elkaar: ‘Kom! We gaan vlug naar Bethlehem. Nu de Here ons dit verteld heeft, moeten wij zien wat daar gebeurd is.’ 16Zij liepen snel naar het stadje, vonden Maria en Jozef en zagen het kind! Het lag in een voerbak. 17Nadat zij het hadden gezien, gingen de herders overal vertellen wat er was gebeurd en wat de engel over het kind had gezegd. 18Ieder die hun verhaal hoorde, was verbaasd. 19Maria nam deze dingen stil in zich op en dacht er veel over na. 20Later gingen de herders weer terug naar hun kudde in het veld. Zij prezen God voor wat zij hadden gehoord en gezien. Het was precies zoals de engel had verteld.

21Acht dagen later werd de voorhuid van het kind weggesneden. Het kreeg de naam Jezus, zoals de engel had gezegd toen hij Maria kwam vertellen dat zij zwanger zou worden. 22Na de bevalling was Maria volgens de Joodse wet veertig dagen onrein. Toen die tijd voorbij was, ging zij met haar man naar Jeruzalem om het kind aan de Here op te dragen. 23In de wet stond namelijk: ‘Elk eerste kind dat een jongen is, moet aan de Here worden opgedragen.’ 24Op diezelfde dag brachten zij ook het verplichte offer. Volgens de wet hoefden arme mensen maar twee tortelduiven of twee jonge duiven te geven.

25In Jeruzalem woonde een zekere Simeon. Hij was een eerlijk mens die leefde volgens Gods wil en hij was vol van de Heilige Geest. Hij leefde in de stellige verwachting dat God zich over Israël zou ontfermen. 26Want de Heilige Geest had hem duidelijk gemaakt dat hij pas zou sterven als hij de Christus had gezien. 27De Heilige Geest had hem ertoe gedrongen die dag naar de tempel te gaan. Terwijl hij daar was, zag hij Jozef en Maria komen om, in gehoorzaamheid aan de wet, het kind Jezus aan God op te dragen. 28Simeon nam het kind in zijn armen en begon God te prijzen. 29‘Here,’ juichte hij, ‘het wachten is voorbij! Nu ben ik gerust. U hebt uw woord gehouden. 30Met eigen ogen heb ik de Redder gezien 31die U aan de wereld gaat geven. 32Hij is een licht voor alle volken, de roem en eer voor uw volk Israël.’ 33Verwonderd luisterden Jozef en Maria naar wat Simeon over hun kind zei.

34Simeon noemde hen bevoorrechte mensen. ‘Maar,’ waarschuwde hij Maria, ‘er zal een zwaard door uw ziel gaan. Want velen in Israël zullen zich aan dit kind ergeren, tot hun eigen ongeluk. 35Maar vele anderen zal Hij de grootste vreugde geven. Hij zal de diepste gedachten van de mensen aan het licht brengen.’

36Er was in de tempel ook een profetes, Anna, een dochter van Fanuël. Ze hoorde bij de stam van Aser en was vierentachtig jaar oud. Zeven jaar na haar huwelijk was haar man gestorven. 37En nu kwam ze nooit buiten de tempel. Dag en nacht bleef zij daar om God te dienen met vasten en bidden. 38Zij kwam er net aan terwijl Simeon met Jozef en Maria stond te praten. Ook zij begon God te danken. Aan iedereen die uitkeek naar de bevrijding van Jeruzalem, vertelde zij dat de Christus was gekomen. 39Nadat Jezusʼ ouders alles hadden gedaan wat zij volgens de wet van God moesten doen, gingen zij terug naar huis, naar Nazareth in Galilea.

Jezus groeit op

40Daar groeide het kind op tot een flinke, sterke jongen. Hij bleek een bijzondere wijsheid te hebben. De genade van God was op Hem.

41Het was de gewoonte van Jezusʼ ouders elk jaar naar Jeruzalem te gaan voor de viering van Pesach, het Joodse Paasfeest. 42Toen Jezus twaalf jaar oud was, mocht Hij voor het eerst mee. 43Na de feestdagen gingen zij weer terug naar Nazareth, maar Jezus bleef in Jeruzalem achter. 44Zijn ouders misten Hem eerst niet eens, want zij dachten dat Hij ergens tussen de andere reizigers liep. Maar ʼs avonds werden zij toch ongerust en gingen Hem zoeken tussen hun familie en vrienden. 45Hij was echter nergens te vinden. Daarom liepen ze terug naar Jeruzalem. 46Na drie dagen zoeken vonden ze Hem eindelijk. Hij zat in de tempel tussen de bijbelgeleerden en was heel serieus met hen aan het praten. 47Ieder die Hem hoorde, verbaasde zich over zijn verstand en zijn antwoorden. 48Zijn ouders wisten niet wat zij moesten denken toen zij Hem daar zo zagen zitten. ‘Jongen toch,’ zei zijn moeder. ‘Waarom heb je ons dit aangedaan? Vader en ik hebben je overal gezocht. Wij wisten ons gewoon geen raad.’ 49‘Dat hoefde toch niet?’ antwoordde Hij. ‘Wist u niet dat Ik bezig moet zijn met de dingen van mijn Vader?’ 50Maar zij begrepen niet wat Hij bedoelde. 51Hij ging met hen naar Nazareth terug en was gehoorzaam. Zijn moeder dacht veel over deze dingen na en nam alles goed in zich op. 52Hoe ouder Jezus werd, hoe meer wijsheid Hij kreeg. Hij stond in de gunst bij God en de mensen.