Leviticus 7 – APSD-CEB & OL

Ang Pulong Sa Dios

Leviticus 7:1-38

Ang mga Dugang Patakaran bahin sa Halad Isip Bayad sa Sala

1Mao kini ang mga patakaran mahitungod sa halad isip bayad sa sala. Balaan kaayo kini nga halad:

2Ang halad isip bayad sa sala ihawon didto sa ihawanan sa halad nga sinunog. Ug ang dugo niini isablig palibot sa halaran. 3Ang tanan nga tambok niini ihalad: ang tambok nga ikog, ang mga tambok sulod sa ginhawaan, 4ang mga batobato apil ang mga tambok niini, ug ang gamay nga bahin sa atay. 5Sunogon kini sa pari diha sa halaran isip halad pinaagi sa kalayo7:5 halad pinaagi sa kalayo: Tan-awa usab ang 1:9. alang sa Ginoo. Halad kini isip bayad sa sala. 6Makakaon sa nahibiling mga bahin niini nga halad ang tanang mga lalaki sa pamilya sa mga pari, apan kinahanglan nga kan-on nila kini diha sa balaan nga dapit, kay balaan kaayo kini. 7Pareho ra ang patakaran sa halad sa paghinlo ug sa halad isip bayad sa sala: ang karne niini nga mga halad iya na sa pari nga naghalad niini. 8Ang panit sa mananap nga ihalad isip halad nga sinunog iya usab sa pari nga naghalad niini. 9Sama usab sa tanang halad sa pagpasidungog sa Ginoo, nga giluto sa pugon o giluto sa kaldero o sa kalaha, iya na usab kini sa pari nga naghalad niini. 10Ang tanan nga halad sa pagpasidungog sa Ginoo, nga sinagolan ug mantika o wala, iya na sa mga pari nga kaliwat ni Aaron ug angayon kini nila pagbahin-bahin.

Dugang nga mga Patakaran bahin sa Halad alang sa pakigda-it

11Mao kini ang mga patakaran mahitungod sa halad alang sa pakigda-it nga ihalad sa Ginoo:

12Kon ang mananap nga halad alang sa pakigda-it mao ang ihalad sa tawo isip pagpasalamat, apilan niya kini ug pan. Magdala siyag pan nga walay patubo: pan nga baga nga sinagolan ug mantika, pan nga nipis nga pinahiran ug mantika, ug pan nga hinimo sa pinakamaayong klase sa harina nga sinagolan ug mantika. 13Ug dugang pa niini, magdala usab siya ug pan nga may patubo. 14Maghalad siya ug usa sa matag klase niini nga mga pan isip gasa sa Ginoo. Iya na kini sa pari nga nagsablig sa dugo sa halad alang sa pakigda-it. 15Ang karne sa mananap nga halad isip pagpasalamat kinahanglan nga kan-on gayod niana nga adlaw nga kini gihalad; kinahanglang wala gayoy mabilin niini pagkaugma.

16Kon ang halad alang sa pakigda-it ihalad niya isip halad sa pagtuman sa usa ka panaad o halad nga kinabubut-on, ang karne niini kan-on niana gayong adlawa nga kini gihalad, apan kon may mabilin mahimo kini nga kan-on sa sunod nga adlaw. 17Kon may mabilin pa gayod nga karne hangtod sa ikatulo ka adlaw, kinahanglan nga sunogon na kini. 18Kon may mokaon sa karne sa ikatulo ka adlaw, kadto nga halad dili dawaton sa Ginoo ug walay kapuslanan ang iyang paghalad. Isipon kini nga hugaw ug may tulubagon si bisan kinsa nga mokaon niini. 19Kon masaghid ang karne sa bisan unsa nga butang nga giisip nga hugaw, kinahanglan nga dili na kini kan-on kondili sunogon. Bahin sa ubang mga halad nga karne nga mahimong kaonon, si bisan kinsa nga giisip nga hinlo7:19 hinlo: Ang buot ipasabot, takos nga motambong sa mga seremonya sa ilang relihiyon. mahimong makakaon niini. 20Apan si bisan kinsa nga giisip nga hugaw7:20 hugaw: Ang buot ipasabot, dili takos nga motambong sa mga seremonya sa ilang relihiyon. nga mokaon niini nga karne nga alang sa Ginoo, kanang tawhana dili na ninyo isipon nga usa sa inyong katawhan. 21Kon may makahikap sa butang nga giisip nga hugaw sama sa mahugaw nga butang sa tawo, o mahugaw nga mananap, o bisan unsa nga giisip nga hugaw nga butang, ug unya mokaon siya sa karne niini nga halad nga alang sa Ginoo, kanang tawhana dili na ninyo isipon nga usa sa inyong katawhan.

Gidili ang Pagkaon sa Dugo ug Tambok

22Nagsugo ang Ginoo kang Moises 23nga isulti kini ngadto sa mga Israelinhon:

Ayaw kamo pagkaon sa tambok sa baka, karnero, o kanding. 24Ang tambok sa mananap nga namatay lang o napatay sa laing mananap mahimo ninyong gamiton alang sa bisan unsa nga paggamit, apan dili gayod ninyo kini kaonon. 25Si bisan kinsa nga mokaon sa tambok nga mahimong ihalad7:25 mahimong ihalad: o, gihalad. ngadto sa Ginoo, dili na ninyo isipon nga inyong sakop. 26Ug bisan asa kamo mopuyo, ayaw gayod kamo pagkaon sa dugo sa mananap ug lakip na ang dugo sa langgam. 27Si bisan kinsa nga mokaon ug dugo, dili na ninyo isipon nga inyong sakop.

Ang Bahin sa mga Pari

28Nagsugo pag-usab ang Ginoo kang Moises 29nga isulti kini ngadto sa mga Israelinhon:

Si bisan kinsa nga maghalad ug halad alang sa pakigda-it, kinahanglan maghatag ug bahin sa maong halad alang sa Ginoo nga mahimong iya sa pari. 30Ug kini nga bahin nga alang sa Ginoo dad-on mismo sa maghahalad. Dad-on niya ang tambok ug ang dughan sa mananap, ug ibayaw niya ang dughan diha sa presensya sa Ginoo isip halad nga binayaw. 31Sunogon sa pari diha sa halaran ang tambok, apan ang dughan iya na ni Aaron ug sa iyang kaliwat nga mga pari. 32-33Ang tuo nga paa sa mananap ihatag ngadto sa pari nga naghalad sa dugo ug sa tambok niini. 34Ang dughan ug ang paa sa inyong halad ihatag ngadto sa mga pari nga si Aaron ug sa iyang mga kaliwat. Mao kini ang bahin nga ilang dawaton gikan kaninyo hangtod sa kahangtoran.

35Mao kadto ang bahin sa mga halad pinaagi sa kalayo alang sa Ginoo nga gihatag ngadto kang Aaron ug sa iyang mga kaliwat sa adlaw nga gidedikar sila nga moalagad sa Ginoo isip mga pari. 36Sa adlaw nga giordinahan ang mga pari, nagsugo ang Ginoo sa mga Israelinhon nga ihatag gayod nila kadto nga bahin nga alang sa mga pari, ug tumanon nila kini ug sa ilang mga kaliwat bisan sa umaabot nilang henerasyon.

37Mao kadto ang mga patakaran mahitungod sa halad nga sinunog, halad sa pagpasidungog sa Ginoo, halad sa paghinlo, halad isip bayad sa sala, halad nga alang sa ordinasyon, ug halad alang sa pakigda-it. 38Kini nga mga patakaran gihatag sa Ginoo kang Moises didto sa kamingawan sa Bukid sa Sinai, niadtong panahon nga nagsugo siya sa mga Israelinhon sa paghalad ngadto kaniya.

O Livro

Levítico 7:1-38

A oferta pela culpa

1Aqui estão as instruções que dizem respeito à santíssima oferta de expiação de culpa: 2O animal do sacrifício deverá ser morto no sítio onde são degolados os holocaustos e o seu sangue aspergido sobre todo o altar. 3O sacerdote oferecerá sobre o altar toda a sua gordura, e também a cauda, além da gordura que cobre as partes internas, 4e ainda os dois rins com a gordura que os cobre e a vesícula; tudo será posto de parte para o sacrifício. 5O sacerdote queimá-los-á sobre o altar como oferta de expiação de culpa ao Senhor. 6Só os homens, de entre os sacerdotes, poderão comer a carcaça do animal, e sempre no lugar santo, porque se trata de um sacrifício santíssimo.

7As mesmas instruções se aplicam tanto à oferta de pecado como à de culpa; a carcaça deverá ser dada ao sacerdote encarregado da cerimónia de resgate, porque é alimento seu. 8Quando a oferta é um holocausto, o sacerdote oficiante tomará para si a pele do animal. 9Os sacerdotes que apresentarem as ofertas de cereais trazidas pelo povo ficarão com o que restar do sacrifício após a conclusão da cerimónia. Esta regra aplica-se quer o sacrifício seja cozido, frito ou grelhado. 10Todas as outras ofertas de cereais, amassadas com azeite ou secas, serão propriedade comum de todos os filhos de Aarão.

A oferta de paz

11São as seguintes as indicações respeitantes aos sacrifícios dados ao Senhor como ofertas de paz: 12Se se tratar de uma oferta de ação de graças, deverão ser incluídos no sacrifício pãezinhos sem fermento, acompanhados de bolachas sem fermento, amassadas com azeite, e bolos feitos de massa de farinha fina amassada com azeite. 13Esta oferta de louvores e de paz será acompanhada de bolos de farinha levedada. 14Parte deste sacrifício será apresentado ao Senhor com um gesto especial de movimento perante o altar; depois será dada ao sacerdote oficiante, o qual aspergirá o sangue do animal apresentado como sacrifício. 15Após o animal ter sido sacrificado, como oferta de paz que lhe testemunhe louvor e gratidão, a sua carne é para ser comida nesse mesmo dia, sem nada se deixar ficar para o dia seguinte.

16Contudo, se alguém trouxer um sacrifício que não seja de ação de graças, mas antes por causa de um voto, ou simplesmente como uma oferta voluntária, aquilo que do sacrifício não tiver sido comido, no dia em que foi apresentado, pode ser comido no dia seguinte. 17No entanto, o que ficar até ao terceiro dia deve ser queimado. 18Porque se alguma porção for comida no terceiro dia o Senhor não aceitará; não terá valor como sacrifício e não será dado crédito a favor daquele que a trouxe como oferta. O sacerdote que o comer será culpado, porque fez algo detestável; a pessoa que comeu deverá responder pelo seu pecado.

19Qualquer carne que aconteça tocar em algo de ritualmente imundo não poderá ser comida, mas antes ardida; e quanto à comida que pode ser comida, deve sê-lo somente por alguém ritualmente limpo. 20Mas se alguém que esteja impuro comer de alguma carne da oferta de ação de graças será banido do seu povo, porque manchou algo que é sagrado, que pertence ao Senhor. 21Alguém que tocar seja no que for cerimonialmente impuro, seja imundice de ser humano, seja de animal, e que depois comer da oferta de paz, deverá ser banido do seu povo, porque manchou algo de santo.”

Proibido comer sangue e gordura

22E o Senhor disse a Moisés: 23“Diz ao povo de Israel que nunca coma gordura, seja de boi, de cordeiro ou de cabra. 24A gordura de um animal que morre de doença, ou que tenha sido morto por um outro animal, pode ser usada para qualquer fim, mas que não seja comida. 25Se alguém comer da gordura dum animal de uma oferta sacrificada pelo fogo ao Senhor deverá ser banido do seu povo.

26Nunca se coma o sangue, seja de pássaros, seja de quadrúpedes. 27Alguém que o fizer será excomungado do seu povo.”

A porção de Aarão e seus filhos

28E o Senhor disse a Moisés: 29“Diz ao povo de Israel que a aquele que trouxer uma oferta de louvor ao Senhor deve trazê-la pessoalmente, 30com as suas próprias mãos. Trará a oferta da gordura e do peito que deve ser apresentado ao Senhor, movendo-o perante o altar, com um gesto de apresentação cerimonial. 31Então o sacerdote queimará a gordura sobre o altar, mas o peito pertencerá a Aarão e aos seus filhos; 32a coxa direita será dada ao sacerdote oficiante. 33Porque destinei tanto o peito como a coxa para serem o donativo do povo de Israel aos filhos de Aarão. 34Portanto, a Aarão e aos seus filhos será sempre dada esta porção de sacrifício.

35É a porção que lhes é devida. Deverá ser retirada das ofertas queimadas e dada a todos aqueles que foram designados para administrar para o Senhor como sacerdotes, ou seja, a Aarão e aos seus filhos. 36Porque no dia em que o Senhor os ungiu ordenou também que o povo de Israel lhe desse estas porções; é pois um direito seu para sempre, no decurso de todas as gerações vindouras.”

37Foram pois estas as instruções respeitantes aos holocaustos, ofertas de cereais, ofertas de pecado, ofertas de culpa, e ainda às ofertas de consagração e às ofertas de paz. 38Foram dadas a Moisés pelo Senhor junto ao monte Sinai, a fim de serem transmitidas ao povo de Israel para que soubessem como oferecer os seus sacrifícios ao Senhor no deserto de Sinai.