Ang mga Dugang Patakaran bahin sa Halad Isip Bayad sa Sala
1Mao kini ang mga patakaran mahitungod sa halad isip bayad sa sala. Balaan kaayo kini nga halad:
2Ang halad isip bayad sa sala ihawon didto sa ihawanan sa halad nga sinunog. Ug ang dugo niini isablig palibot sa halaran. 3Ang tanan nga tambok niini ihalad: ang tambok nga ikog, ang mga tambok sulod sa ginhawaan, 4ang mga batobato apil ang mga tambok niini, ug ang gamay nga bahin sa atay. 5Sunogon kini sa pari diha sa halaran isip halad pinaagi sa kalayo7:5 halad pinaagi sa kalayo: Tan-awa usab ang 1:9. alang sa Ginoo. Halad kini isip bayad sa sala. 6Makakaon sa nahibiling mga bahin niini nga halad ang tanang mga lalaki sa pamilya sa mga pari, apan kinahanglan nga kan-on nila kini diha sa balaan nga dapit, kay balaan kaayo kini. 7Pareho ra ang patakaran sa halad sa paghinlo ug sa halad isip bayad sa sala: ang karne niini nga mga halad iya na sa pari nga naghalad niini. 8Ang panit sa mananap nga ihalad isip halad nga sinunog iya usab sa pari nga naghalad niini. 9Sama usab sa tanang halad sa pagpasidungog sa Ginoo, nga giluto sa pugon o giluto sa kaldero o sa kalaha, iya na usab kini sa pari nga naghalad niini. 10Ang tanan nga halad sa pagpasidungog sa Ginoo, nga sinagolan ug mantika o wala, iya na sa mga pari nga kaliwat ni Aaron ug angayon kini nila pagbahin-bahin.
Dugang nga mga Patakaran bahin sa Halad alang sa pakigda-it
11Mao kini ang mga patakaran mahitungod sa halad alang sa pakigda-it nga ihalad sa Ginoo:
12Kon ang mananap nga halad alang sa pakigda-it mao ang ihalad sa tawo isip pagpasalamat, apilan niya kini ug pan. Magdala siyag pan nga walay patubo: pan nga baga nga sinagolan ug mantika, pan nga nipis nga pinahiran ug mantika, ug pan nga hinimo sa pinakamaayong klase sa harina nga sinagolan ug mantika. 13Ug dugang pa niini, magdala usab siya ug pan nga may patubo. 14Maghalad siya ug usa sa matag klase niini nga mga pan isip gasa sa Ginoo. Iya na kini sa pari nga nagsablig sa dugo sa halad alang sa pakigda-it. 15Ang karne sa mananap nga halad isip pagpasalamat kinahanglan nga kan-on gayod niana nga adlaw nga kini gihalad; kinahanglang wala gayoy mabilin niini pagkaugma.
16Kon ang halad alang sa pakigda-it ihalad niya isip halad sa pagtuman sa usa ka panaad o halad nga kinabubut-on, ang karne niini kan-on niana gayong adlawa nga kini gihalad, apan kon may mabilin mahimo kini nga kan-on sa sunod nga adlaw. 17Kon may mabilin pa gayod nga karne hangtod sa ikatulo ka adlaw, kinahanglan nga sunogon na kini. 18Kon may mokaon sa karne sa ikatulo ka adlaw, kadto nga halad dili dawaton sa Ginoo ug walay kapuslanan ang iyang paghalad. Isipon kini nga hugaw ug may tulubagon si bisan kinsa nga mokaon niini. 19Kon masaghid ang karne sa bisan unsa nga butang nga giisip nga hugaw, kinahanglan nga dili na kini kan-on kondili sunogon. Bahin sa ubang mga halad nga karne nga mahimong kaonon, si bisan kinsa nga giisip nga hinlo7:19 hinlo: Ang buot ipasabot, takos nga motambong sa mga seremonya sa ilang relihiyon. mahimong makakaon niini. 20Apan si bisan kinsa nga giisip nga hugaw7:20 hugaw: Ang buot ipasabot, dili takos nga motambong sa mga seremonya sa ilang relihiyon. nga mokaon niini nga karne nga alang sa Ginoo, kanang tawhana dili na ninyo isipon nga usa sa inyong katawhan. 21Kon may makahikap sa butang nga giisip nga hugaw sama sa mahugaw nga butang sa tawo, o mahugaw nga mananap, o bisan unsa nga giisip nga hugaw nga butang, ug unya mokaon siya sa karne niini nga halad nga alang sa Ginoo, kanang tawhana dili na ninyo isipon nga usa sa inyong katawhan.
Gidili ang Pagkaon sa Dugo ug Tambok
22Nagsugo ang Ginoo kang Moises 23nga isulti kini ngadto sa mga Israelinhon:
Ayaw kamo pagkaon sa tambok sa baka, karnero, o kanding. 24Ang tambok sa mananap nga namatay lang o napatay sa laing mananap mahimo ninyong gamiton alang sa bisan unsa nga paggamit, apan dili gayod ninyo kini kaonon. 25Si bisan kinsa nga mokaon sa tambok nga mahimong ihalad7:25 mahimong ihalad: o, gihalad. ngadto sa Ginoo, dili na ninyo isipon nga inyong sakop. 26Ug bisan asa kamo mopuyo, ayaw gayod kamo pagkaon sa dugo sa mananap ug lakip na ang dugo sa langgam. 27Si bisan kinsa nga mokaon ug dugo, dili na ninyo isipon nga inyong sakop.
Ang Bahin sa mga Pari
28Nagsugo pag-usab ang Ginoo kang Moises 29nga isulti kini ngadto sa mga Israelinhon:
Si bisan kinsa nga maghalad ug halad alang sa pakigda-it, kinahanglan maghatag ug bahin sa maong halad alang sa Ginoo nga mahimong iya sa pari. 30Ug kini nga bahin nga alang sa Ginoo dad-on mismo sa maghahalad. Dad-on niya ang tambok ug ang dughan sa mananap, ug ibayaw niya ang dughan diha sa presensya sa Ginoo isip halad nga binayaw. 31Sunogon sa pari diha sa halaran ang tambok, apan ang dughan iya na ni Aaron ug sa iyang kaliwat nga mga pari. 32-33Ang tuo nga paa sa mananap ihatag ngadto sa pari nga naghalad sa dugo ug sa tambok niini. 34Ang dughan ug ang paa sa inyong halad ihatag ngadto sa mga pari nga si Aaron ug sa iyang mga kaliwat. Mao kini ang bahin nga ilang dawaton gikan kaninyo hangtod sa kahangtoran.
35Mao kadto ang bahin sa mga halad pinaagi sa kalayo alang sa Ginoo nga gihatag ngadto kang Aaron ug sa iyang mga kaliwat sa adlaw nga gidedikar sila nga moalagad sa Ginoo isip mga pari. 36Sa adlaw nga giordinahan ang mga pari, nagsugo ang Ginoo sa mga Israelinhon nga ihatag gayod nila kadto nga bahin nga alang sa mga pari, ug tumanon nila kini ug sa ilang mga kaliwat bisan sa umaabot nilang henerasyon.
37Mao kadto ang mga patakaran mahitungod sa halad nga sinunog, halad sa pagpasidungog sa Ginoo, halad sa paghinlo, halad isip bayad sa sala, halad nga alang sa ordinasyon, ug halad alang sa pakigda-it. 38Kini nga mga patakaran gihatag sa Ginoo kang Moises didto sa kamingawan sa Bukid sa Sinai, niadtong panahon nga nagsugo siya sa mga Israelinhon sa paghalad ngadto kaniya.
El sacrificio por la culpa
1»Esta es la ley respecto al sacrificio por la culpa, el cual es sumamente sagrado: 2La víctima deberá ser degollada en el mismo lugar donde se degüellan los animales para el holocausto, y su sangre será derramada alrededor del altar. 3Luego se ofrecerá toda su grasa: la cola, la grasa que cubre los intestinos, 4los dos riñones y la grasa que los cubre, la grasa que cubre los lomos, y también el lóbulo del hígado, el cual se extraerá junto con los riñones. 5El sacerdote quemará todo esto en el altar como ofrenda presentada por fuego al Señor. Es un sacrificio por la culpa. 6Todo varón entre los sacerdotes podrá comer del sacrificio, pero deberá comerlo en un lugar santo. Es algo sumamente sagrado.
Derechos de los sacerdotes
7»La misma ley se aplica tanto al sacrificio expiatorio como al sacrificio por la culpa: El animal pertenecerá al sacerdote que haga propiciación con él. 8La piel de la víctima del holocausto también será para el sacerdote que la ofrezca. 9Así mismo, toda ofrenda de cereal cocida al horno, a la olla o a la sartén, será del sacerdote que la ofrezca. 10Toda ofrenda de cereal, ya sea seca o amasada con aceite, pertenecerá a todos los hijos de Aarón, por partes iguales.
Diversos sacrificios de comunión
11»Esta es la ley respecto al sacrificio de comunión que se ofrece al Señor: 12Si se ofrece en acción de gracias, entonces se ofrecerán también panes sin levadura amasados con aceite, obleas sin levadura untadas con aceite, o panes de flor de harina amasados con aceite. 13Junto con el sacrificio de comunión en acción de gracias, se deberá presentar una ofrenda de pan con levadura. 14De toda ofrenda deberá presentarse una parte como contribución al Señor, y se destinará al sacerdote a quien le corresponda derramar la sangre del sacrificio de comunión. 15La carne de este sacrificio deberá comerse el día en que se ofrezca, sin dejar nada para el día siguiente.
16»Si el sacrificio tiene que ver con un voto, o si se trata de una ofrenda voluntaria, no solo se comerá en el día que se ofrezca el sacrificio, sino que podrá comerse el resto al día siguiente. 17Pero toda la carne que quede hasta el tercer día se quemará en el fuego.
18»Si alguna carne del sacrificio de comunión llega a comerse al tercer día, tal sacrificio no será válido ni se tomará en cuenta, porque la carne ya está descompuesta. El que la coma sufrirá las consecuencias de su pecado.
19»No deberá comerse la carne que haya tocado alguna cosa ritualmente impura, sino que se quemará en el fuego. En cuanto a otra carne, toda persona pura podrá comerla.
20»Si una persona impura come la carne ofrecida al Señor en el sacrificio de comunión, será eliminada de su pueblo.
21»Si alguien toca cualquier clase de impureza humana, o de animal o de algo detestable, y luego come la carne ofrecida al Señor en el sacrificio de comunión, será eliminado de su pueblo».
Prohibiciones acerca de la grasa y de la sangre
22El Señor le ordenó a Moisés 23que les dijera a los israelitas: «Vosotros no comeréis grasa de ganado vacuno, ovino o cabrío. 24La grasa de un animal muerto o destrozado podrá usarse con cualquier otro fin, menos para comerla. 25Todo el que coma grasa de animales presentados como ofrenda por fuego para el Señor será eliminado de su pueblo. 26Viváis donde viváis, vosotros no comeréis grasa ni sangre alguna, sea de ave o de otro animal. 27Todo el que coma cualquier clase de sangre será eliminado de su pueblo».
La porción de los sacerdotes
28El Señor le ordenó a Moisés 29que les dijera a los israelitas: «El que ofrezca al Señor un sacrificio de comunión deberá presentar al Señor parte de ese sacrificio, 30y presentarle también una ofrenda por fuego. Llevará la grasa y el pecho, y mecerá ante el Señor el pecho de la víctima como ofrenda mecida. 31El sacerdote quemará la grasa en el altar, pero el pecho será para Aarón y sus hijos. 32Al sacerdote se le dará, como contribución, el muslo derecho del sacrificio de comunión. 33El muslo derecho será la porción del sacerdote7:33 del sacerdote. Lit. de entre los hijos de Aarón. a quien le toque ofrecer la sangre y la grasa del sacrificio. 34Porque de los sacrificios de comunión que ofrecen los israelitas, yo he tomado el pecho mecido y el muslo para dárselos, como contribución, al sacerdote Aarón y a sus hijos. Este será un estatuto7:34 estatuto. Alt. derecho; también en v. 36. perpetuo entre los israelitas».
35De las ofrendas presentadas por fuego al Señor, esa es la porción consagrada para Aarón y sus hijos desde el día en que Moisés se los presentó al Señor como sacerdotes. 36El día en que fueron ungidos, el Señor ordenó a los israelitas darles esa porción. Es un estatuto perpetuo para sus descendientes.
37Esta es la ley respecto a los holocaustos, las ofrendas de cereales, los sacrificios expiatorios, los sacrificios por la culpa, los sacrificios de ordenación, y los sacrificios de comunión. 38El Señor se la dio a Moisés en el monte Sinaí el día en que mandó a los israelitas presentarle ofrendas en el desierto de Sinaí.
