Ang Halad sa Paghinlo
1-2Nagsugo usab ang Ginoo kang Moises nga sultihan ang mga Israelinhon nga si bisan kinsa nga nakalapas sa iyang sugo apan wala tuyoa, mao kini ang angay niyang buhaton:
3Kon ang pangulong pari makasala nga wala niya tuyoa, ug tungod niini maangin ang mga tawo, maghalad siya sa Ginoo ug toriyong baka nga walay depekto isip halad sa paghinlo.4:3 halad sa paghinlo: Tan-awa ang Lista sa mga Pulong sa luyo. 4Dad-on niya ang baka didto sa pultahan sa Tolda nga Tagboanan. Ipatong niya ang iyang kamot sa ulo sa baka ug ihawon niya kini sa presensya sa Ginoo. 5Unya magkuha ang pangulong pari ug dugo niadto nga baka ug dad-on niya sa sulod sa Tolda. 6Ituslob niya ang iyang tudlo sa dugo ug iwisik-wisik niya kini makapito sa atubangan sa kurtina nga gitabil sa Labing Balaang Dapit diin anaa ang presensya sa Ginoo. 7Unya pahiran niya sa dugo ang mga sungay-sungay sa mga eskina sa halaran nga sunoganan sa insenso didto sa sulod sa Tolda diin anaa ang presensya sa Ginoo. Ang nahibilin nga dugo sa baka ibubo niya sa kinaubosang bahin sa halaran nga sunoganan sa halad nga sinunog. Kini nga halaran anaa duol sa pultahan sa Tolda. 8Unya kuhaon niya ang tanan nga tambok sa sulod sa ginhawaan sa baka, 9ang mga batobato apil ang tambok niini, ug ang gamay nga bahin sa atay. 10(Mao usab kini ang buhaton sa ihalad nga mananap nga alang sa maayo nga relasyon.) Sunogon sa pari kining tanan didto sa halaran nga sunoganan sa halad nga sinunog. 11-12Apan ang nahibilin nga bahin sa gihalad nga mananap sama sa panit, unod, ulo, mga tiil, ug ang mga sulod sa tiyan lakip na ang sulod sa tinai niini, dad-on niya didto sa gawas sa kampo ug sunogon sa sunoganan, didto sa dapit nga giisip nga hinlo, ang dapit nga labayanan sa abo.
13Kon ang tibuok katilingban sa Israel nakalapas sa sugo sa Ginoo, apan wala nila tuyoa, nakasala gihapon sila bisan pa kon ang kadaghanan kanila wala masayod mahitungod niini. 14Kon mahibaloan na nila nga nakasala diay sila, ang katilingban maghalad ug toriyong baka isip halad sa paghinlo. Dad-on nila kining baka didto sa Tolda nga Tagboanan. 15Unya ipatong sa mga tigdumala sa mga Israelinhon ang ilang mga kamot diha sa ulo sa baka ug unya ihawon nila kini sa presensya sa Ginoo. 16Unya magkuha ang pangulong pari ug dugo niadtong baka ug dad-on niya sa sulod sa Tolda. 17Ituslob niya sa dugo ang iyang tudlo ug iwisik-wisik niya kini makapito atubangan sa kurtina nga gitabil sa Labing Balaang Dapit, sa presensya sa Ginoo. 18Unya pahiran niya sa dugo ang mga sungay-sungay sa mga eskina sa halaran didto sa sulod sa Tolda diin anaa ang presensya sa Ginoo. Ang nahibilin nga dugo ibubo niya sa kinaubosang bahin sa halaran nga sunoganan sa halad nga sinunog. Kini nga halaran anaa duol sa pultahan sa Tolda. 19-21Ug iya usab nga himuon niini nga baka ang sama sa iyang gihimo sa paghalad sa halad sa paghinlo. Kuhaon niya ang tanang tambok sa baka ug sunogon sa halaran, ug unya sunogon niya ang baka didto sa gawas sa kampo. Pinaagi sa pagbuhat niini sa pangulo nga pari, mahinloan ang mga Israelinhon gikan sa ilang sala ug pasayloon sila sa Ginoo. Mao kini ang halad sa paghinlo alang sa katilingban sa Israel.
22Kon ang usa ka pangulo nakalapas sa sugo sa Ginoo nga iyang Dios, apan wala niya tuyoa, nakasala gihapon siya. 23Kon mahibaloan na niya nga nakasala diay siya, maghalad siya ug laking kanding nga walay depekto. 24Halad kini alang sa paghinlo. Ipatong niya ang iyang kamot sa ulo sa kanding, ug ihawon niya kini didto sa dapit nga ihawanan usab sa mga mananap nga isip halad nga sinunog. 25Unya ituslob sa pari ang iyang tudlo sa dugo sa kanding ug ipahid niya sa mga sungay-sungay sa mga eskina sa halaran nga sunoganan sa halad nga sinunog. Ang nahibilin nga dugo ibubo niya sa kinaobsang bahin sa halaran. 26Sunogon niya ang tanang tambok didto sa halaran sama sa ginahimo sa tambok sa mananap nga halad alang sa pakigda-it. Pinaagi sa pagbuhat niini sa pari, mahinloan ang maong pangulo gikan sa iyang sala ug pasayloon siya sa Ginoo.
27Kon ang usa kaninyo nakalapas sa sugo sa Ginoo, apan wala niya tuyoa, nakasala gihapon siya. 28Kon mahibaloan na niya nga nakasala diay siya, maghalad siya ug bayeng kanding nga walay depekto alang sa sala nga iyang nahimo. 29Ipatong niya ang iyang kamot sa ulo niining halad sa paghinlo, ug ihawon niya kini didto sa dapit nga ihawanan usab sa mga mananap nga isip halad nga sinunog. 30Unya ituslob sa pari ang iyang tudlo sa dugo sa kanding ug ipahid niya sa mga sungay-sungay sa mga eskina sa halaran nga sunoganan sa halad nga sinunog. Ang nahibilin nga dugo ibubo niya sa kinaubosang bahin sa halaran. 31Unya kuhaon niya ang tanan nga tambok sa kanding sama sa ginahimo sa halad nga mananap alang sa maayo nga relasyon. Pagkahuman, sunogon niya ang tambok diha sa halaran isip mahumot nga halad nga makapalipay sa Ginoo. Pinaagi niining buhaton sa pari, mahinloan ang tawo gikan sa iyang sala ug pasayloon siya sa Ginoo.
32Kon karnero ang ihalad sa tawo alang sa halad sa paghinlo, kinahanglan nga baye kini ug walay depekto. 33Ipatong niya ang iyang kamot sa ulo sa karnero, ug ihawon niya kini didto sa dapit nga ihawanan usab sa mga mananap nga isip halad nga sinunog. 34Unya ituslob sa pari ang iyang kamot sa dugo sa karnero ug ipahid niya kini sa mga sungay-sungay sa mga eskina sa halaran nga sunoganan sa halad nga sinunog. Ang nahibilin nga dugo ibubo niya sa kinaubosang bahin sa halaran. 35Unya kuhaon niya ang tanang tambok sa karnero sama sa ginahimo sa karnero nga halad alang sa pakigda-it. Pagkahuman, sunogon niya ang tambok diha sa halaran kauban sa uban pa nga mga halad alang sa Ginoo. Pinaagi niining buhaton sa pari, mahinloan ang tawo gikan sa iyang sala ug pasayloon siya sa Ginoo.
A oferta pelos pecados
1O Senhor deu mais estas instruções a Moisés: 2“Diz ao povo que estas são as minhas leis respeitantes a alguém que, sem intenção, violar algum dos meus mandamentos.
3Se um sacerdote pecar sem ser propositadamente, trazendo contudo culpa sobre o povo, deve oferecer ao Senhor um novilho sem defeito para expiação do seu pecado. 4Deverá trazê-lo à porta da tenda do encontro, pôr-lhe a mão na cabeça e matá-lo na presença do Senhor. 5Depois esse sacerdote tomará parte do sangue do animal e o trará até dentro da tenda do encontro; 6porá o seu dedo no sangue e deverá aspergi-lo sete vezes, perante o Senhor, diante do véu que separa o lugar santíssimo. 7Seguidamente, porá igualmente um pouco de sangue nos chifres do altar de incenso aromático que está perante o Senhor na tenda do encontro. O resto do sangue será derramado na base do altar dos holocaustos à entrada do tabernáculo. 8Então tomará toda a gordura das entranhas; 9os dois rins e a respetiva gordura e a vesícula biliar, e queimará tudo no altar das ofertas queimadas, 10como no caso do boi ou vaca, sacrificados como oferta de paz. 11Contudo, o que ficar do novilho, a pele, a carne, a cabeça, as patas, os órgãos internos e os intestinos, 12será transportado para um lugar fora do acampamento, para um lugar ritualmente limpo, o mesmo lugar para onde se levam as cinzas do altar, e queimará tudo num fogo de lenha.
13Se for toda a nação de Israel que pecar, sem se dar conta disso, e fizer alguma coisa que o Senhor tenha dito para não se fazer, o povo ficará, por consequência, culpado. 14Quando se derem conta do que aconteceu deverão oferecer um novilho como sacrifício de expiação do pecado e trazê-lo até diante da tenda do encontro, 15onde os anciãos da nação porão as mãos sobre a cabeça do animal e o matarão na presença do Senhor. 16Então o sacerdote trará o seu sangue para dentro da tenda do encontro, 17molhará o dedo nele e salpicá-lo-á sete vezes diante do Senhor, na frente do véu. 18Depois porá do sangue nos chifres do altar que está na tenda do encontro, diante do Senhor, e o resto irá vazá-lo na base do altar dos holocaustos, no pátio, à entrada da tenda do encontro. 19Tirará toda a gordura e a queimará sobre o altar. 20E seguirá o mesmo processo da oferta de pecado; desta maneira o sacerdote fará expiação por toda a nação e todos serão perdoados. 21O sacerdote transportará depois o novilho para fora do acampamento e queimá-lo-á ali, como se fosse uma oferta de expiação do pecado de um indivíduo; só que desta vez é por expiação do pecado de toda a nação.
22No caso de ser um ancião que pecar, sem ser com intenção, e se tornar culpado de desobediência a uma das leis do Senhor, seu Deus, 23logo que tal facto lhe seja notificado, deverá trazer como sacrifício um bode sem defeito. 24Por-lhe-á a mão na cabeça e o matará no lugar onde são mortos os animais para o holocausto, e apresentá-lo-á ao Senhor. Este é o sacrifício que apresenta para a expiação do seu pecado. 25Seguidamente, o sacerdote tomará algum do sangue do animal e com o dedo porá dele nos chifres do altar dos holocaustos; o resto do sangue será derramado na base do altar. 26Toda a gordura será queimada sobre o altar, como se fosse uma oferta de paz; dessa maneira o sacerdote fará a expiação do pecado cometido pelo chefe do povo, e este será perdoado.
27Se se tratar de alguém do povo que tiver pecado, mas sem ter consciência disso, será considerado culpado. 28Contudo, assim que a sua consciência for despertada para tal facto, deverá trazer como sacrifício uma cabra sem defeito para expiar o seu pecado. 29Tem de trazê-la para o sítio onde os animais oferecidos em holocausto são mortos, e aí porá a mão na cabeça do animal e o matará. 30O sacerdote molhará o dedo no sangue do animal e o porá nos chifres do altar dos holocaustos. O resto do sangue, o sacerdote derramará na base do altar. 31Toda a gordura lhe será tirada, tal como se faz para a oferta de paz, e o sacerdote a queimará no altar, sendo de agrado ao Senhor. Assim, o sacerdote fará expiação por esse homem, o qual será perdoado.
32No entanto, se ele preferir trazer um cordeiro como sacrifício pelo seu pecado, deverá ser fêmea, sem nenhum defeito físico. 33Deverá trazê-la para o sítio onde são mortos os animais para os holocaustos; por-lhe-á a mão na cabeça e matá-la-á, como uma oferta em sacrifício pelo pecado. 34O sacerdote tomará um pouco do sangue, com o dedo, e o porá nos chifres do altar dos holocaustos, derramando o resto na base do mesmo. 35Quanto à gordura, tirá-la-á tal, como faz com o cordeiro da oferta de paz, e o sacerdote queimá-la-á no altar, da mesma forma que com qualquer outro sacrifício apresentado ao Senhor pelo fogo. O sacerdote faz assim expiação por essa pessoa, e o seu pecado será perdoado.
