Ang Ganti sa Pagkamatinumanon
(Deu. 7:11-24; 28:1-14)
1Ayaw kamo paghimog mga dios-dios sama sa mga rebulto, bato nga handomanan, o kinulit nga bato aron inyong simbahon, kay ako mao ang Ginoo nga inyong Dios.
2Tumana ninyo ang akong mga ginapahimo kaninyo sa Adlaw nga Igpapahulay ug tahora ninyo ang dapit diin kamo nagasimba kanako. Ako mao ang Ginoo.
3Kon tumanon ninyo ang akong mga patakaran ug mga sugo, 4padad-an ko kamo ug ulan sa husto nga panahon aron nga ang yuta mohatag ug abot ug ang mga kahoy makapamunga. 5Mahimong abundansya kaayo ang inyong mga abot nga bisan pa gani ang inyong paggiok sa mga uhay moabot pa hangtod sa tingpamupo sa mga ubas, ug ang inyong pagpamupo sa ubas moabot pa hangtod sa inyong pagpugas. Busa makapatuyang kamo sa inyong pagkaon ug magkinabuhi kamo nga malinawon diha sa inyong dapit.
6Palungtaron ko ang kalinaw sa inyong dapit, busa makatulog kamo nga walay gikahadlokan. Abugon ko ang mabangis nga mga mananap, ug walay mga kaaway nga makasulong kaninyo. 7Kamo ang mosulong sa inyong mga kaaway ug pamatyon ninyo sila. 8Ang 5 kaninyo makapildi ug 100, ug ang 100 kaninyo makapildi ug 10,000. 9Atimanon ko kamo ug hatagan ug daghang mga kaliwat aron matuman ko ang akong kasabotan kaninyo. 10Dili ninyo mahurot ug kaon ang inyong nangaging abot. Panghabwaon na lang ninyo kini sa inyong gibutangan ug ilisan sa bag-ong abot. 11Magapuyo ako uban kaninyo ug dili ko kamo isalikway. 12Magauban ako kaninyo ug ako ang mahimo ninyong Dios ug kamo padayon nga mahimong akong katawhan. 13Ako mao ang Ginoo nga inyong Dios nga nagpagawas kaninyo gikan sa Ehipto aron nga dili na kamo mahimong mga ulipon sa mga Ehiptohanon. Gihatagan ko na kamo ug kagawasan, busa wala na kamoy angayng ikaulaw.
Ang Silot sa Dili Matinumanon
(Deu. 28:15-68)
14-15Apan kon dili gani kamo mamati kanako ug isalikway ninyo ang tanan kong mga sugo, mga patakaran, mga lagda, ug lapason ninyo ang akong kasabotan kaninyo, 16mao kini ang akong himuon kaninyo: Mataranta kamo tungod kay padad-an ko kamo ug makamatay nga sakit ug hilanat nga makadaot sa inyong mga mata ug lawas. Magtanom kamo, apan dili ninyo kini mapuslan kay sulongon kamo sa inyong mga kaaway ug kaonon nila ang inyong mga abot. 17Kapungtan ko kamo aron nga mapildi kamo sa inyong mga kaaway ug sila na ang modumala kaninyo. Tungod sa inyong kataranta moikyas kamo bisan ug walay nagagukod kaninyo. 18Ug kon dili gihapon kamo mamati kanako, silotan ko kamo sa makapito ka pilo. 19Sumpoon ko ang gipasigarbo ninyo nga gahom. Dili ako magpadala ug ulan, busa mobantok pag-ayo ang inyong mga yuta.26:19 Dili ako… yuta: sa literal, Himuon ko ang mga panganod nga morag puthaw ug ang mga yuta morag bronsi. 20Mahimong walay kapuslanan ang inyong mga paghago, kay ang inyong mga yuta dili mohatag ug abot ug ang inyong mga kahoy dili mamunga.
21Kon magpadayon pa gihapon kamo sa pagsupak kanako ug dili kamo mamati kanako, dugangan ko pa gayod ug pito ka pilo ang inyong silot. 22Padad-an ko kamo ug mabangis nga mga mananap ug pamatyon nila ang inyong mga kabataan ug mga binuhing kahayopan, ug tungod niini gamay na lang ang mahibilin kaninyo ug maawaaw ang inyong mga kadalanan.
23Kon dili pa gihapon kamo mamati kanako ug padayon hinuon kamo sa pagsupak kanako, 24ako gayod mismo ang mokontra kaninyo ug silotan ko kamo sa makapito ka pilo. 25Ipasulong ko kamo sa inyong mga kaaway agig pagsilot kaninyo tungod sa inyong paglapas sa akong kasabotan. Bisan motago pa kamo sa inyong mga lungsod padad-an ko gihapon kamo ug mga katalagman, ug mapugos kamo nga magpailalom sa inyong mga kaaway. 26Kulangon ang inyong pagkaon, busa usa lang ka pugon ang gamiton sa napulo ka babaye sa pagluto ug pan, ug bahin-bahinon pa nila kini alang kaninyo. Tinuod nga makakaon kamo apan dili kamo mabusog.
27Kon dili pa gihapon kamo mamati kanako ug padayon pa hinuon kamo sa pagsupak kanako, 28sa akong kasuko kontrahon ko kamo ug silotan sa makapito ka pilo. 29Pagutman ko kamo ug mapugos kamo sa pagkaon sa inyong kaugalingong mga anak. 30Gub-on ko ang inyong mga simbahanan diha sa habog nga mga dapit, lakip ang mga halaran nga sunoganan sa insenso. Ug ilabay ko ang inyong mga patayng lawas ibabaw sa inyong mga patayng dios-dios, ug isalikway ko kamo. 31Gub-on ko ang inyong mga lungsod ug mga simbahan, ug dili ko ikalipay ang kahumot sa inyong mga halad. 32Gub-on ko ang inyong dapit ug matingala na lang ang inyong mga kaaway nga mosakop sa maong dapit. 33Padad-an ko kamo ug gira nga moguba sa inyong dapit apil na ang mga lungsod niini. Ug ipatibulaag ko kamo ngadto sa laing mga nasod. 34-35Samtang mga bihag kamo sa dapit sa inyong mga kaaway ug guba ang inyong dapit, makapahulay ang inyong yuta. Kay sa dihang nagapuyo pa kamo sa inyong yuta wala gayod ninyo kini papahulaya bisan sa tuig nga tingpahulay sa yuta. Apan karon makapahulay na gayod kini samtang guba pa.
36-37Kamo nga mga nahibilin sa gira, nga gidala sa inyong mga kaaway ngadto sa ilang mga dapit, patarantahon ko gayod kamo. Bisan sa kinasikas lang sa mga dahon nga huypon sa hangin, mangikyas na kamo nga daw sa may nagagukod sa pagpatay kaninyo. Magbinanggaanay kamo ug mangatumba, busa dili gayod kamo makasukol sa inyong mga kaaway. 38Mangamatay kamo didto sa dapit sa inyong mga kaaway. 39Ug ang mahibilin kaninyo inanay nga mangamatay tungod sa inyong mga sala ug sa mga sala sa inyong mga katigulangan. 40-41Tungod sa inyong pagluib ug pagsupak kanako, kontrahon ko kamo ug ipabihag sa lugar sa inyong mga kaaway. Apan kon maghinulsol kamo sa inyong mga sala ug sa sala sa inyong mga katigulangan ug undangon na ninyo ang pagpagahi sa inyong ulo, ug dawaton ninyo ang silot tungod sa inyong mga sala, 42tumanon ko ang akong kasabotan sa inyong mga katigulangan nga si Abraham, Isaac, ug Jacob ug ibalik ko kamo sa inyong yuta. 43Apan kinahanglan nga papahawaon ko una kamo gikan sa inyong yuta isip bayad ninyo sa inyong mga sala, tungod sa inyong pagsalikway sa akong mga lagda ug mga patakaran. Ug makapahulay ang yuta samtang wala kamo. 44Apan bisan kon silotan ko kamo, dili ko kamo isalikway sa dapit sa inyong mga kaaway; dili ko kamo laglagon sa hingpit. Ug dili mahimo nga walaon ko ang akong kasabotan kaninyo, tungod kay ako mao ang Ginoo nga inyong Dios. 45Tumanon ko diha kaninyo ang akong kasabotan sa inyong mga katigulangan nga gipagawas ko gikan sa Ehipto sa pagpakita sa akong gahom sa mga nasod. Gihimo ko kini sa inyong mga katigulangan aron mahimong ilang Dios. Ako mao ang Ginoo.
46Mao kadto ang nagkalain-lain nga mga patakaran, mga lagda, ug mga kasugoan alang sa mga Israelinhon nga gihatag sa Ginoo didto sa Bukid sa Sinai pinaagi kang Moises.
Rewards for Obeying the Lord
1“ ‘Do not make statues of gods for yourselves. Do not set up a likeness of a god or a sacred stone for yourselves. Do not place a carved stone in your land and bow down in front of it. I am the Lord your God.
2“ ‘You must always keep my Sabbath days. Have respect for my sacred tent. I am the Lord.
3“ ‘Follow my rules. Be careful to obey my commands. 4Then I will send you rain at the right time. The ground will produce its crops. The trees will bear their fruit. 5You will continue to harvest your grain until you gather your grapes. You will continue to gather your grapes until you plant your crops. You will have all you want to eat. And you will live in safety in your land.
6“ ‘I will give you peace in the land. You will be able to sleep because no one will make you afraid. I will remove wild animals from the land. There will not be any war in your country. 7You will hunt down your enemies. You will kill them with your swords. 8Five of you will chase 100. And 100 of you will chase 10,000. You will kill your enemies with your swords.
9“ ‘I will bless you. I will give you many children so that there will be many of you. And I will be faithful to the covenant I made with you. 10You will still be eating last year’s crops when you will have to make room for new crops. 11I will live among you. I will not turn away from you. 12I will walk among you. I will be your God. And you will be my people. 13I am the Lord your God. I brought you out of Egypt. I did not want you to be slaves in Egypt anymore. I threw off your heavy load. I helped you walk with your heads held high.
Punishment for Not Obeying the Lord
14“ ‘On the other hand, suppose you do not listen to me. Suppose you do not carry out all my commands. 15Suppose you say no to my rules and turn away from my laws. And suppose you break my covenant by failing to carry out all my commands. 16Then here is what I will do to you. All at once I will bring terror on you. I will send sicknesses that will make you weak. I will send fever that will destroy your sight. It will slowly take your strength away. When you plant seeds, it will not do you any good. Instead, your enemies will eat what you have planted. 17I will turn against you. Then your enemies will win the battle over you. Those who hate you will rule over you. You will run away even when no one is chasing you.
18“ ‘After all that, suppose you still will not listen to me. Then I will punish you for your sins seven times. 19I will break down your stubborn pride. I will make the sky above you like iron, and it will not rain. I will make the ground under you like bronze, and you will not be able to farm it. 20You will work with all your strength, but it will not do you any good. That is because your soil will not produce any crops. The trees of your land will not bear any fruit.
21“ ‘Suppose you continue to be my enemy. And suppose you still refuse to listen to me. Then I will multiply your troubles many times because of your sins. 22I will send wild animals against you. They will kill your children. They will destroy your cattle. There will be so few of you left that your roads will be deserted.
23“ ‘After all those things, suppose you still do not accept my warnings. And suppose you continue to be my enemy. 24Then I myself will be your enemy. I will make you suffer again and again for your sins. 25I will send war against you to punish you for breaking my covenant. When you go back into your cities, I will send a plague among you. You will be handed over to your enemies. 26I will cut off your supply of bread. Ten women will need only one oven to bake your bread. They will weigh out the bread piece by piece. Even when you eat all of it, it will not be enough to satisfy you.
27“ ‘After all that, suppose you still do not listen to me. And suppose you continue to be my enemy. 28Then I will be angry with you. I will be your enemy. I myself will again punish you for your sins over and over. 29You will eat the dead bodies of your sons. You will also eat the dead bodies of your daughters. 30I will destroy the high places where you worship other gods. I will pull down your incense altars. I will pile up your dead bodies on the lifeless statues of your gods. And I will turn away from you. 31I will completely destroy your cities. I will destroy your places of worship. The pleasant smell of your offerings will not give me any delight. 32I myself will destroy your land so completely that your enemies who live there will be shocked. 33I will scatter you among the nations. I will pull out my sword and hunt you down. Your land and your cities will be completely destroyed. 34Then the deserted land will enjoy its sabbath years. It will rest. It will not be farmed. It will enjoy its sabbaths. But you will become prisoners in the country of your enemies. 35The land will rest the whole time it is deserted. It was not able to rest during the sabbaths you lived in it.
36“ ‘Some of you will be left in the lands of your enemies. I will fill your hearts with fear. The sound of a leaf blown by the wind will scare you away. You will run as if you were escaping from swords. You will fall down, even though no one is chasing you. 37You will trip over one another as if you were running away from the battle. You will run away, even though no one is chasing you. You will not be able to stand and fight against your enemies. 38While you are still scattered among the nations, you will die. The lands of your enemies will destroy you. 39You who are left in those lands will become weaker and weaker. You will die because of your sins and the sins of your people who lived before you.
40“ ‘But suppose you admit that both you and your people who lived before you have sinned. You admit the evil and dishonest things you have done against me. And you admit you have become my enemy. 41What you did made me become your enemy. I let your enemies take you into their land. But suppose you stop being stubborn. You stop being proud. And you pay for your sin. 42Then I will remember my covenant with Jacob. I will remember my covenant with Isaac. I will remember my covenant with Abraham. I will remember what I said to them about the land. 43You will leave the land. It will enjoy its sabbaths while it lies deserted because you are not there. You will pay for your sins because you said no to my laws. You turned away from my rules. 44But even after all that, I will not say no to you or turn away from you. I will not destroy you completely in the land of your enemies. I will not break my covenant with you. I am the Lord your God. 45Because of you, I will remember the covenant I made with the people of Israel who lived before you. I brought them out of Egypt to be their God. The nations saw me do it. I am the Lord.’ ”
46These are the orders, the laws and the rules of the covenant the Lord made on Mount Sinai. He made it between himself and the Israelites through Moses.
