Leviticus 24 – APSD-CEB & CST

Ang Pulong Sa Dios

Leviticus 24:1-23

Ang Pagbutang ug mga Suga ug ang mga Pan Sulod sa Tolda nga Tagboanan

(Exo. 27:20-21)

1-4Gisugo sa Ginoo si Moises nga ipatuman niya kini sa mga Israelinhon:

Dad-an ninyo ug purong lana gikan sa dinukdok nga olibo ang mga suga nga anaa gawas sa kuwarto diin nahimutang ang Kahon sa Kasugoan didto sa Tolda nga Tagboanan, aron walay undang ang pagsiga niini sa presensya sa Ginoo. Kon mongitngit na, dagkotan kini ni Aaron ug pasigahon hangtod mobuntag. Sigurohon gayod niya nga kanunayng magsiga ang mga suga sa butanganan niini nga purong bulawan. Kini nga mga patakaran kinahanglan nga tumanon ninyo hangtod sa umaabot nga mga henerasyon.

5Paghimo kamo ug 12 ka buok pan, nga ang matag usa hinimo sa upat ka kilo nga maayong klase sa harina. 6Ibutang ninyo kini sa lamisa nga purong bulawan sa presensya sa Ginoo. Ipatong-patong ninyo kini sa duha ka tapok nga ang matag tapok may unom ka pan. 7Unya butangi ninyog purong insenso sa tapad24:7 sa tapad: o, sa ibabaw. sa kada tapok. Ang insenso mao ang magsilbing halad sa paghinumdom sa Ginoo. Sunogon kini ingon nga halad pinaagi sa kalayo baylo sa mga pan. 8Kinahanglan nga magbutang gayod kanunay niining mga pan sa presensya sa Ginoo sa matag Adlaw nga Igpapahulay. Katungdanan ninyo kini nga mga Israelinhon hangtod sa kahangtoran. 9Kini nga mga pan alang sa mga pari nga kaliwat ni Aaron. Kan-on nila kini didto sa balaan nga dapit sa Tolda, tungod kay balaan kaayo kini nga bahin sa mga halad alang sa Ginoo, ug alang gayod kini kanila hangtod sa kahangtoran.

Ang Silot alang sa Magpasipala sa Dios ug sa Makahimo ug Daotan ngadto sa Iyang Isigka-tawo

10-11May usa ka tawo nga ang iyang amahan Ehiptohanon ug ang iyang inahan Israelinhon. (Ang ngalan sa iyang inahan mao si Shelomit, nga anak ni Debri nga gikan sa tribo ni Dan.) Nakig-away kining tawhana sa usa ka Israelinhon didto sa kampo, ug gipasipalahan niya ang ngalan sa Ginoo. Busa gidala nila siya kang Moises, 12ug gibilanggo nila siya hangtod nga ilang mahibaloan kon unsa ang kabubut-on sa Ginoo alang sa maong tawo.

13Unya, miingon ang Ginoo kang Moises, 14“Dad-a didto sa gawas sa kampo kadtong tawo nga nagpasipala kanako. Ang tanan nga nakadungog sa iyang pagpasipala mopatong sa ilang kamot sa iyang ulo sa pagpamatuod nga may tulubagon siya, ug pagkahuman batohon siya sa tibuok katilingban. 15-16Ug sultihi ang mga Israelinhon nga si bisan kinsa kanila ug sa mga langyaw nga nagapuyo uban kanila nga mopasipala kanako o sa akong ngalan may tulubagon. Kinahanglan nga batohon siya sa tibuok katilingban hangtod nga mamatay gayod.

17“Si bisan kinsa nga makapatay ug tawo, kinahanglan nga patyon usab. 18Kon ang usa ka tawo makapatay sa mananap sa uban kinahanglan nga ilisan niya kini ug laing buhi nga mananap. 19-20Kon nakahimo ug daotan ang usa ka tawo ngadto sa iyang isigka-tawo, kinahanglan nga himuon usab kaniya ang sama sa iyang gihimo. Kon gibali niya ang bukog sa uban, balian usab siya sa iyang bukog. Kon gilugit niya ang mata sa uban, lugitan usab siya sa iyang mata. Ug kon gipangagan niya ang uban, pangagan usab siya. 21Si bisan kinsa nga makapatay ug mananap kinahanglan nga ilisan niya kini, apan ang nakapatay ug tawo kinahanglan nga patyon usab. 22Kini nga balaod alang kaninyong tanan, mga Israelinhon man o mga langyaw. Ako mao ang Ginoo nga inyong Dios.”

23Human kini masulti ni Moises ngadto sa mga Israelinhon, gidala nila didto sa gawas sa kampo ang tawo nga nagpasipala sa Dios. Ug gibato nila siya sumala sa gisugo sa Ginoo kang Moises.

Nueva Versión Internacional (Castilian)

Levítico 24:1-23

Iluminación del santuario

24:1-3Éx 27:20-21

1El Señor le dijo a Moisés: 2«Manda a los israelitas que te traigan aceite puro de olivas prensadas, para la iluminación del santuario. Así las lámparas se mantendrán siempre encendidas. 3Aarón preparará las lámparas en la Tienda de reunión, fuera de la cortina del pacto, para que ardan delante del Señor toda la noche. Este será un estatuto perpetuo para las generaciones venideras. 4Las lámparas que están sobre el candelabro de oro puro se mantendrán siempre encendidas delante del Señor.

Los panes ofrecidos al Señor

5»Toma flor de harina y hornea doce tortas de pan. Cada torta debe pesar cuatro kilos.24:5 pesar cuatro kilos. Lit. tener dos décimas (de efa). 6Ponlas ante el Señor sobre la mesa de oro puro, en dos hileras de seis tortas cada una. 7En cada hilera pondrás incienso puro. Así el pan será una ofrenda memorial presentada por fuego al Señor. 8Este pan se dispondrá regularmente ante el Señor todos los sábados. Este es un pacto perpetuo de los israelitas. 9El pan les pertenece a Aarón y a sus hijos, quienes lo comerán en un lugar santo. Es una parte sumamente sagrada de las ofrendas que se presentan por fuego al Señor. Es un estatuto perpetuo».

Lapidación de un blasfemo

10Entre los israelitas vivía un hombre, hijo de madre israelita y de padre egipcio. Y sucedió que un día este hombre y un israelita iniciaron un pleito en el campamento. 11Pero el hijo de la mujer israelita, al lanzar una maldición, pronunció el nombre del Señor; así que se lo llevaron a Moisés. (El nombre de su madre era Selomit hija de Dibrí, de la tribu de Dan). 12Y lo pusieron bajo arresto hasta que el Señor les dijera qué hacer con él.

13Entonces el Señor le dijo a Moisés: 14«Saca al blasfemo fuera del campamento. Quienes lo hayan oído impondrán las manos sobre su cabeza, y toda la asamblea lo apedreará. 15Diles a los israelitas: “Todo el que blasfeme contra su Dios sufrirá las consecuencias de su pecado”. 16Además, todo el que pronuncie el nombre del Señor al maldecir a su prójimo será condenado a muerte. Toda la asamblea lo apedreará. Sea extranjero o nativo, si pronuncia el nombre del Señor al maldecir a su prójimo, será condenado a muerte.

La ley del talión

17»El que le quite la vida a otro ser humano será condenado a muerte.

18»El que le quite la vida a algún animal ajeno, reparará el daño con otro animal.

19»Al que lesione a su prójimo se le infligirá el mismo daño que haya causado: 20fractura por fractura, ojo por ojo, diente por diente. Sufrirá en carne propia el mismo daño que haya causado.

21»Todo el que mate un animal reparará el daño, pero el que mate a un hombre será condenado a muerte. 22Una sola ley regirá, tanto para el nativo como para el extranjero. Yo soy el Señor vuestro Dios».

23Moisés les comunicó todo esto a los israelitas, y ellos sacaron al blasfemo fuera del campamento, y allí lo apedrearon. Los israelitas procedieron tal como el Señor se lo ordenó a Moisés.