Leviticus 23 – APSD-CEB & BPH

Ang Pulong Sa Dios

Leviticus 23:1-44

Ang mga Pinasahi nga mga Higayon sa Pagsimba

1Gisugo sa Ginoo si Moises 2nga isulti ngadto sa mga Israelinhon kini nga mga patakaran mahitungod sa pinasahi nga mga higayon nga magtigom sila sa pagsimba sa Ginoo:

Ang Adlaw nga Igpapahulay

3“May unom kamo ka adlaw sa pagtrabaho, apan sa ikapito nga adlaw mopahulay kamo kay mao kana ang Adlaw nga Igpapahulay. Ayaw kamo pagtrabaho nianang adlawa, kondili pagtigom kamo aron sa pagsimba, kay adlaw kana nga pasidunggan ninyo ang Ginoo.

Ang Pista sa Paglabay sa Anghel ug ang Pista sa Pan nga Walay Patubo

(Num. 28:16-25)

4“Ang Pista sa Paglabay sa Anghel ug ang Pista sa Pan nga Walay Patubo mga pinasahi usab nga mga higayon nga magtigom ang mga Israelinhon sa pagsimba sa Ginoo. 5Ang Pista sa Paglabay sa Anghel himuon sa gabii sa ika-14 nga adlaw sa nahaunang bulan. 6Ug sa ika-15 nga adlaw sa mao gihapon nga bulan, magasugod usab ang Pista sa Pan nga Walay Patubo. Pito ka adlaw kini nga pista, ug nianang mga adlawa kinahanglan nga pan nga walay patubo ang inyong kaonon. 7Sa nahaunang adlaw niining pista, ayaw kamo pagtrabaho kondili pagtigom kamo aron sa pagsimba sa Ginoo. 8Sulod sa pito ka adlaw, paghalad kamo ngadto sa Ginoo. Ug sa ikapito nga adlaw ayaw na usab kamo pagtrabaho kondili pagtigom kamo aron sa pagsimba sa Ginoo.

Ang Pista sa Pag-ani

(Num. 28:26-31)

9-11“Kon atua na kamo sa yuta nga ihatag sa Ginoo kaninyo, ihalad ninyo kaniya ang unang bugkos sa mga uhay sa matag ani ninyo. Dad-a ninyo kini ngadto sa pari. Pagkasunod nga adlaw human sa Adlaw nga Igpapahulay, ibayaw kini sa pari ngadto sa presensya sa Ginoo aron dawaton kamo sa Ginoo pinaagi niini. 12Niana usab nga adlaw, paghalad usab kamo sa Ginoo ug karnero nga nagaedad ug usa ka tuig ug walay depekto isip halad nga sinunog. 13Lakipi ninyo kini ug upat ka kilo nga maayong klase sa harina nga gisagolan ug mantika isip halad sa pagpasidungog sa Ginoo, ug usa ka litro nga bino isip halad nga ilimnon. Mga halad kini pinaagi sa kalayo, ug ang kahumot niini makapalipay sa Ginoo. 14Kon wala pa kini ninyo ikahalad, ayaw gayod kamo pagkaon sa bisan unsa nga matang sa pagkaon gikan sa inyong bag-ong giani, hilaw man kini o sinanlag o giluto nga pan. Kini nga mga patakaran kinahanglan nga tumanon ninyo hangtod sa umaabot nga mga henerasyon, bisan asa pa kamo magpuyo.

15-17“Paglabay sa pito ka semana gikan sa adlaw nga naghalad kamo niadtong binugkos nga uhay, pagtigom kamo ug paghalad ug halad sa pagpasidungog sa Ginoo gikan niadtong mga uhay nga bag-o lang ninyong giani. Bali ika-50 kini nga adlaw nga mao ang adlaw human sa ikapito nga Adlaw nga Igpapahulay. Paghalad kamo ug duha ka pan nga ang matag usa hinimo sa upat ka kilo nga maayong klase sa harina, ug may patubo. Ihalad ninyo kini isip halad nga binayaw gikan sa nahauna ninyong ani. 18Lakipi ninyo kini ug pito ka laking karnero nga tag-usa ka tuig ang edad, usa ka toriyong baka, ug duha ka hamtong nga laking karnero, nga walay mga depekto. Ihalad ninyo kini isip halad nga sinunog uban sa halad sa pagpasidungog sa Ginoo apil ang halad nga ilimnon. Ang kahumot niini nga halad pinaagi sa kalayo makapalipay sa Ginoo. 19Unya paghalad usab kamo ug usa ka laking kanding isip halad sa paghinlo, ug duha ka karnero nga tag-usa ka tuig ang edad isip halad alang sa pakigda-it. 20Unya ibayaw sa pari diha sa presensya sa Ginoo ang duha ka karnero ug ang halad nga gikan sa nahaunang ani. Balaan kini nga mga halad alang sa Ginoo, ug bahin kini sa mga pari. 21Sa mao usab nga adlaw ayaw kamo pagtrabaho kondili pagtigom kamo aron sa pagsimba sa Ginoo. Kini nga mga patakaran kinahanglan nga tumanon ninyo hangtod sa umaabot nga mga henerasyon, bisan asa pa kamo magpuyo.

22“Kon mag-ani kamo, ayaw ninyo hutda ug ani ang anaa sa daplin sa inyong tamnanan, ug ayaw na kamo panghagdaw. Ibilin na lang ninyo kana alang sa mga kabos ug sa mga langyaw. Ako mao ang Ginoo nga inyong Dios.”

Ang Pista sa Pagpatingog sa mga Budyong

(Num. 29:1-6)

23-24Gisugo sa Ginoo si Moises nga isulti kini ngadto sa mga Israelinhon:

“Sa nahaunang adlaw sa ikapito nga bulan, mopahulay kamo sa paghinumdom sa Ginoo. Kon madunggan ninyo ang pagpatingog sa mga budyong, pagtigom kamo aron sa pagsimba kaniya. 25Ayaw kamo pagtrabaho nianang adlawa kondili paghalad kamo ngadto sa Ginoo.

Ang Adlaw sa Pagluwas sa mga Tawo gikan sa Ilang mga Sala

(Num. 29:7-11)

26-28“Ang ikanapulo nga adlaw niining ikapito nga bulan mao ang Adlaw sa Pagluwas sa mga Tawo gikan sa Ilang mga Sala. Ayaw kamo pagtrabaho nianang adlawa kondili pagtigom kamo sa pagsimba sa Ginoo. Pagpuasa ug paghalad kamo ug halad nga sinunog alang kaniya. Kay nianang adlawa himuon ang seremonya sa paghinlo kaninyo sa inyong mga sala diha sa presensya sa Ginoo nga inyong Dios. 29Ang dili magpuasa nianang adlawa dili na ninyo isipon nga inyong sakop. 30Patyon sa Ginoo si bisan kinsa nga magtrabaho nianang adlawa. 31-32Busa pahulay kamo ug pagpuasa sugod sa pagsalop sa adlaw sa ikasiyam nga adlaw nianang bulana hangtod sa pagkasunod nga pagsalop sa adlaw. Kini nga mga patakaran kinahanglan nga tumanon ninyo hangtod sa umaabot nga mga henerasyon, bisan asa pa kamo magpuyo.”

Ang Pista sa Pagpatindog sa mga Payag

(Num. 29:12-40)

33-34Gisugo sa Ginoo si Moises nga isulti kini ngadto sa mga Israelinhon:

“Sa ika-15 nga adlaw sa ikapitong bulan magsugod ang Pista sa Pagpatindog sa mga Payag, ug sauloga ninyo kini sulod sa pito ka adlaw. 35Sa nahaunang adlaw ayaw kamo pagtrabaho kondili pagtigom kamo aron sa pagsimba sa Ginoo. 36Sulod sa pito ka adlaw paghalad kamo ug halad nga sinunog alang sa Ginoo. Ug sa ikawalo nga adlaw23:36 ikawalo nga adlaw: Dugang kini nga adlaw sa pista nga bali mao ang kataposan nga adlaw sa pista. ayaw na usab kamo pagtrabaho kondili pagtigom na usab kamo aron sa pagsimba sa Ginoo, ug paghalad ug halad pinaagi sa kalayo alang kaniya. Kataposan kini nga adlaw sa inyong panagtigom.

37“Mao kini ang mga pinasahi nga mga higayon nga magtigom kamo aron sa pagsimba sa Ginoo ug sa paghalad sa mga halad pinaagi sa kalayo: mga halad nga sinunog, halad sa pagpasidungog sa Ginoo, halad alang sa pakigda-it, ug mga halad nga ilimnon, nga kinahanglan nga ihalad ninyo sa mga higayon nga ihalad kini. 38Ug ihalad ninyo kini nga mga halad dugang sa inyong mga gasa, sa inyong mga halad sa pagtuman sa mga panaad, ug sa mga halad nga kinabubut-on ngadto sa Ginoo. Sauloga ninyo kini nga mga pinasahi nga mga higayon dugang sa Adlaw nga Igpapahulay nga ginahimo ninyo kada semana. 39Kon mahitungod sa Pista sa Pagpatindog sa mga Payag, sauloga ninyo kini sa pagpasidungog sa Ginoo gikan sa ika-15 nga adlaw sa ikapito nga bulan, pagkahuman sa ting-ani. Sauloga ninyo kini sulod sa pito ka adlaw; ayaw kamo pagtrabaho sa nahaunang adlaw ug sa ikawalo nga adlaw. 40Sa nahaunang adlaw, pagkuha kamo ug mga labing maayong mga bunga sa mga kahoy, mga palwa sa palma, ug mga sanga sa labong nga mga kahoy sa lugut,23:40 lugut: kon sa English, ravine or gorge. Tan-awa ang Lista sa mga Pulong sa luyo. ug paglipay kamo sa presensya sa Ginoo nga inyong Dios sulod sa pito ka adlaw. 41-43Kini nga pista sauloga ninyo sa ikapito nga bulan matag tuig sa pagpasidungog sa Ginoo. Sulod sa pito ka adlaw, pagpuyo kamo sa mga payag aron nga mahibaloan sa inyong mga kaliwat nga gipapuyo sa Ginoo nga inyong Dios ang inyong mga katigulangan sa mga payag sa dihang gipagawas niya sila gikan sa Ehipto. Kini nga mga patakaran kinahanglan nga tumanon ninyo hangtod sa umaabot nga mga henerasyon.”

44Mao kadto ang mga pinasahi nga mga higayon sa pagsimba sa Ginoo nga gipahibalo ni Moises sa mga Israelinhon.

Bibelen på hverdagsdansk

3. Mosebog 23:1-44

Israelitternes religiøse fester

1-2Herren bad Moses give israelitterne følgende instrukser: „Det følgende er mine hellige dage, hvor I skal komme sammen for at holde højtid for mig.

Hviledagen

3Ugens syvende dag skal være en fuldstændig hviledag, hvor I skal samles for at tilbede Herren. I kan udføre jeres arbejde på ugens øvrige seks dage, men sabbatsdagen skal være helliget mig, lige meget hvor I bor.

Påskedagen og de usyrnede brøds fest

4De følgende højtider skal I fejre hvert år på det fastsatte tidspunkt.

5Påskedagen falder på den 14. dag i den første måned, og påskemåltidet skal fejres efter solnedgang.

6De usyrnede brøds højtid begynder den 15. dag i den samme måned, og den skal vare i syv dage. Under den fest må I ikke spise brød, der er bagt med surdej. 7På festugens første dag skal folket mødes og tilbede mig, og I skal afholde jer fra alt hårdt arbejde. 8Det samme skal I gøre på festugens sidste dag, og hver eneste af de syv festdage skal I bringe ildofre til Herren.”

Festen for den første høst

9Herren fortsatte med at tale til Moses: 10„Når I kommer ind i det land, jeg vil give jer, og begynder at høste afgrøde fra jeres marker, skal I hvert år bringe det første neg fra jeres kornhøst til præsten. 11Det skal I gøre dagen efter sabbatsdagen,23,11 Dvs. den sabbat, som faldt under den ugelange usyrnede brøds fest. Da israelitternes kalender er fastsat ud fra månens skiften, faldt påsken ikke på samme ugedag hvert år, men festen for den første høst faldt således altid på den dag, vi kalder søndag, dagen efter sabbatten. og præsten skal så svinge det foran Herrens alter, så Herren kan tage imod jeres taknemmelighedsgave. 12Samme dag skal I ofre et etårs lam uden skavanker som et brændoffer til Herren. 13Offeret skal ledsages af et afgrødeoffer på fire liter fint mel rørt op i olivenolie. Det skal være et ildoffer til Herren sammen med et drikoffer bestående af en liter vin. 14I må hverken spise friske kerner, brød eller ristet korn fra jeres nye høst, før I har bragt denne gave til Herren. Denne lov skal altid gælde, hvor I end bor.

Festen for den store høst

15Fra dagen efter denne sabbat, den dag, hvor det første neg blev svunget for Herrens ansigt, skal I så tælle nøjagtig syv uger frem, 16indtil I når frem til dagen efter den syvende sabbat. I skal altså tælle 50 dage23,16 Da man i denne kultur talte inklusivt, dvs. man talte udgangspunktet med, vil den 50. dag falde nøjagtig 49 dage efter begyndelsesdagen eller 7 uger senere. I det Ny Testamente kaldes denne fest for „Pinsefesten” efter det græske ord for 50. frem, og så skal I bringe endnu et høstoffer til Herren.23,16 De to væsentligste kornsorter i Israel var byg og hvede. Den tidligere omtalte fest blev holdt i forbindelse med byghøsten, mens festen her blev holdt i forbindelse med hvedehøsten. 17I skal komme med to brød hjemmefra. Brødene skal bages af fire liter fint mel ved brug af surdej, og de skal svinges foran Herrens alter som en taknemmelighedsgave for høsten. 18Foruden dette afgrødeoffer og drikofferet skal I ofre syv etårs lam uden skavanker, en ung tyr og to væddere som et lifligt brændoffer. 19Dernæst skal I ofre en gedebuk som syndoffer og to etårs vædderlam som takoffer.

20Sammen med brødene, som repræsenterer jeres høst, skal præsten svinge disse offergaver foran Herrens alter. De er givet til Herren, men præsterne må spise dem. 21Denne dag skal udråbes til en hellig festdag for hele folket. Ingen må udføre hårdt arbejde den dag. Dette er en permanent forordning, som skal gælde fra slægt til slægt, hvor I end bor.

22Når I høster jeres marker, skal I lade noget af kornet langs kanten stå, og de få aks, som høstfolkene overser, skal I lade ligge på marken. Det er til føde for de fattige og fremmede, som ikke selv ejer jord. Jeg er Herren, jeres Gud.”

Nytårsfesten

23Herren fortsatte med at tale til Moses: 24„Den første dag i den syvende måned skal være en hvile- og højtidsdag, en mindedag, som indvarsles med lyden fra et vædderhorn.23,24 Den hebraiske tekst bruger et specielt ord (teruah), som betyder „alarm” og forbindes med blæsning i den tids signaltrompet, der var et langt vædderhorn—en shofar. Se 3.Mos. 25,9, hvor det samme ord følger efter ordet shofar. Ordet „minde” eller „huske” blev ofte brugt i forbindelse med Guds overnaturlige indgreb til frelse for sit folk. På denne nytårsdag skulle folket mindes de undere, Herren tidligere havde gjort og dem, han ville gøre i fremtiden. 25Ingen må udføre hårdt arbejde på den dag, men I skal bringe Herren ildofre.”

Forsoningsdagen

26Herren fortsatte sine instruktioner til Moses: 27„Den tiende dag i den syvende måned skal være forsoningsdagen. På den dag skal I faste23,27 Som tegn på anger over ens synder. og holde højtid for Herren med ildofre. 28I må ikke udføre normalt arbejde, for den dag er afsat til at skabe forsoning mellem jer og Herren, jeres Gud. 29Enhver, der undlader at faste på den dag, 30og enhver, som udfører normalt arbejde på den dag, skal dø. 31Dette er en permanent forordning, der skal gælde fra slægt til slægt, hvor I end bor. 32Det skal være en fuldkommen hviledag, hvor I skal undlade at spise noget. Forsoningsdagen begynder ved solnedgang den niende og varer til solnedgang næste dag.”

Løvhyttefesten

33Herren fortsatte: 34„På den 15. dag i den syvende måned skal I påbegynde løvhyttefesten for Herren, og festen skal vare i syv dage. 35På den første dag skal folket samles til højtid, og der må ikke udføres noget hårdt arbejde på den dag. 36På hver af festens syv dage skal I bringe ildofre til Herren. På den ottende dag skal folket samles igen til højtid og bringe ildofre til Herren. Heller ikke på den dag må der udføres hårdt arbejde.

37Dette er de hellige fester, hvor folket skal holde højtid og bringe ildofre til Herren, både brændofre og afgrødeofre, madofre og drikofre. 38Disse festdage er ekstra højtider ud over sabbatsdagene, og de ofre, I bringer ved disse fester, skal være i tilgift til jeres normale gaver og taknemmelighedsofre til Herren.

39Hvad løvhyttefesten angår, skal den vare i en hel uge. Når høsten er overstået, skal festen påbegyndes på den 15. dag i den syvende måned, og både den første dag og den ottende dag skal være hviledage. 40På den første dag skal I komme med de flotteste frugter, palmegrene, løvrige grene og pilegrene, og i syv dage skal I danse og juble for Herren. 41Husk, at festen skal være en tilbagevendende begivenhed, som I fejrer år efter år. 42I syv dage skal alle indfødte israelitter bo i løvhytter, 43for at de kommende generationer kan vide, hvordan det var, da jeg, Herren, jeres Gud, førte jer ud af Egypten og lod jer bo i løvhytter.”

44Da Herren var færdig med alle disse instruktioner om festerne, gav Moses dem videre til Israels folk.