Leviticus 15 – APSD-CEB & NAV

Ang Pulong Sa Dios

Leviticus 15:1-33

Ang Mogawas sa Lawas sa Tawo nga Giisip nga Hugaw

1Gisugo sa Ginoo si Moises ug si Aaron 2nga isulti nila kini sa mga Israelinhon:

Kon dunay manggawas sa kinatawo sa usa ka lalaki tungod sa sakit, kanang manggawas isipon nga hugaw. 3Ug bisan nagapadayon kini sa pagtulo o wala, isipon gihapon siyang hugaw. 4Ang bisan unsa nga iyang mahigdaan o malingkoran mahimong hugaw. 5-7Ug si bisan kinsa nga makahikap kaniya o sa iyang gihigdaan o gilingkoran, kinahanglan labhan niya ang iyang bisti ug maligo,15:5-7 Tan-awa ang usa sa mga “footnote” sa 11:24-28. apan isipon pa gihapon siya nga hugaw hangtod sa pagsalop sa adlaw.

8Si bisan kinsa nga maluwaan niining tawhana, kinahanglan labhan niya ang iyang bisti ug maligo, apan isipon pa gihapon siya nga hugaw hangtod sa pagsalop sa adlaw. 9-10Ang bisan unsa nga malingkoran niining tawhana kon magsakay siya, mahimong hugaw. Ang makahikap o makaalsa niini kinahanglan labhan niya ang iyang bisti ug maligo, apan isipon pa gihapon siya nga hugaw hangtod sa pagsalop sa adlaw.

11Kon kining tawhana wala makapanghunaw, si bisan kinsa nga iyang mahikapan kinahanglan labhan niya ang iyang bisti ug maligo, apan isipon pa gihapon siya nga hugaw hangtod sa pagsalop sa adlaw. 12Ang kolon nga mahikapan niining tawhana kinahanglan nga buk-on, ug ang bisan unsa nga butang nga hinimo sa kahoy nga iyang mahikapan kinahanglan nga hugasan.

13-15Kon mamaayo na kining tawhana sa iyang sakit, palabyon una niya ang pito ka adlaw. Unya labhan niya ang iyang bisti ug maligo sa tubig nga gikan sa tuboran ug mahinloan na siya. Sa ikawalo nga adlaw, kinahanglan nga magdala siyag duha ka salampati o duha ka tukmo sa presensya sa Ginoo didto sa pultahan sa Tolda nga Tagboanan. Unya ihatag niya kini sa pari nga mao ang mohalad niini. Ang usa halad sa paghinlo ug ang usa halad nga sinunog. Pinaagi niining himuon sa pari diha sa presensya sa Ginoo, makuha ang pagkahugaw nianang tawhana tungod sa nanggawas sa iyang kinatawo, ug mahimo na siyang hinlo.

16Kon ang usa ka lalaki gawasan ug semilya, kinahanglan nga maligo siya, apan isipon pa gihapon siya nga hugaw hangtod sa pagsalop sa adlaw. 17Ang bisan unsa nga panapton o butang nga hinimo sa panit nga matuloan sa iyang semilya kinahanglan nga labhan, apan isipon pa gihapon kini nga hugaw hangtod sa pagsalop sa adlaw. 18Kon makighilawas ang lalaki ug babaye, kinahanglan nga maligo silang duha; apan isipon pa gihapon sila nga hugaw hangtod sa pagsalop sa adlaw.

19Kon reglahon ang usa ka babaye, isipon siya nga hugaw sulod sa pito ka adlaw, ug si bisan kinsa nga mohikap kaniya isipon usab nga hugaw hangtod sa pagsalop sa adlaw. 20Ang bisan unsa nga iyang mahigdaan o malingkoran, mahimong hugaw. 21-23Si bisan kinsa nga makahikap sa iyang gihigdaan o gilingkoran kinahanglan labhan niya ang iyang bisti ug maligo, apan isipon pa gihapon siya nga hugaw hangtod sa pagsalop sa adlaw.

24Kon makighilawas ang lalaki sa babaye nga giregla, isipon ang lalaki nga hugaw sulod sa pito ka adlaw, ug ang bisan unsa nga iyang mahigdaan mahimong hugaw.

25Kon ang regla sa babaye molapas pa ug pipila ka adlaw o kon dili niya tingregla apan gidugo siya, isipon gihapon siyang hugaw. 26Ang bisan unsa nga iyang mahigdaan o malingkoran samtang gidugo siya mahimong hugaw sama usab sa panahon sa iyang tingregla. 27Ug si bisan kinsa nga makahikap niini mahimong hugaw. Kinahanglan labhan niya ang iyang bisti ug maligo, apan isipon pa gihapon siya nga hugaw hangtod sa pagsalop sa adlaw.

28-30Kon mohunong na ang pagdugo sa babaye, palabyon una niya ang pito ka adlaw. Human niana mahimo na siyang hinlo. Sa ikawalo nga adlaw, kinahanglan nga magdala siya ug duha ka salampati o duha ka tukmo ngadto sa pari didto sa pultahan sa Tolda nga Tagboanan. Ihalad sa pari ang usa niini isip halad sa paghinlo ug ang usa isip halad nga sinunog. Pinaagi niining himuon sa pari diha sa presensya sa Ginoo, makuha ang pagkahugaw sa babaye ug mahimo na siyang hinlo.

31Gisultihan sa Ginoo si Moises ug si Aaron nga pahimangnoan gayod nila ang mga Israelinhon mahitungod sa mga butang nga makahugaw kanila, aron dili sila mamatay kon mosulod sila sa Tolda sa Ginoo nga anaa taliwala sa kampo.

32-33Mao kadto ang mga patakaran mahitungod sa lalaki nga gawasan ug semilya o kon may manggawas sa iyang kinatawo tungod sa iyang sakit, ug mahitungod sa babaye nga reglahon o dug-on nga molapas ug pila pa ka adlaw o kon dili pa niya tingregla, ug mahitungod sa lalaki nga makigdulog sa babayeng giisip nga hugaw.15:32-33 babayeng giisip nga hugaw: Ang buot ipasabot, dili siya takos nga motambong sa mga seremonya sa ilang relihiyon.

Ketab El Hayat

اللاويين 15:1-33

إفرازات تسبب النجاسة

1وَقَالَ الرَّبُّ لِمُوسَى وَهَرُونَ: 2«أَوْصِيَا بَنِي إِسْرَائِيلَ: كُلُّ رَجُلٍ جَسَدُهُ مُصَابٌ بِالسَّيَلانِ فَهُوَ نَجِسٌ، 3وَنَجَاسَتُهُ فِي سَيَلانِهِ، سَوَاءٌ أَفْرَزَ الْبَدَنُ السَّيَلانَ أَمِ احْتَبَسَهُ، فَذَلِكَ يَكُونُ نَجَاسَتَهُ، 4كُلُّ مَا يَنَامُ عَلَيْهِ الْمُصَابُ بِالسَّيَلانِ مِنْ فِرَاشٍ أَوْ يَجْلِسُ عَلَيْهِ مِنْ مَتَاعٍ يَكُونُ نَجِساً، 5وَعَلَى مَنْ لَمَسَ فِرَاشَهُ أَنْ يَغْسِلَ ثِيَابَهُ وَيَسْتَحِمَّ، وَيَكُونُ نَجِساً إِلَى الْمَسَاءِ. 6وَمَنْ يَجْلِسُ عَلَى مَتَاعٍ جَلَسَ عَلَيْهِ الْمُصَابُ بِالسَّيَلانِ يَغْسِلُ ثِيَابَهُ وَيَسْتَحِمُّ بِمَاءٍ، وَيَكُونُ نَجِساً إِلَى الْمَسَاءِ. 7وَمَنْ يَمَسُّ جَسَدَ الْمُصَابِ بِالسَّيَلانِ يَغْسِلُ ثِيَابَهُ وَيَسْتَحِمُّ بِمَاءٍ، وَيَكُونُ نَجِساً إِلَى الْمَسَاءِ. 8وَإِنْ بَصَقَ الْمُصَابُ بِالسَّيَلانِ عَلَى شَخْصٍ طَاهِرٍ، فَعَلَى الطَّاهِرِ أَنْ يَغْسِلَ ثِيَابَهُ وَيَسْتَحِمَّ بِمَاءٍ، وَيَكُونُ نَجِساً إِلَى الْمَسَاءِ 9كُلُّ مَا يَمْتَطِيهِ الْمُصَابُ بِالسَّيَلانِ يُصْبِحُ نَجِساً. 10وَكُلُّ مَنْ يَلْمِسُ شَيْئاً كَانَ تَحْتَ الْمُصَابِ، أَوْ حَمَلَهُ يَغْسِلُ ثِيَابَهُ وَيَسْتَحِمُّ بِمَاءٍ، وَيَكُونُ نَجِساً إِلَى الْمَسَاءِ. 11وَعَلَى كُلِّ شَخْصٍ يَمَسُّهُ الْمُصَابُ مِنْ غَيْرِ أَنْ يَكُونَ قَدْ غَسَلَ يَدَيْهِ بِمَاءٍ، أَنْ يَغْسِلَ ثِيَابَهُ بِمَاءٍ وَيَسْتَحِمَّ بِمَاءٍ، وَيَكُونُ نَجِساً إِلَى الْمَسَاءِ. 12وَأَيُّ إِنَاءٍ خَزَفِيٍّ يَلْمِسُهُ الْمُصَابُ يُكْسَرُ. أَمَّا إِنَاءُ الْخَشَبِ فَيُغْسَلُ بِمَاءٍ. 13وَإذَا بَرِئَ الْمُصَابُ بِالسَّيَلانِ مِنْ دَائِهِ فَلْيَمْكُثْ سَبْعَةَ أَيَّامٍ لِطُهْرِهِ، وَيَغْسِلْ ثِيَابَهُ وَيَسْتَحِمَّ بِمَاءٍ جَارٍ، فَيَطْهُرَ، 14وَفِي الْيَوْمِ الثَّامِنِ يَأْخُذُ لِنَفْسِهِ يَمَامَتَيْنِ أَوْ فَرْخَيْ حَمَامٍ وَيَأْتِي أَمَامَ الرَّبِّ إِلَى مَدْخَلِ خَيْمَةِ الاجْتِمَاعِ وَيُعْطِيهِمَا لِلْكَاهِنِ، 15فَيُقَدِّمُ الْكَاهِنُ أَحَدَهُمَا ذَبِيحَةَ خَطِيئَةٍ وَالآخَرَ مُحْرَقَةً. وَيُكَفِّرُ الْكَاهِنُ عَنِ الْمُصَابِ بِالسَّيَلانِ أَمَامَ الرَّبِّ.

16وَإذَا أَفْرَزَ رَجُلٌ سَائِلَهُ الْمَنَوِيَّ، يَغْسِلُ كُلَّ جَسَدِهِ بِمَاءٍ وَيُصْبِحُ نَجِساً إِلَى الْمَسَاءِ. 17وَكُلُّ مَا يَقَعُ عَلَيْهِ السَّائِلُ الْمَنَوِيُّ مِنْ ثِيَابٍ أَوْ جِلْدٍ يُغْسَلُ بِمَاءٍ وَيَكُونُ نَجِساً إِلَى الْمَسَاءِ. 18وَإذَا عَاشَرَ رَجُلٌ زَوْجَتَهُ يَسْتَحِمَّانِ كِلاهُمَا بِمَاءٍ وَيَكُونَانِ نَجِسَيْنِ إِلَى الْمَسَاءِ.

19وَإذَا حَاضَتِ الْمَرْأَةُ فَسَبْعَةَ أَيَّامٍ تَكُونُ فِي طَمْثِهَا، وَكُلُّ مَنْ يَلْمِسُهَا يَكُونُ نَجِساً إِلَى الْمَسَاءِ. 20كُلُّ مَا تَنَامُ عَلَيْهِ فِي أَثْنَاءِ حَيْضِهَا أَوْ تَجْلِسُ عَلَيْهِ يَكُونُ نَجِساً، 21وَكُلُّ مَنْ يَلْمِسُ فِرَاشَهَا يَغْسِلُ ثِيَابَهُ وَيَسْتَحِمُّ بِمَاءٍ وَيَكُونُ نَجِساً إِلَى الْمَسَاءِ. 22وَكُلُّ مَنْ مَسَّ مَتَاعاً تَجْلِسُ عَلَيْهِ، يَغْسِلُ ثِيَابَهُ وَيَسْتَحِمُّ بِمَاءٍ، وَيَكُونُ نَجِساً إِلَى الْمَسَاءِ. 23وَكُلُّ مَنْ يَلَمِسُ شَيْئاً كَانَ مَوْجُوداً عَلَى الْفِرَاشِ أَوْ عَلَى الْمَتَاعِ الَّذِي تَجْلِسُ عَلَيْهِ يَكُونُ نَجِساً إِلَى الْمَسَاءِ. 24وَإِنْ عَاشَرَهَا رَجُلٌ وَأَصَابَهُ شَيْءٌ مِنْ طَمْثِهَا، يَكُونُ نَجِساً سَبْعَةَ أَيَّامٍ. وَكُلُّ فِرَاشٍ يَنَامُ عَلَيْهِ يُصْبِحُ نَجِساً.

25إِذَا نَزَفَ دَمُ امْرَأَةٍ فَتْرَةً طَوِيلَةً فِي غَيْرِ أَوَانِ طَمْثِهَا، أَوِ اسْتَمَرَّ الْحَيْضُ بَعْدَ مَوْعِدِهِ، تَكُونُ كُلَّ أَيَّامِ نَزْفِهَا نَجِسَةً كَمَا فِي أَثْنَاءِ طَمْثِهَا. 26كُلُّ مَا تَنَامُ عَلَيْهِ فِي أَثْنَاءِ نَزْفِهَا يَكُونُ نَجِساً كَفِرَاشِ طَمْثِهَا، وَكُلُّ مَا تَجْلِسُ عَلَيْهِ مِنْ مَتَاعٍ يَكُونُ نَجِساً كَنَجَاسَةِ طَمْثِهَا. 27وَأَيُّ شَخْصٍ يَلْمِسُهُنَّ يَكُونُ نَجِساً، فَيَغْسِلُ ثِيَابَهُ وَيَسْتَحِمُّ بِمَاءٍ، وَيَكُونُ نَجِساً إِلَى الْمَسَاءِ 28وَإذَا بَرِئَتْ مِنْ نَزْفِهَا فَلْتَمْكُثْ سَبْعَةَ أَيَّامٍ ثُمَّ تَطْهُرُ، 29وَفِي الْيَوْمِ الثَّامِنِ تَجِيءُ بِيَمَامَتَيْنِ أَوْ فَرْخَيْ حَمَامٍ إِلَى الْكَاهِنِ إِلَى مَدْخَلِ خَيْمَةِ الاجْتِمَاعِ، 30فَيُقَدِّمُ الْكَاهِنُ أَحَدَهُمَا ذَبِيحَةَ خَطِيئَةٍ، وَالآخَرَ مُحْرَقَةً. وَيُكَفِّرُ الْكَاهِنُ عَنْهَا فِي حَضْرَةِ الرَّبِّ مِنْ نَزْفِ نَجَاسَتِهَا. 31وَبِهَذَا تَحْفَظَانِ بَنِي إِسْرَائِيلَ مِمَّا يُنَجِّسُهُمْ، لِئَلّا يَمُوتُوا فِي نَجَاسَتِهِمْ إِنْ دَنَّسُوا مَسْكَنِي الَّذِي فِي وَسَطِهِمْ.

32هَذِهِ هِيَ نُصُوصُ التَّعْلِيمَاتِ بَشَأْنِ الْمُصَابِ بِالسَّيَلانِ، أَوْ مَنْ يُفْرِزُ سَائِلَهُ الْمَنَوِيَّ فَيَتَنَجَّسُ بِهِ، 33وَالْمَرْأَةِ الْحَائِضِ، وَالرَّجُلِ أَوِ الْمَرْأَةِ الْمُصَابِ بِالسَّيَلانِ، وَالرَّجُلِ الَّذِي عَاشَرَ امْرَأَةً حَائِضاً».