1Ako si Judas, igsoon ni Santiago ug alagad ni Jesu-Cristo. Nangumusta ako kaninyong mga tinawag sa Dios, kamo nga gihigugma sa Dios nga Amahan ug giampingan ni Jesu-Cristo.
2Hinaut nga madawat ninyo ang dugang pa gayod nga kalooy, kalinaw ug gugma sa Dios.
Ang Mini nga mga Magtutudlo Bahin sa Dios
3Mga hinigugma, gusto ko gayod unta nga magsulat kaninyo bahin sa kaluwasan nga atong nadawat, apan nahunahunaan ko nga mas kinahanglan gayod nga sulatan ko kamo nga magmaisogon sa pagpakigbatok sa mga tawo nga buot motuis sa mga pagtulon-an mahitungod sa atong pagtuo. Kini nga mga pagtulon-an walay pagkausab ug gihatag kini sa Dios sa iyang mga katawhan sa tanang kapanahonan. 4Gisulatan ko kamo niini tungod kay may mga tawo nga sa hilom miipon diha kaninyo. Dili sila diosnon ug tuison nila ang tinuod nga mga pagtulon-an mahitungod sa grasya sa atong Dios aron makapatuyang sila sa pagbuhat ug malaw-ay.1:4 Nagatuo sila nga walay kaso bisan malaw-ay ang atong mga gibuhat, kay maluloy-on ang Dios, busa pasayloon niya kita. Gilimod nila si Jesu-Cristo nga mao lamang ang atong Agalon ug Tag-iya. Nahisulat nang daan kaniadto pa nga kini sila silotan.
5Bisan nasayod na kamo, gusto ko pa gihapon kamong pahinumdoman nga giluwas sa Ginoo ang mga Israelinhon sa Ehipto, apan sa kaulahian gipamatay niya ang uban kanila tungod kay wala sila motuo kaniya. 6Hinumdomi usab ninyo ang mga anghel nga wala magpabilin sa ilang naandang katungdanan, ug mibiya hinuon sa ilang puloy-anan. Mao kadto nga gipagapos sila sa Dios sa mga kadena nga dili mabugto ug gibilanggo sa lawom ug mangiob nga dapit hangtod nga moabot ang adlaw nga hukman sila sa Dios. 7Hinumdomi usab ninyo ang mga tawo sa Sodoma ug Gomora ug ang kasikbit nga mga lungsod niini. Nagpakasala usab sila sama niadtong mga anghel. Kay gusto sa mga tawo sa Sodoma ug Gomora nga makighilawas sa dili nila asawa o bana o bisan gani sa sama nilang lalaki o babaye. Kadtong kalayo nga gisilot kanila pasidaan ngadto sa mga daotan nga sa ulahing mga adlaw may silot nga walay kataposan diha sa kalayo nga walay pagkapalong.
8Ingon usab niini nga mga tawo ang gi-ingon ko nga miipon sa hilom diha kaninyo. May mga panan-awon sila nga nagatukmod kanila sa pagpakasala sa ilang kaugalingon nga lawas. Ug tungod usab niining ilang mga panan-awon, dili sila magpasakop sa Ginoo ug ginatamay nila ang gamhanan nga mga binuhat. 9Bisan gani si Miguel nga pangulong anghel wala maghimo ug sama niana. Kay paglalis nila ni Satanas kon kinsa kanila ang mokuha sa patayng lawas ni Moises, wala siya mangahas nga hukman si Satanas nga silotan tungod sa iyang pagpasipala kang Moises. Ang giingon lang niya, “Ang Ginoo ang mobadlong kanimo!” 10Apan kana nga mga tawo nagtamay sa mga butang nga wala nila masabti. Sama sila sa mga mananap nga walay hunahuna, kay wala silay lain nga ginasunod kondili ang ilang naandan nga mga ginabati, nga maoy maglaglag kanila. 11Alaot sila! Kay gisunod nila ang batasan ni Cain. Ug gisunod usab nila si Balaam, kay bisan nasayran nila nga daotan ang ilang gibuhat nagpadayon pa gihapon sila tungod sa ilang kahakog sa kuwarta. Sama usab sila kang Kora nga nagrebelde sa Dios, busa silotan usab sila sama kaniya. 12Kana nga mga tawo nagadaot sa inyong panagtigom sa pagpangaon isip managsoon diha kang Cristo. Kay nagapatuyang lang silag kaon ug inom ug wala silay kaulaw. Ang ila lang kaugalingon ang ilang gihunahuna. Sama sila sa panganod nga walay dalang ulan ug gipalid sa hangin. Sama usab sila sa kahoy nga wala mamunga bisag panahon sa tingpamunga. Gipangibot sila ug patay na gayod. 13Sama sila sa kusog nga balod, ug ingon nga makita ang bula nga mogawas sa mga balod, makita usab ang ilang mga makauulaw nga binuhatan. Sama sila sa mga bitoon nga nahisalaag. Busa may lugar nga mangitngit kaayo nga gitagana ang Dios alang kanila. Ug didto sila sa walay kataposan.
14Si Enoc nga ikaunom nga kaliwat ni Adan nanagna na bahin kanila. Miingon siya, “Moabot ang Ginoo kauban sa iyang linibo ka mga anghel 15sa paghukom sa tanan, ug sa pagsilot sa mga dili diosnon tungod sa ilang daotan nga mga binuhatan, ug tungod sa mga daotan nga mga pulong nga gisulti nila batok kaniya.”
16Kana nga mga tawo mga bagulbolan. Dili sila kontento sa ilang kahimtang, ang ila lang kaugalingon nga mga tinguha ang ilang gipalabi, mga hambogiro sila, ug giulog-ulogan nila ang uban aron makuha nila ang ilang gusto.
Ang mga Pahimangno
17Apan mga hinigugma, hinumdomi ninyo ang giingon kaninyo kaniadto sa mga apostoles sa atong Ginoong Jesu-Cristo. 18Miingon sila, “Sa ulahing mga adlaw motungha ang mga tawong magbiaybiay kaninyo, ug ang ilang sundon mao lang ang ilang daotan nga mga tinguha.” 19Mao kana nga mga tawo ang maghimog pamaagi nga kamong mga tumutuo magkabahin-bahin. Gigamhan sila sa ilang tawhanong kinaiya. Wala kanila ang Espiritu Santo. 20Apan kamo mga hinigugma, paglig-onay kamo sa inyong balaan nga ginatuohan. Pag-ampo kamo nga giniyahan sa gahom sa Espiritu Santo. 21Pabilin gayod kamo diha sa gugma sa Dios samtang nagahulat kamo sa kinabuhi nga walay kataposan nga ihatag sa atong Ginoong Jesu-Cristo tungod sa iyang kalooy. 22Kaloy-i ninyo ang mga nagaduhaduha. 23Tabangi ninyo sila aron maluwas sila gikan sa silot, sama nga nagasakmit kamo sa usa ka butang nga hapit nang masunog. Kaloy-i ninyo bisan ang mga tawo nga daotan ug binuhatan, apan kapungti ninyo ang ilang mga binuhatan. Pagbantay kamo kay bisan gani ang ilang mga bisti hugaw atubangan sa Dios.
Pagdayeg ug Pagpasalamat sa Dios
24Ang Dios makahimo sa pagbantay kaninyo aron dili kamo mahulog sa pagpakasala, ug madala niya kamo nga walay ikasaway ug malipayon gayod ngadto sa iyang presensya! 25Dalaygon gayod siya! Siya lang gayod ang Dios ug atong Manluluwas pinaagi kang Jesu-Cristo nga atong Ginoo. Kaniya ang kadungganan, pagkahalangdon, gahom, ug katungod sukad pa sa sinugdan, karon, ug sa walay kataposan! Amen.
1Judas, irmão de Tiago, ao serviço de Jesus Cristo, dirijo esta carta aos que Deus Pai chamou e ama, e que Jesus Cristo tem guardado. 2Desejando que a misericórdia, a paz e o amor se multipliquem nas vossas vidas.
Os falsos ensinadores
3Meus queridos amigos, tenho tido muita vontade de vos escrever acerca da salvação que Deus a todos concedeu. Mas agora senti-me levado a encorajar-vos a combaterem pela fé que foi dada de uma vez para sempre aos santos. 4Digo isto, porque alguns indivíduos incrédulos se introduziram no vosso meio, dizendo que o perdão de Deus permite-nos viver na imoralidade. Desprezam o nosso único Soberano e Senhor, que é Jesus Cristo. A sua condenação está predita desde há muito.
5E queria lembrar-vos o que já sabem: que o Senhor, quando salvou o povo, tirando-o da terra do Egito, destruiu mais tarde todos os que não creram. 6O mesmo aconteceu com os anjos que não permaneceram dentro dos limites de autoridade que Deus lhes concedeu, mas deixaram o lugar onde pertenciam. Deus guarda-os em cadeias perpetuamente, para o grande dia do seu julgamento. 7Também Sodoma e Gomorra e as cidades vizinhas se corromperam como eles e se entregaram à imoralidade sexual. Essas cidades foram destruídas pelo fogo e são um aviso do fogo eterno que há de punir todos os maus.
8E assim, as imaginações de tais indivíduos levam-nos a desonrarem os próprios corpos, não reconhecendo nenhuma autoridade e insultando os poderes celestiais. 9Contudo, nem o arcanjo Miguel, quando se opunha ao Diabo, disputando o corpo de Moisés, se atreveu a amaldiçoá-lo, mas disse: “Que o Senhor te repreenda.” 10Mas estes dizem mal do que não compreendem. E mesmo aquilo que conhecem por mero instinto, como os animais irracionais, só lhes serve para se corromperem. 11Ai deles! Porque seguem o exemplo de Caim. E deixaram-se seduzir pela ganância do dinheiro, como aconteceu a Balaão. E também, como Coré, a sua ruína será o resultado da sua desobediência.
12A presença dessas pessoas nas vossas reuniões de confraternização são como nódoas. Satisfazem-se a si próprios, sem receio de nada. São como nuvens que não dão chuva, que os ventos empurram de um lado para o outro. São como árvores sem folhas e que nenhum fruto apresentam, e que se tornam assim completamente mortas porque lhes morreram as raízes. 13Tudo o que deixam atrás de si é desonra, tal como a espuma que deixam as vagas agitadas do mar. Vagueiam como estrelas errantes que desaparecem depois nas trevas infinitas, que é também o seu destino.
14Foi desses que profetizou Enoque, o sétimo descendente de Adão, dizendo: “Olhem que o Senhor há de vir, acompanhado de multidões dos seus santos, 15para exercer o seu julgamento sobre toda a gente e condenar aqueles que desprezam a Deus, por todas as obras más que cometeram na sua rebeldia, e que proferem, como pecadores que são, toda a sorte de palavras ofensivas contra Deus.” 16Essas pessoas estão sempre descontentes e insatisfeitas, deixando-se constantemente arrastar pelas paixões carnais. Gostam de exibir um vocabulário espalhafatoso, elogiando pessoas, mas unicamente por interesse.
Chamados à perseverança
17Mas vocês, meus queridos amigos, lembrem-se das palavras que vos disseram os apóstolos de nosso Senhor Jesus Cristo. 18Que nos últimos tempos haveriam de aparecer indivíduos escarnecedores, vivendo ao sabor dos seus maus desejos. 19Eles já chegaram e são aqueles que estão a criar divisões no vosso meio. São levados pelos seus instintos naturais, porque não têm neles o Espírito de Deus.
20Vocês, contudo, queridos irmãos, construam a vossa vida espiritual sobre o alicerce da vossa fé santa, orando conforme o Espírito Santo vos dirigir. 21Conservem-se no amor de Deus, esperando a chegada do dia em que o nosso Senhor Jesus Cristo vier e manifestar a sua misericórdia, dando-vos a vida eterna. 22Procurem mostrar compreensão para com aqueles cuja fé está vacilante. 23Ajudem-nos, arranquem-nos do fogo. Para com outros mostrem compaixão, mas tenham cuidado para não serem contaminados pelos seus pecados.
Uma oração de louvor
24Toda a glória seja dada a Deus, aquele que é capaz de vos guardar de tropeçar e de vos trazer à sua gloriosa presença, inocentes de pecado e cheios de alegria. 25Toda a glória seja dada àquele que é o único Deus, nosso Salvador, através de Jesus Cristo, nosso Senhor, ao qual pertence a glória, a majestade, o poder e a autoridade, desde sempre, agora e por toda a eternidade. Amém!
