Juan 8 – APSD-CEB & NRT

Ang Pulong Sa Dios

Juan 8:1-59

Ang Babaye nga Nasakpan nga Nanapaw

1Miadto si Jesus sa Bukid sa mga Olibo. 2Sayo nianang pagkabuntag, mibalik siya pag-usab sa templo. Daghan ang mga tawo nga miduol kaniya. Busa milingkod siya ug nagtudlo kanila. 3Unya, ang mga magtutudlo sa Kasugoan ug ang mga Pariseo nagdala ngadto kang Jesus ug usa ka babayeng nasakpan nga nanapaw ug gipatindog nila siya atubangan sa tanang mga tawo. 4Miingon dayon sila kang Jesus, “Magtutudlo, nasakpan kining babayhana sa akto gayod nga nanapaw. 5Sumala sa Kasugoan ni Moises, ang ingon niini nga matang sa babaye angay batohon hangtod mamatay. Unsay imong ikasulti?” 6Mao kadto ang ilang pangutana tungod kay ginasulayan lang nila si Jesus, aron nga kon masayop siya sa iyang tubag may isumbong sila batok kaniya. Apan ang gihimo ni Jesus, miduko siya ug misulat sa yuta pinaagi sa iyang tudlo. 7Apan tungod kay sige gihapon silag pangutana kaniya, mitindog si Jesus ug miingon kanila, “Kon kinsa kaninyo ang walay sala maoy unang mobato kaniya.” 8Human niyag sulti niadto, milingkod siya ug miduko ug misulat pag-usab sa yuta.

9Sa pagkadungog niadto sa mga magtutudlo sa Kasugoan ug sa mga Pariseo, tagsa-tagsa silang mibiya sugod sa mga tigulang, hangtod nga si Jesus na lang ang nahibilin ug ang babaye nga nagtindog pa didto. 10Mitindog si Jesus ug miingon sa babaye, “Asa na man sila? Wala bay mihukom kanimo?” 11Miingon ang babaye, “Wala, sir.” Miingon si Jesus kaniya, “Dili usab ako magahukom kanimo. Sige pauli na, ug ayaw na pagpakasala pag-usab.”

Si Jesus mao ang Suga sa Kalibotan

12Misulti pag-usab si Jesus sa mga tawo, “Ako ang suga sa mga tawo sa kalibotan. Ang nagasunod kanako, dili gayod magkinabuhi diha sa kangitngit, kondili mahayagan siya sa suga nga nagahatag ug kinabuhi.” 13Pagkadungog niadto sa mga Pariseo, miingon sila, “Ikaw lang ang nagasulti mahitungod sa imong kaugalingon, busa dili ka katuohan.” 14Miingon si Jesus kanila, “Bisan tuod nga nagasulti ako mahitungod sa akong kaugalingon, ang akong gisulti tinuod, tungod kay nahibalo ako kon asa ako gikan ug asa ako moadto. Apan kamo wala masayod kon asa ako gikan ug asa ako moadto. 15Ang inyong paghukom dili kasaligan tungod kay sumala lang kana sa tawhanong panghuna-huna. Apan ako wala maghukom kang bisan kinsa. 16Ug kon maghukom man ako, ang akong hukom husto, tungod kay dili lang ako ang maghukom kondili ako ug ang Amahan nga nagpadala kanako. 17Dili ba nahisulat man sa inyong Kasugoan nga kon magkatukma ang gisulti sa duha ka tawo, ang ilang gisulti tinuod? 18Ako nagapamatuod mahitungod sa akong kaugalingon ug ang Amahan nga nagpadala kanako nagapamatuod usab mahitungod kanako.” 19Nangutana ang mga Pariseo kaniya, “Asa ba ang imong amahan?” Mitubag si Jesus, “Wala kamo makaila kanako o sa akong Amahan. Kon nakaila pa kamo kanako, nakaila usab unta kamo sa akong Amahan.”

20Kining tanan gisulti ni Jesus sa dihang nagtudlo siya sa templo, duol sa gibutangan sa kuwarta. Apan walay midakop kaniya, kay wala pa man moabot ang iyang panahon.

Si Jesus Dili Taga-dinhi sa Kalibotan

21Misulti pag-usab si Jesus sa mga tigdumala sa mga Judio, “Molakaw ako, ug kon wala na ako dinhi pangitaon ninyo ako, apan mangamatay lang kamo nga nagpadayon sa pagpakasala. Ug dili kamo makaadto sa akong adtoan.” 22Busa nagpangutan-anay sila,8:22 sila: sa literal, ang mga Judio. “Unsa may buot niyang ipasabot, nga kita kuno dili makaadto sa iyang adtoan? Unsa, maghikog ba siya?” 23Miingon si Jesus kanila, “Kamo taga-dinhi sa kalibotan, apan ako taga-langit. Kamo iya sa kalibotan, apan ako dili. 24Mao nga miingon ako kaninyo nga mangamatay lang kamo nga nagpadayon sa pagpakasala. Kay kon dili kamo motuo nga ako mao ang Cristo, sigurado gayod nga mangamatay lang kamo nga nagpadayon sa pagpakasala.” 25Miingon sila, “Ngano, kinsa ka ba gayod?” Mitubag si Jesus, “Dili ba gisultihan ko na man kamo sukad pa kaniadto kon kinsa gayod ako? 26Daghan ang akong ikasulti batok kaninyo. Sa pagkatinuod, ang akong mga ginasulti ngadto sa mga tawo mao lang ang ginasulti kanako sa nagpadala kanako. Ug ang tanan niyang ginasulti tinuod.”

27Wala sila makasabot nga nagsulti siya kanila mahitungod sa Amahan. 28Busa miingon si Jesus kanila, “Kon ako nga Anak sa Tawo ibayaw8:28 ibayaw: Ang buot ipasabot, ilansang sa krus. na ninyo, masayran na ninyo nga ako mao ang Cristo. Nianang panahona masayran usab ninyo nga ang tanan nga akong gibuhat ug gisulti dili gikan sa akong kaugalingon, kondili gikan sa Amahan. 29Ang nagpadala kanako nagauban kanako ug wala gayod niya ako pasagdi, tungod kay kon unsay makalipay kaniya mao usab ang akong gibuhat kanunay.” 30Pagkadungog sa mga tawo niining mga gisulti ni Jesus, daghan kanila ang mituo kaniya.

Ang Kamatuoran nga Makahatag Kaninyo ug Kagawasan

31Unya, miingon si Jesus sa mga Judio nga mituo kaniya, “Kon magpadayon kamo sa pagtuman sa akong mga gitudlo, tinuod gayod nga kamo akong mga tinun-an. 32Masayran ninyo ang kamatuoran, ug ang kamatuoran mao ang maghatag kaninyo ug kagawasan.” 33Miingon sila kaniya, “Mga kaliwat kami ni Abraham, ug wala pa gayod kami maulipon ni bisan kinsa. Nganong nagaingon ka man nga hatagan kami ug kagawasan?” 34Miingon si Jesus, “Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga si bisan kinsa nga nagapakasala, ulipon sa sala. 35Ang ulipon lumalabay lang sa panimalay, apan ang anak permanente. 36Busa kon ang Anak sa Dios mao ang maghatag kaninyo ug kagawasan, gawasnon gayod kamo. 37Nahibalo ako nga mga kaliwat kamo ni Abraham, apan nagtinguha kamo sa pagpatay kanako tungod kay dili kamo modawat sa akong mga gitudlo. 38Ginasulti ko kaninyo ang akong mga nakita sa Amahan; apan kamo, ginahimo ninyo ang inyong nadunggan gikan sa inyong amahan.”

39Mitubag sila kang Jesus, “Ang among amahan mao si Abraham.” Miingon si Jesus, “Kon tinuod nga mga kaliwat kamo ni Abraham, gibuhat unta ninyo ang maayo sama sa iyang mga gibuhat. 40Apan nagtinguha hinuon kamo sa pagpatay kanako bisan nagsulti lamang ako kaninyo sa kamatuoran nga akong nadunggan gikan sa Dios. Si Abraham wala gayod magbuhat ug sama niining inyong gibuhat. 41Ang inyong gibuhat sama usab sa gibuhat sa inyong amahan.” Miingon sila, “Dili kami mga anak sa gawas.8:41 Dili kami mga anak sa gawas: Ang buot ipasabot, Dili si Satanas ang among amahan. Ang Dios mao ang among Amahan.” 42Miingon si Jesus kanila, “Kon tinuod nga ang Dios mao ang inyong Amahan, higugmaon unta ninyo ako, kay ako gikan man sa Dios. Wala ako moanhi dinhi sa kalibotan sa ako lang nga kabubut-on, kondili siya ang nagpadala kanako. 43Dili ninyo masabtan ang akong gipanulti tungod kay dili kamo makaantos sa pagpaminaw sa akong pulong. 44Si Satanas mao ang inyong amahan, ug kon unsa ang iyang gusto mao usab ang inyong gustong buhaton. Mamumuno siya sukad pa sa sinugdan. Wala siyay pagpakabana sa kamatuoran tungod kay wala gayoy kamatuoran diha kaniya. Kon mamakak siya, nagsunod lang siya sa iyang kinaiya, kay bakakon man siya ug siya mao ang sinugdanan sa tanang bakak. 45Apan ang akong ginasulti kaninyo mao ang kamatuoran, ug mao kana nga dili kamo motuo kanako. 46Kinsa ba kaninyo ang makapamatuod nga nakasala ako? Wala gayod! Nganong dili kamo motuo nga nagasulti man ako sa kamatuoran? 47Ang mga tawo nga iya sa Dios nagatuo sa pulong sa Dios. Apan dili kamo iya sa Dios, mao nga dili kamo motuo kanako.”

Si Jesus ug si Abraham

48Mitubag kang Jesus ang mga kadagkoan sa mga Judio, “Tinuod diay ang among giingon nga ikaw usa ka Samarianhon,8:48 Samarianhon: Gipakaubos sa mga Judio. Mga makasasala sila sa ilang panan-aw. ug gisudlan sa daotan nga espiritu.” 49Miingon si Jesus, “Walay daotang espiritu nga misulod kanako. Ginapasidunggan ko lang ang akong Amahan, apan gipakaulawan ninyo ako. 50Wala ako magtinguha ug kadungganan alang sa akong kaugalingon. Ang Amahan mao ang nagtinguha nga pasidunggan ako sa mga tawo, ug nahibaloan niya nga tinuod ang akong mga gipanulti. 51Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga ang mga nagatuman sa akong mga pagpanudlo dili gayod mamatay.” 52Miingon kaniya ang mga kadagkoan sa mga Judio, “Karon nasiguro na gayod namo nga gisudlan ka sa daotang espiritu. Bisan si Abraham namatay, ug ingon man ang mga propeta. Apan ikaw nagaingon nga ang nagatuman sa imong mga pagpanudlo dili na gayod mamatay bisan kanus-a. 53Unsa, mas maayo ka pa ba kay kang Abraham? Namatay gani siya, ug ingon man ang mga propeta. Ngano, si kinsa ka ba gayod?” 54Miingon si Jesus kanila, “Kon ako lang ang magpasidungog sa akong kaugalingon, wala kini kapuslanan. Apan ang akong Amahan mao gayod ang nagapasidungog kanako. Siya mao ang inyong giingon nga inyong Dios. 55Ugaling wala ninyo siya mailhi. Apan ako nakaila kaniya. Karon, kon moingon ako nga wala ako makaila kaniya, mahimo akong bakakon sama kaninyo. Apan ang tinuod, nailhan ko gayod siya ug ginatuman ko ang iyang pulong. 56Nalipay gayod ang inyong amahan nga si Abraham nga makita niya ang akong panahon. Ug nakita niya kini ug nalipay gayod siya.” 57Miingon ang mga kadagkoan sa mga Judio kaniya, “Giunsa nimo pagkakita kang Abraham nga wala pa gani mag-50 ang imong edad.” 58Miingon si Jesus, “Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga sa wala pa matawo si Abraham, anaa na akong daan.” 59Tungod niining gisulti ni Jesus mipunit silag bato aron labayon siya. Apan misuot siya sa bagang duot sa katawhan ug mibiya sa templo.

New Russian Translation

Иоанна 8:1-59

1А Иисус пошел на Оливковую гору.

Иисус прощает женщину, уличенную в супружеской измене

2Рано утром Он опять был в храме. Вокруг Него собралось много людей, и Он сел и стал их учить. 3Учители Закона и фарисеи привели женщину, уличенную в супружеской измене. Они поставили ее перед народом 4и сказали Иисусу:

– Учитель, мы поймали эту женщину на месте преступления, она изменила мужу! 5Моисей повелевает в Законе побивать таких камнями8:5 См. Втор. 22:22-24.. А Ты что скажешь?

6Они спросили это, чтобы найти повод уловить Иисуса в чем-либо и обвинить Его8:6 Если бы Иисус осудил женщину, то Он пошел бы против римских законов, запрещавших иудеям самим применять смертную казнь (см. 18:31), если бы отпустил ее – вступил бы в противоречие с Законом (см. Лев. 20:10).. Иисус склонился и писал пальцем на земле. 7Они упрямо продолжали Его спрашивать. Тогда Иисус выпрямился и сказал:

– Кто из вас без греха, пусть первым бросит в нее камень.

8И Он опять, склонившись, продолжал писать на земле. 9Тогда они начали по одному уходить, начиная с самых старших. В конце концов остались только Иисус и женщина. 10Иисус выпрямился и спросил:

– Женщина, где твои обвинители? Разве никто не осудил тебя?

11– Никто, Господин, – ответила она.

– И Я тебя не осуждаю, – сказал Иисус. – Иди и больше не греши8:11 Отрывок 7:53–8:11 отсутствует в древнейших рукописях Нового Завета..

Иисус – свет миру

12Когда Иисус вновь заговорил с народом, Он сказал:

– Я свет миру8:12 Свет миру – свет, также как и вода, был символом праздника Шалашей. Согласно древнему источнику, во дворе храма зажигались большие, в 23 метра высотой, золотые светильники, перед которыми танцевали верующие с факелами в руках.. Тот, кто идет за Мной, не будет ходить во тьме, но будет иметь свет жизни.

13Фарисеи тогда сказали Ему:

– Но ведь Ты Сам свидетельствуешь о Себе, значит, Твое свидетельство недействительно.

14Иисус ответил:

– Даже если Я и Сам свидетельствую о Себе, Мое свидетельство истинно, потому что Я знаю, откуда Я пришел и куда Я иду. Вы же не имеете никакого понятия ни о том, откуда Я пришел, ни о том, куда Я иду. 15Вы судите по человеческим меркам, Я же не сужу никого. 16Но если Я и сужу, Мой суд справедлив, потому что Я не один, со Мной Отец, Который послал Меня. 17В вашем же Законе написано, что когда свидетельствуют двое, то их свидетельство имеет силу8:17 См. Втор. 19:15.. 18О Себе свидетельствую Я Сам и Мой Отец, Который послал Меня.

19Они тогда спросили:

– Где же Твой Отец?

Иисус ответил:

– Вы не знаете ни Меня, ни Моего Отца. Если бы вы знали Меня, вы бы знали и Моего Отца.

20Он сказал это, когда учил в храме, там, где собирали пожертвования. Никто, однако, не схватил Его, потому что Его время еще не настало.

Иисус пришел свыше

21Иисус сказал им еще раз:

– Я ухожу, и вы будете искать Меня, и умрете во грехе вашем. Туда, куда Я иду, вы не сможете прийти.

22Иудеи стали тогда спрашивать:

– Он что, собирается покончить с Собой? Может, это Он имеет в виду, когда говорит: «Туда, куда Я иду, вы не сможете прийти»?

23Иисус продолжал:

– Вы отсюда, с земли, а Я пришел свыше. Вы принадлежите этому миру, а Я этому миру не принадлежу. 24Поэтому Я сказал вам, что вы умрете в ваших грехах. Если вы не поверите, что Я Тот,8:24 Букв.: «Я есть». См. сноску на 8:58. Также в 8:28. за Кого Себя выдаю, вы действительно умрете в ваших грехах.

25– Кто же Ты такой? – спросили они.

– Я вам с самого начала говорю, кто Я такой, – ответил Иисус. 26– У Меня есть много чего сказать о вас и много в чем обвинить вас, но Тот, Кто послал Меня, говорит истину, и то, что Я слышал от Него, Я говорю миру.

27Они не поняли, что Он говорил им об Отце. 28Тогда Иисус сказал:

– Когда вы вознесете Сына Человеческого, тогда и узнаете, что Я Тот, за Кого Себя выдаю, и что от Себя Я не делаю ничего, а говорю то, чему Отец научил Меня. 29Пославший Меня всегда со Мной, Он Меня одного не оставляет, потому что Я делаю то, что угодно Ему.

30После этих слов многие поверили в Него.

Иисус говорит об истинных Божьих детях

31Иисус сказал иудеям, поверившим в Него:

– Если вы будете верны Моему учению, то вы действительно Мои ученики. 32Вы тогда узнаете истину, и истина сделает вас свободными.

33Они ответили:

– Мы потомки Авраама и никогда не были никому рабами. Как это мы можем «стать свободными»?

34Иисус ответил:

– Говорю вам истину: каждый, кто грешит, – раб греха. 35Раб не всегда будет жить в семье, а сын в ней живет всегда. 36Поэтому если Сын вас освободит, вы будете действительно свободными. 37Я знаю, что вы потомки Авраама, но вы готовы убить Меня, потому что вы не принимаете Моего учения. 38Я говорю вам о том, что Я видел у Отца, а вы делаете то, что вы услышали от вашего отца.

39– Наш отец – Авраам, – ответили они.

– Если бы вы были детьми Авраама, – ответил Иисус, – вы бы делали дела Авраама, 40но вы стремитесь убить Меня, Человека, говорящего вам истину, – истину, которую Я слышал от Бога. Авраам так не делал. 41Вы делаете то, что делал ваш отец.

– Мы не какие-нибудь незаконнорожденные, – говорили они, – у нас один Отец – Сам Бог.

42Иисус сказал им:

– Если бы Бог был вашим Отцом, то вы любили бы Меня, потому что Я пришел от Бога, и вот Я здесь. Я пришел не Сам от Себя, Меня послал Он. 43Почему вы не понимаете того, о чем Я вам говорю? Да потому, что вы не можете даже слышать слова Моего. 44Вы принадлежите вашему отцу, дьяволу, и хотите исполнить желания вашего отца. Он от начала был человекоубийцей и не устоял в истине, потому что в нем нет никакой истины. Когда он лжет, то делает то, что ему свойственно, потому что он лжец и отец лжи. 45Но Я говорю вам истину, и поэтому вы Мне не верите! 46Может ли кто-либо из вас уличить Меня во грехе? Если же Я говорю истину, то почему вы Мне не верите? 47Тот, кто принадлежит Богу, слышит, что Бог говорит. Вы не слышите Меня потому, что вы не принадлежите Богу.

Иисус говорит о Своем вечном существовании

48Бывшие там иудеи стали говорить Иисусу:

– Ну разве мы не правы, когда говорим, что Ты самарянин8:48 Назвать иудея самарянином означало оскорбить его (см. сноски на 4:7, 9)., и притом в Тебе демон!

49– Я не одержим, – ответил Иисус, – Я чту Моего Отца, а вы бесчестите Меня. 50Я не ищу славы Себе, но есть Тот, Кто ищет ее для Меня, пусть Он и судит. 51Говорю вам истину: кто соблюдает слово Мое, тот никогда не увидит смерти8:51 Здесь Иисус говорит о духовной смерти..

52Тогда иудеи закричали:

– Теперь мы точно знаем, что Ты одержим демоном! Авраам умер, и все пророки умерли, а Ты говоришь, что кто исполняет Твое слово, тот никогда не умрет8:52 Букв.: «не вкусит смерти».. 53Неужели Ты больше нашего отца Авраама, который умер? И пророки умерли. А кем Ты Себя считаешь?

54Иисус ответил:

– Если Я славлю Самого Себя, то слава эта ничего не значит. Меня прославляет Мой Отец, Которого вы называете своим Богом, 55хотя вы Его и не знаете. Но Я Его знаю, и если бы Я сказал, что не знаю Его, то был бы таким же лжецом, как и вы. Но Я знаю Его и исполняю Его слово. 56Ваш отец Авраам радовался при мысли, что увидит Мой день, и он его увидел и был счастлив.

57– Да Тебе нет и пятидесяти лет, – говорили Ему иудеи, – и Ты видел Авраама?

58Иисус сказал:

– Говорю вам истину, еще до того, как Авраам родился, Я ЕСТЬ!8:58 Часто в Писании, когда Бог говорил о Себе, Он употреблял это же самое выражение (см., напр., Исх. 3:14; Втор. 32:39; Ис. 41:4; 43:10-13 и сноски на эти стихи). Таким ответом Иисус недвусмысленно дает понять, что Он и есть Бог.

59Тогда они схватили камни, чтобы бросить в Него, но Иисус скрылся и вышел из храма8:59 Намек Иисуса на то, что Он Бог, был расценен Его оппонентами как кощунство, за которое следовало побивать камнями (см. Лев. 24:16)..