Juan 5 – APSD-CEB & CARST

Ang Pulong Sa Dios

Juan 5:1-47

Giayo ni Jesus ang Tawo sa Betesda

1Human niadto, miadto si Jesus sa Jerusalem aron sa pagtambong sa usa ka pista sa mga Judio. 2Didto sa paril sa Jerusalem may usa ka pultahan nga agianan sa mga karnero. Duol niini may linaw nga kaligoanan nga sa Hebreo nga pinulongan gitawag ug Betesda.5:2 Betesda: Sa ubang mga kopya sa Griego nga teksto, Betzata o Betsaida. Sa palibot niini may lima ka silonganan 3diin nanghigda ang daghang mga masakiton—mga buta, mga bakol, ug mga paralitiko. 4[Nagahulat sila nga molihok ang tubig. Kay may mga higayon nga may anghel sa Dios nga mokanaog didto aron tandogon ang tubig. Ang makauna ug tuslob sa tubig human kini matandog sa anghel mamaayo bisan unsa pa ang iyang sakit.]5:4 dili makita ang bersikulo 4 sa uban nga daan nga kopya nga Griego. 5May usa ka tawo didto nga 38 na ka tuig nga nagsakit. 6Nakita siya ni Jesus nga nagahigda didto, ug nahibalo si Jesus nga ang iyang sakit ingon na niadto kadugay. Busa miingon si Jesus kaniya, “Gusto mo ba nga mamaayo?” 7Mitubag ang masakiton, “Unta, sir, apan walay tawo nga modala kanako didto sa tubig kon tandogon na sa anghel. Samtang nagpadulong pa lang ako sa tubig maunhan na ako kanunay sa uban.” 8Miingon si Jesus kaniya, “Bangon, dad-a ang imong banig ug lakaw.” 9Diha-diha dayon naayo ang tawo sa iyang sakit, ug gidala niya ang iyang banig ug milakaw.

Nahitabo kini sa Adlaw nga Igpapahulay. 10Busa miingon ang mga tigdumala sa mga Judio ngadto sa tawo nga giayo, “Hoy, dili ba Adlaw nga Igpapahulay karon, ug sumala sa atong kasugoan dili mahimong magtrabaho bisan sa pagdala sa imong banig?” 11Miingon ang tawo nga giayo. “Ang tawo nga nagaayo kanako mao ang nagsugo nga dad-on ko ang akong banig ug molakaw.” 12Busa gipangutana nila siya kon kinsa ang tawo nga nagsugo kaniya sa paglakaw ug pagdala sa iyang banig. 13Apan wala siya makaila kon kinsa ang nagaayo kaniya, kay nawala man dayon si Jesus tungod sa kadaghan sa mga tawo.

14Didto sa templo nakita pag-usab ni Jesus ang tawo nga iyang giayo ug miingon si Jesus kaniya, “O, maayo ka na karon. Ayaw na pagpakasala, kay basin ug mas daotan pa unya ang mahitabo kanimo.” 15Milakaw dayon ang tawo ug miadto sa mga tigdumala sa mga Judio. Gisultihan niya sila nga si Jesus mao ang nagaayo kaniya. 16Busa sukad niadto, ang kadagkoan sa mga Judio nagsugod na sa paglutos kang Jesus, tungod kay nang-ayo siya sa Adlaw nga Igpapahulay.

17Apan may katarungan si Jesus. Miingon siya kanila, “Nagapadayon ang akong Amahan sa iyang buluhaton, busa nagapadayon usab ako.” 18Tungod niining gisulti ni Jesus misamot ang tinguha sa kadagkoan sa mga Judio nga patyon siya, tungod kay dili lang nga gilapas niya ang kasugoan mahitungod sa Adlaw nga Igpapahulay, kondili miingon pa siya nga ang Dios mao gayod ang iyang Amahan, nga nagkahulogan nga gipakasama niya ang iyang kaugalingon sa Dios.

Ang Gahom sa Anak sa Dios

19Busa miingon si Jesus kanila, “Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga ako nga Anak sa Dios wala gayoy mahimo kon ako lang, kondili kon unsa ang akong nakita nga gibuhat sa akong Amahan mao usab kana ang akong buhaton. Busa kon unsa ang gibuhat sa akong Amahan, mao usab kana ang akong buhaton isip Anak. 20Pinangga sa Amahan ang iyang Anak, busa gipakita niya kanako nga iyang Anak ang tanan nga iyang gibuhat. Ug labaw pa gayod niini ang ipakita niya kanako nga akong himuon aron matingala kamong tanan. 21Kon ang Amahan magbanhaw sa mga patay ug maghatag kanila ug kinabuhi, ako nga iyang Anak maghatag usab ug kinabuhi kang bisan kinsa nga akong buot hatagan. 22Ang Amahan dili mohukom sa mga tawo; kondili ako nga iyang Anak mao ang gihatagan sa katungod sa paghukom, 23aron ang tanan mopasidungog sa Anak sama sa ilang pagpasidungog sa Amahan. Busa ang wala nagapasidungog kanako wala usab nagapasidungog sa Amahan nga nagpadala kanako.

24“Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga ang tawo nga nagatuman sa akong mga pulong ug nagatuo sa nagpadala kanako may kinabuhi nga walay kataposan. Dili na siya silotan tungod kay nakalatas na siya sa kamatayon ngadto sa kinabuhi. 25Sa pagkatinuod, sultihan ko kamo nga moabot ang panahon, ug miabot na gani, nga ang mga patay5:25 Sa panan-aw sa Dios ang tanang mga tawo patay na tungod sa ilang mga sala. makadungog sa pulong5:25 pulong: sa literal, tingog. sa Anak sa Dios, ug ang magpatalinghog sa iyang pulong mabuhi. 26Ingon nga ang Amahan may gahom sa paghatag ug kinabuhi, ako nga iyang Anak makahatag usab niana nga kinabuhi, kay gihatagan niya ako ug gahom sa paghatag niana sa mga tawo. 27Gihatagan usab niya ako ug gahom sa paghukom tungod kay ako mao ang Anak sa Tawo. 28Ayaw kamo katingala niini, kay moabot ang panahon nga ang tanang mga patay makadungog sa akong tingog, 29ug manggawas sila sa ilang lubnganan. Ang mga maayo ug binuhatan banhawon ug hatagan ug kinabuhi nga walay kataposan, ug ang mga daotan ug binuhatan banhawon usab apan silotan.”

Ang mga Nagpamatuod bahin kang Jesus

30Midugang si Jesus sa pag-ingon, “Wala gayod akoy mahimo kon ako lang. Tinuod nga nagahukom ako, apan ang akong paghukom sumala sa gisulti sa akong Amahan kanako. Busa ang akong paghukom matarong tungod kay wala ako nagahimo sa akong kaugalingong kabubut-on, kondili ang kabubut-on sa nagpadala kanako. 31Kon ako lang ang mosulti mahitungod sa akong kaugalingon makaduda kamo sa akong gisulti. 32Apan adunay usa nga nagapamatuod mahitungod kanako, ug nasayod ako nga ang iyang gisulti kasaligan. 33Si Juan nga tigbautismo nagpamatuod usab mahitungod kanako. Dili ba aduna man kamoy gisugo didto kang Juan aron sa pagpangutana kaniya? Ug nagsulti siya sa kamatuoran. 34Hinuon wala ako magkinahanglan sa pagpamatuod sa tawo mahitungod kanako. Gihisgotan ko lang si Juan aron nga motuo kamo kanako ug maluwas. 35Si Juan sama sa suga nga misiga ug midan-ag; ug nalipay kamo sa iyang pagdan-ag bisan sa hamubong panahon lang. 36Apan may nagapamatuod pa gayod mahitungod kanako nga labaw pa kang Juan. Kini walay lain kondili ang mga buluhaton nga gibuhat ko nga ginapabuhat sa Amahan kanako. Nagapamatuod kini nga ang Amahan mao ang nagpadala kanako. 37Ug ang Amahan nga nagpadala kanako mao mismo ang nagpamatuod mahitungod kanako. Apan wala gayod ninyo siya makita o madungog nga nagasulti, 38ug wala usab ninyo dawata ang iyang pulong, tungod kay wala kamo motuo kanako nga iyang gipadala. 39Ginatun-an ninyo pag-ayo ang Kasulatan kay nagahuna-huna kamo nga sa ingon niini nga pamaagi maangkon ninyo ang kinabuhi nga walay kataposan. Ang Kasulatan mao ang nagapamatuod mahitungod kanako. 40Apan midumili gihapon kamo sa pagduol kanako aron unta maangkon ninyo ang kinabuhi.

41“Wala ko kinahanglana ang pagdayeg sa mga tawo. 42Nakaila ako kaninyo ug nahibalo ako nga sulod sa inyong kasingkasing wala kamoy paghigugma sa Dios. 43Mianhi ako nga may gahom gikan sa Amahan, apan wala kamo modawat kanako. Apan kon adunay moanhi sa iyang kaugalingon nga gahom, siya hinuon ang inyong dawaton. 44Unsaon man ninyo pagtuo kanako kon ang pagdayeg lang sa inyong isigka-tawo ang mahinungdanon kaninyo ug wala ninyo tinguhaa ang pagdayeg nga gikan sa matuod nga Dios? 45Ayaw ninyo huna-hunaa nga ako ang mosumbong kaninyo sa Amahan. Si Moises mismo nga inyong gilaoman mao ang mosumbong kaninyo. 46Kon tinuod nga mituo kamo kang Moises, motuo unta usab kamo kanako, tungod kay si Moises mismo nagsulat mahitungod kanako. 47Apan tungod kay wala kamo motuo sa iyang mga sinulat, dili usab kamo motuo sa akong gisulti kaninyo.”

Священное Писание (Восточный перевод), версия для Таджикистана

Иохан 5:1-47

Исцеление больного у пруда

1Немного позже Исо пошёл на иудейский праздник в Иерусалим. 2В Иерусалиме, недалеко от Овечьих ворот, есть пруд, называемый на арамейском языке Вифезда, окружённый пятью крытыми колоннадами. 3-4Там лежало много инвалидов: слепых, хромых и парализованных5:3-4 В некоторых рукописях присутствуют слова: «Они ожидали движения воды.4 Иногда ангел от Вечного сходил и возмущал воду, и тогда первый, кто входил в пруд, исцелялся от любой болезни».. 5Среди них был человек, больной уже тридцать восемь лет. 6Когда Исо увидел его лежащим там и узнал, что тот уже давно в таком состоянии, Он спросил его:

– Ты хочешь выздороветь?

7Больной ответил:

– Господин, да ведь нет никого, кто бы помог мне войти в воду, когда она бурлит. А когда я стараюсь сам дойти до воды, кто-нибудь меня уже опережает.

8Тогда Исо сказал ему:

– Встань! Возьми свою постель и иди.

9И этот человек в тот же миг стал здоров. Он взял свою постель и пошёл.

Это произошло в субботу5:9 Суббота – седьмой день недели у иудеев, который был религиозным днём отдыха. См. пояснительный словарь.. 10Предводители иудеев поэтому сказали исцелённому:

– Сегодня суббота, и тебе нельзя нести постель.

11Но он ответил:

– Тот, Кто исцелил меня, Тот и сказал мне: «Возьми свою постель и иди».

12Они спросили:

– Кто Он такой, Тот, Кто сказал тебе взять постель и идти?

13Исцелённый и сам не знал, кто Это был, потому что Исо скрылся в толпе, которая была там. 14Позже Исо нашёл его в храме и сказал:

– Ну вот ты и здоров. Не греши больше, чтобы не случилось с тобой ещё худшего.

15Человек этот тогда пошёл и сказал предводителям иудеев, что его исцелил Исо.

Вечная жизнь через Сына

16Предводители иудеев стали преследовать Исо, потому что Он делал такие дела в субботу. 17Исо же сказал им:

– Мой Отец совершает работу всегда, и Я тоже это делаю.

18Тогда предводители иудеев ещё более усердно стали искать возможности убить Исо, ведь Он не только нарушал закон о субботе, но к тому же называл Всевышнего Своим Отцом, тем самым приравнивая Себя к Всевышнему.

19На это Исо ответил им так:

– Говорю вам истину: Сын ничего не может делать Сам от Себя, пока не увидит Отца делающим. То, что делает Отец, делает и Сын. 20Ведь Отец любит Сына и показывает Ему всё, что делает Сам, и вы удивитесь, потому что Он покажет Ему более великие дела. 21Точно так, как Отец воскрешает мёртвых и даёт им жизнь, так и Сын даёт жизнь тем, кому хочет. 22Более того, Отец никого не судит, Он доверил весь суд Сыну, 23чтобы все почитали Сына, как чтят Отца. Тот, кто не чтит Сына, не чтит и Отца, пославшего Сына.

24Говорю вам истину: всякий, кто слышит Моё слово и верит Пославшему Меня, имеет жизнь вечную, и ему не придётся приходить на Суд, он уже перешёл из смерти в жизнь. 25Говорю вам истину, наступает время, и уже наступило, когда мёртвые услышат голос (вечного) Сына Всевышнего, и те, кто услышит, оживут. 26Потому что, как Отец имеет жизнь в Самом Себе, так Он дал иметь жизнь в Самом Себе и Сыну. 27Он дал Ему власть судить, потому что Он – Ниспосланный как Человек.

28Не удивляйтесь этому, потому что настанет время, когда все, кто находится сейчас в могилах, услышат Его голос 29и выйдут из могил. Те, кто делал добро, воскреснут, чтобы жить, а те, кто делал зло, поднимутся, чтобы получить осуждение. 30Я не могу ничего делать Сам от Себя. Я сужу так, как Мне сказано, и Мой суд справедлив, потому что Я стремлюсь исполнить не Свою волю, а волю Пославшего Меня.

Исо Масех подтверждает истинность Своих слов

31– Если бы Я свидетельствовал Сам о Себе, то свидетельство Моё было бы недействительно5:31 По законам Таврота требовалось свидетельство двух или трёх человек (см. Втор. 19:15). Здесь мы видим пять свидетельств об Исо: Яхьё (ст. 33), дела Исо (ст. 36), Отец Небесный (ст. 37), Священное Писание (ст. 39) и пророк Мусо (ст. 46)., 32но обо Мне свидетельствует ещё один свидетель, и Я знаю, что Его свидетельство обо Мне истинно. 33Вы посылали к Яхьё, и он свидетельствовал об истине. 34Я не нуждаюсь в свидетельстве людей, но говорю об этом, чтобы вы были спасены. 35Яхьё был горящим и сияющим светильником, и вы хотели хоть некоторое время порадоваться при его свете.

36Но у Меня есть свидетельство сильнее свидетельства Яхьё. Дела, которые Отец поручил Мне совершить и которые Я совершаю, свидетельствуют о том, что Отец послал Меня. 37Обо Мне свидетельствует и Сам Отец, пославший Меня. Вы никогда не слышали Его голоса и не видели Его облика. 38Его слово не живёт в вас, потому что вы не верите Мне – Тому, Кого Он послал. 39Вы старательно исследуете Писание, надеясь через него получить жизнь вечную. А ведь это Писание свидетельствует обо Мне! 40Однако вы отказываетесь прийти ко Мне, чтобы получить жизнь.

41Мне не нужна слава от людей, 42но Я знаю вас: в ваших сердцах нет любви к Всевышнему. 43Я пришёл во имя Моего Отца, и вы Меня не принимаете, но когда кто-либо другой придёт во имя самого себя – его вы примете. 44Как вы можете поверить, когда вы ищете похвалы друг от друга, но не прилагаете никаких усилий, чтобы получить похвалу от единого Бога? 45Не думайте, однако, что Я буду обвинять вас перед Отцом. Ваш обвинитель – Мусо, на которого вы возлагаете ваши надежды. 46Если бы вы верили Мусо, то верили бы и Мне, потому что Мусо писал обо Мне5:46 Во всех частях Таврота Мусо пророчески писал о Масехе. См., напр., Нач. 49:10; Исх. 12:21; Лев. 17:11; Чис. 24:17; Втор. 18:15.. 47Но если вы не верите тому, что он написал, то как вы можете поверить тому, что Я говорю?