Si Jesus ug si Nicodemo
1May usa ka tawo nga ginganlag Nicodemo. Siya usa sa mga tigdumala sa mga Judio, ug sakop sa pundok sa mga Pariseo. 2Usa niana ka gabii miadto siya kang Jesus ug miingon kaniya, “Rabbi, nahibalo kami nga ikaw magtutudlo nga pinadala sa Dios, tungod kay walay makahimo sa mga milagro nga sama sa imong gihimo kon wala ang Dios kaniya.” 3Mitubag si Jesus kaniya, “Sa pagkatinuod, sultihan ko ikaw nga walay tawo nga maapil sa paghari sa Dios3:3 maapil sa paghari sa Dios: sa literal, makakita sa gingharian sa Dios. gawas kon matawo siya pag-usab.”3:3 matawo siya pag-usab: o kaha, matawo siya gikan sa ibabaw. 4Nangutana si Nicodemo, “Unsaon man niya pagpakatawo pag-usab kon tigulang na siya? Dili na siya mahimong mosulod pagbalik sa tiyan sa iyang inahan aron magpakatawo pag-usab.” 5Mitubag si Jesus, “Sa pagkatinuod, sultihan ko ikaw nga walay tawo nga maapil sa paghari sa Dios3:5 maapil sa paghari sa Dios: sa literal, makasulod sa gingharian sa Dios. kon dili siya matawo pinaagi sa tubig ug sa Espiritu Santo. 6Ang gipanganak pinaagi sa tawo, tawhanon, apan ang gipanganak pinaagi sa gahom sa Espiritu Santo, espirituhanon. 7Busa ayaw katingala sa akong giingon kanimo nga kinahanglan matawo kamo pag-usab. 8Mohuros ang hangin bisan asa kini gustong mopaingon. Madungog ta ang iyang paghuros, apan wala kita masayod kon asa kini gikan ug asa kini padulong. Ingon usab niini ang tanan nga gipanganak pinaagi sa Espiritu Santo.” 9Nangutana pag-usab si Nicodemo, “Unsaon pagkahitabo niini?” 10Mitubag si Jesus, “Inila ka nga magtutudlo sa Israel, apan wala ka masayod niini? 11Sa pagkatinuod, sultihan ko ikaw nga ang among nahibaloan ug nakita mao ang among gisulti. Apan wala kamo motuo niini. 12Kon wala gani kamo motuo sa akong gisulti kaninyo mahitungod sa mga ania niining kalibotan, labaw na nga dili kamo motuo kanako kon sultihan ko kamo mahitungod sa mga atua didto sa langit. 13Ug walay bisan kinsa nga nakaadto sa langit gawas lang kanako nga Anak sa Tawo, kay didto ako gikan.”
14Midugang si Jesus sa pag-ingon, “Sama sa pagbayaw ni Moises sa halas didto sa kamingawan, ako nga Anak sa Tawo kinahanglan nga ibayaw usab,3:14 ibayaw usab: Sa Num. 21:8-9, naghimo si Moises ug halas nga bronsi, gihigot niya kini sa kahoy nga taas ug gibandira. Si bisan kinsa nga gipaak sa halas mamaayo kon motutok niining halas nga bronsi. 15aron nga ang matag usa nga motuo kanako makaangkon ug kinabuhi nga walay kataposan.”
16Kay gihigugma gayod sa Dios ang kalibotan, mao nga gihatag niya ang iyang bugtong Anak, aron nga si bisan kinsa nga motuo kaniya dili malaglag kondili makaangkon hinuon ug kinabuhi nga walay kataposan. 17Kay ang Dios wala magpadala sa iyang Anak dinhi sa kalibotan aron hukman sa silot ang katawhan, kondili aron sa pagluwas sa mga tawo. 18Busa si bisan kinsa nga motuo kaniya dili pagahukman sa silot, apan si bisan kinsa nga wala motuo kaniya nahukman na tungod kay wala siya motuo sa bugtong nga Anak sa Dios.3:18 sa bugtong nga Anak sa Dios: sa literal, sa ngalan sa bugtong nga Anak sa Dios. 19Silotan sila tungod kay mianhi siya dinhi sa kalibotan isip suga,3:19 isip suga: Ang buot ipasabot, aron maghatag ug kahayag sa mga huna-huna sa mga tawo. apan gipalabi pa sa mga tawo ang pagpabilin sa kangitngit kaysa moduol kaniya nga naghatag sa kahayag, tungod kay daotan ang ilang binuhatan. 20Ang tawo nga daotan ug binuhatan dili gusto sa kahayag. Maglikay pa gani siya sa kahayag kay mahadlok siya nga mabutyag ang iyang daotang binuhatan. 21Apan ang tawo nga nagabuhat sumala sa kamatuoran nagapaduol sa kahayag, aron mabutyag nga ang iyang maayong binuhatan nahimo niya pinaagi sa tabang sa Dios.
Si Jesus ug si Juan
22Pagkahuman niadto, miadto si Jesus ug ang iyang mga tinun-an sa ubang bahin sa Judea. Nagpabilin siya didto uban kanila ug nagbautismo. 23Nangbautismo usab si Juan didto sa Enon, duol sa Salem, kay daghan ang tubig didto, ug nangadto kaniya ang mga tawo aron magpabautismo. 24(Wala pa niadto mabilanggo si Juan.)
25Karon ang uban sa mga tinun-an ni Juan ug ang usa ka Judio naglantugi mahitungod sa bautismo. 26Nangadto sila kang Juan ug nagaingon, “Magtutudlo, nahinumdoman mo ba kadtong tawo nga kauban mo kaniadto sa tabok sa Suba sa Jordan, nga imong gipaila sa mga tawo? Nangbautismo na siya karon ug halos ang tanang mga tawo nangadto na kaniya!” 27Mitubag si Juan, “Wala gayoy mahimo ang tawo kon kini dili kabubut-on sa Dios. 28Kamo mismo makapamatuod nga nagaingon ako nga dili ako ang Cristo, kondili gipadala lang ako sa Dios una kaniya aron pagbalita nga siya moabot na. 29Sama ba kon may kasal: ang pangasaw-onon alang lang gayod sa pamanhonon, ug ang higala sa pamanhonon nga nagatambong ug nagahulat, malipay kon madungog niya nga anaa na ang pamanhonon. Sama usab kanako karon, nalipay gayod ako nga ang mga tawo nangadto na kang Jesus. 30Kinahanglan magdugang pa gayod ang pagkabantogan ni Jesus, ug ako angay na nga hikalimtan.”
Ang Gikan sa Langit
31Ang Cristo gikan sa langit, busa labaw siya sa tanan. Taga-dinhi kita sa kalibotan ug ang atong gipanghisgotan mao lang gayod ang dinhi sa kalibotan. Apan siya nga gikan sa langit labaw sa tanan. 32-33Nagasugilon siya mahitungod sa iyang nakita ug nadungog sa langit, apan gamay lang gayod ang nagatuo sa iyang gisulti. Apan ang mga nagatuo nagapamatuod nga ang gisulti sa Dios tinuod. 34Kay si Cristo nga gipadala sa Dios dinhi sa kalibotan nagasulti kanato kon unsa ang ginasulti sa Dios kaniya, tungod kay walay kinutoban ang paghatag sa Dios kaniya sa Espiritu Santo. 35Ginahigugma sa Amahan ang iyang Anak ug gitugyan niya kaniya ang tanan. 36Ang motuo sa Anak sa Dios may kinabuhi nga walay kataposan. Apan ang dili motuman sa Anak sa Dios dili gayod makaangkon sa kinabuhi nga walay kataposan; magapabilin hinuon ang kaligutgot sa Dios kaniya.
1There was a man of the Pharisees, named Nicodemus, a ruler of the Jews: 2The same came to Jesus by night, and said unto him, Rabbi, we know that thou art a teacher come from God: for no man can do these miracles that thou doest, except God be with him. 3Jesus answered and said unto him, Verily, verily, I say unto thee, Except a man be born again, he cannot see the kingdom of God. 4Nicodemus saith unto him, How can a man be born when he is old? can he enter the second time into his mother’s womb, and be born? 5Jesus answered, Verily, verily, I say unto thee, Except a man be born of water and of the Spirit, he cannot enter into the kingdom of God. 6That which is born of the flesh is flesh; and that which is born of the Spirit is spirit. 7Marvel not that I said unto thee, Ye must be born again. 8The wind bloweth where it listeth, and thou hearest the sound thereof, but canst not tell whence it cometh, and whither it goeth: so is every one that is born of the Spirit. 9Nicodemus answered and said unto him, How can these things be? 10Jesus answered and said unto him, Art thou a master of Israel, and knowest not these things? 11Verily, verily, I say unto thee, We speak that we do know, and testify that we have seen; and ye receive not our witness. 12If I have told you earthly things, and ye believe not, how shall ye believe, if I tell you of heavenly things? 13And no man hath ascended up to heaven, but he that came down from heaven, even the Son of man which is in heaven.
14¶ And as Moses lifted up the serpent in the wilderness, even so must the Son of man be lifted up: 15That whosoever believeth in him should not perish, but have eternal life.
16¶ For God so loved the world, that he gave his only begotten Son, that whosoever believeth in him should not perish, but have everlasting life. 17For God sent not his Son into the world to condemn the world; but that the world through him might be saved.
18¶ He that believeth on him is not condemned: but he that believeth not is condemned already, because he hath not believed in the name of the only begotten Son of God. 19And this is the condemnation, that light is come into the world, and men loved darkness rather than light, because their deeds were evil. 20For every one that doeth evil hateth the light, neither cometh to the light, lest his deeds should be reproved. 21But he that doeth truth cometh to the light, that his deeds may be made manifest, that they are wrought in God.
22¶ After these things came Jesus and his disciples into the land of Judæa; and there he tarried with them, and baptized.
23¶ And John also was baptizing in Ænon near to Salim, because there was much water there: and they came, and were baptized. 24For John was not yet cast into prison.
25¶ Then there arose a question between some of John’s disciples and the Jews about purifying. 26And they came unto John, and said unto him, Rabbi, he that was with thee beyond Jordan, to whom thou barest witness, behold, the same baptizeth, and all men come to him. 27John answered and said, A man can receive nothing, except it be given him from heaven. 28Ye yourselves bear me witness, that I said, I am not the Christ, but that I am sent before him. 29He that hath the bride is the bridegroom: but the friend of the bridegroom, which standeth and heareth him, rejoiceth greatly because of the bridegroom’s voice: this my joy therefore is fulfilled. 30He must increase, but I must decrease. 31He that cometh from above is above all: he that is of the earth is earthly, and speaketh of the earth: he that cometh from heaven is above all. 32And what he hath seen and heard, that he testifieth; and no man receiveth his testimony. 33He that hath received his testimony hath set to his seal that God is true. 34For he whom God hath sent speaketh the words of God: for God giveth not the Spirit by measure unto him. 35The Father loveth the Son, and hath given all things into his hand. 36He that believeth on the Son hath everlasting life: and he that believeth not the Son shall not see life; but the wrath of God abideth on him.
