Juan 17 – APSD-CEB & CARS

Ang Pulong Sa Dios

Juan 17:1-26

Nagaampo si Jesus alang sa Iyang mga Tinun-an

1Human kadto isulti ni Jesus, mihangad siya sa langit ug miingon, “Amahan, miabot na ang panahon. Pasidunggi ang imong Anak aron pasidunggan ka usab sa imong Anak. 2Kay gihatagan mo akog katungod sa paggahom sa tanang mga tawo, aron mahatagan ko sa kinabuhi nga walay kataposan ang tanan kanila nga imong gihatag kanako. 3Mao kini ang kinabuhi nga walay kataposan: nga ang mga tawo mag-ila kanimo nga mao lamang ang tinuod nga Dios ug mag-ila usab kanako nga imong gipadala. 4Gipasidunggan ko ikaw dinhi sa kalibotan tungod kay nahuman ko na ang imong gipabuhat kanako. 5Busa karon Amahan, pasidunggi ako diha sa imong presensya. Ihatag kanako ang dungog nga akoa kaniadto sa diha pa ako uban kanimo, sa wala mo pa mugnaa ang kalibotan.

6“Gipaila ko ikaw sa mga tawo nga imong gipili dinhi sa kalibotan ug gihatag kanako. Imo sila kaniadto ug gihatag mo sila kanako, ug gituman nila ang imong mga sugo. 7Karon nahibaloan na nila nga ang tanan nga imong gihatag kanako naggikan kanimo. 8Kon unsa ang imong gitudlo kanako mao usab ang akong gitudlo kanila, ug kini gidawat nila. Ug nahibaloan nila nga ako tinuod gayod nga naggikan kanimo. Ug nagatuo sila nga ikaw ang nagpadala kanako.

9“Nagaampo ako alang kanila. Kini nga pag-ampo dili alang sa mga tawo sa kalibotan, kondili alang sa mga tawo nga imong gihatag kanako, tungod kay sila imo man. 10Ang tanan nga akoa, imo, ug ang tanan nga imo, akoa usab. Ug gipasidunggan nila ako. 11Karon mobalik na ako diha kanimo ug dili na ako magpuyo niini nga kalibotan. Apan sila magpabilin pa dinhi. O balaan nga Amahan, pinaagi sa imong gahom nga imong gihatag kanako bantayi kini nga mga tawo aron silang tanan mahiusa sama nga ikaw ug ako usa lang. 12Sa akong pagpakig-uban kanila gibantayan ko sila pinaagi sa imong gahom nga gihatag mo kanako. Gibantayan ko sila, ug wala gayoy nawala kanila, gawas lang sa tawo nga gitakda na nga mawala, aron matuman ang Kasulatan. 13Karon mobalik na ako diha kanimo. Kining mga butanga ginasulti ko nang daan kanila samtang ania pa ako sa kalibotan aron malipay gayod sila sama kanako. 14Gitudlo ko kanila ang imong gipatudlo kanako. Gikasilagan sila sa mga tawo sa kalibotan, kay dili na sila iya sa kalibotan, sama usab kanako nga dili iya sa kalibotan. 15Dili ako mag-ampo nga kuhaon mo na sila dinhi sa kalibotan, kondili panalipdan mo sila batok kang Satanas. 16Dili sila iya sa kalibotan, ingon nga ako dili usab iya sa kalibotan. 17Ilain sila aron mahimong imo pinaagi sa kamatuoran; ang imong pulong mao ang kamatuoran. 18Ingon nga ako gipadala mo dinhi sa kalibotan, gipadala ko usab sila sa pagtudlo sa mga tawo dinhi sa kalibotan. 19Tungod kanila ginahalad ko kanimo ang akong kaugalingon, aron mahimong imo usab sila pinaagi sa kamatuoran.

20“Dili lang alang niining mga tawo nga nagatuo kanako ang akong ginaampo, kondili apil usab ang mga tawo nga magtuo kanako sa kaulahian pinaagi sa mga pagpanudlo sa mga nagatuo kanako. 21Nagaampo ako kanimo nga silang tanan mahiusa, sama nga ikaw ug ako usa lang. Ug ingon nga ikaw, Amahan, ania kanako ug ako anaa kanimo, hinaut nga ania usab sila kanato, aron nga ang mga tawo sa kalibotan motuo nga ikaw ang nagpadala kanako. 22Gihatagan ko silag kadungganan nga sama usab sa gihatag mo kanako, aron mahiusa sila sama usab kanato nga usa lang. 23Ako anaa kanila ug ikaw ania kanako, aron nga mahiusa gayod sila, ug sa ingon niini nga pamaagi masayran sa mga tawo sa kalibotan nga ikaw mao ang nagpadala kanako. Ug masayran usab nila nga gimahal mo ang mga tumutuo sama sa imong pagmahal kanako.

24“Amahan, buot ko nga kining mga tawo nga imong gihatag kanako makauban ko, aron makita usab nila ang akong gahom, ang gahom nga imong gihatag kanako, tungod kay gimahal mo ako bisan sa wala pa mamugna ang kalibotan. 25Matarong nga Amahan, ang mga tawo sa kalibotan wala makaila kanimo. Apan ako nakaila kanimo, ug sila nga akong mga kauban nasayod nga ikaw mao ang nagpadala kanako. 26Gipaila ko ikaw kanila, ug ipaila ko pa gayod ikaw, aron ang imong paghigugma kanako maanaa kanila, ug ako usab maanaa kanila.”

Священное Писание

Иохан 17:1-26

Иса Масих молится о Себе

1Закончив говорить, Иса поднял глаза к небу и сказал:

– Отец, настало время. Прославь Твоего (вечного) Сына, чтобы Сын мог прославить Тебя. 2Ты дал Ему власть над всеми, чтобы Он мог давать вечную жизнь всем тем, кого Ты дал Ему. 3Ведь вечная жизнь состоит в познании Тебя, единственного истинного Бога, и Исы Масиха, Которого Ты послал. 4Я прославил Тебя на земле, совершив работу, которую Ты Мне поручил. 5И сейчас, Отец, прославь Меня у Тебя Самого той славой, которую Я имел у Тебя ещё до начала существования мира.

Иса Масих молится об учениках

6– Я открыл имя Твоё17:6 В древние времена иудеи, говоря: «имя такого-то», часто имели в виду саму личность, носящую это имя. Иса открыл нам характер Всевышнего на более высоком уровне, показав, что Всевышний заботится о нас и любит нас, как отец своих детей. тем, кого Ты взял из мира и дал Мне. Они были Твоими, и Ты дал их Мне, и они соблюдали слово Твоё. 7Теперь они поняли, что всё, что Ты дал Мне, исходит от Тебя, 8потому что слова, которые Ты дал Мне, Я передал им. Они приняли их и действительно поняли, что Я от Тебя пришёл, и поверили, что Ты послал Меня. 9Я молюсь о них. Молюсь не обо всём мире, но о тех, кого Ты дал Мне, потому что они принадлежат Тебе, 10так как всё, что Я имею, принадлежит Тебе, и всё Твоё принадлежит Мне. В них Я был прославлен! 11Я уже больше не в мире, но они в мире, а Я иду к Тебе. Святой Отец, сохрани их во имя Твоё – имя, которое Ты дал Мне, – чтобы они были одно, как и Мы с Тобой одно. 12Пока Я был с ними, Я Сам хранил их во имя Твоё, которое Ты дал Мне. Я охранял их, и никто из них не погиб, кроме осуждённого на погибель17:12 То есть Иуды Искариота., чтобы исполнилось Писание17:12 См. Заб. 40:10; 108:8; Деян. 1:20.. 13Сейчас Я возвращаюсь к Тебе, но пока Я ещё в мире, Я говорю это, чтобы они познали Мою радость сполна.

14Я дал им слово Твоё, и мир ненавидит их, потому что они не от мира, как и Я не от этого мира. 15Я молюсь не о том, чтобы Ты взял их из мира, но чтобы Ты сохранил их от дьявола17:15 Или: «от зла».. 16Ведь они не принадлежат миру, как и Я не принадлежу ему. 17Твоей истиной освяти их: Твоё слово есть истина. 18Как Ты послал Меня в мир, так и Я посылаю их в мир. 19Я Тебе посвящаю Себя ради них, чтобы и они истиной были освящены.

Иса Масих молится о всех Своих последователях

20– Я молюсь не только о них, но и о тех, кто поверит в Меня по их слову, 21чтобы все они были одно. Как Ты, Отец, во Мне, и Я – в Тебе, пусть и они будут в Нас, чтобы мир поверил, что Ты послал Меня. 22Я наделил их славой, которую Ты дал Мне, чтобы они были одно, как и Мы с Тобой одно: 23Я в них, а Ты – во Мне. Пусть же они будут в совершенном единстве, чтобы мир узнал, что Ты послал Меня и что Ты полюбил их, как и Меня.

24Отец, Я хочу, чтобы те, кого Ты дал Мне, были со Мной там, где Я буду. Хочу, чтобы они увидели Мою славу, которую Ты дал Мне, потому что Ты полюбил Меня ещё до создания мира. 25Праведный Отец, хотя мир и не знает Тебя, но Я знаю Тебя, и Мои последователи знают, что Ты послал Меня. 26Я открыл им Твоё имя и ещё открою, чтобы та любовь, которой Ты полюбил Меня, была и в них, и чтобы Я был в них.