Ang Pagkalaglag sa Jerico
1Gisirad-an pag-ayo ang Jerico sa mga nagpuyo didto tungod sa mga Israelinhon. Walay makasulod o makagawas sa lungsod. 2Miingon ang Ginoo kang Josue, “Ipasakop ko kaninyo ang Jerico apil ang iyang hari ug mga sundalo. 3Ikaw ug ang tanan mong mga sundalo molibot sa lungsod kausa kada adlaw, sulod sa unom ka adlaw. 4Paunahon mo sa Kahon sa Kasabotan ang pito ka mga pari nga nagtagsa ug dala ug budyong. Unya sa ikapito nga adlaw, molibot kamo sa lungsod ug kapito, uban sa mga pari nga nagapatingog sa mga budyong. 5Kon madungog na ninyo ang dugay nga tingog sa ilang budyong, paninggit kamong tanan ug kusog kaayo. Nianang higayona mahugno ang paril sa lungsod ug makasulod kamong tanan nga wala gayoy babag.”
6Busa gitawag ni Josue nga anak ni Nun ang mga pari ug giingnan, “Dad-a ninyo ang sudlanan sa Kasabotan. Mag-una ang pito kaninyo nga magtagsa ug dala ug budyong.” 7Ug giingnan usab niya ang mga tawo, “Panglakaw na kamo. Libota ninyo ang lungsod. Ang uban nga mga sundalo mag-una sa pito ka mga pari nga nagadala ug mga budyong.”
8Busa sumala sa gimando ni Josue, nagauna ang pito ka mga pari sa sudlanan sa Kasabotan ug gipatingog nila ang mga budyong. 9Ang ubang mga sundalo nagauna niadtong mga pari, ug ang uban nagsunod sa sudlanan sa Kasabotan. Wala gayoy hunong ang pagtingog sa mga budyong. 10Apan gimandoan ni Josue ang mga tawo nga dili mosinggit o magsaba hangtod nga dili siya momando nga maninggit. 11Busa sumala sa gisugo ni Josue, gilibot nila sa lungsod sa makausa ang Kahon sa Kasabotan sa Ginoo. Pagkahuman, mibalik sila sa ilang kampo ug didto natulog pagkagabii.
12Pagkabuntag, sayo kaayong mibangon si Josue. Gidala pag-usab sa mga pari ang Kahon sa Kasabotan sa Ginoo, 13ug nagauna gihapon ang pito ka mga pari nga nagapatingog sa mga budyong. Ug mao usab gihapon ang gihimo sa mga sundalo—ang uban kanila nagauna ug ang uban nagasunod sa Kahon sa Kasabotan sa Ginoo, samtang padayon nga ginapatingog ang mga budyong. 14Mao kini ang ikaduhang adlaw nga milibot sila ug kausa sa lungsod, ug pagkahuman, mibalik na usab sila sa ilang kampo. Mao kadto ang ilang gihimo sulod sa unom ka adlaw.
15Sa ikapito ka adlaw, kadlawon pa silang mibangon ug milibot sa lungsod sama sa ilang gihimo sa miaging unom ka adlaw. Apan niining adlawa milibot sila sa lungsod ug kapito. 16Sa ikapito na nilang libot, gipatingog sa mga pari ang ilang mga budyong ug gimandoan ni Josue ang mga tawo nga maninggit. Ug miingon si Josue, “Gihatag na sa Ginoo kaninyo kining lungsora! 17Ang tibuok lungsod ug ang tanan nga anaa niini laglagon sa hingpit ingon nga halad ngadto sa Ginoo. Si Rahab lang nga nagabaligya sa iyang dungog ug ang tibuok niyang panimalay ang luwason tungod kay gitagoan niya ang atong mga espiya. 18Ayaw gayod kamo pagkuha ug bisan unsang butang nga gihalad na sa hingpit ngadto sa Ginoo. Kay kon himuon ninyo kini malaglag gayod kamo, ug kamo ang mahimong hinungdan kon may kalaglagan nga moabot sa Israel. 19Ang tanang butang nga hinimo sa plata, bulawan, bronsi, o puthaw igahin alang sa Ginoo, ug kinahanglang ibutang kini sa panudlanan sa bahandi sa Ginoo.”
20Gipatingog sa mga pari ang ilang mga budyong, ug unya naninggit ug kusog ang mga Israelinhon sa dihang nadungog nila kini. Nahugno ang mga paril sa lungsod ug miataki sila. Nakasulod sila nga wala gayoy babag, ug giilog nila ang lungsod. 21Gihalad nila sa hingpit sa Ginoo ang lungsod pinaagi sa pagpamatay sa mga lalaki ug babaye, tigulang ug bata, ug lakip ang mga baka, karnero, kanding, ug mga asno.
22Giingnan ni Josue ang duha ka tawo nga nangispiya kaniadto sa yuta sa Jerico, “Adtoa ninyo ang balay sa babayeng nagabaligya sa iyang dungog, ug igawas ninyo siya ug ang tanang sakop sa iyang panimalay sumala sa inyong gisaad kaniya.”
23Busa milakaw ang duha ug gidala nila sa gawas si Rahab uban sa iyang amahan, inahan, mga igsoon ug ang tanang sakop sa iyang panimalay. Gipagawas nila silang tanan ug gipahimutang sa usa ka dapit gawas sa ilang kampo. 24Gisunog nila ang tibuok nga lungsod ug ang tanang anaa niini gawas lang sa mga butang nga hinimo ug plata, bulawan, bronsi, ug puthaw. Gipanguha nila kini aron ibutang sa panudlanan sa bahandi sa Ginoo. 25Apan giluwas ni Josue si Rahab ug ang iyang panimalay tungod kay gitagoan niya ang mga lalaki nga gisugo ni Josue nga mangispiya sa Jerico. Hangtod karon ang iyang mga kaliwat nagapuyo pa sa Israel.
26Niadtong panahona, gipasidan-an ni Josue ang mga Israelinhon: “Panghimaraoton sa Ginoo si bisan kinsa nga magtinguha sa pagtukod pag-usab niining lungsod sa Jerico. Si bisan kinsa nga motukod pag-usab sa pundasyon niini mamatyag kamagulangang anak. Ang moayo sa mga pultahan niini mamatyag kamanghorang anak.”
27Ang Ginoo miuban gayod kang Josue, ug nabantog siya sa tibuok nga nasod.
1Jericó estava completamente fechada por causa dos israelitas. Ninguém saía nem entrava.
2Então o Senhor disse a Josué: “Saiba que entreguei nas suas mãos Jericó, seu rei e seus homens de guerra. 3Marche uma vez ao redor da cidade, com todos os homens armados. Faça isso durante seis dias. 4Sete sacerdotes levarão cada um uma trombeta de chifre de carneiro à frente da arca. No sétimo dia, marchem todos sete vezes ao redor da cidade, e os sacerdotes toquem as trombetas. 5Quando as trombetas soarem um longo toque, todo o povo dará um forte grito; o muro da cidade cairá e o povo atacará, cada um do lugar onde estiver”.
6Josué, filho de Num, chamou os sacerdotes e lhes disse: “Levem a arca da aliança do Senhor. Sete de vocês levarão trombetas à frente da arca”. 7E ordenou ao povo: “Avancem! Marchem ao redor da cidade! Os soldados armados irão à frente da arca do Senhor”.
8Quando Josué terminou de falar ao povo, os sete sacerdotes que levavam suas trombetas perante o Senhor saíram à frente, tocando as trombetas. E a arca da aliança do Senhor ia atrás deles. 9Os soldados armados marchavam à frente dos sacerdotes que tocavam as trombetas, e o restante dos soldados seguia a arca. Durante todo esse tempo tocavam-se as trombetas. 10Mas Josué tinha ordenado ao povo: “Não deem o brado de guerra, não levantem a voz, não digam palavra alguma, até o dia em que eu ordenar. Então vocês gritarão!” 11Assim se fez a arca do Senhor rodear a cidade, dando uma volta em torno dela. Então o povo voltou para o acampamento, onde passou a noite.
12Josué levantou-se na manhã seguinte, e os sacerdotes levaram a arca do Senhor. 13Os sete sacerdotes que levavam as trombetas iam adiante da arca do Senhor, tocando as trombetas. Os homens armados iam à frente deles, e o restante dos soldados seguia a arca do Senhor, enquanto as trombetas tocavam continuamente. 14No segundo dia também rodearam a cidade uma vez e voltaram ao acampamento. E durante seis dias repetiram aquela ação.
15No sétimo dia, levantaram-se ao romper da manhã e marcharam da mesma maneira sete vezes ao redor da cidade; foi apenas nesse dia que rodearam a cidade sete vezes. 16Na sétima vez, quando os sacerdotes deram o toque de trombeta, Josué ordenou ao povo: “Gritem! O Senhor entregou a cidade a vocês! 17A cidade, com tudo o que nela existe, será consagrada ao Senhor para destruição. Somente a prostituta Raabe e todos os que estão com ela em sua casa serão poupados, pois ela escondeu os espiões que enviamos. 18Mas fiquem longe das coisas consagradas, não se apossem de nenhuma delas, para que não sejam destruídos. Do contrário trarão destruição e desgraça ao acampamento de Israel. 19Toda a prata, todo o ouro e todos os utensílios de bronze e de ferro são sagrados e pertencem ao Senhor e deverão ser levados para o seu tesouro”.
20Quando soaram as trombetas, o povo gritou. Ao som das trombetas e do forte grito, o muro caiu. Cada um atacou do lugar onde estava, e tomaram a cidade. 21Consagraram a cidade ao Senhor, destruindo ao fio da espada homens, mulheres, jovens, velhos, bois, ovelhas e jumentos; todos os seres vivos que nela havia.
22Josué disse aos dois homens que tinham espionado a terra: “Entrem na casa da prostituta e tirem-na de lá com todos os seus parentes, conforme o juramento que fizeram a ela”. 23Então os jovens que tinham espionado a terra entraram e trouxeram Raabe, seu pai, sua mãe, seus irmãos e todos os seus parentes. Tiraram de lá todos os da sua família e os deixaram num local fora do acampamento de Israel.
24Depois incendiaram a cidade inteira e tudo o que nela havia, mas entregaram a prata, o ouro e os utensílios de bronze e de ferro ao tesouro do santuário do Senhor. 25E Josué poupou a prostituta Raabe, a sua família e todos os seus pertences, pois ela escondeu os homens que Josué tinha enviado a Jericó como espiões. E Raabe vive entre os israelitas até hoje.
26Naquela ocasião Josué pronunciou este juramento solene: “Maldito seja diante do Senhor o homem que reconstruir a cidade de Jericó:
“Ao preço de seu filho mais velho
lançará os alicerces da cidade;
ao preço de seu filho mais novo
porá suas portas!”
27Assim o Senhor esteve com Josué, cuja fama espalhou-se por toda a região.
