Ang Pagtuli
1Nabalitaan sa tanang mga hari nga Amorihanon sa kasadpan sa Jordan ug sa tanang mga hari nga Canaanhon sa kabaybayonan sa Dagat sa Mediteraneo kon giunsa pagpamala sa Ginoo ang Suba sa Jordan sa dihang mitabok ang mga Israelinhon. Busa nahadlok sila ug nawad-ag kaisog sa pagpakiggira sa mga Israelinhon.
2Niadtong higayona miingon ang Ginoo kang Josue, “Paghimog mga kutsilyo gikan sa batong bantilis ug pagpanuli sa ikaduhang higayon sa mga Israelinhon.” 3Busa naghimo si Josue ug mga kutsilyo, ug gipangtuli ang mga Israelinhon didto sa Bungtod sa Gitulian.
4-6Mao kini ang hinungdan kon nganong gipangtuli ni Josue ang mga lalaki: Sa dihang mihawa ang mga Israelinhon sa Ehipto, ang tanang mga lalaki natuli na. Apan ang mga nangatawo sulod sa 40 ka tuig nga paglakaw nila sa kamingawan wala matuli. Ug niadtong panahona, ang mga lalaki nga anaa sa hustong edad sa pagpakiggira nangamatay tungod kay wala sila mituman sa Ginoo. Giingnan sila sa Ginoo nga dili gayod nila makita ang maayo ug mabungahon nga yuta5:4-6 maayo… yuta: sa Hebreo, yuta nga nagaagas ang gatas ug dugos. nga iyang gisaad ngadto sa ilang mga katigulangan nga ihatag kanila. 7Ang ilang mga anak nga lalaki nga mipuli kanila maoy gipangtuli ni Josue, kay wala kini sila matuli niadtong panahon sa ilang paglakaw. 8Human sila matuli, nagpabilin sila sa ilang kampo hangtod nga naayo sila.
9Unya miingon ang Ginoo kang Josue, “Karong adlawa gikuha ko gikan kaninyo ang kaulawan sa inyong pagkaulipon sa Ehipto.” Busa kadtong dapita gitawag nga Gilgal5:9 Gilgal: Ang buot ipasabot, gikuha. hangtod karon.
10Samtang nagkampo ang mga Israelinhon sa Gilgal, sa kapatagan sa Jerico, gisaulog nila ang Pista sa Paglabay sa Anghel sa gabii sa ika-14 nga adlaw sa unang bulan. 11Pagkaugma, nangaon sila sa mga abot gikan niadtong yutaa: sinanlag nga trigo ug pan nga walay patubo. 12Sukad niadto miundang na ang pagpangahulog sa manna, ug wala nay manna ang mga Israelinhon. Ang ilang pagkaon sukad niadtong tuiga mao na ang mga abot gikan sa yuta sa Canaan.
13Samtang didto si Josue duol sa Jerico, may nakita siyang tawo nga nagatindog sa iyang atubangan nga nagkupot ug espada. Gipangutana siya ni Josue, “Kaabin ka ba namo o kaaway?” 14Mitubag ang tawo, “Dili ninyo ako kaabin o kaaway. Mianhi ako dinhi ingon nga pangulo sa kasundalohan sa Ginoo.” Mihapa si Josue sa pagtahod ug unya nangutana kaniya, “Sir, unsay gusto nimong isugo kanako nga imong alagad?” 15Mitubag ang pangulo sa kasundalohan sa Ginoo, “Huboa ang imong sandalyas, kay balaan nga dapit ang imong gibarogan.” Ug gituman ni Josue ang gisugo kaniya.
ختن الذكور في الجلجال
1وَعِنْدَمَا سَمِعَ جَمِيعُ مُلُوكِ الأَمُورِيِّينَ الْمُقِيمِينَ فِي غَرْبِيِّ نَهْرِ الأُرْدُنِّ، وَجَمِيعُ مُلُوكِ الْكَنْعَانِيِّينَ الْمُسْتَوْطِنِينَ عَلَى شَوَاطِئِ الْبَحْرِ الْمُتَوَسِّطِ، أَنَّ الرَّبَّ قَدْ جَفَّفَ نَهْرَ الأُرْدُنِّ أَمَامَ بَنِي إِسْرَائِيلَ حَتَّى عَبَرُوهُ، خَارَتْ قُلُوبُهُمْ وَتَلاشَتْ قُوَاهُمْ هَلَعاً مِنْهُمْ.
2وَقَالَ الرَّبُّ آنَئِذٍ لِيَشُوعَ: «اصْنَعْ لَكَ سَكَاكِينَ مِنْ حَجَرِ الصَّوَّانِ وَاخْتِنْ ذُكُورَ إِسْرَائِيلَ ثَانِيَةً». 3فَصَنَعَ سَكَاكِينَ مِنْ حَجَرِ صَوَّانٍ وَخَتَنَ ذُكُورَ إِسْرَائِيلَ فِي تَلِّ الْقُلْفِ. 4أَمَّا مَا دَعَا يَشُوعَ لِخَتْنِ ذُكُورِ الإِسْرَائِيلِيِّينَ، فَهُوَ مَوْتُ جَمِيعِ الذُّكُورِ الْخَارِجِينَ مِنْ مِصْرَ مِنْ رِجَالِ الْقِتَالِ فِي الصَّحْرَاءِ فِي الطَّرِيقِ، بَعْدَ خُرُوجِهِمْ مِنْ مِصْرَ. 5وَكَانَ جَمِيعُ هَؤُلاءِ الْخَارِجِينَ مَخْتُونِينَ، وَأَمَّا الذُّكُورُ الْمَوْلُودُونَ فِي الصَّحْرَاءِ فِي أَثْنَاءِ الرِّحْلَةِ مِنْ مِصْرَ فَلَمْ يَخْتَتِنُوا، 6إِذْ ظَلَّ بَنُو إِسْرَائِيلَ تَائِهِينَ فِي الصَّحْرَاءِ أَرْبَعِينَ سَنَةً، حَتَّى هَلَكَ جَمِيعُ مَنْ كَانَ فِي سِنِّ الْجُنْدِيَّةِ مِنَ الْخَارِجِينَ مِنْ مِصْرَ، الَّذِينَ عَصَوْا أَمْرَ الرَّبِّ الَّذِي أَقْسَمَ أَنْ يَحْرِمَهُمْ مِنْ رُؤْيَةِ الأَرْضِ الَّتِي تَفِيضُ لَبَناً وَعَسَلاً الَّتِي حَلَفَ لِآبَائِهِمْ أَنْ يَهَبَهَا لَهُمْ. 7لِذَلِكَ أَحَلَّ أَبْنَاءَهُمْ مَحَلَّهُمْ، وَهُمُ الَّذِينَ خَتَنَهُمْ يَشُوعُ لأَنَّهُمْ كَانُوا قُلْفاً، إِذْ لَمْ يَخْتَتِنُوا فِي الطَّرِيقِ. 8وَبَعْدَ أَنْ تَمَّ خِتَانُ جَمِيعِ الشَّعْبِ مَكَثُوا فِي أَمَاكِنِهِمْ فِي الْمُخَيَّمِ حَتَّى بَرِئَتْ جِرَاحُهُمْ. 9وَقَالَ الرَّبُّ لِيَشُوعَ: «الْيَوْمَ قَدْ دَحْرَجْتُ عَنْكُمْ عَارَ مِصْرَ»، فَدُعِيَ اسْمُ ذَلِكَ الْمَوْضِعِ الْجِلْجَالَ (وَمَعْنَاهُ مُتَدَحْرِجٌ) إِلَى هَذَا الْيَوْمِ.
10وَفِيمَا كَانَ الإِسْرَائِيلِيُّونَ مُخَيِّمِينَ فِي الْجِلْجَالِ، فِي سُهُولِ أَرِيحَا، احْتَفَلُوا بِالْفِصْحِ فِي مَسَاءِ الْيَوْمِ الرَّابِعَ عَشَرَ مِنَ الشَّهْرِ. 11وَفِي الْيَوْمِ التَّالِي لِلْفِصْحِ أَكَلُوا مِنْ غَلَّةِ الأَرْضِ فَطِيراً وَفَرِيكاً. 12فَانْقَطَعَ الْمَنُّ عَنِ النُّزُولِ. وَمُنْذُ ذَلِكَ الْوَقْتِ أَصْبَحُوا يَعْتَمِدُونَ فِي عَيْشِهِمْ عَلَى مَحَاصِيلِ أَرْضِ كَنْعَانَ.
سقوط أريحا
13وَفِيمَا كَانَ يَشُوعُ قَرِيباً مِنْ أَرِيحَا تَطَلَّعَ أَمَامَهُ وَإذَا بِهِ يُشَاهِدُ رَجُلاً يَنْتَصِبُ فِي مُوَاجَهَتِهِ، شَاهِراً سَيْفَهُ بِيَدِهِ، فَاتَّجَهَ إِلَيْهِ يَشُوعُ وَسَأَلَهُ: «هَلْ أَنْتَ مِنَّا أَوْ مِنْ أَعْدَائِنَا؟» 14فَأَجَابَهُ: «لا، إِنَّمَا أَنَا رَئِيسُ جُنْدِ الرَّبِّ، وَقَدْ أَقْبَلْتُ الآنَ». فَأَكَبَّ يَشُوعُ عَلَى وَجْهِهِ إِلَى الأَرْضِ سَاجِداً وَقَالَ: «أَيُّ رِسَالَةٍ يَحْمِلُهَا سَيِّدِي إِلَى عَبْدِهِ؟» 15فَقَالَ رَئِيسُ جُنْدِ الرَّبِّ لِيَشُوعَ: «اخْلَعْ نَعْلَيْكَ، لأَنَّ الْمَوْضِعَ الَّذِي أَنْتَ وَاقِفٌ عَلَيْهِ مُقَدَّسٌ». فَنَفَّذَ يَشُوعُ الأَمْرَ.
