Nagpadala si Josue ug mga Espiya ngadto sa Jerico
1Unya, sekreto nga nagpadala si Josue ug duha ka tawo gikan sa kampo sa mga Israelinhon sa Shitim aron sa pagpangispiya didto sa yuta sa Canaan, ilabi na gayod sa lungsod sa Jerico. Sa dihang nakaabot sa Jerico ang duha ka espiya, didto sila midayon sa balay ni Rahab nga usa ka babayeng nagabaligya sa iyang dungog.
2Nakabalita ang hari sa Jerico nga may miabot niadtong gabhiona nga mga Israelinhon sa pagpangispiya kanila. 3Busa gipadala sa hari kining maong mando ngadto kang Rahab, “Pagawasa ang mga tawo nga midayon sa imong balay kay ania sila aron sa pagpangispiya sa atong dapit.”
4-6Miingon si Rahab, “Tinuod nga may mga tawo nga mianhi dinhi apan wala ako masayod kon taga-aha sila. Mibiya sila sa dihang kilomkilom na ug oras na sa tingsira sa pultahan sa lungsod. Wala ako makahibalo kon asa sila paingon, apan kon magdali kamo, basig maabtan pa ninyo sila.” (Apan ang tinuod gitago ni Rahab ang duha ka espiya didto sa atop sa iyang balay ug gitabonan niya sila ug mga pinutol nga tanom nga trigo nga iyang gibulad didto.) 7Busa gigukod sa mga sinugo sa hari ang duha ka espiya. Paggawas nila sa pultahan sa lungsod, gisirad-an dayon kini. Nakaabot sila hangtod sa tabokanan sa Suba sa Jordan.
8Sa wala pa makahigda ang duha ka espiya, misaka si Rahab sa atop ug 9miingon kanila, “Nasayod ako nga gihatag sa Ginoo kaninyo kining yutaa ug labihan gayod ang kahadlok sa mga tawo dinhi kaninyo. 10Nakadungog kami kon giunsa pagpamala sa Ginoo ang Pulang Dagat sa paggawas ninyo gikan sa Ehipto. Nakadungog usab kami kon giunsa ninyo paglaglag sa hingpit2:10 paglaglag sa hingpit: Ang Hebreo nga pulong nga gigamit dinhi nagkahulogan sa mga butang nga gihalad sa Ginoo pinaagi sa paghalad o paglaglag niini. ang duha ka hari sa mga Amorihanon didto sa sidlakang bahin sa Jordan nga si Sihon ug si Og. 11Nahadlok kami sa dihang nadungog namo kini ug nawad-an ug kaisog ang matag usa kanamo tungod kaninyo. Kay ang Ginoo nga inyong Dios mao ang Dios sa langit ug sa yuta. 12Busa karon, isaad sa ngalan sa Ginoo nga balosan ninyog kaayo ang akong panimalay maingon nga nagpakita man akog kaayo kaninyo. Hatagi ninyo ako ug garantiya 13nga dili ninyo patyon ang akong amahan, inahan, mga igsoon, ug ang tanan nilang panimalay.”
14Miingon ang duha ka espiya kang Rahab, “Igarantiya namo ang among kinabuhi alang kaninyo! Basta dili lang nimo itug-an ang among pagpangispiya dinhi, ipakita gayod namo kanimo ang among kaayo kon ihatag na sa Ginoo kining yuta kanamo.”
15Ang balay ni Rahab nakatapot sa paril sa lungsod, busa gitabangan niya ang duha ka espiya nga makakanaog sa bintana ginamit ang pisi. 16Miingon si Rahab kanila, “Adto kamo sa kabukiran aron dili kamo makita sa mga migukod kaninyo. Tago kamo didto sulod sa tulo ka adlaw hangtod nga makabalik sila dinhi. Pagkahuman, makapadayon na kamo sa inyong pagpauli.”
17Miingon ang duha ka espiya kang Rahab, “Tumanon namo ang among gisaad kanimo, 18apan kinahanglan nga himuon mo usab kini: Kon sulongon na namo ang inyong yuta, ihigot kining pula nga pisi sa bintana nga imong gipakanaogan kanamo. Tigoma dinhi sa imong balay ang imong amahan, inahan, mga igsoon, ug ang tanan nilang pamilya. 19Kon anaay usa kaninyo nga mogawas ug moadto sa dalan, wala na kamiy tulubagon kon mapatay siya. Apan may tulubagon kami kon may mamatay sulod sa imong balay. 20Apan kon itug-an mo ang among pagpangispiya, wala na kamiy tulubagon sa imong gipasaad kanamo.” 21Mitubag si Rahab, “Oo, mouyon ako sa inyong gisulti.” Unya gipalakaw niya sila. Ug gihigot niya ang pula nga pisi didto sa bintana.
22Sa dihang nakalakaw na ang duha ka espiya, miadto sila sa kabukiran. Didto sila mitago sulod sa tulo ka adlaw samtang gipangita sila sa mga sinugo sa hari diha sa mga kadalanan. Wala sila makit-i, busa mipauli na lang ang mga sinugo sa hari. 23Milugsong ang duha ka espiya ug mitabok sa suba ug mibalik kang Josue. Gisugilon nila kang Josue ang tanan nga nahitabo kanila. 24Miingon sila, “Tinuod gayod nga gihatag sa Ginoo ang tibuok nga yuta kanato. Ang tanang mga tawo didto nalisang kanato.”
يوشع جاسوسانی به اريحا می‌فرستد
1يوشع، دو جاسوس از شطيم به آن طرف رود اردن فرستاد تا وضعيت آن سرزمين و بخصوص شهر اريحا را بررسی كنند. وقتی آنها به آن شهر رسيدند، به خانهٔ فاحشه‌ای به نام راحاب رفتند تا شب را در آنجا بگذرانند. 2همان شب به پادشاه اريحا خبر رسيد كه چند جاسوس اسرائيلی وارد شهر شده‌اند.
3پادشاه افرادی را با اين پيغام نزد راحاب فرستاد: «مردانی را كه به خانهٔ تو آمده‌اند به ما تحويل بده، زيرا آنها جاسوس هستند.»
4اما راحاب كه آن دو مرد را پنهان كرده بود، گفت: «آنها پيش من آمدند، ولی نفهميدم چه كسانی بودند. 5هنگامی كه هوا تاريک شد، پيش از بسته شدن دروازه‌ها از شهر خارج شدند و من نمی‌دانم كجا رفتند. اگر به دنبال آنها بشتابيد می‌توانيد به ايشان برسيد.»
6ولی راحاب قبلاً آن دو مرد را به پشت بام برده، ايشان را زير توده‌ای از ساقه‌های كتان كه در آنجا گذاشته بود، مخفی كرده بود. 7پس مأمورانِ پادشاهِ اريحا در جستجوی آن دو نفر تا كرانهٔ رود اردن پيش رفتند. به مجرد اينكه آنها از شهر خارج شدند، دروازه‌های شهر را از پشت سر ايشان بستند. 8شب، پيش از آنكه آن دو مرد بخوابند، راحاب نزد ايشان به پشت بام رفت 9و به آنها گفت: «من شک ندارم كه خداوند، سرزمين ما را به شما خواهد داد. همهٔ ما از شما اسرائيلی‌ها می‌ترسيم. هر کس نام اسرائيل را می‌شنود از ترس می‌لرزد. 10چون شنيده‌ايم كه چگونه موقع خروج از مصر، خداوند از ميان دريای سرخ راه خشكی برای شما پديد آورد تا از آن بگذريد! خبر داريم كه به سيحون و عوج، پادشاهان اموری‌ها كه در طرف شرق اردن بودند، چه كرديد و چگونه آنها و مردمانشان را نابود ساختيد. 11وقتی اين خبرها را شنيديم، ترس وجود ما را فرا گرفت و جرأت خود را از دست داديم؛ زيرا خدای شما، خدای آسمان و زمين است و مانند او خدايی نيست. 12-13حال از شما می‌خواهم كه به نام خدايتان برای من قسم بخوريد و نشانه‌ای به من بدهيد كه وقتی شهر اريحا را تصرف نموديد، در ازای كمكی كه به شما كردم، مرا همراه پدر و مادر و خواهران و برادرانم و خانواده‌های آنها حفظ كنيد تا كشته نشويم.»
14آن دو مرد جواب دادند: «اگر در مورد ما با كسی سخن نگويی، به جان خود قسم می‌خوريم كه وقتی خداوند اين سرزمين را به ما داد، ترتيبی بدهيم كه به تو و بستگانت آسيبی نرسد.»
15خانهٔ راحاب بر حصار شهر قرار داشت، پس او آن دو مرد را با طناب از پنجرهٔ اتاقش پايين فرستاد. 16سپس به ايشان گفت: «به كوه فرار كنيد و سه روز در آنجا پنهان شويد تا مأمورانی كه به جستجوی شما رفته‌اند بازگردند. آنگاه می‌توانيد به راه خود ادامه دهيد.»
17-18آن دو نفر پيش از رفتن به او گفتند: «وقتی ما به اين شهر حمله كرديم، تو پدر و مادر و برادران و خواهران و خانواده‌های آنها را در خانهٔ خود جمع كن و اين طناب قرمز را به همين پنجره ببند. اگر اين كار را نكنی و آسيبی به شما برسد، ما در برابر قسمی كه خورده‌ايم مسئول نخواهيم بود. 19اگر كسی از خانه بيرون برود، خونش به گردن خودش است و ما مسئول مرگش نخواهيم بود. ما قسم می‌خوريم كسانی كه در اين خانه بمانند كشته نشوند و به ايشان كوچكترين آسيبی نرسد. 20اما اگر تو دربارهٔ ما با كسی سخن بگويی، اين قسم باطل می‌شود.»
21راحاب گفت: «آنچه را كه گفتيد می‌پذيرم.» سپس ايشان را روانه كرد و طناب قرمز را به پنجره بست. 22آن دو به كوه رفتند و سه روز در آنجا ماندند. تعقيب‌كنندگان همهٔ راهها را جستجو كردند و چون ايشان را نيافتند، ناچار به شهر بازگشتند. 23آنگاه آن دو نفر از كوه به زير آمده، از رود اردن عبور نمودند و نزد يوشع بازگشتند و آنچه برايشان اتفاق افتاده بود به او گزارش دادند.
24آنها به يوشع گفتند: «اطمينان داريم كه خداوند تمام آن سرزمين را به ما بخشيده است، زيرا مردم آنجا از ترس ما روحيهٔ خود را باخته‌اند!»
