Josue 17 – APSD-CEB & OL

Ang Pulong Sa Dios

Josue 17:1-18

Ang Kayutaan sa Katunga sa Tribo ni Manase

1May gihatag usab nga kayutaan alang sa katunga sa tribo ni Manase nga kamagulangan nga anak ni Jose. Ang Gilead ug ang Basan sa sidlakan sa Suba sa Jordan gihatag na ngadto sa pamilya ni Makir tungod kay maayo siya nga sundalo. (Si Makir nga amahan ni Gilead, mao ang kamagulangan nga anak ni Manase.) 2Ang kayutaan sa kasadpan sa Jordan gihatag ngadto sa ubang mga kaliwat ni Manase nga mao ang mga pamilya ni Abiezer, Helek, Asriel, Shekem, Hefer, ug Shemida. Gipang-apod-apod kini sa ilang tagsa-tagsa ka pamilya.

3Unya, may usa ka tawo nga ginganlag si Zelofehad nga anak ni Hefer ug apo ni Gilead. Si Gilead anak ni Makir, ug si Makir anak ni Manase. Kini si Zelofehad walay anak nga lalaki, kondili, mga babaye lang. Sila mao si Mala, Noa, Hogla, Milca, ug Tirza. 4Miadto sila kang Eleazar nga pari, kang Josue nga anak ni Nun, ug sa mga pangulo ug miingon, “Nagsugo ang Ginoo kang Moises nga hatagan kamig yuta sama sa gihimo niya sa uban namong mga paryenteng lalaki.” Busa gihatagan sila ug bahin sumala sa giingon sa Ginoo. 5Mao kini ang hinungdan kon ngano nga ang tribo ni Manase nakaangkon ug napulo ka bahin sa yuta, gawas sa Gilead ug Basan sa sidlakang bahin sa Jordan, 6tungod kay sama sa iyang mga kaliwat nga lalaki, gihatagan man usab ug bahin ang iyang mga kaliwat nga babaye. Ang Gilead gihatag ngadto sa uban pang mga kaliwat ni Manase.

7Ang utlanan sa yuta tribo ni Manase naggikan sa Asher hangtod sa Micmetat sa sidlakang bahin sa Shekem. Unya mipaingon kini sa habagatan ngadto sa yuta sa mga lumulupyo duol sa tuboran sa Tapua.17:7 tuboran sa Tapua: o, En Tapua. 8(Ang mga yuta libot sa Tapua iya sa tribo ni Manase. Apan ang mga Tapua mismo nga anaa sa utlanan sa yuta tribo ni Manase iya sa mga kaliwat ni Efraim.) 9Ang utlanan mipaingon sa lugut sa Kana. May mga lungsod sa habagatang bahin sa lugut nga iya sa tribo ni Efraim, bisan nasulod kini sa teritoryo sa tribo ni Manase. Ang utlanan sa tribo ni Manase nagpadayon sa amihan nga bahin sa lugut hangtod sa Dagat sa Mediteraneo. 10Ang kayutaan nga anaa sa habagatan sa lugut iya sa tribo ni Efraim ug ang kayutaan nga anaa sa amihan sa lugut iya sa tribo ni Manase. Ang utlanan sa tribo ni Manase sa kasadpan mao ang Dagat sa Mediteraneo. Sa amihan nga kasadpan sa tribo ni Manase mao ang tribo ni Asher, ug sa amihan nga sidlakan mao ang tribo ni Isacar.

11Mao kini ang mga lungsod sa yuta sa mga tribo ni Isacar ug Asher nga gihatag ngadto sa tribo ni Manase: ang Bet Shan, Ibleam, Dor (o Nafat Dor), Endor, Taanac, Megido, ug ang mga lungsod sa palibot niini. 12Apan kining mga lungsora wala mapuy-i sa mga kaliwat ni Manase, kay dili nila maabog ang mga Canaanhon didto. 13Apan sa dihang nalig-on na ang mga Israelinhon, gihimo nilang mga ulipon ang mga Canaanhon, apan wala gihapon nila sila aboga.

14Miingon ang mga kaliwat ni Jose kang Josue, “Nganong usa ra man ka bahin sa yuta ang gihatag mo kanamo? Daghan kaayo kami tungod kay gipanalanginan gayod kami sa Ginoo.”

15Mitubag si Josue, “Kon daghan na kaayo kamo ug gamay ra alang kaninyo ang mga kabungtoran sa Efraim, pangadto kamo sa kalasangan sa mga Perisihanon ug mga Refaimnon. Panghawan kamo didto ug dapit alang sa inyong kaugalingon.”

16Miingon ang mga kaliwat ni Jose, “Ang mga bukid gamay ra alang kanamo, ug dili namo mapildi ang mga Canaanhon sa kapatagan tungod kay may mga karwahe sila nga puthaw. Mao usab ang mga Canaanhon sa Bet Shan ug sa mga lungsod sa palibot niini, ug sa Kapatagan sa Jezreel.” 17Mitubag pag-usab si Josue, “Tungod kay daghan kaayo kamo ug labihan kagamhanan, dili lang kay usa ang inyong bahin, 18mainyo usab ang kalasangan sa kabukiran. Bisan kalasangan kini, hawani lang ninyo, kay mainyo ang kinatibuk-an niini. Ug bahin sa mga Canaanhon, sigurado nga maabog ninyo sila bisan pag gamhanan sila ug may mga karwahe nga puthaw.”

O Livro

Josué 17:1-18

1Também foi dada terra à meia-tribo de Manassés, o filho mais velho de José.

O clã de Maquir, o filho mais velho de Manassés e pai de Gileade, já tinha recebido a terra de Gileade e de Basã, na margem oriental do Jordão, porque eram grandes guerreiros. 2Por isso, a terra atribuída agora à tribo, a ocidente do Jordão, foi dada aos clãs de Abiezer, Heleque, Asriel, Siquem, Hefer e Semida.

3Contudo, Zelofeade, filho de Hefer, neto de Gileade, bisneto de Maquir e trineto de Manassés, não teve filhos rapazes; teve cinco filhas que se chamavam Mala, Noa, Hogla, Milca e Tirza. 4Estas chegaram-se junto do sacerdote Eleazar e de Josué, e dos outros líderes de Israel, e lembraram-lhes o seguinte: “O Senhor disse a Moisés que deveríamos receber a mesma quantidade de terra que os homens da nossa tribo.”

Assim, de acordo com a ordem que o Senhor dera por intermédio de Moisés, foram doados a estas mulheres territórios, conjuntamente com os seus cinco tios-avós. 5Deste modo, a área total concedida à tribo de Manassés consistiu em dez secções de terra, além da terra de Gileade e de Basã, do outro lado do Jordão, 6porque às filhas de Manassés também foram dadas terras, tal como aos filhos. Quanto à terra de Gileade, ficou a pertencer aos outros filhos de Manassés.

7O limite a norte da tribo de Manassés estendia-se para o sul desde a beira do Aser até Micmetá, que se encontra a leste de Siquem. A sul, a linha limite corria de Micmetá até En-Tapua. 8(A terra de Tapua pertencia a Manassés, mas a cidade de Tapua, no extremo da terra de Manassés, pertencia à tribo de Efraim). 9Das fontes de Tapua, o limite de Manassés seguia a margem norte do ribeiro de Caná até ao Mediterrâneo. (Várias cidades a sul do ribeiro pertenciam à tribo de Efraim, ainda que estivessem localizadas no território de Manassés.) 10A terra a sul do ribeiro e para o ocidente, até ao mar Mediterrâneo, foi atribuída a Efraim; a terra a norte do ribeiro assim como a leste do mar foi para Manassés. A norte da linha de demarcação de Manassés estava o território de Aser; a leste encontrava-se o de Issacar.

11À meia tribo de Manassés foram igualmente dadas as seguintes cidades situadas nas áreas atribuídas a Issacar e a Aser: Bete-Seã, Ibleão, Dor, En-Dor, Taanaque e Megido; cada uma delas incluindo os lugares da sua jurisdição.

12Mas os descendentes de Manassés não puderam expelir o povo que vivia naquelas cidades e assim os cananeus permaneceram na terra. 13Mais tarde, contudo, quando os israelitas se tornaram suficientemente fortes, forçaram-nos a trabalhar como escravos.

14Então as duas tribos de José vieram ter com Josué e perguntaram-lhe: “Porque nos deste apenas uma área na distribuição das terras pelas tribos, sendo que o Senhor nos abençoou, sendo nós uma população tão numerosa?”

15“Se a terra das colinas de Efraim não é bastante espaçosa para vocês”, respondeu Josué, “desbastem, se forem capazes, as florestas da terra onde habitam os perizeus e os refaítas.”

16“Estamos de acordo; até porque os cananeus das planuras à volta de Bete-Seã e no vale de Jezreel têm carros de combate em ferro, e são demasiado fortes para nós.”

17-18“Então”, continuou Josué, “terão as florestas das montanhas. E visto que são numerosos e robustos serão certamente capazes de derrubar todas essas florestas para viver ali. Tenho a certeza que poderão também expulsar os cananeus dos vales, mesmo sendo eles valentes combatentes e tendo carros em ferro.”