Josue 14 – APSD-CEB & OL

Ang Pulong Sa Dios

Josue 14:1-15

Ang Pagbahin sa Yuta sa Kasadpan sa Jordan

1Mao kini ang pagbahin-bahin sa uban pang kayutaan sa Canaan nga napanunod sa mga Israelinhon. Si Eleazar nga pari, Josue nga anak ni Nun, ug ang mga pangulo sa matag tribo sa Israel ang nagbahin niini. 2Sumala sa gisugo sa Ginoo kang Moises, ang kayutaan sa siyam ug tunga ka mga tribo gibahin-bahin pinaagi sa pagripa. 3-4Gihatagan na ni Moises ang duha ug tunga ka mga tribo sa ilang panulondon didto sa sidlakang bahin sa Jordan. Wala niya hatagig bahin ang mga kaliwat ni Levi, apan gihatagan niya silag mga lungsod nga ilang kapuy-an ug mga pasibsiban alang sa ilang mga kahayopan. Ang kaliwat ni Jose gibahin sa duha ka tribo—ang tribo ni Manase ug ang tribo ni Efraim. 5Ingon niana ang pagbahin sa kayutaan sa mga Israelinhon sumala sa gisugo sa Ginoo kang Moises.

Gihatag kang Caleb ang Hebron

6Miadto kang Josue sa Gilgal ang pipila ka tawo sa tribo ni Juda. Usa kanila mao si Caleb nga anak ni Jefune nga Kenisihanon. Miingon siya kang Josue, “Nahinumdom ka pa ba sa giingon sa Ginoo kang Moises nga alagad sa Dios mahitungod kanatong duha sa dihang didto pa kita sa Kadesh Barnea? 7Nagaedad pa lang ako niadto ug 40 ka tuig sa dihang gipadala ako ni Moises gikan sa Kadesh Barnea aron sa pagpang-espiya sa yuta sa Canaan. Ug sa akong pagbalik, gisulti ko kaniya ang tanan kong nakita. 8Apan gihadlok sa akong mga kauban ang atong mga isigka-Israelinhon. Apan ako, matinumanon nga nagsunod sa Ginoo nga akong Dios. 9Busa misaad si Moises kanako niadtong adlawa nga nagaingon, ‘Tungod kay matinumanon ka nga nagsunod sa Ginoo nga akong Dios, mapanag-iya mo ug sa imong mga kaliwat ang yuta nga imong naadtoan sa imong pagpang-espiya.’

10“45 na ka tuig ang milabay sukad kadto isulti sa Ginoo kang Moises. Nagalakaw pa niadto ang mga Israelinhon sa kamingawan. Ug karon, 85 na ka tuig ako, ug buhi pa gihapon pinaagi sa tabang sa Ginoo ug sumala sa iyang gisaad; 11ug ang akong kusog sama pa gihapon niadtong panahon nga gisugo ako ni Moises. Makahimo pa gihapon ako sa pagpakiggira sama kaniadto. 12Busa ihatag kanako kining kabukiran nga gisaad kanako sa Ginoo. Ikaw mismo nakadungog kaniadto nga ang mga kaliwat ni Anak nagapuyo didto, ug lig-on ang ilang mga lungsod nga may mga paril. Apan pinaagi sa tabang sa Ginoo abugon ko sila nianang yutaa sumala sa gisaad niya kanako.”

13Gipanalanginan ni Josue si Caleb nga anak ni Jefune, ug gihatag kaniya ang Hebron isip iyang panulondon. 14Busa hangtod karon, ang Hebron iya sa mga kaliwat ni Caleb nga anak ni Jefune nga Kenisihanon tungod kay matinumanon nga gituman ni Caleb ang Ginoo nga Dios sa Israel. 15Kaniadto, Kiriat Arba ang ngalan sa Hebron, isip handomanan kang Arba, ang labing inilang kaliwat ni Anak.

Niining higayona naundang na ang gira sa yuta sa mga Israelinhon.

O Livro

Josué 14:1-15

A divisão da terra ao ocidente do Jordão

1-2Quanto às terras conquistadas em Canaã foram doadas às restantes nove tribos e meia de Israel. A decisão sobre a área que caberia a cada tribo foi tirada à sorte; cada uma ficou com a sua parte de acordo com a vontade do Senhor. Eleazar, o sacerdote, Josué e os líderes de cada tribo supervisionaram a distribuição. 3Como já foi dito, Moisés dera anteriormente às outras duas tribos e meia território na margem leste do Jordão. 4Aquela que deveria ter sido a tribo de José tornou-se duas tribos separadas: Manassés e Efraim. Aos levitas não foi dada nenhuma terra, exceto as cidades em que haveriam de viver, com os seus subúrbios com pastagens para o seu gado. 5Esta distribuição foi feita de acordo com as diretivas dadas pelo Senhor a Moisés.

Hebrom é dada a Calebe

6Uma delegação da tribo de Judá, chefiada por Calebe, filho de Jefoné, o quenezeu, veio ter com Josué a Gilgal. “Lembras-te do que o Senhor disse a Moisés, homem de Deus, acerca de ti e de mim, quando estávamos em Cades-Barneia?”, perguntou Calebe a Josué. 7“Tinha eu nessa altura 40 anos e Moisés mandara-nos espiar a terra de Canaã. No regresso fiz o meu relato de acordo com aquilo que senti ser a verdade. 8Mas os nossos irmãos, que tinham ido connosco, aterrorizaram o povo e desencorajaram-no a entrar na terra prometida. Mas eu mantive-me fiel ao Senhor, meu Deus. 9Por isso mesmo naquele dia, Moisés disse-me: ‘Aquela área de Canaã, por onde andaste, pertencerá a ti e aos teus descendentes para sempre, porque foste fiel ao Senhor, meu Deus.’ 10Como vês, o Senhor continuou a manter-me com vida e saúde, durante estes 45 anos, desde que atravessámos o deserto, e hoje estou com 85 anos. 11Tenho agora tantas forças como tinha, quando Moisés nos mandou para aquela missão, e posso ainda ir, seja onde for, combater como nessa altura! 12Por isso, peço-te que me dês a zona das colinas que o Senhor me prometeu. Certamente te recordas que, quando lá fomos como espias, encontrámos os anaquins a viver ali, em grandes cidades cercadas de altas muralhas; mas, se o Senhor for comigo, com certeza os expulsarei da terra.”

13Então Josué o abençoou e lhe deu Hebrom como herança; 14porque não se tinha desviado do Senhor, Deus de Israel.

15Antes desse tempo Hebrom tinha-se chamado Quiriate-Arba, de acordo com o nome dum grande herói entre os anaquins.

Por fim, a terra descansou e não houve mais guerras.