Ang Adlaw sa Pagsilot sa Ginoo sama sa Pagdagsang sa mga Dulon
1Patingoga ninyo ang budyong sa pagpasidaan sa mga tawo sa Zion,2:1 Zion: mao usab ang Jerusalem. ang balaang bungtod sa Ginoo. Tanan kamong nagapuyo sa Juda, magkurog kamo sa kahadlok, kay haduol na gyud ang adlaw ang Ginoo. 2Ngitngit ug dulom kanang adlawa. Ug sama sa pagdan-ag sa adlaw kon magbanagbanag na, magkatag sa mga bukid ang makadaot nga mga dulon nga labihan kadaghan. Wala gayoy nahitabo nga sama niini sukad pa kaniadto, ug dili na mahitabo pa ang sama niini sa umaabot nga panahon.
3Nagpuli-puli sa pag-ataki ang mga dulon nga daw kalayo.2:3 Nagpuli-puli… kalayo: sa literal, Sa ilang atubangan ug sa likod may kalayo nga nagapangsunog. Tingali ang buot ipasabot, sa atubangan ug likod sa usa ka panon sa mga dulon adunay laing mga panon sa mga dulon. Tan-awa ang 1:4 ug 2:20. Sa wala pa sila moataki ang yuta daw hardin sa Eden, apan sa dihang miataki na sila nahisama na kini sa disyerto. Wala gayoy tanom nga nakalingkawas kanila. 4Morag kabayo ang ilang hitsura ug paspas sila sama sa mga kabayo nga panggira. 5Ang kasaba sa ilang paglukso-lukso sa ibabaw sa mga bukid sama sa nagadagan nga karwahe o lagitik sa gisunog nga dagami. Sama sila sa kusgan nga mga sundalo nga andam na sa pakig-gubat. 6Ang mga tawo nga makakita kanila mangahadlok ug mangluspad. 7-8Moataki sila ug mokatkat sa mga paril sama sa mga sundalo. Diretso sila kon molakaw ug dili motipas sa ilang agianan. Dili sila magtinukloray, ug bisan matagbo nila ang mga armas dili sila makatag. 9Gi-ataki nila ang siyudad ug ginasaka nila ang paril. Gi-saka nila ang mga kabalayan ug moagi sila sa mga bintana sama sa kawatan. 10Mauyog ang kalibotan ug ang kalangitan sa ilang pag-abot. Ug mongitngit ang adlaw ug ang bulan ug wala nay mosidlak nga mga bitoon.
11Ang Ginoo nagamando niining labihan kadaghang mga dulon, ug nagatuman sila sa iyang sugo. Makalilisang gayod ang adlaw nga magasilot ang Ginoo; wala gayoy makaagwanta niini.
Gipabalik sa Ginoo diha Kaniya ang Iyang mga Katawhan
12Miingon ang Ginoo nga panahon na nga mobalik kamo kaniya sa kinasingkasing inubanan sa pagpuasa, paghilak, ug pagsubo. 13Paghinulsol kamo nga kinasingkasing ug dili pagpakaaron-ingnon nga paghinulsol pinaagi sa paggisi sa inyong mga bisti. Balik na kamo sa Ginoo nga inyong Dios, kay maloloy-on siya ug mabalak-on. Mahigugmaon siya ug dili daling masuko. Andam siyang magbag-o sa iyang hunahuna nga dili na magpadala ug kalaglagan. 14Basin pa lang mausab ang hunahuna sa Ginoo nga inyong Dios, ug panalanginan niya ang inyong mga abot, aron makahalad na kamo kaniya ug mga trigo ug bino.
15Patingoga ninyo ang budyong sa Zion aron sa pagpahibalo sa mga tawo nga magtigom sila ug magpuasa. 16Pagtigom kamong tanan, bata man o tigulang, ug himoa ninyo ang seremonya sa paghinlo. Apil ang mga masuso dad-on usab, ug bisan ang bag-ong kinasal moapil sa tigom. 17Ang mga pari nga nagaalagad sa Ginoo pahilaka taliwala sa halaran ug sa balkonahe sa templo. Paampoa sila ug sama niini: “Ginoo, kaloy-i ang imong katawhan nga imong gipanag-iya. Ayaw tugoti nga pakaulawan sila ug tamayon2:17 tamayon: o, dumalahan. sa ubang mga nasod pinaagi sa pag-ingon, ‘Asa na ba ang inyong Dios?’ ”
Panalanginan Pag-usab sa Ginoo ang Yuta sa Juda
18Nabalaka gayod ang Ginoo sa iyang yuta, ug nalooy siya sa iyang katawhan. 19Ug isip tubag sa ilang pag-ampo magaingon siya kanila, “Hatagan ko kamo ug mga trigo, bag-ong bino, ug lana; ug matagbaw gayod kamo. Dili ko na tugotan nga biay-biayon pa kamo sa ubang mga nasod. 20Ipalayo ko ang mga mosulong kaninyo nga gikan sa amihan, ug dad-on ko sila ngadto sa disyerto. Ang nauna nilang panon abugon ko ngadto sa Patay nga Dagat2:20 Patay nga Dagat: sa Hebreo, dagat sa sidlakan. ug ang ulahi nila nga panon abugon ko ngadto sa Dagat sa Mediteraneo.2:20 Dagat sa Mediteraneo: sa Hebreo, dagat sa kasadpan. Didto manimaho ang ilang mga patayng lawas.”
Tinuod nga katingalahan ang mga gihimo sa Ginoo. 21Dili angayng mahadlok ang yuta sa Juda, kondili magsadya hinuon kini kay katingalahan ang mga gihimo sa Ginoo. 22Dili usab angayng mahadlok ang mga mananap, kay lunhaw na ang mga sabsabanan ug nagapamunga na ang mga kahoy apil ang igos. Nagapamunga na usab ang mga ubas.
23Kamong mga katawhan sa Zion, paglipay kamo sa gihimo kaninyo sa Ginoo nga inyong Dios. Kay gihatagan niya kamo sa nahaunang ulan sa pagpakita nga matarong siya. Gipadad-an niya kamo sa nahaunang ulan ug sunod pang ulan sama kaniadto. 24Mapuno sa mga trigo ang mga giokanan ug mag-awas ang duga sa ubas ug lana sa mga pug-anan niini. 25Kay nagaingon ang Ginoo, “Ibalik ko ang mga nawala kaninyo sa mga katuigan nga giataki ang inyong mga tanom sa sunod-sunod nga mga panon sa mga dulon. Ako ang nagpadala kaninyo niining daghang mga dulon nga akong mga sundalo. 26Karon modaghan na ang inyong mga kalan-on ug mabusog kamo pag-ayo. Ug tungod niini, pagadaygon ninyo ako nga inyong Dios, nga naghimo ug katingalahang mga butang kaninyo. Ug kamo nga akong katawhan dili na gayod maulawan hangtod sa kahangtoran. 27Unya mahibaloan ninyo nga anaa ako kaninyong mga taga-Israel, ug ako lang, ang Ginoo, ang inyong Dios ug wala nay lain pa. Ug kamo nga akong katawhan dili na gayod maulawan hangtod sa kahangtoran.”
Ang mga Espirituhanon nga mga Panalangin
28“Sa kaulahian ihatag ko ang akong Espiritu sa tanan nga matang sa mga tawo. Ang inyong mga anak nga lalaki ug babaye magasugilon sa akong mga mensahe. Ang inyong tigulang nga mga lalaki akong padamgohon. Ang inyong batan-ong mga lalaki makakita ug mga panan-awon. 29Nianang mga adlawa ihatag ko ang akong Espiritu bisan sa mga sulugoon2:29 mga sulugoon: Sa ubang mga kopya sa Septuagint, akong mga sulugoon. nga lalaki ug babaye. 30Magpakita ako ug mga milagro sa langit ug sa yuta: May makitang dugo, kalayo, ug bagang aso. 31Mongitngit ang adlaw sa paghukom ug mopula ang bulan nga daw sa dugo. Kini mahitabo sa dili pa moabot ang makalilisang gayod nga adlaw sa paghukom sa Ginoo.”
32Apan si bisan kinsa nga modangop sa Ginoo maluwas sa silot nga magaabot. Kay sumala sa giingon sa Ginoo, may mahibilin nga mga Israelinhon sa Jerusalem2:32 sa Jerusalem: sa literal, sa Bukid sa Zion, sa Jerusalem. nga maluwas. Kini sila gipili sa Ginoo.
Војска скакаваца
1Затрубите трубом на Сиону!
Повичите на мојој светој гори!
Нека задрхте сви становници земље.
Долази дан Господњи
и баш је близу!
2Дан тамни и суморни,
дан облака и густе таме.
Ко што се свитање шири преко брда,
такав је народ велики и моћни
каквог од давнина није било
и неће га бити годинама,
из нараштаја у нараштај.
3Пред њим ватра прождире,
а за њим спаљује пламен.
Пред њим је земља као врт едемски,
а за њим опустошена дивљина
и нико му утекао није.
4Лицем су слични лицима коња
и јуре као коњаници.
5Тутње као бојна кола
кад врх гора поскакују;
праскају ко пламен ватре што стрњику гута,
као народ моћан што се за бој постројава.
6Народи пред њима дрхте,
зажари се свако лице.
7Трче као ратници,
ко борци се уз зидине пењу;
и сваки својим путем иде,
стазе своје не мењају.
8Један другог не саплићу,
својим путем корачају
и неће стати,
све и да на оружје насрну.
9Вршљају по граду,
по зидинама трче,
у куће се пењу
и кроз прозоре проваљују попут лопова.
10Пред њима земља дрхти
и небеса се потресају;
помрачују се сунце и месец,
а звезде гасну сјајем својим.
11А Господ ће глас свој да дигне
пред војском својом
јер је табор његов врло велик;
јер су моћни они што реч његову чине;
јер је велик и веома страшан дан Господњи,
ко да га издржи?
Раздирање срца
12„Зато сада – говори Господ –
вратите ми се свим срцем својим,
у посту, жаљењу и вапају.“
13Срца своја раздерите,
а не одећу своју!
Вратите се Господу, Богу своме,
јер је милосрдан и милостив;
спор на срџбу, богат милосрђем
и сажаљив на несрећу.
14Ко зна? Можда се одврати, предомисли,
па за собом остави благослов –
житну жртву и изливницу за Господа, вашег Бога.
15Затрубите трубом на Сиону!
Свети пост прогласите,
позовите свечани сабор!
16Окупите народ
и посветите збор.
Окупите старешине,
децу и одојчад.
Нека младожења изађе из своје собе
и млада из одаје своје.
17Нека свештеници, слуге Господње,
плачу између трема и жртвеника.
Нека кажу: „Господе, поштеди свој народ!
Не дај срамоту на наследство своје,
да му се ругају народи.
Зашто да се говори међу народима:
’Где је Бог њихов?’“
Господњи одговор
18И Господ ће да ревнује за своју земљу
и поштеди свој народ.
19Одговориће Господ свом народу и рећи ће му:
„Ево, даћу вам жита, вина и уља
да се тиме наситите.
И више вас нећу чинити руглом међу народима.
20Далеко од вас отераћу тог са севера.
Расејаћу га у земљу пусту и безводну:
лице његово према мору на исток,
и његов крај према мору на запад.
Дизаће се његов смрад,
шириће се његова трулеж,
јер је велике ствари урадио.“
21О, земљо, не страхуј!
Радуј се и весели јер је Господ велике ствари урадио!
22Не бојте се, о, пољске звери,
јер се зелене пашњаци пустињски
и стабла рађају свој плод.
Смоква и чокот су дали обиље своје.
23И ви, народе сионски,
радујте се и веселите у Господу, своме Богу,
јер вам је дао учитеља праведности.
Излио вам је ра̂ну, јесењу кишу
и позну, пролећну кишу.
24Гумна биће пуна жита,
вином и уљем ће се преливати каце.
25„Надокнадићу вам године које су појели скакавци,
црви, гусенице и губари,
та моја велика војска коју сам послао међу вас.
26И јешћете обилно и наситићете се.
Славићете име Господа, свога Бога,
који вам је учинио чудесне ствари.
Неће се стидети мој народ довека.
27Схватићете да сам ја усред Израиља,
да сам ја, Господ, ваш Бог
и да другог нема!
И неће се стидети мој народ довека.
Дан Господњи
28А након тога
излићу на све људе свога Духа,
па ће ваши синови и ћерке пророковати,
старци ће сањати снове,
а млади људи имати виђења.
29Такође ћу у оне дане
излити свога Духа на слуге и слушкиње.
30Учинићу да се покажу чудне појаве
на небу и на земљи –
крв, ватра и облаци дима.
31Сунце ће потамнети,
а месец поцрвенети као крв
пре него што дође велики и славни дан Господњи.
32Свако ко зазове име Господње,
биће спасен.
Јер ће на гори Сион и у Јерусалиму
бити спасење,
баш како је рекао Господ,
и од остатка који Господ позове.
