Ang Adlaw sa Pagsilot sa Ginoo sama sa Pagdagsang sa mga Dulon
1Patingoga ninyo ang budyong sa pagpasidaan sa mga tawo sa Zion,2:1 Zion: mao usab ang Jerusalem. ang balaang bungtod sa Ginoo. Tanan kamong nagapuyo sa Juda, magkurog kamo sa kahadlok, kay haduol na gyud ang adlaw ang Ginoo. 2Ngitngit ug dulom kanang adlawa. Ug sama sa pagdan-ag sa adlaw kon magbanagbanag na, magkatag sa mga bukid ang makadaot nga mga dulon nga labihan kadaghan. Wala gayoy nahitabo nga sama niini sukad pa kaniadto, ug dili na mahitabo pa ang sama niini sa umaabot nga panahon.
3Nagpuli-puli sa pag-ataki ang mga dulon nga daw kalayo.2:3 Nagpuli-puli… kalayo: sa literal, Sa ilang atubangan ug sa likod may kalayo nga nagapangsunog. Tingali ang buot ipasabot, sa atubangan ug likod sa usa ka panon sa mga dulon adunay laing mga panon sa mga dulon. Tan-awa ang 1:4 ug 2:20. Sa wala pa sila moataki ang yuta daw hardin sa Eden, apan sa dihang miataki na sila nahisama na kini sa disyerto. Wala gayoy tanom nga nakalingkawas kanila. 4Morag kabayo ang ilang hitsura ug paspas sila sama sa mga kabayo nga panggira. 5Ang kasaba sa ilang paglukso-lukso sa ibabaw sa mga bukid sama sa nagadagan nga karwahe o lagitik sa gisunog nga dagami. Sama sila sa kusgan nga mga sundalo nga andam na sa pakig-gubat. 6Ang mga tawo nga makakita kanila mangahadlok ug mangluspad. 7-8Moataki sila ug mokatkat sa mga paril sama sa mga sundalo. Diretso sila kon molakaw ug dili motipas sa ilang agianan. Dili sila magtinukloray, ug bisan matagbo nila ang mga armas dili sila makatag. 9Gi-ataki nila ang siyudad ug ginasaka nila ang paril. Gi-saka nila ang mga kabalayan ug moagi sila sa mga bintana sama sa kawatan. 10Mauyog ang kalibotan ug ang kalangitan sa ilang pag-abot. Ug mongitngit ang adlaw ug ang bulan ug wala nay mosidlak nga mga bitoon.
11Ang Ginoo nagamando niining labihan kadaghang mga dulon, ug nagatuman sila sa iyang sugo. Makalilisang gayod ang adlaw nga magasilot ang Ginoo; wala gayoy makaagwanta niini.
Gipabalik sa Ginoo diha Kaniya ang Iyang mga Katawhan
12Miingon ang Ginoo nga panahon na nga mobalik kamo kaniya sa kinasingkasing inubanan sa pagpuasa, paghilak, ug pagsubo. 13Paghinulsol kamo nga kinasingkasing ug dili pagpakaaron-ingnon nga paghinulsol pinaagi sa paggisi sa inyong mga bisti. Balik na kamo sa Ginoo nga inyong Dios, kay maloloy-on siya ug mabalak-on. Mahigugmaon siya ug dili daling masuko. Andam siyang magbag-o sa iyang hunahuna nga dili na magpadala ug kalaglagan. 14Basin pa lang mausab ang hunahuna sa Ginoo nga inyong Dios, ug panalanginan niya ang inyong mga abot, aron makahalad na kamo kaniya ug mga trigo ug bino.
15Patingoga ninyo ang budyong sa Zion aron sa pagpahibalo sa mga tawo nga magtigom sila ug magpuasa. 16Pagtigom kamong tanan, bata man o tigulang, ug himoa ninyo ang seremonya sa paghinlo. Apil ang mga masuso dad-on usab, ug bisan ang bag-ong kinasal moapil sa tigom. 17Ang mga pari nga nagaalagad sa Ginoo pahilaka taliwala sa halaran ug sa balkonahe sa templo. Paampoa sila ug sama niini: “Ginoo, kaloy-i ang imong katawhan nga imong gipanag-iya. Ayaw tugoti nga pakaulawan sila ug tamayon2:17 tamayon: o, dumalahan. sa ubang mga nasod pinaagi sa pag-ingon, ‘Asa na ba ang inyong Dios?’ ”
Panalanginan Pag-usab sa Ginoo ang Yuta sa Juda
18Nabalaka gayod ang Ginoo sa iyang yuta, ug nalooy siya sa iyang katawhan. 19Ug isip tubag sa ilang pag-ampo magaingon siya kanila, “Hatagan ko kamo ug mga trigo, bag-ong bino, ug lana; ug matagbaw gayod kamo. Dili ko na tugotan nga biay-biayon pa kamo sa ubang mga nasod. 20Ipalayo ko ang mga mosulong kaninyo nga gikan sa amihan, ug dad-on ko sila ngadto sa disyerto. Ang nauna nilang panon abugon ko ngadto sa Patay nga Dagat2:20 Patay nga Dagat: sa Hebreo, dagat sa sidlakan. ug ang ulahi nila nga panon abugon ko ngadto sa Dagat sa Mediteraneo.2:20 Dagat sa Mediteraneo: sa Hebreo, dagat sa kasadpan. Didto manimaho ang ilang mga patayng lawas.”
Tinuod nga katingalahan ang mga gihimo sa Ginoo. 21Dili angayng mahadlok ang yuta sa Juda, kondili magsadya hinuon kini kay katingalahan ang mga gihimo sa Ginoo. 22Dili usab angayng mahadlok ang mga mananap, kay lunhaw na ang mga sabsabanan ug nagapamunga na ang mga kahoy apil ang igos. Nagapamunga na usab ang mga ubas.
23Kamong mga katawhan sa Zion, paglipay kamo sa gihimo kaninyo sa Ginoo nga inyong Dios. Kay gihatagan niya kamo sa nahaunang ulan sa pagpakita nga matarong siya. Gipadad-an niya kamo sa nahaunang ulan ug sunod pang ulan sama kaniadto. 24Mapuno sa mga trigo ang mga giokanan ug mag-awas ang duga sa ubas ug lana sa mga pug-anan niini. 25Kay nagaingon ang Ginoo, “Ibalik ko ang mga nawala kaninyo sa mga katuigan nga giataki ang inyong mga tanom sa sunod-sunod nga mga panon sa mga dulon. Ako ang nagpadala kaninyo niining daghang mga dulon nga akong mga sundalo. 26Karon modaghan na ang inyong mga kalan-on ug mabusog kamo pag-ayo. Ug tungod niini, pagadaygon ninyo ako nga inyong Dios, nga naghimo ug katingalahang mga butang kaninyo. Ug kamo nga akong katawhan dili na gayod maulawan hangtod sa kahangtoran. 27Unya mahibaloan ninyo nga anaa ako kaninyong mga taga-Israel, ug ako lang, ang Ginoo, ang inyong Dios ug wala nay lain pa. Ug kamo nga akong katawhan dili na gayod maulawan hangtod sa kahangtoran.”
Ang mga Espirituhanon nga mga Panalangin
28“Sa kaulahian ihatag ko ang akong Espiritu sa tanan nga matang sa mga tawo. Ang inyong mga anak nga lalaki ug babaye magasugilon sa akong mga mensahe. Ang inyong tigulang nga mga lalaki akong padamgohon. Ang inyong batan-ong mga lalaki makakita ug mga panan-awon. 29Nianang mga adlawa ihatag ko ang akong Espiritu bisan sa mga sulugoon2:29 mga sulugoon: Sa ubang mga kopya sa Septuagint, akong mga sulugoon. nga lalaki ug babaye. 30Magpakita ako ug mga milagro sa langit ug sa yuta: May makitang dugo, kalayo, ug bagang aso. 31Mongitngit ang adlaw sa paghukom ug mopula ang bulan nga daw sa dugo. Kini mahitabo sa dili pa moabot ang makalilisang gayod nga adlaw sa paghukom sa Ginoo.”
32Apan si bisan kinsa nga modangop sa Ginoo maluwas sa silot nga magaabot. Kay sumala sa giingon sa Ginoo, may mahibilin nga mga Israelinhon sa Jerusalem2:32 sa Jerusalem: sa literal, sa Bukid sa Zion, sa Jerusalem. nga maluwas. Kini sila gipili sa Ginoo.
2
いなごの軍隊
1さあ、エルサレムに警報を鳴らせ。
わたしの聖なる山に警告の角笛を響かせよ。
すべての者よ、恐れおののけ。
主のさばきの日が近づいているからだ。
2それは陰うつな暗闇の日、暗雲の重く垂れ込めた日。
なんという大軍か。
山々を夜のように覆い尽くしている。
なんと大きく、何と強力な「民」であることか。
このような民は、
世界が始まって以来見たこともないし、
これから見ることもないだろう。
3その行く先々に火の手が上がり、回りにも広がる。
前には、エデンの園のように美しい地が
広がっているが、彼らはそれを根こそぎ破壊する。
4まるで小馬のように、すばやく駆け回る。
5山々の頂を跳びはねる様子を見よ。
そのざわめきに耳を傾けよ。
まるで戦車の押し寄せる響きか、
野原をなめ尽くす炎の音のよう、
また、戦場に突入する強大な軍隊のようである。
6迎える民は、恐怖のあまり青ざめる。
7その「兵士」は歩兵のように突撃し、
えり抜きの精兵のように城壁をよじ登る。
列を乱すことなく、まっすぐに進む。
8互いに群がることもなく、整然と行進する。
どんな武器も、彼らを止めることができない。
9たちまち町に殺到し、城壁をよじ登る。
窓から押し入る強盗のように、家々の壁をもよじ登る。
10彼らの前で、地は揺れ動き、天も震え上がる。
太陽と月は光を失い、星も姿を消す。
11主はひと声で、彼らを指揮する。
これは主の大軍で、主の命令に従う。
主のさばきの日は実に恐ろしい。
だれが、それに耐えることができるだろうか。
心を引き裂きなさい
12だから、主はこう言うのです。
「まだ間に合ううちに、今、わたしのところに戻れ。
心をすべてわたしに向けよ。
断食し、嘆き悲しみながら来なさい。
13悪かったと心底から認め、衣を引き裂くのではなく、
心を引き裂け。」
あなたがたの神、主のもとに戻りなさい。
主は恵み深く、あわれみに富んでいるからだ。
親切で、すぐに怒ることはなく、
あなたがたを何とか罰しないでおこうとしている。
14だれが知るだろう。
もしかすると、主はあなたがたをそのままにして、
恐ろしいのろいをやめて祝福を下さるかもしれない。
以前と変わらず、
主に穀物とぶどう酒をささげることができるように、
たくさん与えてくださるかもしれない。
15シオンで角笛を吹き鳴らせ。
断食を呼びかけ、民を聖なる集会のために集めなさい。
16老人も子どもも赤ん坊も、
みな連れて来なさい。
花婿を寝室から、花嫁をその部屋から呼び出しなさい。
17神に仕える祭司たちは、民と祭壇の間に立って、
泣きながら祈るがいい。
「神様、あなたの民をお救いください。
あなたに属する者たちなのですから、
異教徒の支配下に置かないでください。
『彼らの神はどこにいるのか。
きっと弱くて、何もできないのだろう』と、
異教徒にあざけられないようにしてください。」
主からの答え
18すると主は民をかわいそうに思い、
ご自分の地の名誉が傷つけられることに憤慨します。
19主はこのように答えます。
「さあ、おまえたちが不自由しないように、
たくさんの穀物とぶどう酒と油を送ろう。
もう決しておまえたちを、
諸国の物笑いの種にはさせない。
20北からのこの軍隊を立ち退かせ、遠くへ追いやる。
からからに乾いた荒れ地に退かせ、彼らはそこで死ぬ。
半分は死海に追いやられ、
残りは地中海に押しやられる。
それからその死体の悪臭がこの地に満ちる。
主はあなたがたのために、
すばらしい奇跡を行われたのだ。」
21私の民よ、恐れるな。
さあ、楽しみ喜べ。
主が驚くべきことをしてくださったのだから。
22羊や牛の群れに、飢えを忘れさせよ。
牧場は再び緑に覆われる。
木々は実をつけ、
いちじくやぶどうも再び豊かな実りをもたらす。
23喜べ、エルサレムの民よ。
あなたがたの神、主を喜べ。
神が送る雨は、赦しの確かなしるしだ。
春に雨が降るように、秋にもまた雨が降る。
24脱穀場の床には再び小麦がうず高く積まれ、
圧搾機からはオリーブ油とぶどう酒があふれ出る。
25「わたしは、いなご――あなたがたを滅ぼすために
送り込んだ軍勢――が食い尽くした作物を返そう。
26再び、欲しいだけ食物を手に入れることができる。
このような奇跡を行った主を、ほめたたえよ。
わたしの民は、再びこのような災いに会わない。
27そしてあなたがたは、わたしの民イスラエルの中に
わたしが確かにいることを、また、わたしだけが
あなたがたの神、主であることを知る。
わたしの民は、
再びこのような打撃をこうむることはない。
主の日
28わたしは再び雨を注いだあと、
わたしはあなたがたすべてにわたしの霊を注ぐ。
その時、あなたがたの息子、娘は預言し、
老人は夢を見、若者は幻を見る。
29奴隷にさえも、男にも女にも同じように、
わたしの霊を注ぐ。
30地上にも大空にも、
不思議なしるし、血と火と煙の柱を置く。
31主の大いなる恐るべき日がくる前に、
太陽は暗くなり、月は血に変わる。
32主の名を呼び求める者はみな、救われる。
主が約束したように、
エルサレムにも幾人か難を逃れる者がいる。
主が幾人かを選んで、生き残るようにしたからだ。」
