Job 9 – APSD-CEB & BPH

Ang Pulong Sa Dios

Job 9:1-35

Mitubag si Job

1Unya mitubag si Job, 2“Oo, tinuod kanang ginaingon mo. Apan unsaon sa tawo pagpamatuod nga inosente siya atubangan sa Dios? 3Bisan lalison pa niya sa hukmanan ang Dios, wala siyay mahimo, kay dili niya matubag ang bisan usa lang sa libo ka mga pangutana sa Dios. 4Maalam ug gamhanan gayod ang Dios. Kinsa bay mibatok kaniya nga nagmadaogon?

5“Sa walay pagpasidaan, tay-ogon niya ang mga bukid ug mangatiphag kini sa iyang kasuko. 6Palinogon niya ang yuta gikan sa pundasyon niini. 7Sa iyang pagmando, dili mosidlak ang adlaw ug ang mga bitoon. 8Siya lamang ang makabuklad sa kalangitan, ug siya lamang ang makapahunong sa balod. 9Siya ang nagmugna sa mga grupo sa mga bitoon nga gitawag Oso, Orion, Pleyades, ug sa mga bitoon sa habagatan. 10Nagahimo siyag katingalahang mga butang ug mga milagro nga dili matugkad ug dili maihap. 11Kon labyan ako niya, dili ko siya makita ug mamatikdan. 12Kon may gusto siyang kuhaon, walay makapugong kaniya. Kinsa bay makareklamo sa iyang ginahimo? 13Dili pugngan sa Dios ang iyang kasuko. Bisan ang mga katabang sa dragon nga si Rahab moluhod sa kahadlok kaniya. 14Busa unsaon ko pagpanubag sa Dios? 15Bisan pag dili ako sad-an, dili ako makapangatarongan. Ang mahimo ko lang mao ang pagpakilooy sa Dios nga akong Maghuhukom. 16Bisan pag hangyoon ko siya nga mag-atubangay kami ug mosugot siya, dili gihapon niya ako pamation. 17Kay gipaantos niya ako nga daw sa gihapak ug bagyo, ug gipasamot niya ang akong mga kasakit sa walay hinungdan. 18Halos dili na niya ako paginhawaon sa labihan nga kasakit nga gipaantos niya kanako. 19Kon sa pakusganay lang, kusgan gayod siya! Ug kon sa akusahay, kinsay makaakusar kaniya? 20Bisan pag dili ako sad-an, hukman gihapon ako ug silotan tungod sa akong gipanulti sa pagpanalipod sa akong kaugalingon. 21Bisag walay ikasaway sa akong kinabuhi, wala kini bale kanako. Naglagot ako sa akong kinabuhi. 22Kay mao ra man gihapon; sama ra nga laglagon sa Dios ang matarong ug ang daotan. 23Magkatawa ra siya kon kalit mamatay sa katalagman ang matarong. 24Gitugyan niya ang kalibotan ngadto sa mga daotan. Gibutaan niya ang mata sa mga maghuhukom. Kon dili siya ang naghimo niini, nan, kinsa pa man?

25“Paspas nga nanglabay ang mga adlaw sa akong kinabuhi; mas paspas pa kaysa magdadagan. Nanglabay kini nga wala gayoy kalipay. 26Sama ka paspas sa tulin nga sakayan o sa pagsakdap sa agila. 27Bisan pag dili na ako moreklamo ug undangan ko na ang pagsubo, ug mopahiyom na lang, 28mahadlok gihapon ako sa mga pag-antos nga moabot kanako. Kay nasayod ako nga dili niya ako isipon nga dili sad-an. 29Unsa pa may kapuslanan sa pagpaninguha ko nga depensahan ang akong kaugalingon, sanglit ginaisip niya ako karon nga sad-an? 30Bisan pag sabonan ko ang akong tibuok lawas aron mahimo akong hinlo, 31ituslob niya gihapon ako sa lapokon nga bangag, aron bisan ang akong bisti ngil-aran kanako. 32Ang Dios dili tawo sama kanako, busa dili ako makalalis kaniya ug makaakusar kaniya sa hukmanan. 33Unta may magpatunga kanamo sa paghusay kanamong duha, 34ug mapaundang niya ang paglatos sa Dios kanako, aron dili na ako mahadlok. 35Unya makasulti na ako kaniya nga walay kahadlok. Apan sa pagkakaron, dili ko pa kini mahimo.”

Bibelen på hverdagsdansk

Jobs Bog 9:1-35

Jobs tredje tale: Et svar til Bildad

1Job gav Bildad følgende svar:

2„Du kan have ret i, hvad du siger,

for ingen kan retfærdiggøre sig over for Gud.

3Hvis man stævnede Gud for retten,

ville man aldrig klare frisag.

4Hans visdom og magt er grænseløs.

Ingen slipper godt fra at trodse ham.

5Han flytter bjerge så let som ingenting,

vælter dem omkuld i sin vrede.

6Han rusker i jorden, så den skælver,

ryster i hele sin grundvold.

7Han kan befale, at solen ikke skal stå op,

og at stjernerne skal indhylles i mørke.

8Det var ham, der udspændte himmelbuen,

og han kan gå på havets bølger.

9Han skabte Storebjørn og Orion,

Syvstjernen og Dyrekredsen.

10Han udfører utrolige mirakler

og gør talløse undere.

11Han bevæger sig lydløst og usynligt,

man hverken ser eller hører ham.

12Han tager, hvad han vil have,

og hvem tør sige: ‚Det må du ikke!’

13Gud holder ikke sin vrede tilbage,

ingen menneskelig magt kan standse ham.9,13 Ordret: „Selv Rahabs hjælpere må bøje sig”. Rahab er muligvis et søuhyre og kan symbolsk pege på den egyptiske stormagt.

14Hvordan skulle jeg kunne forsvare mig,

retfærdiggøre mig overfor ham?

15Selvom jeg mener, jeg er uskyldig,

kan jeg ikke gå i rette med ham.

Jeg må nøjes med at bede ham om nåde.

16Hvis jeg stævnede ham for retten,

mon han så ville høre på min klage?

17Han har udløst en orkan over mig

og givet mig sår på sår uden grund.

18Jeg har knap tid til at trække vejret,

før jeg oplever nye lidelser.

19Ingen kan måle sig med ham i styrke.

Hvem har magt til at anklage ham i retten?

20Selv om jeg måske var uskyldig,

ville min optræden i retten dømme mig.

21Jeg mener, jeg er uskyldig,

men hvem tør bedømme sig selv?

Mit liv har ikke længere nogen værdi.

22Derfor siger jeg: ‚Det kan være lige meget nu.

Gud straffer åbenbart uskyldige såvel som skyldige.’

23Når pisken pludselig slår til,

ignorerer han de uskyldiges fortvivlede råb.

24Når et land falder i en ond mands magt,

bliver dets dommere blinde for retfærdigheden.

Hvis det ikke er Gud, der står bag,

hvem er det så?

25Jeg ser dagene passere forbi som en hurtigløber,

de iler af sted uden at give mig nogen glæde.

26De glider forbi som sivbåde,

som ørne, der haster efter bytte.

27Hvad nu hvis jeg sagde: ‚Jeg vil glemme min smerte,

tage smilet på og se glad ud.’

28Ville det mon standse mine lidelser?

Nej, for i dine øjne, oh, Gud, er jeg åbenbart skyldig.

29Hvis jeg allerede er dømt skyldig,

hvad hjælper det så, at jeg forsvarer mig?

30Ja, selv om jeg vaskede mit ansigt i sne

og skrubbede mine hænder med skurepulver,

31ville du dog straks dyppe mig i mudder,

så mit tøj ville skamme sig over mig.

32Du er jo ikke et menneske som jeg,

derfor kan vi ikke mødes i retten.

33Var der dog bare en mellemmand,

der kunne skabe forsoning imellem os,

34en der kunne fjerne Guds straf over mig,

så jeg ikke skulle leve i angst for hans vrede,

35så jeg kunne tale med Gud uden at frygte.

Men det kan jeg umuligt opnå alene.