Job 8 – APSD-CEB & NAV

Ang Pulong Sa Dios

Job 8:1-22

Ang Tubag ni Bildad

1Unya mitubag si Bildad nga taga-Shua, 2“Kanus-a ka pa ba moundang nianang imong gipanulti? Pagkasaba nimo ug walay pulos ang imong gipamulong! 3Tuison ba diay sa Makagagahom nga Dios ang hustisya ug katarong? 4Nakasala ang imong mga anak sa Dios, busa angay lang nga iya silang silotan. 5Apan kon modangop ka sa Makagagahom nga Dios ug magpakilooy kaniya, 6ug magkinabuhi nga hinlo ug matarong, bisan karon dayon tabangan ka niya ug iyang ibalik ang imong maayong kahimtang. 7Ug ang bahandi nga ihatag kanimo sa umaabot mas daghan pa kaysa imong nadawatan kaniadto.

8“Pangutan-a ra gud ang unang mga henerasyon. Susiha kon unsay nakat-onan8:8 nakat-onan: o, nadiskobrehan; o, nasinati. sa ilang mga katigulangan. 9Kay bata pa kita niining kinabuhia ug diotay pa lang ug nahibaloan. Lumalabay lang kita niining kalibotana sama sa landong nga dili magdugay. 10Pamatii sila, kay tudloan ka nila sa ilang nahibaloan.

11“Ang tanom nga nagatubo diha sa tubig dili mabuhi kon walay tubig. 12Mamatay kini dayon samtang nagtubo pa lang ug dili pa angay nga putlon. 13Sama usab niana ang dangatan sa tanang mga tawo nga nagatalikod sa Dios. Walay paglaom ang tawo nga dili diosnon. 14Ang tanan nga iyang gisaligan huyang sama sa balay sa lawalawa. 15Kon mosandig siya niini, mangabugto dayon; mokapyot siya apan mangatangtang kini. 16Kon tan-awon morag maayo ang iyang kahimtang, sama sa tanom nga nabuboan pag-ayo ug nasidlakan sa adlaw. Milabong kini sa tamnanan 17ug nanggamot pag-ayo sa kabatoan. 18Apan kon maibot kini, wala nay manumbaling niini. 19Mao na kanay kataposan sa iyang kinabuhi, ug may mopuli nga tanom sa yuta nga iyang gituboan.

20“Sa pagkatinuod, dili isalikway sa Dios ang tawong nagakinabuhi sa paagi nga walay ikasaway, ug dili usab siya motabang sa tawong daotan. 21Pakataw-on ka niya pag-usab, ug pasinggiton sa kalipay. 22Pakaulawan niya ang imong daotang mga kaaway, ug laglagon ang ilang mga panimalay.”

Ketab El Hayat

أيوب 8:1-22

بلدد

1فَأَجَابَ بِلْدَدُ الشُّوحِيُّ: 2«إِلَى مَتَى تَظَلُّ تَتَكَلَّمُ بِهَذِهِ الأَقْوَالِ، فَتَخْرُجَ مِنْ فَمِكَ كَرِيحٍ شَدِيدَةٍ؟ 3أَيُحَرِّفُ اللهُ الْقَضَاءَ، أَمْ يَعْكِسُ الْقَدِيرُ مَا هُوَ حَقٌّ؟ 4إِنْ كَانَ أَبْنَاؤُكَ أَخْطَأُوا فَقَدْ أَوْقَعَ بِهِمْ جَزَاءَ مَعَاصِيهِمْ. 5فَإِنْ أَسْرَعْتَ وَطَلَبْتَ وَجْهَ اللهِ وَتَضَرَّعْتَ إِلَى الْقَدِيرِ، 6وَإِنْ كُنْتَ نَقِيًّا صَالِحاً، فَإِنَّهُ حَتْماً يَلْتَفِتُ إِلَيْكَ وَيُكَافِئُكَ بِمَسْكَنِ بِرٍّ. 7وَإِنْ تَكُنْ أُولاكَ مُتَوَاضِعَةً، فَإِنَّ آخِرَتَكَ تَكُونُ عَظِيمَةً جِدّاً.

8اسْأَلِ الأَجْيَالَ الْغَابِرَةَ، وَتَأَمَّلْ مَا اخْتَبَرَهُ الآبَاءُ، 9فَإِنَّنَا قَدْ وُلِدْنَا بِالأَمْسِ الْقَرِيبِ، وَلا نَعْرِفُ شَيْئاً، لأَنَّ أَيَّامَنَا عَلَى الأَرْضِ ظِلٌّ. 10أَلا يُعْلِمُونَكَ وَيُخْبِرُونَكَ وَيَبُثُّونَكَ مَا فِي نُفُوسِهِمْ قَائِلِينَ: 11أَيَنْمُو الْبَرْدِيُّ حَيْثُ لَا مُسْتَنْقَعَ، أَمْ تَنْبُتُ الْحَلْفَاءُ مِنْ غَيْرِ مَاءٍ؟ 12إِنَّهَا تَيْبَسُ قَبْلَ سَائِرِ الْعُشْبِ، وَهِيَ فِي نَضَارَتِهَا لَمْ تُقْطَعْ. 13هَكَذَا يَكُونُ مَصِيرُ كُلِّ مَنْ يَنْسَى اللهَ، وَهَكَذَا يَخِيبُ رَجَاءُ الْفَاجِرِ. 14يَنْهَارُ مَا يَعْتَمِدُ عَلَيْهِ، وَيُصْبِحُ مِثْلَ بَيْتِ الْعَنْكَبُوتِ. 15يَتَّكِئُ عَلَيْهِ فَيَنْهَدِمُ، وَيَتَعَلَّقُ بِهِ فَلا يَثْبُتُ. 16يَزْدَهِرُ كَشَجَرَةٍ أَمَامَ الشَّمْسِ، تَنْتَشِرُ أَغْصَانُهَا فَوْقَ بُسْتَانِهَا. 17تَتَشَابَكُ أُصُولُهُ حَوْلَ كَوْمَةِ الْحِجَارَةِ، وَتَلْتَفُّ حَوْلَ الصُّخُورِ. 18وَلَكِنْ حَالَمَا يُسْتَأْصَلُ مِنْ مَوْضِعِهِ يُنْكِرُهُ مَكَانُهُ قَائِلاً: ’مَا رَأَيْتُكَ قَطُّ!‘ 19هَكَذَا تَكُونُ بَهْجَةُ طَرِيقِهِ. وَلَكِنْ مِنَ التُّرَابِ يَأْتِي آخَرُونَ وَيأْخُذُونَ مَكَانَهُ.

20إِنَّ اللهَ لَا يَنْبِذُ الإِنْسَانَ الْكَامِلَ وَلا يَمُدُّ يَدَ الْعَوْنِ لِفَاعِلِي الشَّرِّ. 21يَمْلأُ فَمَكَ ضَحِكاً وَشَفَتَيْكَ هُتَافاً، 22عِنْدَئِذٍ يَرْتَدِي مُبْغِضُوكَ الْخِزْيَ، وَبَيْتُ الأَشْرَارِ يَنْهَارُ».